Levensverhalen (pagina 1449)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

helemaal niks

het is al bijna een jaar geleden dat ik zelfmoord wou plegen, ik dacht toen echt dat het niet erger kon worden: ik had het fout... het werd erger! ik zit nu al een jaar niet meer op school en doe al een jaar iedere dag helemaal niks meer... ik heb niks geen vrienden, geen werk of opleiding geen normaal leven... maar een jaar geleden werd t dus allemaal nog erger! de mensen bij wie ik op school gezeten had besloten me t leven zuur te maken ofzo... ik werd overal op straat aangekeken en uitgelachen en ze deden t gewoon om me te zieken, ze wisten dat ik t niet meer zag zitten en besloten me nog verder kapot te maken. het was ze gelukt en ik werd zelfs gek en heb toen domme dingen gedaan en nu nemen ze me dat ook nog is ernstig kwalijk. ik heb t helemaal gehad... ik wil alleen nog maar weg, maar ik kan niet weg ik moet zogenaamd beter worden van de rechter.

ik begrijp t echt niet meer waarom haten mensen me? wat is t nut?
het feit dat mensen weten dat ik zon sober bestaan leef en dan ook nog allemaal idioten theorien verzinnen over waarom ik zo wagelijk ben etcetera!
en dat doen ze al 6 jaar! en ik zie iedere keer als ik de straat op ga wel iemand me vuil aankijken.

ik heb echt helemaal niks meer te verliezen. ik heb niks meer: geen plezier, geen vrienden, geen familie die om me geeft, geen trots, geen mooie herrineringen... aleen t bestaan zelf.

ik weet zelfs zeker dat ik niet eens depressief ben, ik ben t gewoon zat om zon ongeloofelijk verrot bestaan te leiden.

waar ik vooral zo ziek van ben geworden is dat mensen alleen maar ingaan op de negatieve dingen: als je iets verkeerds zegt of doet moet je maar dood of t huis uit. ik ben 6 jaar lang aardig en rustig geweest en wat kreeg ik er voor terug beschuldigingen om niks!!

ik heb nu voor de 9999ste keer ruzie met mn ouders en ik kan niet eens weglopen want dan word ik opgenomen! ik ben 19 jaar en heb niet eens me vrijheid meer!!!!!!
allemaal omdat ik zogenaamd ontoerekeningsvatbaar was toen ik een prullebak in de brand stak in een gebouw, ik was erbij toen t vuur doofde en de politie en brandweer schreeuwde brandstichting! ik was volledig bij me verstand. ja dat is al t verstand dat ik nog heb. zat ik maar gewoon in de cel dan had ik daar rustig na kunnen denken over hoe ik er een einde aan zou kunnen maken.

ik heb nu constant een gevoel dat ik er een einde aan moet maken, ik moet mezelf gewoon helpen.

ik hoop dat als iemand dit leest ik er dan al niet meer ben.
Datum:
06-04-2007
Naam:
steven
Leeftijd:
19
Provincie:
Flevoland

ik wil gewoon niet meer leven als het zo moet

nou de titel zegt het al, ik wil niet meer leven als het zo moet. ik heb dus een relatie met tim. hoe ik hem ken een schat van een jongen en nog knap ook. we hebben al vanaf 6 juni 2005 maar dat ging uit na meer dan 1 jaar want ik had met een andere jongen gekust. toen ging het weer aan en toen uit toen weer aan toen weer uit en nu vanaf 23 februari is het weer aan. het ging heel goed. ik zal het een beetje uitleggen, tim is iemand die via msn mij uitscheld, voor dom en gek etc. die als we ruzie hebben ik hem opbel mijn woord doe en hij vervolgens niks zegt. tim is iemand die je in het echt moet zien en je verhaal moet doen dan duurt het nog even maar dan snapt hij het wel. tim is een jongen die alles wat hij hoort meteen gelooft zonder mijn verhaal te horen. tim is iemand die van me houdt wanneer het hem uitkomt. tim is iemand die heel lief kan zijn, op momenten dat het hem uitkomt. ik word moe hiervan, levensmoe. dit gedoe is al meer dan 1 jaar zo. ik zal een voorbeeld geven: ik kom op msn hij is er ook (L)denise is uit zijn msn naam en ik vraag wat is er. vervolgens verwijt hij ze totdat ik zo hard moet huilen dat ik niet meer op kan houden. dat blijft een week zo, dan zien we elkaar. dan jank ik nog eens, tim in een keer medelijden en alles komt goed. zo gaat dat telkens, elke week. en ik maar huilen, en langzamerhand voel ik mezelf afbrokkelen, vriendschappen vergaan, mensen gaan me haten, slechte cijfers op school, steeds grotere mond. en steeds meer het verlangen naar zelfmoord, weg van alles, weg van hier. geen pyn meer, nee ik wil niet meer. iedereen zegt: denise meisje wees sterk en laat hem achter je.maar het lukt niet, ik kan het niet! kan iemand me helpen? ik heb al gedacht aan professionele hulp. ik heb vaak zat (3 of 4 keer in de week) dat ik voor ons medicijnenkastje sta en dat ik de neiging heb alles meteen in te nemen. maar ik doe het niet, waarom weet ik niet. ik weet het niet meer, de ene keer gaat het goed met me, de andere keer niet. ik wil dat tim duidelijk is. maar als ik vraag of hij me wil zien dan zegt hij volgende week. en dat duurt nog zo lang, ik loop al zolang met zelfmoord in mijn hoofd. ik weet geen andere uitweg. help.

groetjes denise
Datum:
05-04-2007
Naam:
Denise
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

help

help is mn titel want ik weet niet meer wat ik moet.

ik ben nu 40 jaar gescheiden en vader van 2 kinderen een meisje van 10 en een jongen van 8.
een mooi vrij staande 30 er jaren woning net helemaal verbouwd en een vriend.
2 jaar geleden ben ik uit de jkast gekomen en gescheiden alles in 1 keer.
voor mn vrouw een zeer koude douche terwijl ze eigenlijk best wel wist dat er wat aan de hand was alleen niet precies wat.
de laatse maanden van 2004 was mn leven een ware hel ik was getrouwd , vader van 2 kinderen en verliefd op een ander, een man
die ik al denk wel 4 jaar kende.
op oud jkaars dag pakte mn vrouw een sms je van mn mobiel van die man dat een reaktie was op de geweldig lekkere avond daar voor.
en dat was ook zo was een super avond.
ik ben toen na nog 3 dagen thuis bij mn gezin te zijn geweest naar mn vriend gegaan de situatie was onhoudbaar.
wat een geweldig mooie tijd we waren smoor op elkaar.
maar na een poosje was het toch wel wat anders ik had kinderen en hij niet.
bovendien vondt hij kinderen maar lawaaierig en lastig.
dus na 6 weken kan ik niet meer hij wou mij wel maar niet mn kids.
toen was ik voor mn gevoel alleen op de wereld had niemand meer maar na veel pijn en verdriet om hem krabbelde ik weer uit het dal van liefdes verdriet.
een tijd van internet dates, en een eigen huis brak aan.
onmoete een lieve vriend waar ik veel van hou.
maar na een jaar was ik kapot op noem maar op allemaal hoe ellendig je voelen kunt.
dus in de ziekte wet maar gedurende 4 maanden ondertussen ook mn vriend thuis overspannen.
voor hem ben ik groot geweest.
een jaar heeft het geduurd eer hij er weer boven op was.
en ben ik gelukkig en trots op hem dat hij er weer boven op is.
maar nu ben ik weer depri en zie ik eigenlijk maar 1 uitweg ........................
alleen mn kinderen, wat een ellende
denk er momenteel iedere minuut van de dag aan als ik niet slaap
op wat van manier ik ben niet een persoon van pijn zit wel aan de anti depresieva dus er is hoor als ik opspaar
help die pijn van alleen die gedachte al
maar zie geen andere uit weg

tot in het hiernamaals
Datum:
05-04-2007
Naam:
foppe
Leeftijd:
40
Provincie:
Friesland

Liefdesverdriet

ik ben heel erg verliefd op een jongen

maar die jongen heeft nu gekregen met iemand anders daarom voel ik mezelf heel rot ik ben heel erg aan het huilen en hyperventileer heel vaak de laatste tijd
Datum:
05-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

pijn..

Ik heb heel veel moeite met het leven. Ik heb een aardige lerares Duits, en net elke keer in haar les wordt ik heel vervelend. Ze heeft gevragen hoe het komt en ik vertelde dat ik zit met zelfmoordgedachten. Zelf heb ik het helaas ook een keer geprobeerd. Ik heb hier dan ook spijt van. Gelukkig kan ik er nu met mijn lerares die niet eens mijn mentor is er over praten zonder dat iemand anders er dan ook van weet. Ik denk dat zij mij heel goed kan helpen.
Datum:
05-04-2007
Naam:
wil ik liever niet zeggen
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

kan er niet meer tegen

hallo ik ben rudy
en als in me leven gaat fout ik weet niks kan me school niet meer halen ik heb plannen maar die kan ik allemaal vergeten omdat ik me diploma niet kan halen zins dien heb ik nergens zin aan in leven niet meer kan nog geen woord onthouden ben ik het al weer vergeten
Datum:
05-04-2007
Naam:
rudy
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

mijn leven..

mijn hele leve is fout..
toen ik 9 was is het begonnen..
ik werd toen sexueel mishandeld. tot mijn 11e. Nu ik er op terug kijk weet ik niet wat ik moet doen. ook ben ik bedrijgt en meerdere malen in elkaar geslagen. ik ben altijd gepest. ik ben bijna 16 maar ik weet dus echt niet wat ik moet doen . ik heb het aan mijn ouders verteld. ook heb ik mij gesneden,omdat ik dacht dat dat mijn gevoelens zou helpen weg werken. maar dat is ook niet zo. en toch blijf ik het doen . ik hoop zo erg dat het goed komt,al heb ik nu geen hoop meer in het leven.
Datum:
05-04-2007
Naam:
doesn't matter
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ik ben moe

ik zie het niet meer zitten
ik kan het leven niet meer aan
het is te hard voor mij
ik wil gelukkig zijn
als ik kan sterven zal ik eindelijk gelukkig zijn
Datum:
04-04-2007
Naam:
dominique
Leeftijd:
19
Provincie:
Zeeland

waarom

waarom dat weet ik niet,

heb het gevoel dat niemand om mijn ideeen geeft, heb het gevoel dat niemand mijn ondersteunt, heb het gevoel dat ik geen vrienden heb, heb het gevoel dat ik er alleen voor sta, heb het gevoel dat niemand mij zal missen, heb het gevoel dat het niets uitmaakt, heb het gevoel dat het niet gaat,
heb het gevoel dat ik niemand mijn echt kent, heb het gevoel dat niemand mij kansen geeft, heb het gevoel dat mijn idee altijd waardeloos is, heb het gevoel dat ik nooit iets zou kunnen berijken, heb het gevoel van falen
Datum:
04-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Waarom ben ik hier nog?

Sinds mijn 12de of 13de woon ik in Belgie.
Ik had het eerste jaar van de middelbare school al eens in nederland gedaan daar had ik niet veel vrienden.
In Belgie deed ik het eerste jaar nog eens over, ik had geweldige cijfers, maar geen vrienden.
Het 2de jaar was het enige leuke jaar, toen had ik vrienden.
Tijdens het einde van het 3de jaar verdwenen deze opeens, ik dacht dat het wel weer goed zou komen maar het werd zo erg dat ik bij andere mensen ben gaan staan. Ik dacht dat ik eindelijke leuke vriendinnen had gevonden, maar het blijkt weer niet zo te zijn.
Niemand vindt mij fijn, waarom ben ik hier nog. Ik heb gewoon niemand alleen mijn ouders en mn zusje zouden me missen.
Geld maakt inderdaad niet gelukkig. Ik mag dan wonen in een huis van een miljoen en op vakantie gaan naar 5 sterren hotels en kleren van D&G krijgen, maar wat heb je daaraan als je geen vrienden hebt.
Ik heb 13 maanden een vriend gehad en het is vandaag 2 maanden uit.
Hij was de enige die MIJ kende, bij wie ik mezelf was en ik mis hem opeens verschrikkelijk.
Ik kan er echt niet meer tegen, toen ik brak met mijn vorige vriendengroep wilde ik al zelfmoord plegen, maar dit kan ik echt niet meer aan.
Zoals ik al zei met een prachtig rapport en rijke vader kom je er niet.
maar vrienden zal ik nooit krijgen ben ik bang, en daarom wil ik zo snel mogelijk zelfmoord plegen.
Datum:
04-04-2007
Naam:
Maud
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.