Levensverhalen (pagina 142)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

noust over

mijn verhaal is ongeveer zo ben altijd vrachtwagen chauffeur gewees en getrouwd een paar keer de laatste keer was ik spekkoper
we waren altijd bij elkaar ze ging overal mee naar toe we hebben bijna de hele wereld gezien
(de andere keren werd je in de stront getrapt)
nu is mijn moppie van mij afgenomen (kanker)
na die tijd al een aantal jaar gaat het berg af
heb onder tussen een aantal tia s gehad plus een cva daar door heb ik problemen met memory en wordt ik aan alle kanten door
strontkarren overreden en alles doet enorm zeer maar als dat verteld zitten ze bijna alles met schaapogen an te kijken omdat hun het niet hebben ook de hartzeer niet neem maar een pilletje behalve dat ene pilletje de laatste daar mag je niet over hebben en tot nu toe niet teverkrijgen nu ben ik het zat ik wil naar huis naar mijn moppie ik heb het hier gehad (SORRY BRO) jij snapt het

dus de groeten allemaal
Datum:
19-03-2016
Naam:
piet
Leeftijd:
67
Provincie:
Noord-holland

PDD NOS

Hiermee leven is ontzettend moeilijk, vooral als er misverstanden ontstaan en als je marokkaan en moslim bent, op school is vrienden maken is kapot moeilijk. laat staan als je verliefd bent en er gewoon graag bij wilt horen. Je wordt gewoon een stalker en een sniper genoemd. ik ging achter een jongewn aanrennen, en werd aangerand door iemand, en werd prove gebeld. 2e keer al. dus ik wordt eigenlijk gestalkt! je gaat dan ook vaak naar je mentor, maar het voelt zelfs of zei mij zat is. en begeleidster van school is mij ook zat. zooo erg gewoon. me ouders en me familie is mij ook zat. ik kan het verleden niet loslaten. ik blijf erin hangen en wil terug in de tijd, dan was het allemaal niet gebeurd. me ouders moesten gewoon niet met school praten. ik zit nog op school, maar het concentreren lukt tog niet meer, tewijl ik er juist erg goed in ben!!! Ik voel me zooo eenzaam!! nog erger dan eerst!!! nu hoor ik er helemaal niet meer bij en ze zien me als een gek omdat steeds over het verleden blijf praten, het is inmiddels al 2 maanden zooo!!! :(((( Waarom leef ik nog? waarom?? ik denk steeds het moest nbiet gebueren, ik moest niet eerlijk zijn tegen me ouders. ze moesten niet met school praten. vindt het zoo erg dat ik 4 dagen school heb gemist en me mentor naar de klas ging. ze hebben me allemaal geblokkeerd. me mentor zij ontspannen, maar ik ging juist stressen. en het ergste is ik mocht gewoon komen, maar omdat me vader een afspraak achter me rug om heeft gemaakt, kon ik niet komen en toen had ie me afgebeld, daardoor heeft me mentor gebeld en gezegd dat ik niet mocht komen tot ze gepraat hadden. ik ging helemaal stressen en klasgenoten bellen uit paniek. maar ze zei hjuist geen contact zoeken. ze zegt ook dat ik eigenwijs ben. want het is niet beter geworden naat ze gepraat hadden, dus ze hadden nog een keer gepraat. ik weet het gewoon niet meer. me familie is mij echt zat. ben echt depreesssieff gewoon!!!!!!!!!!!!
Datum:
18-03-2016
Naam:
Yasmina
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil niet meer

Hoii, ik wil echt niet meer
Ik ben nu 13 en k ben dit jaar al 17x verkracht. Dat komt omdat k het vorig jaar met een jongen van 17 had... Dat was echt het domste dat ik ooit had kunnen doen. Maar ik was zo verliefd dat ik niet zag waar hij mee bezig was. Ik was nog maar 12 jaar en ik werd al verkocht als hoer..😭 Niemand weet hier iets van. Niemand weet hoe ik me voel, niemand weet wat der is want niemand snapt me... Ik heb nu al 6 pogingen op zelfmoord gedaan maar zijn allemaal mislukt.

Maar ik wil nu de grote stap gaan nemen om voor de trein te gaan...

Jullie snappen nu wss niet wat der aan de hand is met mij. Maar ik zou het even uitleggen. Door dat ik zo vaak verkracht ben is mijn school leven niet echt leuker geworden ik vind mezelf dik lelijk kut iri ik heb gwn geen zelf respect meer... En gwn met het gevoel rond lopen dat miss iemand op svhool weet wat der met jou is is gwn zo kut.

Der was trouwens wel 1 iemand die mij snapte en die alles van mij wist. dat was mijn beste vriendin allen zij zag het leven ook niet meer zitten en heeft een overdosis genomen eiglk zouden we dit samen doen allen bij mij was het niet gelukt maar bij haar wel. Ik heb niemand meer mijn ouders haten mij mijn broer is een junk. Wat moet ik nog met het leven..😭
Datum:
18-03-2016
Naam:
....
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

slecht zelfbeeld

hey, ik heb soms dus van die neigingen om zelfmoord te plegen. het komt voornamelijk doordatbii een slecht zelfbeeld heb; ik vind mezelf lelijk, ik vind mezelf niet leuk ik vind gewoon niks positief aan mezelf. en ik denk ook dat mijn vriendinnen me steeds minder mogen dat helpt ook niet echt. mijn familie lijkt alleen maar te geven om mijn zus. ik weet gewoon niet wat ik moet doen. ik wil me niet zo voelen...

hopelijk kunnen jullie mij helpen.
Datum:
17-03-2016
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

slecht zelfbeeld

hey, ik heb soms dus van die neigingen om zelfmoord te plegen. het komt voornamelijk doordatbii een slecht zelfbeeld heb; ik vind mezelf lelijk, ik vind mezelf niet leuk ik vind gewoon niks positief aan mezelf. en ik denk ook dat mijn vriendinnen me steeds minder mogen dat helpt ook niet echt. mijn familie lijkt alleen maar te geven om mijn zus. ik weet gewoon niet wat ik moet doen. ik wil me niet zo voelen...

hopelijk kunnen jullie mij helpen.
Datum:
17-03-2016
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord

Hoi ik ben jade, ik wou in het 4leerjaar zelfmoord plegen. Ik wil zelfmoord plegen omdat ik word uitgelachen en ze zeggen dingen die niet waar zijn b.v:ze zeggen dat ik op wout*een jongen van mijn klas bent*zo een gevoel heb ik. Als je dit leest ben ik waarschijnlijk al dood xjade*mijn leven heeft geen zin meer*
Datum:
16-03-2016
Naam:
Jade
Leeftijd:
9
Provincie:
België

Het leven is zwaar.

Ik was gelukkig op mijn bassischool, toen ging ik naar de middelbare school en ik werd gepest, ik had niet veel contacten, in het 2e schooljaar op diezelfde school werd ik weer gepest, toen wurgde ik een pester, daarna hield hij op, maar hij was niet de enige die mij pestte, maar daar deed ik niks tegen, toen ging ik naar een andere school, waar ik ook werd gepest, ik had daar wel wat vrienden, die veel verstand hadden van ICT dingen etc, daarom begon ik ook mij bezig te houden met ICT, in de 4e werd ik niet zo zeer gepest, maar meer genegeerd.
Door het pesten werd ik depressief in het 2e, mijn leraar viel het op, en praatte met mij er over, ik praatte er ook over met mijn ouders, samen zijn wij hulp gaan zoeken en we vonden hulp.
Het duurde voor mij te lang, elke week weer komen praten, ik zei dat het goed ging, terwijl de situatie nogsteeds hetzelfde was, als ik mij verveelde dacht ik aan vroeger dat ik werd gepest, dus toen begon ik met gamen, dat zorgde voor afleiding.
Door het vele gamen heb ik weinig contacten in het echt, ook op Skype heb ik niet veel contacten, van het vele gamen word ik ook depressief, maar ik kan niks anders doen, want ik weet niet wat ik leuk vind.
Sorry van het hele verhaal, maar dit maakt het denk ik wel duidelijk
Datum:
15-03-2016
Naam:
Daan
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Kon het maar anders

Laat ik ten eerste zeggen dat ik waarschijnlijk nooit zelfmoord zou plegen.
Ik weet dat er genoeg is wat ik nog wil mee maken en ik geloof ook wel dat het op een dag weer beter zou zijn.
Alleen denk ik weleens: kon ik maar verdwijnen of kon ik de tijd maar stil zetten, zodat ik even adem kan halen.

Wat ik voornamelijk moeilijk vind is dat ik mij niet emotioneel kan binden, niemand ziet het als ik verdriet heb, mensen zien mij alleen maar als een vrolijk persoon.
Ik kan het gewoon niet, diep van binnen voelt het alsof ik het niet waard ben, dat ik niet mag verwachten van iemand dat hij/zij om mij geeft. Daarom kan ik niet huilen als iemand dat ziet, het voelt alsof ik mij compleet belachelijk maak.

Terwijl ik echt wel weet dat het iemand wel iets doet, dat er wel mensen zijn die om mij geven. Maar ik kan hun niet dichterbij mij laten en andersom kan ik niet dichtbij hun komen.
Ik blijf maar dat persoon dat altijd vrolijk is en altijd grapjes maakt. Een leuk persoon om mee op te trekken maar niet waarvan je kunt houden.

Ik vind mezelf maar een domme doos, ik ben niet slim, ik ben niet mooi, ik ben niet leuk, ik ben maar dom en onhandig.
Heb niets bereikt in mijn leven en zie mijzelf ook niet iets bereiken.

Het ergste vind ik dat ik helemaal geen liefde voel van mijn familie, terwijl ik wel veel van hun hou. Maar ze hebben geen interesse in mij, het voelt alsof mijn vader alleen van mij houd omdat ik zijn dochter ben, maar niet om wie ik echt ben.

Mijn lieve moeder is overleden 3 jaar geleden. Zij had dat wel, zij was echt in mij geïnteresseerd en liet mij weten dat ze trots en blij met mij was.
Maar nu krijg ik deze bevestiging van niemand meer en moet ik leven voor mijzelf, alleen om mijzelf gelukkig te maken.
Ik vind dat moeilijk, leven voor mijzelf.
Ik wil toch wel erg graag dat iemand er van geniet dat ik leef, dat ik het gevoel heb dat mijn leven echt waarde heeft.

En zo'n iemand zal ik vast wel tegenkomen, maar dat is gewoon vluchten voor het probleem.

Maar nu moet ik zelf leven met al mijn issues. Dat ik een angststoornis heb, leerproblemen, dat ik door mijn beperking geen garantie heb of ik mijn opleiding wel zal halen of ooit in staat zou zijn te kunnen werken.

Maar voor nu moet het maar even zo, ik doe mijn best.
Datum:
15-03-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

Geen zin meer in dit leven!!!

Mijn verhaal begint al vanaf het moment dat ik op de wereld ben gekomen.
Mijn moeder is een hoer (letterlijk ze doet het met alles en iedereen om geld te verdienen).
Toen ik nog geen half jaar oud was heeft mijn moeder mij seksueel misbruikt. Ze heeft een mes in mijn penis gezet en het opengesneden. Ik heb een ernstige longziekte gehad toen ik 1 jaar oud was. Mijn moeder heeft toen de medicijnen in de container gegooid. Toen ik 2 was heb ik in een jeugdinrichting gezeten van bijzondere jeugdzorg in België. daar heb ik gezien hoe mijn beste vriend zelfmoord heeft gepleegd en ik heb toen ik een keer ging douchen daar iemand gevonden die zijn polsen had overgesneden in de douche. Toen ik 9 was verhuisde ik naar Nederland en daar was het eigenlijk ook al meteen raak. Ik werd gepest getreiterd in elkaar geslagen. Ik ben toen van de ene naar de andere zorginstelling geweest. Maar niemand begrijpt hoe het kan dat ik niet geholpen kon worden. ik ben 3 jaar geleden na een langdurige relatie mijn verloofde kwijt geraakt door een verschrikkelijk ongeval. Ze zou eten gaan halen en toen is ze aangereden. ze was op slag dood. Daarna kreeg ik contact met een ex van mij en we hebben een dikke 2 jaar een relatie gehad. Ik vroeg haar ten huwelijk en eigenlijk had ik dat niet moeten doen.
Ze is in de relatie 5 keer vreemd gegaan en heeft mij elke keer weer voorgelogen. Uiteindelijk hebben we een einde aan de relatie gemaakt en ze had binnen 1 minuut alweer een nieuwe relatie.Dit is maar een klein deel van wat ik heb meegemaakt, maar ik kan vertellen dat deze wereld wreed is en dat niemand zich ook maar iets van mij zichzelf aantrekt.
Deze maatschappij is voor mij niet gemaakt of ik niet voor deze maatschappij.
Tot zelfs al mijn vrienden hebben mij laten vallen. Er is niemand meer die ik nog kan vertrouwen.
Het enige wat ik in vertrouwen nog heb in deze wereld is dat het veel beter zou zijn als ik er niet meer zou zijn. Ik ben namelijk toch alleen maar iedereen tot last.

Er is maar een lied wat zal klinken tijdens mijn en dat is Goodbye van Fonny de Wulf.
Datum:
13-03-2016
Naam:
Kevin
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

Ik haat dit leven

Ik wordt al m'n hele leven gepest met mijn naam en hoe ik ben. Ik heb nooit echt een goede vriend gehad: NIEMAND WIL ME!
Niemand luistert naar mij. Mijn mening telt niet.
Het is te erg om nog te leven: Zelfmoord
Datum:
13-03-2016
Naam:
Norbert
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.