Levensverhalen (pagina 153)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil niet langer

ik ben al vanaf men 8e gepest en het houdt niet op. de basisschool was daarom ook echt een hel. de hele school hate me en de docenten gaven geen moer om mij. Ik dacht met dat ik een nieuwe start kon maken op de middelbare.... verkeerd gedacht. ik blijf altijd maar denken dat mijn schepper een vloek over mij heeft uitgesproken. maar wanneer ik thuis kom begint alle ellende pas. mn pa en ma vinde me waardeloos. mn broer zegt dat ik voor de trein moet springen. en mn zus praat al 8 maanden niet meer tegen me (ik blijf me afvragen hoe ze het doet. ik hou het nog feen dag vol om iemand te negeren) de enige persoon die ik nog mag ik mn knuffel die ik van mn oma heb gekregen vlak voordar ze overleed. zij was de e ige die van me hield. ik probeerde ook altijd te regelen dat ik daar mocht eten en slapen, maar heel vaak mocht dat niet. ik heb meerdere malen geprobeerd zelfmoord te plegen maar het lukte niet vanwege alle mensen die me tegenhielden. ik ben nu al jaren depressief en wil mezelf echt een keer van kant maken. maar nu ik uiteindelijk ervoor heb gezorgd dat ik niet meer naar school hoef en niet meer thuis hoef te wonen zijn er al 2 problemen opgelost.ik probeer altijd nog een andere uitweg te vinden maar ze houden wel een keer op.
Datum:
06-01-2016
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Me lever is kud

Hooi
ik benne lisa ik ben 11 jaar ene mn leven is kud omdat ik word gepest op instagram omdat ik geen borsten hep jongens vrage ook tijd naar naaktfotos en krijg vaak piemals van onbekende mense naar me gestuurt en me vriendin heeft de jonge die ik verliefd op ben afgepakt ik haatme leven en ben begonne met snijden maar ik wil niet dat me ouders het weten want hun zijn nie aardig ik wil dood dus kan iemand me helpe wqnt ik vindt het nie meer leuk.
Datum:
05-01-2016
Naam:
Lisa
Leeftijd:
11
Provincie:
Anders

Waarom

Waarom moet alles zo moeilijk gaan ben 25 en ik zie geen uit weg mijn liefsje snap mij niet ik probeer alles goed te doen en toch heb ik het gevoel da ik alles fout doen ik voel mij zo ongewenst overal ook op het werk de mensen bekijken mij als ik nix waart ben ik probeer elke dag op nieuw en elke dag eindig met het zelfde gevoel dood willen zijn en mij verleden blijft mij agtervolgen mijn jeugd het gepest daar door kan ik niemand vertrouwen mss moet ik er een punt achter zetten achter dit leven maar dan denk ik aan de eingste persoon die mij recht houd en toch weet ik gewoon ni meer heb al aan van alles gedacht om er een einde aan te maken me zelf snijden helpt ik hoop dat ik ooit ergens tussen alle zever geluk mag vinden
Datum:
04-01-2016
Naam:
Tony
Leeftijd:
25
Provincie:
België

Te moe om te vechten

Ik ben een meisje van 21 jaar.
Ben vanaf mijn 3de seksueel misbruikt en verwaarloosd op mijn 11de greep jeugdzorg in en werd ik uithuisgeplaatst eindelijk dacht ik rust maar de herbelevingen en de angst, boosheid, en verdriet zat er nog steeds elke dag meerdere malen constant dezelfde film in mijn hooft die word afgespeeld het word ondraaglijk en heb er zolang tegen gevochten ik kan gewoon niet meer
Datum:
04-01-2016
Naam:
Indy
Leeftijd:
21
Provincie:
Zeeland

Hopeloos

Hoi ik ben een meisje van 13

Ik heb een beetje hetzelfde als veel mensen, verliefd op een jongen die niet op mij is, Ouders gescheiden, m'n vader is er nooit voor me hij is gewoon verdwenen en m'n moeder is ook bijna nooit thuis. Ik ben er laatst ook achter gekomen dat ik manisch depressief ben. Niemand weet het, het boeit ook niemand. Dus ik ga het binnekort doen maar ik weet alleen nog niet hoe.
Datum:
04-01-2016
Naam:
Sterre
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

,

Ik heb er al vaker aan gedacht om zelfmoord te plegen, omdat ik me voel alsof niemand om me geeft, en dat als ik weg ben niemand het erg vind, ik wil gewoon graag gelukkig leven, en ik durf mn verhaal aan niemand kwijt, ik wil gewoon niet meer thuis wonen, ik voel me daar gewoon totaal niet gelukkig.
Datum:
03-01-2016
Naam:
.
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Ik weet het allemaal niet meer

hallo ,ik ben 14 jaar en heb vaak zelfmoordgedachtens,
al vanaf dat ik in de kleuterklas was was ik gepest .in het 1ste kleuterklas had mijn juf mij geslagen omdat ik franstalig was ,daardoor moest ik ook blijven zitten in het 1ste kleurerklas.vanaf dat ik in het leerjaar ben was ik vaak buitengesloten omdat ik dik was en lelijk. Ik dacht dat het beter zou gaan in het middelbaar maar sat was niet zo:ik zweette heel erg en je rook het gewoon.alle leerlingen van die school peste mij met als ik bv iets of iemand aanraak dan zeiden ze zo van ONee x-besmet of ebola en ze veegde met hun hand de plaats waar ik het heb aangeraakt.ik voelde me vies ook al douchte ik elke dag ,deed ik deo aan elke keer bij de pauze het hielp niet ..zelfs de leerkrachten en het CLB vroeg of ik me wel waste het was een zware jaar...nu zit ik in het 2 de jaar en nog voel ik me vies ookal is het al verholpen ik denk er elke keer aan .maar nu wordt anders gepest :iedereen noemt me lelijk en als bijnaam heb ik varken omda ik er zo uotzie ik heb nog steeds overgewicht en ga nu wel naar de sportschool enzo maar ik ben nog steeds jaloers op de andere meisjes .mijn ouders kunnen mij niet helpen ze waren ook altijd gepest .en nu heb ik problemen zelfs met mijn moeder ze is boos en wil me niet zien enof horen omdat ik 1 uur later ben wakker geworden (en ja ik heb kerstvakantie) ze is een heel goeie moeder hoor maar soms maakt ze zich heel erg kwaad om kleine dingetjes zoals 1uur later wakker worden,kamer niet perfect opgeruimd,....ik droom nu om binnen 4 jaar te verhuizen naar Antwerpen omdat ik daar ook wil studeren en dan kan ik mijn leven opnieuw beginnen :zoner dat iemand me kent,zonder dat iemand weet wat ik meegemaakt heb,zonder dat mijn moeder me ook gaat uitluiten en zonder dat ik ook bij haar kan wonen.

mvg anoniemmeisje
Datum:
02-01-2016
Naam:
anoniemmeisje
Leeftijd:
14
Provincie:
België

voornemen

Ik neem me dit jaar maar 1 ding voor. Ik wil dit jaar overleven. Ik denk niet dat mij dat gaat lukken, tijdens de jaarwisseling was ik alweer bezig met zelfmoord. Maar ik wil het toch proberen voor mijn vrienden en familie. Ik ben nu 15 en ik weet als geen ander hoe zwaar het leven is. Er is laatst in mijn omgeving een meisje van 6 gestorven, en ik blijf maar denken waarom zij en niet ik. Ik weet niet zo goed waarom ik dit met jullie deel. Als ik jullie verhalen lees dan krijg ik het gevoel dat ik jullie al jaren ken, alsof we een soort familie band hebben. En ik wil dan ook tegen jullie allen zeggen hou vol. Zeker de mensen die jonger dan mij zijn ik heb het zolang vol gehouden dus dan lukt het jullie zeker. Laten we allemaal samen als 1 familie dat ene voornemen uit laten komen. Wie doet er met mij mee?
Datum:
02-01-2016
Naam:
Saranne
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Geluk is ver

Dag allemaal, soms word ik wakker en voel ik me zo goed, een gevoel alsof ik de wereld aan kan. Vaak word ik wakker en word ik misselijk van mezelf.. Misselijk van wat ik mezelf en anderen aangedaan heb in mijn leven. Zoveel verkeerde keuzes, keuzes waarvan ik dacht dat het voor mij de oplossing was. Fout dus! Door het jong overlijden van mijn broer heb ik het idee dat ik er alleen voor gestaan heb en datik me daarom niet goed heb kunnen ontwikkelen. Sociaal niet sterk aangelegd. Vanaf mn 15e kwam mn eerste gedachte tot zelfdoding pas in mn hoofd.. Pas op mn 29e mn eerste poging. Ben nu vader van de meest mooie en lieve meid die er is.. Als ik naar haar kijk dan word ik blij. Toch verteld iets me dat ik moet stoppen met leven. Ik word vaak boos en krijg woede uitbarstingen en dat reageer ik af thuis op mn meisje en vrouw. Ik wil voor hen het beste.. En dat ben ik niet. Ik kan niet omgaan met wat ik voel van binnen. Ik weet dat zij er op langer termijn beter gaan voelen zonder mij. Hoewel ik heel gelukkig lijk en niemand mijn pijn ziet voel ik me heel ongelukkig. Ik ben klaar om te gaan en om alles achter te laten. Het verdriet voor hen zal maar voor even zijn. Gelukkig is mn dochter nog te klein om mij te missen. Ik zal bij de vliegtuigen zijn vertel ik haar. Hoewel ik nu al de pijn ga voelen van het gemis van mn kind.. Weet ik dat zij er beter uit gaat komen. Dit is geen leven voor mij.. Te veel foute keuzes. Maxi
Datum:
02-01-2016
Naam:
Maxi
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-holland

Overleden

Op 1 maart 2014 is mijn oma overleden.
Heb daar nog elke dag zeer van.
Ze was dement & ze zat in een rusthuis.
Ik wou niet graag bij haar gaan.
En dan mijn dokter.
Die was de enigste waar ik bij ging.
Al vanaf ik baby was.
Ik ging dolgraag bij haar.
En zij moest ook gaan !
Nu ben ik bang mijn opa is rond de 70.
Hij heeft last aan zijn hard.
En af en toe zou ik eens willen dood zijn.
Weg van alles maar dan denk ik
: Ik laat mensen achter die wel van mij houden. ( Mijn moeder )
Moest mijn ma ooit dood gaan.
Ik red het niet mer denk ik !
& Ik ben al hel mijn leven gepest gewest en nu nog !
Meestal denk ik van al ik nu weg was wie zou me missen ?
Heb al aan zelfverminkig eens gedaan ( 6 maand )
:'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(
Datum:
02-01-2016
Naam:
Shana
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.