Levensverhalen (pagina 1601)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

leugens

Ik ben een meisje van 17 jaar, ik heb lieve ouders en het ook niet slecht thuis en toch voel ik me super ongelukkig door al wat ik heb meegemaakt. Toen ik naar mijn eerste middelbaar ging werd ik plots gepest, ik gedroeg me toch normaal en klede me ook niet anders. Ik werd in de ergste mate gepest, mijn 2 beste vrienden uit het lager hadden alle mensen tegen me opgezet en mijn allerbeste vriendin durfde niet langer meer met me op te trekke uit schaamte of dergelijk, mensen gebruikte me. Ik hate iedereen rond me, en begon te leven in mijn eigen droomwereld, ik kon droom en realiteit haast meer uit elkaar houden terwijl het steeds erger werd. Ze hebben zelf mijn rekenmachien dag voor mijn examen wiskunde gestolen! Natuurlijk deed ik hard m'n best om te studeren maar m'n denkbeeldige wereld liet dat niet toe, en ik kreeg na al m'n moeite een b-attest. Wat ik toen als een grote flop zag werd een latere bevrijding ik kwam op een nieuwe school terecht waar ik opgenomen werd. Het 2de was fantastisch, mijn geluk kon niet op maar vanaf het 3de werden de groepjes gevormd en zo kwam ik ook in mijn eigen groep terecht. Hier kreeg te maken met nog meer verraad. Momenten dat de groep sommige mensen opeens hate, en paar weken later weer opnam. Bovendien had iedereen een lief en gekust en veel meer en ik was toen 16 en zelf nog nooit gekust. Toen had ik mijn eerste lief, ik was super blij maar na 2 maanden was het weer gedaan. mijn beste vriendin ontkende steeds weer dat ze achter m'n ex liep die ik nog steeds graag zag. Bleek later dat ze loog, ik heb het bericht en bewijzen gehoord van haar liefdesverklaringen aan hem. Het zijn zo van die stomme dingen maar telkens als iemand van m'n vriendinnen flirt met mijn ex of met jongens waar ik achter liep vind ik dat een teken van weinig respect. Ik kan niet zonder hem, ik weet gewoon dat ik nooit meer iemand vind die ik zo graag als hem zag. Het is raar maar wnn ik weer moet toekijken op zulke dingen voel ik een opluchting met de gedachte dat ik nog alt kan doodgaan. Eigenlijk vind ik zelfmoord maar stom maar sterven in hun bijzijn zodat zij kunnen zien wat ze mij hebben aangedaan is iets wat ik wil. Ik wil dat ze hun daden zullen berouwen en dat ik van deze verschrikkelijke wereld afben waar de mensheid alleen maar aan zichzelf denk. Ik kan niet meer tege het liefdesverdriet, al de idiote ruzies, het verraad, de leugens en de dierenmishandelingen waar een doorsnee mens niets kan aan doen. Ik verlang naar de dood en ik weet niet langer meer wat te doen : (
Datum:
01-11-2006
Naam:
wendy de poerck
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

vaak ...

Vaak denk ik na over hoe het moet. Ik werd verkracht … maandenlang. Dit zijn harde woorden, ze doen pijn. Ik wou dat ik ze niet hoefde uit te spreken. Het gebeurde 4 jaar geleden. Wat er toen gebeurde, heeft ervoor gezorgd dat ik ben wie ik nu ben: een gesloten, angstig meisje.
Na vier jaar moet ik er toch wel over zijn… tenminste, dat dacht ik toch. Ik leerde H. kennen. Een getrouwde man met 3 kinderen. Hij vertelde me over zijn gevoelens voor me. Het leek alsof ik alles herbeleefde. Na 5 maanden moet ik toegeven dat hij mijn hartje heeft veroverd. Ik vertelde hem over vroeger en hij is de meest fantastische steun die ik vooraf nooit in hem gezien had. Hij weet zijn gevoelens en eigen verlangens in toom te houden, juist om mij gelukkig te maken. Nooit zou hij iets doen waardoor ik me slecht zou voelen, met het oog op wat vroeger gebeurde. Maar ik hou ook van hem, buiten alle verwachtingen in. Nooit had ik gedacht iemand te kunnen liefhebben en net als ik dan toch verliefd wordt, is de liefde onmogelijk. Hij houdt van mij, ik hou van hem maar ik vertel hem niet over mijn ware gevoelens voor hem. Als ik dat zou doen, verlaat hij zijn vrouw en kinderen om wie ik ook héél veel geef. Ik wil niet dat hij hen verlaat, dat kan hij ook niet omwille van het bedrijf dat hij samen met zijn vrouw heeft.
Dan komt ook het volgende probleem. Ik had tot nu toe nog nooit een relatie, ook een gevolg van vroeger. Met alle maatschappelijke problemen in het achterhoofd, ga ik me ook de vraag stellen of het kan dat ik seropositief ben. Stel dat ik seropositief ben … Dat kan ik niet aan. Ik wil mijn familie en vrienden geen 2 keer verdriet aandoen. De eerste keer omdat blijkt dat ik ziek ben, de tweede keer omdat ik waarschijnlijk op jonge leeftijd sterf. Het is dan toch echt wel beter om er ineens een eind aan te maken. Ik zou het trouwens aan niemand kunnen vertellen dat ik eventueel seropositief ben… Maandag laat ik me testen, zal dus een weekje later kunnen zeggen wat het geworden is. Indien een goede uitslag gaat het leven gewoon verder al herinner ik me toch nog steeds de laatste zin die ik ooit in een afscheidsbrief schreef: “Mijn geluk in dit leven; de strijd opgeven.” De brief heb ik niemand laten lezen. Ik heb ook nooit aan iemand vertelt dat ik er toen zo over dacht. Ik denk er nog steeds zo over. Ik hoop dat de mensen die om me geven ooit zullen inzien dat dit écht is wat ik wil en dat ik na al deze ellende geen uitweg meer zie...
Datum:
01-11-2006
Naam:
ano
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

kwil niet meer leven

Hoi,

Ik ken al een tijdje een meisje, dat meisje zie ik doodgraag ken haar al een 1 jaar en half maar we hebben nu een relatie.
Ma het gaat nu niet meer zo goed :'( kheb voor dat meisje echt alles gedaan maar ze voelt ni zoveel voor mij :'( Kben der echt door nu kweet echt ni wa ik zonder dat meisje moet doen kwil haar echt nooit los laten voor een ander :'( kvoel me nu en heel slecht, kzit constant te denken kwil niet zonder haar kwil een eind aan mijn leven maar er houd mij 1 ding tegen mijn neefje kzie hem graag kwil hem altijd bij mij maar zonder mijn meisje wil ik ook niet , had ik nu een manier om me van kant te maken dan had ik dit nu niet meer getypt kheb alleen pijn voor de dood kwil geen pijn leiden had ik een manier om mij zonder pijn te doden had ik het meteen gedaan kwil echt ni meer leven kwil et nimeer :'( kga echt een manier zoeken om mij van kant te maken. Liefde is:
iets dat je kan doden
iets dat je leven kan rot maken
kwil nu dood zijn kwil er van ef van al die pijn :'( wie kan mij helpen om een manier te vinden om zonder pijn dood te gaan?
Datum:
31-10-2006
Naam:
g
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

mijn gedachten

wel ik weet zelf niet hoe het zo ver is gekomen hor maar ik voel me soms heel alleen het lijkt alsof ik alleen op de wereld ben ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel en omdat ik alleen ben heeft het bijne geen zin meer dat leef.En soms vraag ik me weer af waarom ik eigenlijk naar school moet want op school leer ik zelf over klimaatverandering en als je het goed bekijkt wil dat zeggen dat ik over een aantal jaren doodga dus waarom mezelf niet direk doodmaken dan hoef ik me niet elke dag zo rot t voelen
Datum:
31-10-2006
Naam:
raoul
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

:)

hey ik ben roy en ik ben 18 jaar
ik heb geen zin om me verhaal te vertellen want als ik 5 jaar moet beschrijven ben ik nog wel even bezig
ik wil wel zeggen dat ik geen nerd ofzo ben
de meisjes vallen op me enz.
maar togh loop ik met veel problemen
ik heb het gelijk door als iemand me niet mag enzo
en heb ook al best veel vrienden verloren aan de drugs
ik doe ook welleens drugs maar niet altijd
ik zie dingen ook anders
ik denk te veel over het leven na
en als ik dat doe
dan raak ik gewoon de weg kwijt dan raak ik in de war
heb al 1 poging gedaan
met spiritus ik moest toen naar het ziekenhuis
en ik vind dat ik ook een drankprobleem heb drink elke dag 5 bier en in het weekend veel meer
maaja kheb het nu beetje van me af geschreven bedankt voor de mogelijkheid enne ik zie jullie hopelijk nog wel :)
doeii
Datum:
31-10-2006
Naam:
roy
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

paracetamol

ik ben nog maar 13 jaar oud. ben de jongste in n gezin waar iedereen zig met elkaar bemoeit.
een jaar geleden begon ik met snijden...
ben er mee doorgegaan en heb het uiteindelijk tegen mn mentor vertelt.
hij reageerde heel aardig maar ging het wel aan mn ouders vertellen.
mn ouders probeerden met mij te praten maar ik luisterde niet.
nu denk ik al ongeveer een maand aan zelfmoord. onder de trein springen¿ verdrinken¿
tot ik 1 week geleden erge hoofdpijn had.
ik een paracetemol nemen. mijn pijn verdween. toen kwam ik op het idee dat het misschien ook zou helpen bij de pijn in mijn hart.
toen ben ik dus paracetemol gaan slikken. eerst 1 per dag maar toen steeds meer nu slik ik er veel stuk of 8 op een dag. mijn 2 vriendinnen weten het en proberen me eraf te houden en ze wouden het ook al tegen mjn mentor vertellen. ik wou niet dan zou mijn mentor het tegen mijn ouders zeggen en begonnen ze weer te zeuren dat ze zoveel van mij houden...
nu wil ik dood. egt dood. ik wil in iedergeval van deze wereld af. maar omdat ik niet weet wat er gebeurt na de dood. dat is nog het enige wat mij tegenhoudt...
misschien was dit een beetje warrig...
je hoeft het niet te lezen hoor.
Datum:
31-10-2006
Naam:
rensiepens
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

ik wil niet meer

hallo iedereen,
ik ben een meisje van 19, en ben op mijn 14de verkracht, ik heb het aan niemand durven vertellen tot dat ik 16 was geworden en toen ging het steeds slechter met mij.
ik ging niet meer naar school toe en raakte al snel aan de drugs.
en zat bijna iedere dag bij een drugs dealer.
op een goed ogenblik toen belde mijn moeder mij of ik naar huis wilde komen, om mijn spullen te pakken en te vertrekken uit haar huis. ik wou niks liever als dat. dus deed ik dat, en kon bij een hele goede vriend van mij wonen, hij was 29 en ik was 16.
als snel ging het steeds slechter met mij, en kreeg te horen dat mijn moeder zelfmoord had gepleegt.
het kon me allemaal niks meer schelen, ik dacht ik heb mijn vrienden en mijn vader tenminste nog.
toen ik 17 werd kwam mijn vader bij mij en die goede vriend, hij zei tegen mij dat ik niet meer met hem om mocht gaan, ik werd heel boos en had hem geslagen. hij is toen weggegaan en heeft de politie naar me toe gestuurd.
de politie zei tegen mij dat ik weer naar school moest gaan en niet meer bij vrienden zoals mijn goede vriend in de buurt moest komen. ik was zo boos dat ik ben weggerennen en naar een koffieshop ben gegaan. ik kwam daar helemaal stoond weg en vervolgens ben ik naar een kroeg gegaan om me hele maal lam te zuipen. om 6 uur 's ochtends kwam ik bij die goede vriend van me aan, en hij heeft me de huid vol gescholden en zei dat ik op moest tetteren. ik heb mijn spullen gepakt en ben toen naar mijn vriend gegaan, mijn vriend was 34. ja inderdaad heel oud maar wij hielden van elkaar. hij zei dat ik bij mijn vader moest gaan wonen, maar ik wou niet bij mijn vader wonen. uiteindelijk mocht ik bij mijn vriend wonen. toen ik 2 mei dit jaar 19 werd, ging het niet heel slecht met mij en kwam nooit meer buiten.
ik kwam steeds vaker bij de drugs dealers.
op een goed ogenblik kwam de politie bij me, met de mededeling, je vader is gestorven aan een overdosis. ik weet niet meer precies wat ik toen heb gedaan, maar de volgende dag hebben ze me gevonden op het strand.
ik heb twee weken bijna niks gezegt en amper gegeten.
ik wou niet meer leven, en toen ik een keer alleen thuis was heb ik alle pillen opgezocht die er in huis waren en heb ze allemaal achterover gegooit.
ik werd wakker in het ziekenhuis en mij werd verteld dat ik bijna dood was en als min vriend er niet was geweest dat ik nu dood was geweest.
ik leef, maar ben zo ongelukkig, ik wil niet meer... ik wil mezelf wel door mijn kop schieten..!!
Datum:
31-10-2006
Naam:
Isabella
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Gewoon geen zin

Hallo mensen..
Ik en dewi elbers..
En ik denk al zo'n 2 jaar na over de dood..
Ik heb echt altijd ruzie..
Elke dag op school.. en ik ben ook bang om naar school te gaan..
Elke dag staan er wel buitenlanders mij op te wachten..
Ik ben nog nooit door een meisje geslagen..
Of door een buitenlands meisje..
Maar wel 3x door jongens..
3 buitenlanders..
1tje was surinaams geloof ik
1tje was turks
1tje was Jugoslaafs of zo iets..
Maar ik heb bij alle 3 terug ge slagen..
En bij die 1e.. Die surinaamse jongen..
Was op school..
En iedereen zat toe te juichen..
Terwijl ik niet eens is ruzie met hem had..
Ik heb ook al best lang een goede vriendin
Ze heet bregje..
En ze is er altijd voor me..
Ik heb ook best vaak ruzie met haar..
Maar dan komt het altijd door anderen..
En nu blijven wy voor altijd vriendinnen hebben we afgesproken en we luisteren gewoon niet naar wat anderen zeggen..
Zullen jullie ook alemaal moeten doen..
En blaffende honden bijten niet..
Geloof me..
Behalve als je het zelf uitlokt dan..
Maar ik ga verder met me verhaal.
Toen opeens.. kwam Bregje met een idee:
We gaan in A'dam rondzwerven ofzo..
Ik dacht : goed idee!!!
Alleen had ik het dus goed mis..
Ik had 1 vriendin gezecht die ik echt kon vertrouwen.. en zei zou het tegen niemand zeggen..
Het was pauze.. komen er opeen mensen naar my toe : aaa doodd doodd!!
Ik zo :wat bedoel je?
Hun zo : ja we houden je niet tegen als je naar A'dam gaat.. je doet maar!!
En toen had ik na gedacht en toch maar niet gedaan.. Ik kwam op school..
Toen was zo'n kei aardig meisje boos op mij.. omdat ik loog tegen haar..
Nu is hjet weer allemaal goed..
Maar nog steeds denk ik aan zelfmoord..
Ik heb me ook heel vaak zelf gesneden.. en die littekens zie je ook echt heel goed op me handen.. En het blijft er voor altijd op zeggen ze.
Ik word volgensmei ook mishandeld door mij ouders.. Tenminste dat zeggen me vrienden.. maar ik blijf geloven dat het niet zo is..
Ik doe me zelf ook heel vaak pijn met een elastiekje..
En ik spijbel vaak omdat ik bang ben om worden geslagen..
Maar ik zeg altijd :
Jullie moeten maar 1xtje kijken.. als ik er niet meer ben.. dan geloof je.. dat ik er echt niet wouw zijn ;)
Ik ben blij dat ik me verhaal mocht doen..
En ik hoop dat jullie dit graag wouden lezen en dan ook beetje de goede kanten van het leven zien..
Groetjes Dewi Elbers uit Venray / Limburg
Datum:
31-10-2006
Naam:
Dewii
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

depri

mijn verhaal is lang niet zo erg als al deze andere verhalen op deze site maar ik wil het toch even kwijt. Ik ben nu 14 en dik aan het puberen en heb elke dag egt enorme ruzie met mijn ouders. Ik voel me heel leeg van binnen en ben de laatste tijd veel meer aan zelfmoord gaan denken. mijn tante heeft het ook gedaan dus ik heb het gevoel dat het heel makkelijk is. maar ik bang dat ik straks de fout inga en toch zomaar zelf moord pleeg. Wat ik eigenlijk helemaal niet wil. Is het wel normaal dat ik de laatste tijd zo vaak aan zelfmoord denk en nergens meer de zin van inzie. Het gaat heel school. dus daar ligt het niet aan. maar toch voel ik me heel ongelukkig.Ik wil dit gevoel heel graag kwijt. als iemand met het zelfde probleem zit.. reageer alsjeblieft. miss. dat ik het dan beter begrijp.
Datum:
31-10-2006
Naam:
depri
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

paula

er is een meisje waar ik heel erg veel van hou, maar zij blijkbaar niet van mij ik had het 1 dag met haar en toen dumpte ze me!
en toen ik naar huis ging van school zat ik gewoon manieren te bedenken om zelfmoord te plegen, toch maar niet gedaan.
Datum:
31-10-2006
Naam:
Stijn Nagelmaker
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.