Levensverhalen (pagina 1525)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Op

Van binnen doet het pijn.
Ik wil weg lopen van alles en iedereen
zodat niemand nog last heeft van mij
en er dan een einde aan maken.
er zijn nog maar weinig dingen die mij tegenhouden
Me kleine zusje en broertje en me vriendin.
Maar leven doe ik niet meer voor mezelf
maar voor hun.
Datum:
21-01-2007
Naam:
Philips
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

ik wil dood!!!

hoi ik alisa..ik wil dood want ik lied al 15 jaar ik heb nooit een echt huid mij vader gaat elek weekend uit!! en mij moeder is allen bezig met het verleden mij zussen zijn gemeen ik haat hoen!! mja iegelijk heb ik meer te vertelen ik hoop dat ik zo snel mogelijk dood ga
Datum:
21-01-2007
Naam:
alisa
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

hoi

Hoi Ik zit al een hele poos niet lekker in men vel.In men jeugt ben ik misbruikt geweest.Door een familielid.Heb jaren men mond gehouden uit eidelijke heb ik het er toch uit gegooit.Men ouders geloofde men niet.Gebeurt is gebeurt was hun reactie(os het wel is gebeurt.)ik moest men mond maar houden en door gaan met leven.Ik kom uit een gezin waar weinig warmte is.Eigelijk niet.Over emoties wordt niet gesproken..
Ik heb eeb erfelijke ziekte waar ik dood aan kan gaan.Mijn leven is erg onzeker.Ik kan er wel bv 80nmee worden maar het kan ook zo zijn dat ik er over een jaar er niet meer ben.Ik krijg hier in weinig steun van men familie.Men vader is 3/4jaar geleden overleden aan kanker.Iets waar ik veel moeite mee heb.Hij is maar een half jaar ziek geweest.
De laaste paar maanden van zijn leven heb ik goede gesprekken met hem gehad en zijn dingen uit gesproken.
Je zult denken als er iemand te komt overlijden dat je een betere band krijgt met je familie maar we groeien alleen maar meer uit elkaar.Alles wat ik doe of zeg is verkeert.Ik ben het zwarte schaap van de familie.
Een paar maanden geleden is een vriendin overleden die de zelfde ziekte heeft als ik.
Hier heb ik veel moeite mee,,
Ik wil niet z;n weg lijden als zij.
Wat ik allemaal beswchrijven heb is maar een klein deel van mijn worstelingen in men leven..
Ik kan niet meer genieten van men leven.
Ik stap er liever uit.Niemand die dan last meer van me heeft.
En dan krijg ik eindelijk rust
Datum:
21-01-2007
Naam:
yvon
Leeftijd:
32
Provincie:
Overijssel

Hoelang hou ik het nog vol?

Ik heb al eerder een verhaal neergezet hier op internet, dat het net uit was tussen mij en mijn vriend, dit is nog steeds zo en dat zal ook nooit meer goed komen.
Ik wil er tussenuit stappen, stoppen met mijn leven weg zijn hier.
Gisteren heb ik mijn 2de zelfmoordpoging geprobeerd, had een overdosis paracetamol ingenomen en 2 sterkere pijnstillers, toen ben ik gaan slapen ik had mijn afscheidsbrief al klaar liggen en had mijn vriend gesmst, maar op de 1 of andere manier kon ik niet in slaap komen omdat ik bang was te diep weg te vallen raar is dat als je toch liever weg wilt zijn dit is me dus ook niet gelukt en werd vanmorgen gewoon wakker was wel kotsmisselijk en heb volop lopen overgeven maar verder schoot ik er niks mee op, moest vandaag werken en wou eigenlijk ergens tegenaan rijden maar dit heb ik niet gedaan, op de 1 of andere manier durf ik het toch niet maar denk ik er voortdurend aan, de buitenwereld denkt dat het allemaal super met me gaat maar dit is echt niet van toepassing.
De 1ste zelfmoordpoging was ook met pijnstillers maar was ook niet gelukt dit deed ik al op de dag dat mijn vriend had besloten dat we er beter mee konden stoppen.
Ik wil rusten, slapen weg hier weg van al deze ellende ik dacht eindelijk iemand gevonden te hebben om mijn leven mee te delen maar dit mocht niet waar zijn mijn leven heeft geen zin meer ookal zegt hij dat ik jong knap en slim ben en dat ik er wel weer bovenop kom en dat ik wel iemand zal ontmoeten en dat ik me taai moet houden maar dit wil ik niet ik wil niet overnieuw beginnen maar overnieuw met hem proberen!
Waarom laat god dit niet toe, geloven begint bij mij ook af te zwakken ookal heb ik sinds dat het over is de kruisjes om mijn nek hangen.
Liefs!
Datum:
21-01-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Is that alright?

Mijn moeder is laatste Juni vertrokken. Samen met mijn 2 kleinste zusjes. Die ik nu al een half jaar niet meer zie. Ook zit mijn moeder aan de drank. En woont ze nu in een minimini krot. Niet leuk dus! Ik wil gewoon mijn zusjes terug. & op school gaat het ook al niet zo best. Niemand begrijpt dat. Ik MOET EN ZAL maar bijles volgen smiddags! En ik HAAT mezelf. Vraag me niet waarom! Ik haat mezelf.
mijn grootouders waarmee ik ook heel goed KON opschieten hebben me laten vallen. ZOMAAR. Omdat ik zogezegt niet bij mijn moeder wil gaan wonen. Is dat dan niet normaal? Ik heb al geprobeerd pillen te slikken maar ik moest gewoon heel de nacht braken. Ookal geprobeerd gewoon NIET MEER te eten, maar dat is verdomd hard..Is ophangen dan toch het enige dat ECHT werkt?? Misschien toch maar dat proberen dan.
pffffft. Ik wil gewoon geen functie meer zijn in deze onwetende wereld. mensen verwachten van mij ergens te zijn en op tijd. HAATHAATHAAT
kzou echhht graag DAG zeggen tegen deze onwetende wereld
Datum:
21-01-2007
Naam:
a
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

niks om te leven

mijn geboorte was een teleurstelling, een meisje.... liefde nooit gehad, altijd hard moeten werken, ook nog allochtoon zijn, andere normen en waarden zijn belangrijk, geen vrijheid, hard werken, geen liefde kennen. mensen helpen heb ik veel gedaan, mensen behandelen me nog erger dan een varken. zomaar, heb schulden door het helpen van andere mensen. heb een klein hartje, ben perfectionist, iedereen haat me, toch help ik iedereen, voel andermans pijn aan en neem deze pijn weg en over op mij, nooit een eigen mening mogen hebben . nu ng niet. nooit zelf beslissen, dat doet nog altijd mijn moeder voor me, heb sinds kort een vriend, ouders bepalen alles over hem.zelf geen toekomst hebben, na 2 mnd elkaar kennen gaan we strakls over 3 weken verplicht verloven, dan al evt trouwen. te snal gaat het. in me verleden ook misbruikt, veel ruzies gezien, trauma opgelopen, ben heel bang, speel groot, heb veel persoonlijkheden
kan ze goed verbergen
me bloed kookt 24 uur per dag
uit woede en verdriet. ben bang, en weet me geen raad, ben bang voor de dood. maar wil graag weg. huilen doe ik elke dag.iedereen denkt dat ik gelukkig ben, ongelukkig of verdrietig of boos mag ik niet zijn. te veel om op te noemen ik kan er een boek over schrijven. en dat ga ik ook doen.
Datum:
21-01-2007
Naam:
sanneke
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

zelfhaat

ik haat mezelf elke dag meer om dingen die ik doe ik kan me nergens een uitweg in vinden en dacht eerst dat drank een oplossing was
Datum:
20-01-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

the truth is hard

ik heb een aantal dingen meegemaakt in mijn leven, misschien te veel, waardoor ik ookd eze site bezoek, maar ik moet niet zeuren, als ik zie wat iedereen hier allemaal meemaakt, dan is dit nog niks. Maar ik ben gepest, mijn vriendje heeft het net uitgemaakt, ik denk vaak aan zelfmoord. Van de buitenkant zie ik er misschien vrolijk en hip uit, maar van binnen is alles kapot. Als ik de verhalen hier allemaal lees, dan zou ik die mensen willen helpen, ik zou iets voor ze allemaal willen betekenen, maar dat kan niet, ik beteken maar voor weinig mensen iets. Misschien is dat het laatste berichtje maar ik hvj er is altijd hoop
Datum:
20-01-2007
Naam:
charlicious
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Verdriet...

Ken je het? Iedereen die denkt dat je alles in je leven wel op orde hebt... Iedereen die denkt dat jij geen stress kan hebben... Iedereen die denkt dat jij zeker zal slagen in het leven... Nu ja, iedereen buiten ik denk dat...

Ik word iedere dag geconfronteerd met een enorme faalangst, zowel op professioneel als relationeel vlak. En ik kan het niet meer... Ik wik en weeg al mijn woorden, mijn beslissingen, en heb dan nog bang dat het de "verkeerde" keuze zou zijn.

Ik zou zo een mooi leven kunnen hebben, maar dat is het niet... Waarom ziet niemand mijn verdriet?
Datum:
20-01-2007
Naam:
...
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

eenzaam

Hoi ik zie het allemaal niet meer zitten ik heb een 6 maanden geleden een hele leuke meid leren kennen waar ik nu zo gek en verliefd op ben zelfs van hou ze gaf 6 maanden geleden haar nummer en zei sms een keertje als je wilt is leuk we doen hetzelfde werk is leuk dus ik een sms-je gestuurd en kwam er al vrij snel achter dat ze verliefd op me was ik was al 4 jaar alleen dus ik ging daar ook over nadenken maar nu zijn we een half jaar verder ze is stapel gek op me ze heeft wel een vriend die ze eerst zei dat ze het uit zou maken voor mij en nu zegt ze dat ze hem niet kan missen denkt ze er is veel gebeurd in die enkele maanden ben ook heel en heel erg gek op haar geworden super verliefd er van gaan houden dacht ik het geluk niet meer tegen zou komen mijn ex heeft me 2 jaar gebruikt nu is het sinds van de week over hoor niks meer van haar als ik ze zie kijkt ze me niet aan kom van de week achter dat er nog een jongen is die in dezelfde tijd als dat ik met haar bezig was hij dus ook komen we van de week van elkaar samen achter nu hoor ik niks meer van haar heeft ze het over vrienden zijn ze stopt me heel ver weg in haar hart zegt ze ze heeft me ook gebruikt al die tijd het doet zo`n pijn echt pijn ik mis haar zo erg ik huil en mopper de hele dag ik kan niks doen of ik denk aan haar ze zit er 24 uur per dag in mijn hoofd ben echt zo gek op haar we zijn heel intiem geweest dat betekende zoveel voor me en nu stelde het niks voor ik kan niet zonder haar de pijn die ik er van heb daar wil ik af slaap al heel de week niet meer eet niet meer ben 10 kilo afgevallen in enkele dagen tijd ik wil van de pijn af weet dat ik mensen achter laat die veel om me geven maar wat moet ik ik heb zoveel verdriet en zoveel pijn om haar ze gaf me zo fijn gevoel niet te omschrijven was zo gelukkig met haar heb dit zo nooit gedacht ben ook zelf van me bang geworden hoe dat ik hier op reageer met alles ben geen prater ben ik nooit geweest er gaan zoveel dingen door me heen en als ik met haar probeer te praten dan doet ze net alsof ik me aanstel en dat het haar niks kan schelen dat doet me zeer dat je na die tijd er zo makkelijk mee om kan gaan me aan de kant schuiven of ik een stuk karton ben ik zit hele tijd te denken hoe kom ik van de pijn af en weet dat het een makkelijke manier is om zoiets te doen maar kan er zo niet mee leven ik draai helemaal door wordt er gek van ben zo eenzaam mis de knuffel van haar mis de sms-jes s`avonds voor het slapen gaan mis de gesprekken over de telefoon mis haar wil ze vast houden en nu gaat dat nooit meer ze wil me niet ze doet het zo gemakkelijk waarom toch ik kan er echt niet tegen ben zo bang zo alleen heb zoveel pijn en verdriet ben nog nooit zo gek op iemand geweest ik heb het echt helemaal gehad weet dat ik mijn ouders en vrienden er verdriet mee doe maar hier kan ik niet mee omgaan zoveel pijn
Datum:
20-01-2007
Naam:
W
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.