Levensverhalen (pagina 1585)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

er klaar mee

ik kan niet meer leven omdat ik iedereen pijn doe door het gene wat ik doe..ik denk niet na en ik heb mezelf niet in de hand. ik doe maar gewoon..alleen heb het lef niet om deze wereld te verlaten
Datum:
19-11-2006
Naam:
-
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Alleen

Hoe moet ik ooit nog verder?
Datum:
19-11-2006
Naam:
Dreamcatcher
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-holland

weet ik veel

Ik wil in Ierland sterven. "and may you die in Ireland" Ik kan er niet meer tegen. Mijn levensverhaal is te veel om op te noemen. 3 kinderen van 3 vrouwen. niemand wil mij meer, waarvan de eerste het met Mark mij het allermeeste pijn doet. Ik ben en zit alleen. Ik denk erover om naar Ierland te gaan en er daar op een of andere manier een einde aan te gaan maken. Er is en speelt nog veel en veel meer maar dat kan ik hier niet kwijt.
Datum:
18-11-2006
Naam:
Gerrit de J
Leeftijd:
42
Provincie:
Flevoland

Er was eens...

Er was eens een jongeman...

Die aardig gevonden werd, maar toch geen echte vrienden had... En nooit een vriendin...

Die intelligent was en lange tijd goed kon leren, maar toch nooit een diploma van waarde behaalde...

Die een luisterend oor was voor velen en iedereen serieus nam, maar zelf zelden terecht kon bij iemand en vaak niet serieus werd genomen...

Het verhaal van een jongeman waar nooit eruit kwam wat erin zat... Hij zou de 30 niet halen...
Datum:
18-11-2006
Naam:
Invisible man
Leeftijd:
28
Provincie:
Limburg

K wil dood

Hallo, Ik HAAT mijn leven gewoon
Ik HAAT mijn ouders
Ik HAAT Alles

Ik zit al ongeveer 1 jaar met in me hoofd dat ik zelfmoord wil plegen, ik heb het zelfs een keer tegen me moeder gezegd.. Ze zij dat het mijn leven niet waard was enzoo BLA BLA BLA

zij begrijpt mij gewoon niet.. Mar om het tegen iemand anders te zeggen durf ik niet..
& nu gaan we ook nog missgien verhuizen , IK WIL DAT GEWOON NIET ***.! ik heb dat wel tegen hun gezegd maar dan zegen ze zo ja daar kan het ook wel leuk zijn & van alles en nog wah

Ik had ongeveer 1 maand geleden niet meer de gedachten om zelfmoord te gaan plegen .. maar nu, nu we missgien gaan verhuizen komen die gedachten weer bij me op..
Zou ik gewoon heel veel pillen gaan slikken? of voor een trein springen?? Of zal ik gewoon verder gaan met me leven??
Ik weet het niet meer..:S
Datum:
18-11-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Doeii =

mijn leven is,
mijn leven is sinloos,
mijn leven is pijnlijk,
mijn leven is onbegrijpelijk,
mijn leven is swaar,
en ik houd het niet meer vol,
mn polsen vol met sneetjes,
wat kan ik nog doen?
ik denk steeds terug aan toen,
van voor dit begon,
van voor je mn hart in 1000 stukjes brak,
je had me beloofd,
me nooit te verlaten,
maar dat was een leugen,
je deed het heel subtiel,
maar ik sag het in je ogen,
je wou het al vanaf de eerste dag,
mn hart stelen,
me liefhebben,
en me dan breken,
me nooit meer heel laten voelen,
en het is je gelukt,
voel je nu triomf?
vast wel,
je bent wel so sielig,
je maakt iemands leven kapot,
door een stomme sin,
die sin,
die ik nooit meer wou horen,
die jij me gaf,
sonder mededogen,
je brak me,
mn hart,
mn leven,
alles,
en nu,
heb ik er geen sin meer in,
is dit begrijpelijk?
of voel je het self ook?
voel je je moedeloos?
of juist fantastisch?
het sal voor mij een raadsel blijven,
wat er in jouw hoofd gebeurd,
ik weet alleen,
dat ik j nooit meer sou voelen,
sou proeven,
sou aanraken,
want ik ben straks weg,
en ik kom niet meer terug,
heb je nu spijt?
het is al te laat,
ik hield van je,
mn hele hart was van jou,
maar jij sag het niet,
spotte er selfs mee dat ik niet van je hield,
ik haat je,
ik HAAT je!
Datum:
18-11-2006
Naam:
Duvessa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Selfmoord of niet? =

Ik heb self weleens van die gedachtes, dat ik niet meer wil leven, mn vriend, is dan so liejf om te seggen dat ie me sal missen. Maar op een gegeven moment geloof je dat niet meer. Snijden was een oplossing, maar ik heb mn beste vriend en mn vriend beloofd dit niet meer te doen. Het gaat niet goed op school, ik haat meself, en so kan ik nog wel even doorgaan. Ik kan hier niks aan doen, en als iemand al niet kan afspreken wordt ik al helemaal depri en begin te denken dat niemand me meer mag. Als ik echt rusie heb met iemand gaat het selfs so ver dat ik wegloop. Maar, dat is niet de oplossing. Ik moet doorsetten. En dat weet ik, en het is moeilijk. En net toen het de goede kant op ging. Gebeurde hetselfde met mn beste vriend en trok mij erin mee. Daar was ik niet tegen bestand en ik verdronk weer in de selfmoord ideeeen. Mn vriend heeft mij en mn beste vriend toen enorm geholpen. En nu hebben we door elkaar selfmoord neigingen, maar dit doen we niet, omdat we elkaar geen verdriet willen doen. Dus de 1 dood allemaal dood, dat is seg maar onse regel. Dus vrienden sijn wel degelijk een oplossing, ook al klinkt dit alsnog flink luguber. Maarja, het is allemaal niet so erg. Als je ergens over wilt praten kan je me toevoegen ofw eet ik veel wat. Blessed be!
Datum:
18-11-2006
Naam:
Katka
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

verdriet

te laat heb ik ingezien wat er mis was aan de relatie tussen mij en mijn vriendin waar ik zielsveel van houd; zij raakte depressief , beliep huisartsen , zat vol anti- depressiva en nog zag ik het niet , de spanningen die er waren in ons samengesteld gezin met name opvoedingstechnisch en mijn bagatelliserende houding , draaigedrag hebben haar uit evenwicht gebracht en doen besluiten te vertrekken .daar zit ik nu ik kan het niet geloven en kan het ook niet verwerken , ik ga letterlijk dood van verdriet heb alles al klaargelegd voor de nabestaanden , ik houd zoveel van haar dat ik dit verlies niet kan en niet wil accepteren , ik stop ermee.
Datum:
18-11-2006
Naam:
henk klaassen
Leeftijd:
46
Provincie:
Flevoland

ik zie het niet meer zitten

mijn moeder is 2 maanden geleden overleden en mijn schoonouders blijven maar aan me trekken en sjorren dat ik langs bij ze moet komen maar dat wil ik niet omdat ze mijn en mijn man als een stuk vuil behandelen en nu blijkt ook dat mijn vader sexueel misbruikt is door zijn oudste zus en zijn jogere zus heeft ook problemen en om elk wis en wasje wordt ik door hem of haar gebeld ik kan er gewoon niet meer tegen het is dat ik nu 32 weken in verwachting ben anders had ik er allang een eind aan gemaakt . maar dat doe ik denk ik als ik bevallen ben dan heeft iedereen iets om voor te leven en ik ben toch voor niemand belangrijk want iedereen denkt aan zichzelf . ik wil gewoon rust hebben en die krijg ik pas denk ik als ik bij mijn moeder en oma ben.
Datum:
18-11-2006
Naam:
natalie
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

ieder moment van de dag voel ik pijn van binnen

Ben nu 26 en heb een hoop meegemaakt in het leven het lijkt bijna een slechte film met een slecht einde maar dan is het realiteit voor mij: gepest op school, mishandeld door mijn eigen broer, seksueel misbruikt door verschillende mannen, een zieke moeder met kanker,
onlangs een goede vriend verloren die er zelfmoord heeft gepleegd en een bijna doodservaring met drugs. En gebruik momenteel bijna dagelijks drugs om te ontsnappen aan de pijn die ik voel van binnen.

Momenteel heb ik het voor de buitenwereld goed voor elkaar woon op mezelf, heb een goede baan en een sociaal leven.
Woon ook nog eens samen, maar ben toch niet echt verlieft op mijn vriend. Hij is ontzettend goed voor me maar ik kan niet alleen zijn...

De pijn die ik iedere keer iedere dag weer voel als mensen mij terleurstellen daar kan ik niet mee omgaan.... Of als dingen in het leven mij terleurstellen.... Zoals tegenslagen... Mijn stemmingswisselingen verschillen snel achter elkaar het ene moment voel ik me vrolijk en energiek tien seconden later zak ik door de grond en is de pijn van binnen zo diep niet in woorden uit te drukken........

Sylvia
Datum:
18-11-2006
Naam:
Sylvia
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.