Levensverhalen (pagina 1413)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan het niet meer......ik wil het niet meer.......dit leven h

nou daar ga ik dan met me verhaal ik ben 15 jaar en denk over zelfmoord sinds ik cker 10 was me leven is een puinhoop en dat is het altijd geweest me moeder was gescheiden sinds ik 3 was en se was zwaar mishandeld ik weet alles er nog van nu is ma ma al 5 jaar getrouwd met me stiefvader die is ook een klootzak me ma heeft 2 kindren van hem en me ma is van plan om ook van hem te sgeiden ik heb nog nooit een vader figuur in me lvebn gehad en ook geenmoeder figuur me ma is wel lief enso maar i mis de liefde enzo ik heb geen vrienden nog nooit een vriendje gehad omdat ik bang ben om gebruikt te worden :(me lven is een puinhoop ben vaak verhuisd en lijk altijd blij maar als ik thuis ben in me kamer huil ik lke dag ik dirnk heeel erg vaak alcohol om de pijn te vergeten en rook als eenketting roker ik kan niet zonder alcohol zonder dat kan iik het helemaal niet aan niemand weet hoe ik me voel :( ik hoef gene medelijden ofso maar ik durf het niemand te vertelllen ik hebgeprobeerd mord te plegen me polsen door genseden maar daar weet niemand wat van ik heb geprobeerd medicijnen in te nenemnook niks:( ik wil weg want ik weet dat ik hier ind ese wereld niet hoor ik voel me hier niet thuis ook al seggen mensen je moet hoop hebbendat hebben se makkelijk te seggen maar so denk ik er egt niet het enigste wat mij tegen houd is me moeder ik wilhaar niet alleen laten want ik weet dat se sonder mij niet kan maar ik kan het niet aan ik huile egt elke dag dese gevoel van binnen is niet uit te leggen ik heb er al altijd zo over nagedagt altijd ik heb een hele boel megemaakt de scheiding mishadeling ens.........ik rook stiekem en drink ook stiekem ik drink tot ik niet meer kan sodat ikd e pijn vergeet en tot dat ik gewn niet meer op kan staan :(:(ik voel me so eensaam en leeg geen hoop en nog nooit gehad ik weet niet waraom ik hier ben in dese wereld me cijfer sijn slegt ik ode vmbo maar ik osu havo doen maar het gata ageter uit en niemand siet waarom iedereen denkt dat het komt omdat ik niet leer maar neee..... ik wil gewnniet meer ik kn niet meere ik ben gewn kapot klaaaaaaar ik kap ermee dag mensen sterskte met het leven maarbinnekort ben ik er niet :)ik leef met jullie allen mee ciaoooo


Datum:
08-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

KK

Hoi ik ben een meisje van 12 jaar en heb veel meegemaakt TE veel!!ik weet dat het raar klinkt voor een meisje van 12 maar wil heel graag zelfmoord plegen ik zal vertelle wrm ik het wil:
2 jaar geleden 2005 in julie kreeg ik te horen dat me ouders gingen scheiden maar ik wist niet wrm daardoor was en ben ik erg verdrietig toen een paar weken daarna kreeg ik te horen waarom ze gingen scheiden het kwam doordat me vader een ander had dat vond ik eerst heel stom maar nu ben ik er aan gewend voor de rest is 4/5 jaar geleden me opa overleden en ook dat is erg zwaar gevallen ik kan sommige geesten zien en voelen en dat had ik ook met me opa,toen is de kat van me vriendin overleden en dat is bij haar zwaar gevallen en zij was daardoor vedrietig en ik werd het ook toen kreeg me vriendin een andere vriendin en we kregen hele erge ruzie doordat ze me in de steek liet toen is er nog een kat overleden en dit jaar zijn me hamster 2 vissen en me konijn overleden en me konijn had ik al heel lang en dus daar huil ik veel om toen kreeg ik de cito uitslag en dat viel zwaar tegen en kan niet naar de school waar ik heen wil en daardoor ben ik in me arm gaan snijden en in me been ik had eerst erge schuldgevoel en wist niet wrm toen heb ik het een tijd niet gehad tot nu ik heb het heel erg en kan er niet van slapen en ik twijfel ook heel erg over dingen...ik lijd gewoon een kk leven maar voor de trein springen doe ik niet want dat vind ik lullig voor de trein bestuurder en ophangen vind ik eng dus ik denk dat ik me polsen door snij of tog gewoon voor de trein ik kan het ook nog niet doen want ik moet eerst brieven schrijven aan de nabestaande dat kan lang duuren want ik heb een grote familie sins me vader getrouwt is en ja dit was me leven in het kort beschreven....
Datum:
08-05-2007
Naam:
Jain
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

zielig

ik vind mensen die zelfmoord willen plegen egoistisch...je denkt niet aan de rest van de familie alleen maar aan jezelf...denk aan je broertjes en zusjes...opa en oma's vrienden ouders....er is heus wel iemand ie om je geeft....mensen die zelfmoord plegen zijn egoisten en moeten niet zo dom ouwehoeren....ze zijn alleen met hun eigen zielige leven bezig maar ze doen er niets aan om zichzelf op te vrolijken...zo nu weten jullie hoe ik er over denk
Datum:
08-05-2007
Naam:
michelle
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

zelfmoord aghhhh!!!!

ik ben anoniem ik wil mijn verhaal vertellen
ik heb een zusje die is 8 jaar ze luistert niet naar mij en ze praat amper met mij ze zegt alles tegen mijn moeder en mijn moeder vertelt het tegen mijn vader en mijn vader slaat me en mijn zusje die staat daar gwn te lachen
en mijn ouders die geloven mij niet eens!!!!!:(

xxx anoniem xxx
Datum:
08-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Ik hóu het eg nie meer vol :'(

Héy mensen, ik heb eg teveel mee gemaakt! Dat zegt zelfs mijn dokter.
Het begón op de basisschool ik werd altijd gepest. ( ze zeiden altijd dikke,scheefbek,enal die dingen! ) Ik ben nou heel bang dat ik nog een keer word gepest,of dat ik ruzie krijg! Tóen ik 10 was tóen werd alles nog erger, toen was er een jongen die mij had misbruikt! Sorry ik vind dit eigelijk zo moeilijk om te vertellen!:'( máar het is goed voor me dat weet ik. Hij sloeg mij altijd als ik iets niet wou doen enal, ik moest toen al seksuelle dingen bij hem doen terwijl ik dat helemaal niet wou! Daar zit ik zo erg mee, heb het ook nooit echt tegen mensen verteld, durf het gewoon niet echt niet!!
door die jongen durf ik nou helemaal niks meer met een jongen. Alleen nog maar knuffelen, ben gewoon bang dat ik weer opnieuw wor misbruikt en dat wil ik echt niet!
En toen ik 12 was toen ging ik bij een vriendin slapen, en belde ik mijn moeder op of ze mijn slaapspulle wou komen brengen, en toen zij ze nee dat doet je vader wel! Dus mijn vader kwam die spullen brengen en bleef een kopje koffie drinken, en toen ging die weer naar huis! Was mijn moeder in een keer weg, zonder dat ik het wist of mijn vader. En ze is ook nooit meer terug gekomen:'( Ze het mij vet in de steek gelaten! én nou gaat het allemaal gewoon heel slecht thuis. dit is pas de helft van het verhaal maar kan er nou egt even niet meer tegen soorry.
Datum:
08-05-2007
Naam:
Michelle
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

scheiden

op dit moment is het enorm moeilijk. Mijn vrouw gaat van me scheiden, zat al een jaar in therapie ( niet voor de relatie, maar omdat ik niet zo was als ik had moeten zijn,nl gelukkig in mijn gezin en met mezelf ) Zit nu alleen met mijn twee kinderen (2 en 5 ), zal mezelf ook echt niets aandoen met hen in huis. Mijn vrouw en ik wisselen elkaar af in huis, ik ben af en toe weg en zij is af en toe weg. Ook heeft ze nog twee kinderen uit een vorige relatie die ik vanaf hun eerste en vierde jaar heb opgevoed als mijn eigen kinderen. Die zie ik straks niet meer. Het is nu 5 weken geleden dat het gezegd is en in het begin ging het redelijk, nu echter lijkt het steeds erger te worden, de pijn is zo hevig en ik betrap me erzelf op gewoon te hopen een hartaanval te krijgen en baal ervan (nog?) niet de moed te hebben er een eind aan te maken. Ik zat in therapie omdat ik vaak erg kwaad kon worden ( heb nooit geslagen en ook nooit die neiging gehad ) en ben sinds een maand of 5 ook nooit meer zo kwaad geweest. De therapie is echter nog niet afgerond en nu doet mij vrouw dit. Ze zegt dat de kinderen onder mij lijden terwijl ik zielsveel van ze hou en ook nog van mijn vrouw. Ik weet niet waar ik naar toe moet met mijn gevoelens en zoals ik al zei, het wordt steeds erger, steeds zwaarder. Ik huil om de haverklap, slaap al maanden slecht en zie het niet zitten. Wil eigenlijk geen zelfmoord maar zie het leven echt niet meer zitten. Uit de therapie kwam ook dat ik heel onzeker ben en ik ben dan ook vroeger veel gepest, was veel alleen, weinig vrienden. Dan ontmoet je je vrouw (12 jaar geleden) en denk je dat het leven je toelacht, eindelijk. Nu doet ze dit, ze kent mijn verleden, zei 4 maand geleden nog dat ze van me hield, dat we bij elkaar bleven. Mijn leven stort weer in, en nu zijn er ook nog twee kinderen die alles voor me zijn, maar het was beter geweest als ze er niet waren geweest, makkelijker geweest. Mijn zoontje van 5 blijft ook zitten in groep twee en heeft het er al zo moeilijk mee dat we uit elkaar gaan, voor hem vind ik het ook zo erg, zo erg. God, het klinkt allemaal zo pathetisch, maar ik ben bang dat ik ga instorten, mijn vrouw zal me dan helemaal haten en zeggen dat de kinderen onder mij lijden. Misschien is dit niet de plek voor mijn verhaal, maar ik moet het gewoon kwijt, ook al vertel ik het in de therapie.
Datum:
08-05-2007
Naam:
robert
Leeftijd:
42
Provincie:
Overijssel

waarom

pfff met mijn laatste kracht probeer ik positief te blijven maar ik ben op ,ik kan er niet meer tegen
Datum:
08-05-2007
Naam:
dave
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

Leven is gewoon klote..

Pfffff kvoel me gewoon klote, al zo`n lange tijd.. elke x lijkt het weer ff wat beter te gaan en dan gebeurd er wel weer iets wat alles flink vertieft.. net alsof het nooit eens normaal mag gaan.. ben ik eindelijk het huis uit, woon ik eindelijk samen met een kerel waar ik zielsveel vn hou weet hij niet of hij wel met mij verder wil, wtf moet ik daar dan mee, ik doe alles voor em en hij zegt het te waarderen maar het blijkt nergens uit.. zucht, jullie zullen wel denken, lekker belangrijk, waar zeik je over maar ben echt al zolang mezelf kwijt, als ik kijk naar mn leven, ik snap echt niet waarom ik moet blijven, de mensen die om me geven redden zich ook wel zonder mij en ik ben toch nergens aan gehecht behalve aan mn pup maar die zie ik ook nog doodgaan als ik zo doorga aangezien hij nooit ouder als ik ga worden.. damn joh echt.. als ze je nou eens vertellen met welk doel je op deze stomme aardbol geplaatst wordt zou je tenminste nog kunnen overwegen om te blijven maar dit is ZO nutteloos.. ik wil gewoon rust.. slapen en nooit meer wakker worden lijkt me zoooo heerlijk..
Datum:
07-05-2007
Naam:
ISIS
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

leven heeft soms geen zin

Ik zelf denk al zo lang aan zelfmoord zelf heb ik het lef niet , maar ik wil het zo graag doen , ik kan over niks praten met niemand , voor mij lijkt men leven hier te stoppen :'(
Datum:
07-05-2007
Naam:
Lany
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Het doet zo'n pijn

Het leven doet zo'n pijn momenteel. Ik wil dit leven niet, ik wil niet meer zo zijn als ik ben...maar ik kan niet veranderen wie ik ben! Ik zou zo graag gewoon willen verdwijnen, alsof ik nooit bestaan heb...ik zou gewoon dood willen vallen of heel ziek worden....ik durf geen zelfmoord te plegen omdat ik daar mijn ouders en zusjes heel veel verdriet mee doe! Dat is de enige fucking rede...ik wil hun geen verdriet doen, vooral mijn kleine zusje wil ik niet achterlaten....ik heb haar al zoveel verdriet gedaan! Dit heeft ze niet verdient...als zij er niet was geweest was het een stuk makkelijker geweest, hoewel ik ook mijn ouders geen pijn wil doen natuurlijk. Ik hooptte dat ons vliegtuig neer zou storten...dan zou ik mijn ouders en zusje ook geen pijn don en zouden we met zijn vieren bij elkaar blijven...voor eeuwig! Ik kan zo niet meer leven...dat eeuwige vechten met mezelf....ik kan het niet meer! Ik ben verschrikkelijk op van binnen! Ik wil gewoon niet meer....maar ik kan er toch niet zomaar uitstappen?? Ik kan mijn ouders en zusje toch niet zomaar achterlaten?? Ze houden zoveel van me, en ik van hen....dat kan ik gewoon niet! Ik heb nergens meer last van als ik dood ben, maar zij zullen voor altijd een groot litteken met zich meedragen en dat wil ik ze niet aandoen...maar wat moet ik doen?? Ik wil dit niet meer....
Datum:
07-05-2007
Naam:
Blackrose
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.