Levensverhalen (pagina 1510)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Het is genoeg

Ik ben moe.
Alles bj elkaar opgeteld wat ik heb meegemaakt is teveel.
Ik vind het best.
Ben getrouwd geweest en heb voor kinderen gezorgd en rij nu nog Volvo dus kejjenagaan...
Ik vind het best.
Life is a bitch and then you die.
Datum:
05-02-2007
Naam:
Ton
Leeftijd:
46
Provincie:
Groningen

tsja

zo apart.. Wil ff me verhaal kwijt.. Maakt niet uit hoe en wat.. Als ik me fuck voel dan ga ik snijden.. Het ene moment ben ik gelukkig en het andere moment dan voel ik me zo raar.. Het enige wat ik denk is >> van binnen pijn van buiten pijn.. ik pak een mes die nu voor me ligt en snij.. Ik weet niet wat het is volgens mij ben ik gewoon zwaar ziek in me hoofd.. Ik hou er niet van om over te praten maar soms ff uitluchten om maar zo te zeggen.. Ik weet niet maar maak mezelf kapot zo volgens mij.. psychiater wil ik niet naar toe.. Ik wil anders denken net zoals anderen ook denken als ze een tegenslag hebben.. Wil niet in mezelf snijden.. na die tijd doet het zeer en dan baal ik, maar ja vaak te laat.. Net zoals nu.. Iemand die dit ook heeft mail me aub! Wil er vanaf maar kan het niet meer.... Help me alsjeblieft!?
Datum:
05-02-2007
Naam:
glas
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

vroeger

heb mezelf geprobeerd van hetb leven te beroven dit was in maartr 2001 ben op een snelweg gaan liggen zag een auto aanomen heb geprobeerd om nog weg te komen maar het was te laatr twee geroken of verbrijzelde benen kloten
Datum:
04-02-2007
Naam:
evert
Leeftijd:
27
Provincie:
Friesland

Zomaar

Met een aangebroken fles muscaat wijn zit ik achter de computer en vraag me af waarom ik zo moet huilen. Zijn het de zielige verhalen op deze site of is het mijn eigen radeloosheid? Waarom gaat verdriet niet voorbij zoals vreugde die vaak zo vluchtig is? Wat voor zin heeft het om te lijden? Waarom schiet ik als mens zo tekort? Ben ik een idealist? Ik kan het niet geloven. Ik wil niet eenzaam; afgesneden en alleen zijn. WAT KAN IK BETEKENEN VOOR DE MENSEN DIE DEZE SITE BEZOEKEN?
Datum:
04-02-2007
Naam:
brigitte
Leeftijd:
33
Provincie:
Utrecht

Liefde

Leeg is de kamer
Leeg is het huis
Leeg is mijn leven
Hangend voor de buis
Ooit was het anders
Ooit was het geen zooi
Ooit was de tijd
Dat jij de mijne was
En o wat was je mooi
Onvoorwaardelijke liefde
Hield mij toen op de baan
Maar al snel kwam de tijd
Dat jij weer moest gaan
Ik was kapot en verloren
Toen dat nieuws op mij in stond te boren
Daarna stortte mijn leven in
En zo kom ik weer terug bij het begin

Ik weet t niet meer, ze is weg..!!!!!!!!
Elk mens heeft wel een soort van lijstje, waaraan iemand moet voldoen om gewoon perfect voor die persoon te zijn, nou me ex was dat...ik heb soms heel even een moment waarop ik vrolijk en blij ben, maar het grootste deel van de tijd, kan ik alleen maar denken aan dat ik der kwijt ben en dat dat nooit meer zal veranderen, eerst vond ik t leuk om veel meisjes te versieren, en een beetje een soort van player uit te hangen, bij haar veranderde ik, want zij was alles wat ik wilde, nu als ik een meisje versier, voel ik niets meer, alles is leeg, ik wil gewoon niet meer!!! Ik heb veel vrienden, maar het doet er niet meer toe, ik wil weg van deze plaats, ik wil gewoon dood, hopelijk is alles dan beter
Datum:
04-02-2007
Naam:
why
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

mijn gedachte

hoi allemaal

met mij gaat het niet lekker maar dat gaat het al dik een jaar niet.
ik heb 23 zelfmoord actie's op me naam staan. waar van 1x bijna is gelukt toen had ik zo veel pillen geslikt dat ze me niet meer bij kregen. na uren aan een infuus en actieve kool hebben ze me weer op de been gekregen ik kan hier van niets meer herinneren. ik was toen al opgenomen in heen psychatisch ziekenhuis bij mij in de buurt. hier is ook bordeline geconcludeerd. en een depressie.
ik had nooit verwacht dat mij het over komen zal.
om een overdosis medicatie te nemen is voor mij een dwang geworden.
ik heb ook stemmen in me hoofd die deze opdrachten geven.
ik heb ook een aantal keer op een brug gestaan om er vanaf te springen maar de politie kwam steeds te snel.
ik heb deze gedachte nog steeds soms denk ik was ik er maar niet meer of krijg ik maar een enge ziekte waar ik dood aan ga want dan doe ik me ouders ook niet zo veel pijn.
mijn ouders zeggen doe wat je niet laten kunt als ik daar aan denk dan is de keuze voor mij soms heel makkelijk.
ik ben nu nog steeds in behandeling alleen als ik nog 1 poging doe dan moet ik daar weg. maar soms zit ik in een disoncatie en dan weet ik niet meer of ik op deze aarde ben en dan moet ik dat even tjakken door te snijden of te branden.

groetje mij
Datum:
04-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

liefdes verdriet

het hoefd van mijn niet meer
Ik dacht dat ik vorigjaar zo leuke vriend had ontmoet in het zwembad.Maar waarschijnelijk heeft hij me gewoon gebruikt om ze ex vriendin trug te krijgen
voel me zo klote.en ik kan toch helemaal niks dus ik wil niet meer.maar ik ben ook niet vanplan zelfmoord te plegen.Ik wil me ouders geen verdriet doen.En andere mensen ook niet.Maar ik leef niet meer voor mezelf maar voor anderen.
Ik zeg altijd maar me lichaam leeft maar me geest is dood.
Datum:
04-02-2007
Naam:
anoniemteigertjetijgertje
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

kutleve

hoii meneer of mevrouw ik heb zo'n kut leve. ik word alleen maar genegeerd ik heb geen vriendinne iedereen vind mij stom ik probeer alles goed te doen maar het lukt niej ik wil zelf moord gaan plege omdat niemand mij ziet aleen mijn famili..
Datum:
04-02-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

wat loopt het leven raar

In een jaar tijd is er heel wat met me gebeurd. Me vader had tegen me zus gezegd dat hij wilde scheiden, me zus kon het niet voor zich houden en moest het aan mij kwijt. Toen ben ik uit huis gegaan en bij mijn toenmalige vriend gaan wonen maar omdat ik nog vrij jong was en het huishouden nog niet aankon ging dat ook al snel mis. Toen heb ik me vader onder dwang gezet om het te vertellen, dat heeft hij toen ook gedaan. Sinds twee maanden woon ik nu bij een vriendin in en heb sinds een maand te horen gekregen dat me oma leukemie heeft en nog een paar dagen misschien te leven heeft en me andere oma ligt ook al op sterven ik heb sinds kort het vermoeden dat mijn vader een andere vrouw heeft. Dat alles heb ik in twee maanden te horen gekregen en weet niet meer hoe ik het nu moet verwerken
Datum:
04-02-2007
Naam:
marion
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

Het einde van mijn lartijn

De gedachte er niet meer te willen zijn is al een half jaar overheersend. Na een poging in 2005 ben ik opgenomen geweest en heb ik lang ontkend dat het mijn leven beheerst.
Wat ging eraan vooraf.
Medio 2004 heb ik een echtscheiding doorgemaakt waarbij mijn beide zoions inzet waren van het conflict maw mijn ex vond dat ik niet goed bvoor ze zorgde.
ik heb heel lang de rechter voorgehouden dat ik de kinderen toegewezen wilde krijgen dat is ook gelukt maar kon dat niet aan heb geprobeerd er een eid aan te maken door in een vlaag van verstandsverbijstering mijn huis in de fik te steken en en daarin te blijvendat heeft mijn leven voorgoed op zijn kop gezet ik ben toen gered maar wilde eigenlijk niet meer verder
nu 2 jaar later vecht ik nog iedere dag tegen deze gedachte,
het feit dat ik et opschrijf maakt al dat ik er niet meer uit kom.
ik accepteer geen hulp meer niet vanm familie en ben dus daardoor ook erg eenzaam en wordt door hulpverleners ook niet meer geholpen
ik slijt mijn dagen met piekeren en vechten dat geeft erg veel fl;ashbacks en ik verwaarloos mezelf.
IK hoop op betere tijden maar kan daarin niet geloven zolang iedere seconde mijn brein zegt je moet er maar niet meer zijn.
Datum:
04-02-2007
Naam:
Hans Oosterhuis
Leeftijd:
44
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.