Levensverhalen (pagina 1519)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

begrip

Mensen die zelfmoord willen plegen krijgen eigenlijk steun van niemand. Iedereen kan wel zeggen van kop op en sterkte, maar sommige die doen het toch. Ik wil dan even zeggen: als iedereen tegen je is, je bang bent dat je gestrafd word in het hiernamaals, dat niemand je begrijpt. Ik begrijp het, ik ben niet tegen je. Ik zeg niet dat je het moet doen, maar als je het doet dan begrijp ik het. Ik zou zelf ook graag begrepen worden als ik er een einde aan zou maken.
Datum:
27-01-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

whatever

na slechte tijden komen goede tijden, um ik leef al 6 jaar of misschien eigenlijk nog wel langer in een slechte tijd, heb al alles geprobeerd maar beter word het niet. Wanneer moet die goede tijd dan zogenaamd komen? jullie lullen allemaal maar wat. En dat iedereen dan verdrietig om me word als ik het doe lijkt me sterk. Maar als er zowiezo dan maar een iemand maar een traantje laat vallen voor mij, dan mag dat dan ook wel. Het zou al helemaal kut zijn als niemand een reed om je zou geven. Maar hoe zit het dan met mij? et is een straf als anderen verdrietig zijn, maar het maakt niks uit dat ik me verrot voel? En dan moet ik maar door leven. Lijkt me zelfs egoistisch als ik verplicht ben om te leven alleen maar voor hun zodat hun niet verdrietig worden, maar wat boeit het als ik me verrot voel. sorry hoor... God, word ook begrepen door niemand hier.
Datum:
27-01-2007
Naam:
kim
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

hey

Ik voel me kut en zit hier helemaal mijn hart te luchten in de hoop dat ik begrepen word, komt er weer een of andere mafkees aanzetten dat je niet zelfmoord moet plegen hoe depressief we ook zijn. Uh hallo gast jij weet dus duidelijk niet hoe het is om depressief te zijn dus dan heb je echt niks te zeggen, jij met je fijne leventje. Als je het zelf overkomt dan piep je wel anders.
Datum:
27-01-2007
Naam:
Misunderstood
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Waarom nog leven?

Ik denk er soms ook wel aan , naja eigenlijk elke dag wel eens .
Dan heb ik van zulke dagen dat ik probeer om het leven leuk te maken maar dat lukt echt niet. Ik ben ongeveer 2jaar geleden me hartsvriendin kwijt geraakt , en ze is overleden. Dat was echt het ergste wat me ooit kon overkomen , ik ben er nog niet overheen en heb er ook met niemand over gepraat . Ik snijd me zelf ook en daar zijn mijn docenten achtergekomen en me ouders , ze willen dat ik naar de Jeugdzorg ga maar ik heb gezegd dat ik dat niet wil. Ik zie eigenlijk helemaal geen toekomst meer voor me en ik denk en ik weet eigenlijk al dat ik niet heel lang ga leven. Tja en dan kan je mischien zeggen dat ik me aanstel ofso maar zo voel ik me .
En niemand snapt hoe ik me voel , me ouders zien niet eens dat ik verdrietig ben , maarja ze houden ook niet van me waarom zouden ze dan ook aandacht aan me geven .. naja dat wou ik gewoon eventjes kwijt , sterkte allemaal!
Datum:
27-01-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

zo alleen

ik snap het niet soms gaat het zo goed maar mestal kut. ik heb hier al vaker geschreven. maar zelfmoord dat durf ik niet wat ik ben bang, bang voor alles. ik verlies altijd alles, juist omdat ik bang ben echt ergens voor te gaan. bang dat mensen me haten. bang dat ze me niet mogen. bang om echt te zijn. alles is kut alles is kloten nooit geboren is nooit verloren. niks om te winnen, niks om te zijn iedereen haat en ik haat het om alleen te zijn, geen troost die ik voel, geen liefde die ik ken. geen geluk die ik heb waarom ben ik wat ik ben, alles was zo mooi maar ik verloor me hoop en nu zit ik er te diep in. geen kracht meer om te vechten geen kracht meer om terug te gaan, want niemand ziet me meer staan. vooral jij mij schatje diep in mijn hart, maar zelf jij wou niet meer bij me zijn. ik was niet goed genoeg, niet knap genoeg en niet aardig genoeg. ik ben net niks. en moet je na gaan ik had het allemaal in eigen hand, maar verloor de kracht om de goede kaarten te leggen, en nu is alles weg, alles verloren, niemand te lachen nu weet ik hoe het voelt nergens bij te horen
mischien heb ik het verdient, ik weet het niet maar 1 ding weet ik wel zo wil ik het niet. en dan heb ik niet eens echt iets ergs mee gemaakt alleen weet ik niet hoe het voelt om liefde te voelen, koud van binnen ookal schijnt de zon, was ik maar dood ik wou dat ik het kon. maar ik kan het niet, en wil het niet want dat is te makkelijk en verlies ik helemaal. ookal heb ik niks probeer ik toch hoop te putten, ookal weet ik wat ik hoop nooit zou komen maar het help me in ieder geval de dag door te komen. mischien heel mischien voel ik ooit nog liefde. r.i.p voor allemaal mensen die echt niet meer konden ooit zullen jullie ook gelukkig zijn en mischien ik dan ook.
Datum:
27-01-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

mijn verhaal

hey iedereen,
ik ben een meisje van 14 jaar.
mijn ouders zijn gescheiden...
mijn mama ad voor 5 jaar een vriend, hij had 3 dochters... 1 van zij dochters heeft zelfmoord gepleegd en ze was als een zus voor mij. Een andere dochter va hem was mijn aller-beste vriendin. Mijn hartsvriendin, mijn 'zusje', ik kon haar niet uit mijn leven denken. En toen was het gedaan tussen mijn mam en haar vriend. Ik mag nooit meer met mijn 'zusje' afspreken, ik heb haar al een jaar niet meer mogen zien, maar ik heb 1 keer stiekem met haar afgesproken.
Nu kreeg ik ook te horen van mijn mama dat mijn vader achter andere vrouwen liep, nog voor mijn geboorte, dus hij geeft ook nix om mij. Ik vraag mij af of er nog wel iemand om mij geeft.
En ik weet dat het verschrikkelijk veel verdreit doet bij mensen, als je zelfmoord pleegt, dat heb ik ondervonden. Maar soms hoop ik dat ik een ongeluk heb, vermoord wordt,... Dan is het niet zo moeilijk om te sterven dan zelfmoord te plegen... Ik heb al 2 jaar zelfmoordproblemen, maar ik vertel het niemand. Op school lach ik vaak, maar vanbinnen ga ik kapot en ben ik reuze-droevig...
x ik
Datum:
27-01-2007
Naam:
meisje
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

ben ik nou echt een ongeluk

Ik weet het niet maar ik denk vaak dan ik maar niet gewenst was op de aarde. Voor mijn ouders was ik een ongeluk. Elke keer dat ik gelukkig ben is er altijd iemand die mij ongelukkig gaat gaan maken. Ik heb nu een geweldig vriend we zien elkaar heel graag maar er zijn mensen die ons liever niet samen zien en voor mij kan het niet meer . Ik was ongewenst voor mijn oudes dus daarom blijf dat ongeluk me volgen tot ik iets aan mijzelf gaat doen. Twee jaar geleden had ik al zelf geprobeerd zelfmoord te plegen maar mijn vriendin is op tijd binnen gekomen . Ik weet het gewoon niet meer waarom mijn lieven er zo zwart uitzie. Ik zou liever gewoon niet geboren want ik ben toch niet teveel op aarde. xxx uit gen
Datum:
27-01-2007
Naam:
valentine
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Mijn eerst, laatste teken

Ik ben er ondertussen 30. 30jaar en wat heb ik gedaan met m'n leven ? Ik heb goed werk, een eigen appartement, goede ouders die nog leven en gezond zijn. Een gezond lichaam. Enig kind. Heb nooit tekort gehad. Er mankeert mij niks, op materieel gebied althans. Ooit gehoord van Remi. Laatst is het werksysteem verandert. Nu zit ik 8 uur alleen, kom ik thuis, eet ik alleen, slaap ik alleen. Heb ik dan nooit kameraden gehad. Jawel, tuurlijk, dat dacht ik toch. 't Was enkel eenrichtingsverkeer. Nu moet het van mij niet meer. Dat is was 4 jaar geleden. Ondertussen heb ik de tijd alleen doorgebracht, geen contact meer. Een gsm wat in maanden niet is afgegaan. Dus zo'n 'echte' kameraad zal ik wel niet geweest zijn. Groepsvulling :-) Was altijd van plan te stoppen voor m'n 30ste. Geen os voor m'n deur. Maar ben nog niet gecrasht. Het gaat voorlopig nog... voorlopig. Nog 1 zomer om de ventoux te bedwingen in 1h30. Da's dan ook het enige... en voor de rest... gaat niemand mij hier vertellen wat ik met mijn leven mag en niet mag. So long suckers !
Datum:
27-01-2007
Naam:
Rob
Leeftijd:
30
Provincie:
Limburg

Zelfmoord

Ik ben niks waard
m'n ouders maken ruzie
en ik heb problemen
Datum:
26-01-2007
Naam:
Nirvanaloverke
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

kutdag

kweet ut nie merr , jongen wa kop vliefd ben, heeft met ander , rusie met moeder , ruizie met vadre , en nog lalemaal kuutterige dingen :@:@:@:
Datum:
26-01-2007
Naam:
christel edx cf
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.