Levensverhalen (pagina 1451)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord.

Haai.
Ik ben hier terecht gekomen en zou iets willen vertellen over mezelf.
Ik ben 14 jaar en heb vaker geprobeerd zelfmoord te plegen.
Het begon allemaal toen er een vriendin van mij zelfmoord had gepleegd.
Je wereld stort dan helemaal in en het is allemaal zo onbegrijpelijk als je het hoort.
Het moeilijke kwam pas 2 weken nadat ze dood was, want nu moest ik verder gaan zonder haar en zonder iemand tegen wie ik alles vertelde en met wie ik alles deelde.
na ongeveer 5 maanden ging het al iets beter met me.
ging weer leuke dingen doen met vriendinnen ( die me allemaal wouden opvrolijken ) maar toch denk je elke dag aan haar ook al is ze er niet meer.
Het leek net alsof ik nog gewoon naar haar toe kon gaan en met haar kon praten maar dat kan allemaal niet.
8 maanden na de dood van me vriendin , pleegde een ander vriendin van mij. ( die ik niet heel goed kende maar toch wel mee bevriend was)
zelfmoord.
Dan gaat het allemaal niet meer.
eerst dacht ik na de dood van me ander vriendin dat het niet meer kon maar toen ging het iets beter naar pa maanden.
en toen opeens te horen gekregen via de beste vriendin van hetmeisje dat ze er niet meer is.
daarna ging het allemaal niet meer. had geprobeerd mezelf optehangen maar voordat ik op het punt stond om het te doen dacht ik tog na over alles.
me broertjes en zusje en vriendinnen en ouders enso.
Het ergste was ook nog dat ik niet naar de begrafenis heen kon van me vriendin.

Datum:
04-04-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

bezin voor je begint

Hoi allen,

Ik ben jaren depresief, heb altijd een weg kunnen vinden in het veel eisend bestaan van dit leven. En heb door toeval mijn zelfmoord poging niet succsesvol kunnen eindigen.

Het gekke is al je het tegen je wil heb overleefd toch wordt geconfronteerd met het verdriet van de nabestaande, wat je als rechtvaardig voor je zelf beschouwd, is voor je omgeving een klap in de gezicht, in werkelijkheid maak je levend het rouw proces van andere door.

Is een verloren liefde een reden, of een on tevreden zijn over je omgeving en uiterlijk ? Ik zal de laatste zijn die hier over oordeelt.

Ik weet welke weg voor mij het beste is, en hoop dat jullie die van je zelf ook vinden.

sterkte met je strijd

X-X
Datum:
03-04-2007
Naam:
headpanic
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

ik hoop dat ik er niet meer ben na deze schrijven

ik ben een turkse man 35 jaar en heb geen zin meer in deze leven ik heb niks meer te verliezen ik heb alles al verloren in dit leven ik hoop dat ik er niet meer ben na deze schrijven
Datum:
03-04-2007
Naam:
sirri
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

kop op

lieve mensen,

twee jaar terug heb ik mijn zusje verloren aan zelfmoord, zij heeft mij haar oudere zus een afscheidsbrief nagelaten en daarin heeft ze uitgelegd waarom ze het heeft gedaan. ik wil iedereen die reageert op deze site zeggen: kop op. ik kan natuurlijk niet in iedereen zijn leven kijken maar ik weet wel, wegkwijnen in zelfmedelijden helpt in ieder geval niet. wat er ook allemaal mis is in je leven, er zijn altijd nieuwe kansen en mogelijkheden. jullie weten echt niet met wat voor gevoel jullie de mensen die achter blijven laten zitten. ga eens een paar maanden weg om goed rustig alleen na te denken over wat je nu echt zou willen doen. ga dan ook voor deze doelen en blijf niet wegkwijnen want op een gegeven moment is het voor je omgeving ook hopeloos. vaak lees ik nu nog mijn ontvangen brief. gevoelens van verdriet komen naar boven. had ik het aan kunnen zien komen en wat had ik kunnen doen. maar naar mate de maanden voorbijgaan denk ik, niet veel. het was haar beslissing en niet die van de mensen die achter zijn gebleven. vecht voor je leven. het is je gegeven, maak er dan ook wat van.

ik hoop dat mensen proberen dit te begrijpen. ik probeer helemaal niet de indruk te wekken dat jullie je maar aanstellen en verder moeten gaan. ik wil jullie er alleen op wijzen dat er ergens in deze wereld, ook mooie dingen in het verschiet liggen. alsje jezelf maar de kans geeft om het te zien en er voor te gaan

Datum:
03-04-2007
Naam:
petra
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

dood

ik heb sinds 1 januari een grote kut tijd gehad ik lieg tegen me moeder me vader zit al heel me leven in het buitenland en kweet het gwn niet meer enigste wat ik nog leuk vind is mijn werk verder vind ik al zo dom en saai ik wil gwn de hele tijd weg ik ben bang voor alles voor school vooral en nu ook voor mijn moeder
ik wil weg en het gaat niet lang duren
Datum:
03-04-2007
Naam:
rick
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Doei Doei

Hallo
ik vind het leven maar nx! ik zeg al zo vaak tegen me ouders dat ik dood wil! dat wil ik ook, die reden is: Zodat mijn ouders weten dat het door hun komt. Dat hun me pijn deden, dus dat hun , hun hele leven denken dat er iemand dood ging dood hun, dat kun lekker hun hele leven zich rot voelt. Maar dat is niet zo lief van mij of wél? Ik denk dat ik meer van dieren houd dan van mesen. Ik wil dat de mensen inzien hoe fout ze soms zijn tegen anderen, buitensluiten en zo. en dus door jou [ jij die dit leeft ] als jij ook pest. dat ik dus ook door jou weg wil
Datum:
03-04-2007
Naam:
Ikk.._*
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

Wat moet ik doen?

Ik wil me zelf niet zielig vinden. Dus ik ga hier ook niet zeuren van wat er allemaal verkeerd is gegaan want ik wil liever denken aan wat juist goed is gegaan.
1 van die dingen is dat ik een hele goeie vriendin heb... Ze is 3 jaar ouder dan dat ik ben. Ik ken haar via een andere vriendin van me. Samen deden we met z'n 3e heel veel. Ik begin haar langzamer hand kwijt te raken. Wat moet ik doen? Hoe kan ik er voor zorgen dat ik haar niet kwijt raak? Help me asjeblieft, want zonder haar ben ik niks... Ze heeft me met zo veel geholpen... Weet er iemand iets? Kusjee
Datum:
03-04-2007
Naam:
Ik
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Misschien...!

Hallo ik ben dus 11 jaar, jOng voor zelfmoord, maar ik heb helemaal geen zin meer in het leven,, ! hOe mOet ik dit oplossen? zelfmoord vind ik eng en erg voor mijn ouders. Iedereen zou dan ook denken waarom. ik weet dus niet wat ik moet doen. saai door leven of er een eind aan maken!
Datum:
03-04-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Soms is het gewoon goed, denk ik.

Hallo,

Mijn naam is Shashikiran Raghoenath; ook wel Sherissa genoemd. Ik heb geen gelukkige jeugd gekend en liefde is al helemaal vreemd voor mij. Mijn ouders hebben nooit om mij gegeven en mij altijd lichamelijk als psychisch mishandeld. Ik vond mijn rust in het hindoeisme en ben door mijn cultuur en geloof uiteindelijk ook mishandeld en in de steek gelaten. Nu ben ik 28 jaar oud. Ik ben alleen en heb echt letterlijk en figuurlijk geen vrienden of familie om mij heen. Elke avond zit ik alleen in mijn appartementje te fantaseren over het geluk en liefde waar iedereen het over heeft. Voor mij is het te laat. Al zou liefde of geluk voor mijn neus staan ik zou er niet mee om kunnen gaan of zelfs herkennen! Ik wil velost worden van deze pijn en verdriet. In mijn kinder jaren ben ik seksueel misbruikt, geslagen tot mijn 26ste en voor alles uitgemaakt. Ik geloof en wil niet meer geloven dat het anders kan. Het isw niet anders voor mij!! Dit is het gewoon!! IK wil echt dood. Dood en verlost raken van dit gruwelijk gevoel en pijn.
Ik geloof er ook niet in dat iemand mij kan helpen, want ik weet dat het niemand kan schelen. Mijn grootste angst is dat als ik zelfmoord pleeg, dat ze mij pas na jaren zullen vinden omdat er niemand is die mij zal zoeken en vinden. Ik wil niet uit gelachen worden en na mijn dood nog als dat eenzame zielige meisje uit gemaakt worden.

Sherissa
Datum:
03-04-2007
Naam:
Sherissa
Leeftijd:
28
Provincie:
Utrecht

weg van huis

Alles ging goed tot dat mijn moeder een nieuwe vriend kreeg ze was als 13 jaar alleen dus dit was wel een verandering. De vriend ded eerts heel erg aardig maar later begon hij met mij te bemoeien en ik moets me gedragen zei die ik kreeg steeds meer ruzie en ook met mijn moeder, het ging dus ook nie goed op school mijn cijfers gingen naar beneden. Ik ergerde me steeds meer aan die vriend en uit me zelf stuurde ik dus blikken enzo naar hem hij merkte dat en mijn moeder ook. Ze werd héél boos op me en zei dat ik een jaloers kreng was en had me midden in mijn gezicht geslagen ik ben toen naar mijn oma gegaan ik was al vaker naar mijn oma en opa gegaan ik bleef daar dan hooguit 1 tot 2 weken maar op een nacht was ze erg boos op me en hadden we ruzie ze vond dat ik op een slettebak leek en zei dat ze me naar mijn vader(die ik nooit gekent heb) in turkije ging sturen als ik klaar was met school. ik moest die nacht heel erg huilen ze schold me uit om de domste dingen. Ik ben de volgende dag naar mijn oma gegaan en bleef daar ik woon er nu 5 maanden en het gaat weer beter met mijn cijfers ik ga ook naar een vrouw van jeugdzorg die belt mijn moeder dan op eerst nergeerde mijn moeder mij als de vriend er was nu niet meer omdat ik er wat oover gezgt tegen die vrouw. alleen gaat het nog niet goed met mijn gedrag. die vrouw heb mijn moeder gebelt en ze in naar mijn toegestapt(mijn moeder) en zei als jj niet verander voor de zomer dan stuur ik jouw naar je vader of ga jj naar een internaat en mijn opa begon tegen mij te schreeuwen ik heb gewoon het gevoel dat ik maar een mislukking ben en dat ik niemand echt kan vertrouwen...
Datum:
03-04-2007
Naam:
CarZz L
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.