2e keer dat ik hier iets schrijf, andere naam, ander verhaal. Kort gevat, woonde samen, dat heb ik uitgemaakt (wat goed was hoor, hij gebruikte me alleen maar, daar ben ik niet verdrietig om) en woon nu weer "joepie jeej" bij moederlief. Ben bezig met werk zoeken, dat gaat al wat lekkerder dus dat is mooi. Nu hier het probleem, soms vormen ze hier een groot front. mn 2 broers en mn moeder. Mn moeder liegt keihard over dingen als ik ernaar vraag wat ze heeft gezegd.
Het was niet de bedoeling om hier weer te komen wonen. Mn moeder wil haar eigen leven nu wel eens leiden. Toen ik nog met mn ex vriend was, was het al niet veel soeps, mijn leven, dat terzijde, in de tijd dat ik nog niet thuis woonde, had mijn oudste broer vaak mot met haar. Hij luchtte zn hart bij mij uit, en mn moeder over hem, ook bij mij. Dat was niet zo'n probleem, dat trok ik allemaal wel. Zo rolde mn leventje voor het eerst sinds drie jaar weer lekker. Was eindelijk lekker alleen, had mn katjes bij me, had een kamer, een baan. prima! Totdat er die ene avond kwam. Mijn huisbaas had teveel gedronken waardoor hij zijn handen niet meer thuis kon houden en ik was de pineut. Flink de sigaar, het zaadje. Dan zit er hier nog een heel verhaal omheen, maar ik besloot dus om daar weg te gaan om een rechtszaak (die hij had aangespannen) te ontlopen. Toen heb ik een maand bij een vriendin van me gewoond. Dat liep niet echt zuiver goed en eind november kreeg ik buikgriep waar ik echt ziek van was. Omdat ik zo ziek was, was ik het liefst natuurlijk in mn eigen bedje bij mijn moeder thuis. Dat kon wel even. In de week dat ik ziek was kregen mijn vriendin en ik ruzie. Ze smste me dat ik niet meer hoefde te komen. De reden was omdat ze 1 december gingen verhuizen en ik er dus niet was om mee te helpen. Sinds eind november/begin december woon ik nu dus weer bij mn moeder. Niemand mag weten dat ik hier woon en me hier laten inschrijven mag ook niet. Waardoor zij dus, als het haar uitkomt, mij zo op straat wil/kan zetten. En dat is ze dus ook van plan, morgen! in de 2/3 maanden die ik hier nu woon heeft ze me eigenlijk alleen maar verteld hoe ik me hier wel niet heb in gemanipuleerd, dat ik egoistisch ben, manipulatief en mn eigen gang ga. We hadden afgesproken dat als ze zou werken ik tussen 22,15 en 22.30 uur thuis zou zijn. Dat doe ik ook. Mn kamer hier is redelijk netjes, en in het weekend ruim ik altijd een beetje op. Doordeweeks werk ik als inpakker, waar ik geen kantoor baan heb en nog best wel moe van thuis kom. 2 jaar heb ik niet gewerkt door mijn ex, en dit is nu best wel even wennen zo.
Het enige wat ik hier thuis dus nu krijg te horen is dat ik voor de ratten niet deug, ze me haat en ik zo snel mogelijk moet oprotten. Ik wil best voor haar oprotten, ook voor mezelf, maar ik kan even nergens heen. Krijg ik mn baan in de stad, dan kan ik daar een kamer huren. Ik verdien nu nog maar 650 euro per maand, daar kan ik toch geen huishouden van runnen? Mn broer, die eerst mn ma wel kon schieten en mn moeder hem uit huis wilde werken, is nu het heilige boontje. En hij kiest de kant van mn ma want ik ben zo ego en ondoordacht, doortrapt en manipulatief. Ga ik er tegen in krijg ik de wind van voren en ben ten allen tijde een leugenaar. Terwijl zij het zijn die liegen. Volgende keer neem ik echt dingen op om het dan onder hun neus te wrijven!
Als mijn moeder mn morgen (zondag) om straat zet, kan ik nergens meer heen, en nu zie ik het akl niet zitten en dan helemaal niet meer, dus weet ik het goed gemaakt, dan rot ik op maar dan ook echt letterlijk.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.