Levensverhalen (pagina 1408)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

ik zie het leven gewoon niet meer zitten,
want mijn vader scheld mij heel vaak uit en slaat me.
thuis doe ik heel het huishouden.
ik doe iedereen alleen maar pijn, vooral mijn moeder, ik weet het gewoon. als ik in de spiegel kijk en ik zie mij staan dan denk ik, wat moet zij nou met mij? ze heeft veel liever mijn andere zussen(2) een vriendin van mij heeft anorexia ze heeft het er heel de dag over hoe dik ze wel niet is,dat is ze helemaal niet ze is veel dunner als ik dus nu wil ik ook alleen nog maar afvallen. maar het lijkt mij gewoon zo makkelijk om overal vanaf te zijn,maar mijn moeder had het er pas over dat ze het vreselijk aanstellerig vond als iemand zelfmoord pleegt, dus nu ben ik bang dat als mijn poging mij mislukt ze me het huis uitzet ofso,HELP ME AUB, ik kan het zo niet langer,,,,,,,
Datum:
12-05-2007
Naam:
casy
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

zwart schaap

na de dood van mijn moeder viel ik in een gat.... mijn broers en zussen hadden het te druk met hun eigen verdriet. na 14 jaar mijn moeder dag en nacht verzorgd te hebben wist ik niet waarheen. ik verloor 5 maanden later mijn hond waar ik zielsveel hield.... en nog steeds.. zonder mijn moeder was het leeg... niemand die zich van mij nog iets aantrok.. als ik troost zocht bij mijn familie werd ik weggejaagd als een beest ik moest het maar uitzoeken. ik vond een lieve vriend maar daar waren ze tegen, stel voor dat ik weg ging en zij de rotzooi zelf moesten opknappen... geen assepoester meer in huis. niemand meer om te gebruiken voor hun sex spelletjes... mijn leven is een hel op aarde. zonder vrienden kan je met niemand praten. niemand wil bevirend met je zijn omdat je anders bent. teveel verdriet hebt, teveel huilt. ik heb geen werk. want zoals ze zo mooi zeggen ben ik niet gemotiveert genoeg... dus lig ik de hele dag te staren naar het plafond...te wachten op mijn dood. wat heeft mijn leven nog voor zin?... ik weet dat ik mijn vriend veel pijn zal doen....wat ik eigenlijk niet wil. maar ik wil niet meer leven ik heb er genoeg van... ben iedereen tot last, een blok aan hun been. schiet me maar kapot dan hoef ik het zelf niet te doen.
Datum:
12-05-2007
Naam:
de hoer
Leeftijd:
36
Provincie:
Friesland

altijd maar denken aan.....

Hallo,

Ik leef al zo'n 20 jaar met en zonder de gedachte aan zelfmoord. Dit heeft voornamelijk te maken met een gevoel van eenzaamheid. Ik voel me niet verbonden met de rest van de wereld en heb altijd het gevoel dat "ik niet meetel". Mijn ouders zijn 20 keer verhuisd (ik ook), ik ben gescheiden, 2 x failliet geweest, 2 keer brand meegemaakt (eigen huis), 1 x abortus. Voel me zo verschrikkelijk alleen. Heb wel een aantal vrienden, maar het initiatief moet altijd van mijn kant komen. Ik heb zo langzamerhand het gevoel dat ik met mezelf loop te leuren. Ik heb geen plezier meer (eigenlijk ook nooit gehad) en heb erg veel moeite om mij vast te houden aan mijn leven. Ik doe dit voor mijn kinderen en mijn partner (die ook gewoon zijn eigen leven leidt). Ik voel me alleen, alleen en nog eens alleen. De beste oplossing, om verlost te zijn van mijn geestelijk lijden, zou zijn om zelfmoord te plegen, maar dit doe ik niet om andere mensen hier geen verdriet mee aan te doen . Ik lijd liever zelf dan dat ik mijn kinderen hiermee opzadel voor de rest van hun leven. Het valt echter niet mee en ik probeer iedere dag een oplossing voor mijn eenzaamheid te zoeken.
Datum:
12-05-2007
Naam:
rozengeur
Leeftijd:
44
Provincie:
Friesland

Een hele tijd maar 1 gedachte.....

Ik sta alleen en als ik om me heen kijk zie ik leegte en voel ik kou in plaats van warmte.Mensen praten,mensen geven hun mening.Zij weten niet hoe het is.Zij weten niet wat pijn is en dat elke dag een dag teveel is.De meesten van hun hebben een liefhebbende partner waarbij ze iedere avond weer tegenaan kunnen kruipen en die lieve dingen tegen ze zegt.Het leven met hem was kleurrijk,vol,heerlijk,vertrouwd en compleet.Totdat hij zei dat ik niet de vrouw van zijn dromen was en dat ik nooit meer zijn armen om me heen zou voelen...Ik voel me zo vreselijk alleen en ik voel pijn.Een scherpe pijn die maar niet verdwijnt.Ik wil rust.Ik wil al heel erg lang rust.Er is geen kleur meer,ervaar geen plezier.Mensen zeggen dat het allemaal wel weer goed komt en dergelijke dingen maar zij weten helemaal niks.Zij weten niet wat ik voel en wat ik elke dag doormaak...Het is gewoon genoeg geweest.Ik heb bijzondere dingen mogen ervaren en liefde mogen voelen.Ik gelachen ,gehuild en heb mij speciaal gevoeld..Ik wil geen teleurstelling meer,geen pijn meer,geen eenzaamheid meer,en ik wil niet zonder hem leven.Ik heb een verlangen wat nooit in vervulling zal gaan en ik kan dit niet meer aan.Na een leven vol pijn en problemen was dit de druppel.Sorry voor alles.Ik denk dat de meeste van jullie het wel begrijpen.
Datum:
12-05-2007
Naam:
M
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

wrm

in de ogen van mijn ouders doe ik alles fout maak ik een werkstuk paar punten vergten hup worden ze weer boos willen ze me weer slaan en zo gata het elker x heb gene zin meer in eht leven maak er een einda aan
Datum:
12-05-2007
Naam:
:(:(
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

Me,myself & I .

Mijn leven is ook verkloot, niet door me familie vriend .. gewoon door andere mensen die ik nooit lief heb gehad. Ik ga er écht geen einde aan maken ; Ik ga écht niemand in de steek laten. Maar weet wel dat ik met deze gedachte in me hoofd zit, heb veel dingen gedaan TE veel . niemand mag alles weten .. zelfs me besten niet (L) -x-
Datum:
12-05-2007
Naam:
Doesn'tmatter
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

mijn zinloos leven

mijn naam is paul van der vliet ik ben 32 jaar en net gescheiden van mij grote liefde
en ben vader van een gehandcapte zoon
ik probeer heel me leven al over eind te blijven maar op dit moment gaat het echt niet meer omdat ik heel negatief op het leven kijk en niet van me zelf kan houden.
en wordt heel me leven al gepest omdat anders ben dan andere mensen en een tegoed hart heb voor andere mensen die het kwaad met je voor hebben in de harde maatschapij wel aankunnen waar alles om het harde geld draait.
en om beter te worden van een ander door mijn pijn te doen om er zelf beter van te worden en het mekaar zo moelijk mogelijk te maken wat een rot wereld is dit zeg.
elke dag dat ik hier op deze aarde ben baal ik er van.
ik heb pas een zelfmoord poging gedaan maar die is mislukt.
ik had een hoop pillen in genomen maar werdt gered door me moeder en heb twee weken in het ziekenhuis gelegen ik woon nu niet meer thuis en zit in een inrichting in vught omdat ik het harde leven niet meer aan kan van werken, thuis komen en slapen en de tijd dat je niets te doen heb en achter de tv zit te kijken en dat elke dag weer.
ik ben er elke dag kapot van omdat het mij niet meer lukt om een normaal leven te hebben en ik wil graag sterven om
de eenzame dagen niet meer mee te maken.
maar het probleem is dat ik veel mensen pijn doe.
en zeker mijn ouders en mijn (familieleden) die er altyd voor me geweest zijn en heeft me altyd uit de shit getrokken hebben en ik weet dat ik de laaste tijd veel van ze gevraagt heb en ze alles gedaan heeft om mij te steunen toen ik het slecht had en nu nog steeds blijf ze het vol houden.
maar voor hoe lang nog
maar ik weet dat ik ze met rust moet gaan laten omdat ze anders geen leven meer hebben en dat doet me pijn heel erg veel omdat ik heel erg van ze hou.
en het ook mensen zijn met gevoelens die ze elke dag moeten verwerken om de problemen die ik hun aan doet als hun zoon.
en ik weet dat ze veel verdriet om mijn hebben.
maar ik het niet zonder hun hulp kan ik het niet redden.
en hoe moet ik met deze gevoelens leven ze maken me kapot van binnen en ik voel me machteloos en ik ga er aan onderdoor hoe lang moet ik dit nog volhouden ik ben aan me einde van me latyn.
wie kan me nu nog helpen om geen zelfmoord te plegen al lijkt het nu wel de juiste oplossing om me leven te stoppen
en wie kan mij nog hoop geven in dit klote leven.
ik sta er nu helemaal alleen voor in me leven.
en hoe zal het verder met me gaan.
ik weet het echt niet meer.
ik heb liefde nodig en iemand met een warm hart waar ik leuke dingen mee kan doen anders heb ik geen leven meer over
om voor te leven.
wie kan nog gelukkig maken??????????
Datum:
12-05-2007
Naam:
paul van der vliet
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

Unknown

Ik begrijp jullie zeer goed. Ik heb een tijd rond gelopen met het idee. Want ik werd (en nu eigenlijk nog) vaak genegeerd. Of ik niet besta... Ik denk ook steeds terug om zelfmoord te plegen. Maar ik heb iets gevonden dat ik in mijn hele leven zal koesteren. Ik vind nameijk regen en de regenboog zo iets moois, daardoor ik niet kan beschrijven in woorden wat voor gevoel het me geeft.
En als ik dan zelfmoord plegen zal... Zouden deze dingen dan ook in het hienamaals zijn..? Zou ik het me herinneren dat er in deze wereld iets moois was, dat mij vreselijk blij maakte? Zou ik het nadat leven voorbij is nog eens zien?
Dat zijn voor mij redenen om er nu nog geen eind aan te maken. Ik zeg niet dat mijn leven hierdoor makkerlijker wordt en dat ik het nut van leven heb gevonden, maar ik heb iets gevonden dat belangrijk is geworden voor mij.
Misschien hebben jullie hier wat aan of denken jullie dat ik een dromer ben, maar zoek iets wat je blij maakt en dat voorlopig niet zal veranderen (zoals regen in mijn geval).
Dank je voor het lezen. En succes met het zoeken als je zoeken gaat naar jouw belangrijke ding!
Datum:
12-05-2007
Naam:
Pacifica
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

in 2004 scheide men ouders ik had het toen echt moeilijk al men moeder had nu ook al een nieuwe vriend en een tijdje later word men broer ziek en we dachte gwn dat hij weer ziek was want ik het verleden was hij ook veel ziek . En die volgende dag stierf men broertje van 8 jaar ik had het echt moeilijk ik wou uit het raam springen maar die kloote verpleeger hield me tegen later heb ik nog geprobeerd om me te stiken en polsen open snijden maar zonder sucses ik zou graag met iemand praten waar ongeveer het zelfde mee gebeurd is ...
Datum:
12-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

intens veel verdriet

hallo ik ben een vrouw van 37 jaar ik hou heel veel van mijn man maar ik kan er niet meer tegen dat hij zoveel drinkt hij beloofd me steeds maar weer om te minderen en hij doet het toch niet ik heb hem 10 jaar geleden bijna afgegeven hij was bijna dood geweest dat heeft een hele inpakt op mij gehad en nu maak ik me heel erg veel zorgen om hem en toch doet hij me heel veel pijn ik heb een paar keer op het punt gestaan om me met de auto ergens tegen een boom te rijden maar steeds weer denk ik aan mijn zoon en aan hem ik maak me dan weer zorgen om hun en dan bedenk ik me weer maar een keer is het te laat en gebeurd het toch en dan is het te laat ik ben ook mijn beide ouders kwijt en daar heb ik ook heel veel verdriet om ik kan het gewoon niet meer aan
Datum:
12-05-2007
Naam:
nicole
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.