Levensverhalen (pagina 1599)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen vrienden meer

vorige vrijdag kreeg ik ruzie met een groepje van de sterkste van de school en werd ik in me kaar geslagen voor die ruzie moest ik naar het school hoofd komen en ik had het toen gezegt hun kregen toen straf en toen zijen ze allemaal ik sla je dood
Datum:
04-11-2006
Naam:
tim
Leeftijd:
10
Provincie:
Limburg

wanneer kom ik er bovenop?

ik heb al sinds mijn jongste jaren de gedachte om een einde te maken aan mijn leven. ben jarenlang gepest wegens mijn uiterlijk. Veel beharing en jampot glazen. Kinderen zijn gemeen. Alsof dat niet genoeg was ben ik seksueel misbruikt door de man van me zus, incest dus. ik heb er nooit echt met iemand over kunnen praten, dus het ligt nog erg diep. Op mijn 18de ontmoette ik iemand. We zaten in dezelfde klas. Ik was hopeloos verliefd. Heel verbazingwekkend hij ook op mij. Ik ben moslim dus seks zat er niet in. sowieso ook om andere redenen incest dus. Het begon allemaal zo mooi. Hij vond mij mooi en lief en dat zocht ik al jaren. We hebben een jaar wat gehad. Wat mooi begon eindigde in een nachtmerrie. Hij was verslaafd aan drugs waar ik later achter kwam. Ik had een inkomen ik werkte maar hij voerde niks uit zijn vader had hij verloren op jonge leeftijd en zijn moeder had nooit genoeg. Ik zorgde dus voor een drugsverslaafde hij slikte en blowde als een gek. Hij wist hoe ik over seks dacht maar op een bepaalde moment boeide het hem niet dus nam hij iets wat van mij was net zoals mijn zwager maar mijn ex nam veel meer. Hij verkrachtte mij. Waarom ik zo lang bij em bleef? Weet ik niet, misschien d8 ik nog steeds dat hij de enige was die van me hield. Toen ik eindelijk van em verlost was, verliet ik school en ging full time aan het werk bij een horecabedrijf. Na een jaar kreeg ik een ernstig ongeluk ik werd van achteren aangereden en liep een whiplash op waarbij ik 6 maanden verlamd bleef aan de linkerkant. Nu na 6 jaar na het ongeluk gaat het nog steeds niet goed. Ik ben ondertussen getrouwd met de liefste man op de wereld maar heb veel schuld gevoelens. Ik moest voordat ik trouwde een maagdenvlies operatie ondergaan. Ben nu 2 jaar getrouwd maar de schuldgevoelens maken mij kapot ik heb zoveel dingen die ik nog moet verwerken maar ik kan het niet het feit dat ik tegen mij man heb gelogen over mijn maagdelijkheid maakt mij letterlijk en figuurlijk kapot hij verdient het niet om tegen te liegen ik hou zielsveel van em. Ik ben zo bang dat mijn huwelijk door mijn verleden kapot zal gaan. Ik wil zo graag bij em blijven maar het gevoel om overal een eind aan te maken is sterker IK verdien het niet om te leven IK HAAT MEZELF!!!!
Datum:
04-11-2006
Naam:
??
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

hoi,

Bij mij thuis kan ik nooit normaal leven altijd ruzie altijd pesten op school ik weet het niet meer ik wil heel graag zelfmoord plegen maar ik kan het niet ik weet het echt niet waarom ik het niet doe ik wil soms uit de raam springen elke dag denk ik wat anders ik kan het niet meer ik kon altijd met iemand praten maar die is weg ik ben namelijk verhuist 2 maanden geleden woonde ik nog in zuid-hollan raar he maar ik wil zelfmoord plegen.

Datum:
04-11-2006
Naam:
prive
Leeftijd:
11
Provincie:
Drenthe

twijfel

Als ik het lef had, zou ik het doen. Maar ik kan het gewoon niet. Ik voel me zo eenzaam. Zou zo graag iemand om me heen willen die er echt voor me wil zijn. Iemand waar ik alles mee kan delen. Eenzaamheid is de grootste pijn die er is. Ik doe mijn best haar te bestrijden, maar ze verdwijnt maar niet. Afspreken met mensen durf ik haast niet meer, omdat ik mezelf dan niet leuk vind. Ik schaam me voor mezelf en denk dat mensen het niet fijn vinden om met mij af te spreken. Ik voel me gewoon een last voor iedereen. Oh, was ik maar leuk en sterk en nooit meer eenzaam....
Datum:
04-11-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

alleen ik

ik weet niet hoe het komt
en ik kan er ook eigenlijk met niemand over praten omdat het raar is.
maar al vanaf mijn 6 droom ik elke nacht over een mooie wereld. het klinkt dom maar het is zo, elke nacht!!! ik zie hoe verschrikkelijk deze wereld is, hoe mensen elkaar haten, hoe mensen dingen vernietigen. mensen die geen besef meer hebben van liefde of verdraagzaamheid of ... ik ben het zo beu, elke dag herondek ik opnieuw dat ik hier niet hoor en elke avond zie ik dan wel die mooie wereld. ik denk dat ik die alleen maar kan bereiken met de dood. in deze wereld houd enkel mijn gezin me nog in leven zonder dat ze het eigenlijk zelf weten. maar de laatste tijd gaat het helemaal niet meer goed met mij. ik had al een datum beslist maar die wil ik vervroegen, ik wil niemand meer zien in deze wereld. ik hou enorm veel van mijn gezin en wil daarom dus een oplossing zoeken want alleen mijn gezin om hier te leven, zal ook ooit eens niet meer genoeg zijn.
Datum:
03-11-2006
Naam:
ik geef men naam ni en mijn provincie stond er n
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

geen zin meer in leven

wil helemaal niet zeggen dat ik het slecht heb,heb alles wat ik wil behalve een toekomst.
Zie er gewoon zo tegenop dat ik helemaal niet voor ogen heb wat ik wil,geen werk geen opleiding..en dat blijft maar malen in mijn hoofd en wordt echt gek..heb een lief vriendje die ik gewoon verwaarloos en heb het idee dat hij alleen uit medelij bij me blijft,en heb bijna geen vrienden voel me zo eenzaam en kut..weet me echt geen raad!!!
Datum:
03-11-2006
Naam:
christianne
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

verlaten

Voor mijn 17de had ik een leuk leven. Had veel vrienden en het ging goed op school.

Daar alles kwam verandering in nadat ik een ongeluk had gehad. Sindsdien kan ik niet goed meer praten en mijzelf non-verbaal uitdrukken.

Al mijn vrienden hebben me verlaten en de studie waarmee ik bezig was kon ik ook niet meer afmaken want daarvoor kwam ik nu sociale vaardigheden tekort.

Mijn familie steunt me niet. Sterker nog ze maken het voor mij alleen nog maar erger door mij niet meer serieus te nemen.

Op straat wordt ik vaak nagekeken of uitgelachen soms zijn mensen door mijn handicap zelfs bang voor me. Dat doet erg veel pijn.

Als je weet dat je nooit meer een vriendin zal krijgen, nooit die baan zal krijgen die je wil. Of andere dromen die je hebt waarvan je zeker weet dat ze nooit zullen uitkomen.

Dan wordt het leven erg zwaar.
Datum:
03-11-2006
Naam:
Bernard
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

border-line

Hallo ik ben nadzjezda.
Ik loop al van af mijn 12de met zelfmoordgedachten. Ik heb thuis nooit liefde ontvangen. En als er wat was moest je maar doorgaan er over praten was niet moegelijk. Op mijn 15de kreeg ik mijn eerste kind op 1 januari is ze geboren en de 5de januari moest ik weer naar school van mijn ouder. En mocht er niet meer over praten. Ik ben op mijn 20ste getrouwd om het huis te ontvluchten, in de hoop dat het beter zou gaan. in dat huwelijk zijn 2 meiden geboren. Na 5 jaar was dat ook voorbij. Ik ben toen min of meer weer op de vlucht geslagen. Ik heb later nog in een blijf van mijn lijf gezeten omdat een ex mij wel wou vermoorden. Mijn ouders hebben mij nooit begrepen of er moeite voor gedaan, ze vonden en vinden zichzelf belangrijker en ik moet mij maar niet aanstellen.Ik heb nog een zoontje Didier die zijn vader is ontvoerd. En sinds 2 jaar weten we dat ik border-line heb. In slechte tijden zoals nu heb ik echt zin om er een eind aan te maken. Ik ben al medicijnen aan het verzamelen. Mijn huisarts schrijft ze wel voor of ik vraag om een herhalings recept. Nog 2 keer en ik heb genoeg om er een eind aan te maken. Ik wil wel leven maar voor wie en wat. Ik ben moe en ik kom er niet meer uit!!!!
Datum:
03-11-2006
Naam:
nadzjezda
Leeftijd:
41
Provincie:
Groningen

na jaren terug

He,

Ik heb als puber veel zelfmoordgedachten gehad. Ik voelde me eenzaam, onbegrepen. Mijn broer peste me hard, deed me echt fysiek pijn (heeft bv. op mijn staartbeentje gestampt en dus gebroken) Ik snee ook regelmatig in mijn armen waar je nu nog steeds de littekens van ziet. De moeilijkste periode was tijdens mijn schooltijd, vooral het sociale contact en de druk. Na mijn studies is dit enorm verbetert en voelde ik me veel beter. Maar de laatste maanden ben ik ongelukkig. En heb er an sich geen reden toe: heb wat ik moet hebben, werk als zelfstandige, heb vaak lange werkdagen en doe dat werk graag. Maar nu vind ik dat allemaal zo nutteloos. Wat heeft het voor zin? Wat heeft het voor zin om veel te werken en geld te verdienen en zogezegd plezier te hebben? Dood ga je. Ik doe constant de moeite om mensen niet teleur te stellen. Ik heb niet veel vrienden maar die die ik heb zie ik heel graag. Misschien zie ik ze te graag ... Waardoor het pijn doet als zij mij niet correct behandelen. Alleszinds niet zoals ik hen behandel, vind ik. Ben misschien in hun ogen ook niet correct. Mijn beste vriend vertelde me vandaag dat zijn vrouw misschien zwanger is van een 2de kind. Wat ik hem van harte gun maar vorige week vertelde hij me nog dat het heel slecht ging in hun relatie en dan ben ik zo hard in de war van zo iets stom. Ik kan dat niet plaatsen en ben dan kwaad van hoe je eerst kan vertellen dat het slecht gaat en de week nadien zwanger. Met wat zijn ze dan bezig? Je relatie laten voort bestaan met 2 kinderen terwijl die relatie al een jaar op springen staan? Dat kan toch niet goed zijn voor die kinderen? Voor die beste vriend en zijn vrouw? Die ook een heel goeie vriendin is. Dit klinkt heel banaal maar ik ben gewoon in de war door hetgene hij zei. Waarschijnlijk komen er door datgene allerlei andere dingen in mij naar boven en is die zwangerschap absoluut geen probleem maar gewoon een aanleiding voor allerlei donkere gedachten. Zoals bv. ik soms wel een kind wil maar heb veel te veel schrik om het op deze wereld te laten leven. Schrik dat het de pijn moet voelen die ik heb gevoeld. Ik heb schrik dat mijn kind een ongelukkig kind zou zijn en daarvoor kan en wil ik geen kinderen. De angst en de verantwoordelijkheid is me te groot. En dan denk ik, misschien is het nog beter als ik er gewoon niet meer ben. Ze zullen even wenen maar nadien gaat het leven simpelweg verder. Mensen sterven en kinderen worden geboren. Dus ben ik, een onderdeel dat wezelijk kan gemist worden? Dat onmisbaar is? Nee. Ik ben gewoon 1 van de grote massa die misschien wat sneller dood is dan anderen. Soms rij ik rond met de wagen en denk ik wat als ik nu gewoon door rij ipv een bocht te nemen? Ik weet dat ik dat niet ga doen. Dit klinkt allemaal zeer banaal maar kan moeilijk verwoorden wat eigenlijk het probleem is. Ik weet en lees dat er mensen die heel erge situaties hebben megemaakt en dan voel ik me toch weer schuldig dat ik dan over zuke banale toestanden zulke drama's maak. Maar ik ga toch de moeite doen om alles wat ik heb geschreven, te versturen. Hou jullie allemaal goed en wees voorzichtig.
Datum:
02-11-2006
Naam:
Bet
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-brabant

First time.

Voor het eerst ben ik echt verliefd, het is wederzijds waarschijnlijk maar het wordt niks, hij woont in zeeland. Ik hou niet zo van liefde op afstand en hij volgens mij ook niet. Ik ben smoor op hem. Alles duid erop dat het wederzijds is, maar hij heeft het nog niet toegegeven. Ik voel me er zo kut over. Ik snij mezelf om die liefde niet meer te voelen,. Het lijkt nooit meer over te gaan. Nog nooit heb ik zoveel liefde en haat gehad voor 1 persoon. Ik wil zo graag met hem. Maar er valt niks aan de situatie te veranderen. Hij is knap en kan zo iemand anders krijgen, maar dan wordt mijn haat alleen erger. De liefde is al te erg dat het niet vermindert en ook niet erger kan worden. Eigelijk weet ik het niet meer. Ik heb de laatste tijd zoveel meer meegemaakt, me hele leven staat al zo op zijn kop. Ik weet het echt niet meer. Meerdere malen heb ik overdosis genomen, me gesneden en dat soort dingen. Niemand weet het, want het was nooit genoeg overdosis. Binnenkort ben ik er niet meer, ik wil het allemaal niet meer. Ookal ben ik doodsbang voor de dood.
Datum:
02-11-2006
Naam:
Lisanne
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.