Levensverhalen (pagina 1411)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

je leeft maar 1 keer

Mijn leven in het kort. In de eerste 10 jaar van mijn leven ging het al mis, woonde in het midden- oosten. Mijn ouders waren er nooit van wegen de feesten van mijn vaders werk. Kreeg snel last van verlatingsangst. Terug in nederland, mijn moeder heeft zware spychische problemen, schold ons altijd verrot,dronk veel en sloeg ons vaak niet alleen met haar handen. Als voorbeeld, 1 keer een week in mijn kamer opgesloten gezeten zonder eten en drinken (schijten in de vuilnisbak). 2 keer in een blijf van m'n lijf huis gezeten omdat mijn vader mijn moeder en zus altijd in elkaar sloeg. Zus werd alcoholist en had bordeline. Ik had niemand om mee te communiceren want had zelf een sociale fobie ontwikkeld. Ik kwam in een enorm diep dal en isolement terecht vanaf mijn 14de, veel te veel drugs en drank gedaan. Toen ik eenmaal op de rand van spychose binnenstapte bij hulpverlenende instantie op mijn 28ste ben ik eindelijk van die troep afgekomen. Ben nu 30jr maar heb nu meer de drang om zelfmoord te plegen dan ooit te voren. Ik doe het niet om dat er mensen in mijn omgeving zijn die ik dat niet aan wil doen maar zit hier nu wel met opengesneden armen omdat ik die drang niet kan weerstaan. Ze zeggen bij SPYQ dat ik een bovengemiddelde intellect heb nou ik zal je vertellen ik begrijp nergens meer wat van en zie totaal geen nut meer in leven. 1 ding begrijp ik nog wel en dat is dat je maar 1 keer leeft en in dat bestaan kunnen er nog wel positieve dingen komen die ik nu nog niet zie maar in toekomst wel aanwezig kunnen zijn.
Ik pleeg geen zelfmoord want ik ga toch een keer overlijden en tot die tijd maak ik er het beste van.
Datum:
09-05-2007
Naam:
axel
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

Ik wil zelfmoord plegen, omdat ik op school niet word geaccepteerd. Ik word door een jongen uit mn klas gepest. Laatst met gym, zegt hij dat ik niet in zijn team mag. Is dat normaal? Dat is de reden dat ik het niet meer aan kan. En ik ben ook bang om anders te zijn dan mijn vrienden, want straks vinden ze me niet meer aardig. Ik heb ook heel erg faalangst.
Ik heb gewoon een heel Kut leven, en kan het gewoon niet meer aan. Ik heb het een keer geprobeerd, maar toen kwam mijn moeder binnen. Dus lukte het niet.
Datum:
09-05-2007
Naam:
anonmien
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

geen hoop

ik ben een persoon die heel gesloten is. ik durf nauwelijks of nooit mijn problemen aan iemand vertellen. ik vind ook dat ik niks in mijn leven bereikt hebt. ik kan ook met niets blij zijn. soms denk ik was ik maar dood. het leven heeft voor mij echt geen zin meer. als ik iets wil dan lukt het toch niet. ik kan nooit iets in één keer doen altijd mislukt het toch. ik weet niet wanneer ik voor het laatste gelachen hebt... . thuis kan ik ook met niemand praten ze begrijpen mij toch niet en mij zien ze toch niet staan.
Datum:
09-05-2007
Naam:
selin
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

DE DEUR NAAR BUITEN BLIJFT GESLOTEN

Gevangen in de kamer van mijn hoofd
Met tralies voor de ruiten
Wordt het laatste licht gedoofd
Kon ik maar vluchten naar buiten

De ruimte geheel leeg
Koude lucht omklemt mijn hart
Een bloedende traan die ik wegveeg
Levend in een wereld apart

Opgesloten in een gesticht
Want die is niet goed snik
Maar de pijn wordt niet verlicht
Mijn grootste vijand ben ik

Voor mezelf kan ik niet vluchten
Hoe graag ik dat ook wil
Mezelf kan ik niet zien of luchten
O Heer, zet m´n hart dan ook gewoon stil
Datum:
09-05-2007
Naam:
Daisy
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

verslaafd aan iemand

Ik zal de details besparen omdat dat nogal een verhaal is maar ik ben zo gehecht en verslaafd aan mij ex dat ik elke sec van de dag aan haar denk.. maar sinds vandaag worden er roddels verspreid waardoor zij geen contact meer met mij wilt. we hebben samen veel meegemaakt en waren bijna 24 u bij elkaar maar vanaf nu is alles weg.. bij mij speelt er nu veel door me hoofd.. doorgaan met me leven.. terug bij haar aanlkoppen terwijl ik weet dat ik het daar alleen maar erger mee maak maar ik ben zo gek op haar. toen fitste ook zelfmoord bij mij voorbij. ik zou t willen als het voor mij maar ook voor mijn nabestaande pijnloos was.. ik zou wel een brief willen schrijven en dat ieder1 die dan achteraf leest maar ik weet da als ik het doe da ik daar veel meer mensen pijn mee doe dan de pijn die ik op dit moment heb. me hart steekt en eten of wat dan ook gaat niet meer. Maar ik ben zo gehecht aan haar en kan heel de dag aan nix anders denken elke sec of bij alles wa ik doe spookt zij door me hoofd. ik vraag me af of er meerdere mensen hier last mee hebben gehad en of die mij kunnen helpen om aan andere dingen te denken of me te helpen alles zo snel mogelijk te vergeten
Datum:
09-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

HELP!

Hoi, Nou ik wil echt zelfmoord plegen maar toen heeft een vriendin van mij gezegdt dat ik het niet moest doen! heb ik dus gedaaan maar nu wil ik het weer.
Mijn ouders maken me leve kapot.. Me moeder zit alles tegen me vader te zegge wat ik heb gedaan . omdat me vader altijd weg is.. en me moeder die verraardt dus alles en daar wordt ik echt ongelukkig van!
De enigste mense die me kunne helpen is me zus en me beste vriend. me beste vriend heeft dit ook gehad. dus daar kan ik makkelijk over praten.. maar toch ik wordt gewoon maar niet verlost van die ouders.. ik rook ook al door hun en ik heb al een paar keer in me armen gesnede..
S'avonds lig ik te krijsen in me bed om hulp.. dit gaat al een maand door.. maar ik wil der af! of iik wil gewoon niet meer leve HELP ME!!!
Datum:
09-05-2007
Naam:
Meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

precies 1 jaar geleden

Hallo allemaal,

Het is vandaag precies 1jaar geleden dat ik doormiddel van een antidepresiva een einde aan me leven wilde maken.Dit wilde ik omdat mijn relatie naar 4jaar lang waarvan 2jaar samen gewoond op de klippen liep.In het eerste jaar dat we elkaar kende ontdekte ik dat ik zwanger was en in een vlaas van verstands verbijstering heb we besloten om het weg te laten halen.Na 4jaar toen het uit ging kwam alles weer terug van de abortus en ik raakte in een diepe put.op 9 mei was ik naar de huisarts gegaan en vertelde dat ik me rot en ellendig voelde hij gaf me medicatie en ik zag me kans schoon.Helaas is de poging mislukt en moest ik me leven weer opbouwen.Dat lukte toen ik nieuwe jongen leerde kennen die mij ook wel leuk vond.Helaas na 5 maanden ging dat ook weer uit en nu zit ik hier helemaal in me uppie en denk vandaag veel terug aan vorig jaar mei.Was het maar gelukt,was ik maar dood,geen verdriet,pijn en ellende meer.Eindelijk RUST.Ik wil RUST geen gezeur,pijn,angst en verdriet.Ik blijf maar malen waar het iedere keer fout gaat en zoek de schuld vooral bij mezelf.HELP ik wil niet meer leven
Datum:
09-05-2007
Naam:
alleen
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

ongelovelijk....

'k wil ook niet meer leven

voor diegene.. probeer niet al teveel te denken... emoties en tranen barsten uit.. vooral niet als j onder invloed ben van slaappillen... of drank... het maak jezelf alleen maar gek..

dit is het leven nou eenmaal.. 'k heb ook zitten nadenken waarom ik ben geboren... geboren voor lucht... veel moeten lijden.. het is gwoon klote
Datum:
09-05-2007
Naam:
H.
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Verslaafd

Heb een relatie achter de rug van 9 maanden en een week. Toen ik mijn vriend nog niet leerde kennen was er nog niets aan de hand, tot enkele maanden later. Hij ging om met de verkeerde vrienden en raakte al snel verslaafd aan heroïne. Het was gewoon een hel, ik durfde het niet aan men ouders te vertellen. Ik had er eens met een vriend van mij over gepraat, op een dag is die alles gaan vertellen tegen men ouders. Hij kon men iet langer kapot zien gaan zei hij. Mijn ouders hebben alles geprobeert om hem te helpen van het ene centrum naar het andere. Uiteindelijk was hij er van af. Op een dag ging het slecht tussen ons. Volgende morge reden mijn ouders voorbij zen huis. Lag dealer in zen auto, iemand waarmee hij vroeger elke dag optrok. Opnieuw werden men dromen weggenomen. Nu mag ik hem van men ouders niet meer zien enzo. Ik ben ten einde raad. Niemand weet wat ik voel, hoeveel liefde ik voor die jonge voel. Hij zegt dat hij niet meer gebruikt, da die dealer geen slaapplaats had en da hij weet hoe het is om op straat te staan. Daarom liet hij hem in zen auto slapen. Ik kan dit harde leven niet meer aan. Ben ten einde raad. Ben in een zware depressie verzeilt geraakt gewoon door het feit hem nimeer te mogen zien, hem niet meer mogen te horen. Ik sterf binnenin. Men ouders merken gewoon niet dat ik kapot ga. Elke avond lig ik te wenen van verdriet, terwijl niemand het ziet. Wa moet ik gvd met men leven aanvangen zonder hem. Zo kan ik niet verder met men leven. Ik heb veel gevochten naar moed om verder te gaan met men leven. Ik kan niet meer.
Datum:
09-05-2007
Naam:
...
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

de anderen

Een held op sokken...zo ben ik denk ik te omschrijven. In mijn eentje ben ik zo kwetsbaar als het maar zijn kan, en denk ik over vanalles na. Ik pieker 24 uur per dag als dat mogelijk is. Over de domste dingen: moet ik een glas sinas pakken of een glas cola? Pak ik de sinas, dan is het zielig voor de cola. Pak ik de cola, dan is het zielig voor sinas...Naast dat piekeren over dingen, pieker ik ook erg veel over mezelf. Ben ik te dik? Ben ik lelijk? Daarbij komt het nog dat ik tegenwoordig veel vaker strontzat ben. Dan heb ik mezelf niet in de hand en doe ik de raarste dingen. Nu kan ik er ff helemaal niet mee omgaan. Dat gebeurd vaker, maar het ging juist zo goed de laatste tijd. De school ging stukken beter, ik was wat vrolijker. Maar nu dus weer het enorme klote-gevoel! Voor mezelf vind ik dit niet erg, ik doe het mezelf immers aan! Maar voor de mensen om me heen....wat moeten die wel niet denken!? Soms denk ik er over om er uit te stappen...dan hebben de mensen om me heen geen last meer van mij. Maar dan denk ik meteen zo van: ja, maar dan gaan hun denken dat ze iets fout hebben gedaan, terwijl dat helemaal niet zo is. Kan me echt niet voorstellen hoe het nu moet...ben echt hopeloos...
Datum:
09-05-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.