Levensverhalen (pagina 1586)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Doeii =

mijn leven is,
mijn leven is sinloos,
mijn leven is pijnlijk,
mijn leven is onbegrijpelijk,
mijn leven is swaar,
en ik houd het niet meer vol,
mn polsen vol met sneetjes,
wat kan ik nog doen?
ik denk steeds terug aan toen,
van voor dit begon,
van voor je mn hart in 1000 stukjes brak,
je had me beloofd,
me nooit te verlaten,
maar dat was een leugen,
je deed het heel subtiel,
maar ik sag het in je ogen,
je wou het al vanaf de eerste dag,
mn hart stelen,
me liefhebben,
en me dan breken,
me nooit meer heel laten voelen,
en het is je gelukt,
voel je nu triomf?
vast wel,
je bent wel so sielig,
je maakt iemands leven kapot,
door een stomme sin,
die sin,
die ik nooit meer wou horen,
die jij me gaf,
sonder mededogen,
je brak me,
mn hart,
mn leven,
alles,
en nu,
heb ik er geen sin meer in,
is dit begrijpelijk?
of voel je het self ook?
voel je je moedeloos?
of juist fantastisch?
het sal voor mij een raadsel blijven,
wat er in jouw hoofd gebeurd,
ik weet alleen,
dat ik j nooit meer sou voelen,
sou proeven,
sou aanraken,
want ik ben straks weg,
en ik kom niet meer terug,
heb je nu spijt?
het is al te laat,
ik hield van je,
mn hele hart was van jou,
maar jij sag het niet,
spotte er selfs mee dat ik niet van je hield,
ik haat je,
ik HAAT je!
Datum:
18-11-2006
Naam:
Duvessa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Selfmoord of niet? =

Ik heb self weleens van die gedachtes, dat ik niet meer wil leven, mn vriend, is dan so liejf om te seggen dat ie me sal missen. Maar op een gegeven moment geloof je dat niet meer. Snijden was een oplossing, maar ik heb mn beste vriend en mn vriend beloofd dit niet meer te doen. Het gaat niet goed op school, ik haat meself, en so kan ik nog wel even doorgaan. Ik kan hier niks aan doen, en als iemand al niet kan afspreken wordt ik al helemaal depri en begin te denken dat niemand me meer mag. Als ik echt rusie heb met iemand gaat het selfs so ver dat ik wegloop. Maar, dat is niet de oplossing. Ik moet doorsetten. En dat weet ik, en het is moeilijk. En net toen het de goede kant op ging. Gebeurde hetselfde met mn beste vriend en trok mij erin mee. Daar was ik niet tegen bestand en ik verdronk weer in de selfmoord ideeeen. Mn vriend heeft mij en mn beste vriend toen enorm geholpen. En nu hebben we door elkaar selfmoord neigingen, maar dit doen we niet, omdat we elkaar geen verdriet willen doen. Dus de 1 dood allemaal dood, dat is seg maar onse regel. Dus vrienden sijn wel degelijk een oplossing, ook al klinkt dit alsnog flink luguber. Maarja, het is allemaal niet so erg. Als je ergens over wilt praten kan je me toevoegen ofw eet ik veel wat. Blessed be!
Datum:
18-11-2006
Naam:
Katka
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

verdriet

te laat heb ik ingezien wat er mis was aan de relatie tussen mij en mijn vriendin waar ik zielsveel van houd; zij raakte depressief , beliep huisartsen , zat vol anti- depressiva en nog zag ik het niet , de spanningen die er waren in ons samengesteld gezin met name opvoedingstechnisch en mijn bagatelliserende houding , draaigedrag hebben haar uit evenwicht gebracht en doen besluiten te vertrekken .daar zit ik nu ik kan het niet geloven en kan het ook niet verwerken , ik ga letterlijk dood van verdriet heb alles al klaargelegd voor de nabestaanden , ik houd zoveel van haar dat ik dit verlies niet kan en niet wil accepteren , ik stop ermee.
Datum:
18-11-2006
Naam:
henk klaassen
Leeftijd:
46
Provincie:
Flevoland

ik zie het niet meer zitten

mijn moeder is 2 maanden geleden overleden en mijn schoonouders blijven maar aan me trekken en sjorren dat ik langs bij ze moet komen maar dat wil ik niet omdat ze mijn en mijn man als een stuk vuil behandelen en nu blijkt ook dat mijn vader sexueel misbruikt is door zijn oudste zus en zijn jogere zus heeft ook problemen en om elk wis en wasje wordt ik door hem of haar gebeld ik kan er gewoon niet meer tegen het is dat ik nu 32 weken in verwachting ben anders had ik er allang een eind aan gemaakt . maar dat doe ik denk ik als ik bevallen ben dan heeft iedereen iets om voor te leven en ik ben toch voor niemand belangrijk want iedereen denkt aan zichzelf . ik wil gewoon rust hebben en die krijg ik pas denk ik als ik bij mijn moeder en oma ben.
Datum:
18-11-2006
Naam:
natalie
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

ieder moment van de dag voel ik pijn van binnen

Ben nu 26 en heb een hoop meegemaakt in het leven het lijkt bijna een slechte film met een slecht einde maar dan is het realiteit voor mij: gepest op school, mishandeld door mijn eigen broer, seksueel misbruikt door verschillende mannen, een zieke moeder met kanker,
onlangs een goede vriend verloren die er zelfmoord heeft gepleegd en een bijna doodservaring met drugs. En gebruik momenteel bijna dagelijks drugs om te ontsnappen aan de pijn die ik voel van binnen.

Momenteel heb ik het voor de buitenwereld goed voor elkaar woon op mezelf, heb een goede baan en een sociaal leven.
Woon ook nog eens samen, maar ben toch niet echt verlieft op mijn vriend. Hij is ontzettend goed voor me maar ik kan niet alleen zijn...

De pijn die ik iedere keer iedere dag weer voel als mensen mij terleurstellen daar kan ik niet mee omgaan.... Of als dingen in het leven mij terleurstellen.... Zoals tegenslagen... Mijn stemmingswisselingen verschillen snel achter elkaar het ene moment voel ik me vrolijk en energiek tien seconden later zak ik door de grond en is de pijn van binnen zo diep niet in woorden uit te drukken........

Sylvia
Datum:
18-11-2006
Naam:
Sylvia
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

Rot leven

Ik wil zelfmoord plegen omdat ik al jaren word gepest, geslagen en geschopt. Niemand mag mij. Mijn ouders zijn dood en ik heb geen vrienden. Mijn broertje heeft al zelfmoord gepleegd toen hij 7 was. En ik zie het ook niet meer zitten!
Datum:
18-11-2006
Naam:
rot wereld
Leeftijd:
11
Provincie:
Utrecht

zelfmoord

ik heb veel verdriet.. mijn vriendin is vorig jaar plotseling overleden aan een ziekte. ik kan mijn verdriet hier niet uitten.. want dan ben ik gek en spoor ik niet. ik kan hier nergens over praten. tenminste niet met mijn moeder. wel met mijn vader maar die is er nooit. en als ie er is is het altijd ruzie. ik heb twee maanden geleden een zusje erbij gekregen. ik ben erg blij met haar. maar sindsdien besta ik niet meer. ik was de jongste hier in huis die overal de schuld van kreeg. ook al ben ik nu niet meer de jongste.. ik krijg nog overal de schuld van. ik zit het meeste op mijn kamer met de deur opslot. ik kan er niet meer tegen. ik doe alles verkeerd. en volgens mijn moeder krijgt ze een depressie van me. weet je wel hoe dat overkomt bij mij. ik kan er echt niet meer tegen. ik wil mijn moeder niet depressief maken en is het dus beter dat ik er een eind aan maak.
Datum:
18-11-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

een gedicht waar ik mezelf in herken

Iedereen ziet mij als een meisje,
met een grote mond.
aar in mijn hart,
zit een grote wond.
Er is zoveel,
bij mij stukgemaakt.
Zoveel mensen,
die mijn hart hebben geraakt.
Ik wil het aan niemand laten merken,
ik wil alles zelf verwerken.
Ik zal er zelf voor vechten,
voor een beter leven.
ik vraag je 1 ding,
hou mij vast voor heel even!
zodat ik er veer voor kan gaan
en de pijn in mijn hart akn verslaan!
Datum:
17-11-2006
Naam:
meiske
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

waarom zeg mij waarom

nou ik ben een meisje van 16 jaar, ik weet nie hoe ik veder moet leven hoor het gaat helemaal nie goed met sgool thuis alles eichelijk, het is allemaal 2 jaar geleden begonen ik ben op een avond verkracht en heb het 2 jaar lang verzwegen voor iedereen en toen moest ik ook nog van sgool, en op de nieuwe sgool gaat het helemaal nie miss mijn vrienden zo, wat moet ik doen aan al die slaapen loze nachten aan al die mensen die mij nie snapen dat ik gewoon nie mee kan ik ben zo moe gewoon te moe om te leven wat heeft mijn leven voor zin als toch alles miss gaat en dat ik iedreen waar van ik hou kwijt raak,

waarom begrijpt niemand mij,,,
Datum:
17-11-2006
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

ik weet het niet meer

Toen ik 6 was zijn mijn ouders gescheiden, mijn vader heeft mijn broer en zus verkracht. Het was een hele zware tijd , met rechtzaken, mijn moeder bleef hopen op een beter leven want ze had een uitkering maar ik ging er bijna aan onderdoor. ik heb het ver weggestopt maar het komt er nu allemaal uit. Ik zit op 3 havo en het gaat heel slecht op school. Mijn vrienden hebben het niet door hoe slecht het met me gaat want ik heb altijd een masker op. Ik doe me valtijd anders voor dan ik me voel. En mijn moeder heeft nu een baan en is bijna nooit thuis. Ze weet niet hoe ik me voel en dat kan ik echt niet tegen haar zeggen. Nu zegt ze ook nog dat mijn beste vriendin een slechte invloed op me heeft en ik mag dus niet meer met diegene omgaan die me nog een beetje begrijpt. Wat moet ik in godsnaam nu doen? Ik weet het echt niet meer. Ik heb het gevoel dat ik niemand meer heb, ik kan tegen niemand praten. En ik kan ook niet meer uit deze situatie komen. Ik heb mijn gevoelens zolang opgekropt. En nu denk ik dus aan zelfmoord want ik weet het niet meer.
Datum:
17-11-2006
Naam:
liesbeth
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.