Levensverhalen (pagina 1353)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

niks

ik heb echt geen zin meer om te leven. ik doe nooit iets en wil ook niks doen. ik heb geen geld en altijd geld nodig maar ik haat werken en houd niet van andere mensen., ik wachte altijd op iets maar dat gebuert nooit. ik heb gewoon echt geen zin elke dag weer op te staan en te denken van wat moet ik nu weer ga doen. ik wil vanacht een overdosis slaappillen innemen, zodat ik morgen niet meer wakker hoef te worden. het enige dat ik wilde is een vrouw om mee samen te zijn, maar hoe kun je een vrouw en family onderhouden als je niet wilt werken... ik heb gewoon echt geen zin om iets te doen.. ik zou willen dat ik een paar duizend jaar terug had geleefd...
Datum:
11-07-2007
Naam:
jack
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

ik weet het echt niet meer.

ik weet het echt niet meer waarvoor ik alle energie in steek in mijn leven, aangezien mijn ouders net gingen scheiden, waardoor ik eigenlijk op dat moment ook geen vader meer had, als ik wel eens bij hem kwam was het niet echt een vader meer een soort oppas, dat deed me ook veel pijn, ik heb nooit een echt gezins leven gehad op school had ik het ook nooit leuk, in mijn omgeving was er ook verder helemaal niemand. thuis alleen maar ruzie met m'n moeder nooit 1 dag goed geweest, vaker naar een psychiater geweest heeft ook niet erg veel geholpen. een moeder die alleen maar zegt ik wou dat je mijn kind niet was, was je nooit maar geboren. en altijd alleen geweest. 2 jaar geleden kwam ik ook uit de kast. ook wel problemen mee gehad. en nik heb nog steeds die pijn in m'n lichaam koud gevoel van binnen.
ik wil van alle lasten het liefst afzijn.
daarom weet ik het allemaal niet meer, voor wat leef ik nou echt precies.
Datum:
11-07-2007
Naam:
martijn
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

wat nu

Ik had tot anderhalf jaar geleden een leuk leven. Maar toen begon de elende langsamerhand. Ik wist toen niet precies wat ik had. Maar ik had een fobie en dwanghandeling en dwangstoorenis. Ik heb dit in april bekend gemaakt dat ik ergens mee zat. Op school hadden ze dat ik allang door. Ik had een angst voor alcohol, drugs en roken. Ik ontweek dit heel erg ik ging dingen opzoeken. Op het laatste kon ik bijna niks eten want in brood zit bv gist en gist kan worden omgezet in alcohol. Ik dacht over alles door. Ik ben een paar weken geleden opgenomen geweest. Ik ervaar dit als een rot tijd. Maar het heeft uiteindelijk toch geholpen. Helemaal kwijt ben ik het niet. Maar het is wel minder. Maar moeder wil dit niet geloven. Ik heb bv geen zin om ergens naar toe te gaan en dan denkt ze al dat ik iets ben aan het vermijden (dat ik bang ben dat daar iets gebeurt dat met alcohol, drugs of roken te maken heeft) en dat ik daarom dus niet ga. Tussen mijn ouders zijn ook flinke problemen het heeft nooit lekker gegaan tussen hun. Ze staan op het punt om te scheiden. Moeder heeft dit al vaak geroepen. Er komt ook een man iedere dag hier. Moeder is minstens een keer per dag bij hem of hij bij ons. Hij zet mijn vader wat belachelijk zodat mijn moeder mijn vader steeds meer gaat haten. Hij wil iets met mijn moeder dat is overduidelijk en dit zeggen ook meerdere mensen. Ik moet hier veel aan denken en ben bang dat de fobie veroorzaakt is door dit. Net zouden we naar bobbejaanland gaan. Ik had ontzettende tegenzin. Mijn moeder denkt dat ik dus ook weer was aan het ontwijken(wat dus niet zo was). En drijgt vervolgens met weer een opname of een internaat. Zij denkt dat het niet beter met de fobie gaat maar dat komt omdat het tussen vader en moeder steeds moeielijker wordt. Moeder zij ook dat ik niet naar een goede vriend van mij die tegenover mij woond mag gaan. Hij heeft een zelfde probeleem en wij kunnen er heel goed met elkaar over praten. Ik snap niet waarom zij dan wil hebben dat ik contact met hem heb. Ik heb heel vaak zelfmoordgedachtes gehad. Ik heb zelfs voor een boom gestaan en gedacht hier moet het gebeuren als ik het doe ben ik overal vanaf. Ik heb ook een tijd gehad dat ik het niet deed voor mij ouders en broertje en nog een paar mensen maar ik heb dat steeds minder. Het verhaal is oneindig lang maar ik heb het zo een beetje samengevat. Ik heb ook nog geen gebeurtenisen op geschreven.
Datum:
11-07-2007
Naam:
...
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Mijn leven

Toen ik 3 was zijn mijn ouders gescheiden. Ik heb toen een tijd mijn vader niet meer gesproken .. Nu heb ik contact met hem sinds 1 maand ofzo via internet. Ik ben altijd al gepest, had nooit echte vrienden en ben nu al 3 jaar depressief. Ik zit al 7 jaar in de problemen .. 7 jaar lang ben ik op zoek naar wat er met me aan de hand is .. Het leven heeft geen nut meer .. Ik heb al zó lang geen levenslust meer .. Maar ik heb de moed niet om 'het' te doen ..

Ik moet binnenkort naar een of ander internaat.. Mijn moeder zegt dat het geen internaat is, maar een 24-uursopvang (wat is het verschil?).. Ze denken dat ik een stoornis aan het verleden op heb gelopen, door de scheiding of omdat ik te weinig aandacht/liefde heb gehad (misschien wel beiden)...

Toen ik 5 was ben ik verkracht door een jongen uit mijn klas (hij was toen 8 ofzo)..

Ik ben altijd al gepest, alleen gelaten en had nooit vriendinnen .. Thuis zeiden ze altijd "daar moet je je niets van aan trekken" .. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan =

Sorry, dit verhaal heeft echt geen normale volgorde, maar dat komt omdat er van alles in mn hoofd opkomt ..

Ik heb veel mee gemaakt. misschien wel té veel ? Ik weet het gewoon niet meer

Het ging een tijdje goed, maar nu gaat het ook weer zwaar triest..

Ik heb nu nog geen echte vriendinnen .. De vriendinnen die ik nu heb zoenen met de jongen die ik leuk vind en maken ruzie met me als ik wat laat reageer .. (of raar reageer)

Ik weet niet zo goed wat ik verder moet neer zetten

Ik heb veel meegemaakt in het verleden en kan het heden niet meer aan .. Dat is het zo kort samengevat
Datum:
11-07-2007
Naam:
Ik
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

wat heeft het leven nog voor zin..??

Het begon allemaal na de scheiding van me ouders nouja scheiding? ze deden het 3 keer alle 3 de keren heb ik een hoop mee gemaakt me vader had en vriendin op het internet uit (canada) waar hij seksistische spelletjes dee op internet en webcam,, ik was pas 13 en kwam onverwachts voor me vader naar boven,, en zag het.. ik heb veel dingen meegemaakt misschien niet zoveel als andere kindere in vergelijking.. me ouders zweerde 3 keer dat ze zouden scheiden .. ze zijn nog steeds bijelkaar,,, maar de loop der jaren ben ik steeds erger in me hoofd geworde,, heb alle ruzie's meegemakt met 4 keer politie,, ik ben zelf tegenwoordig agressiever geworden terwijl ik helemaal dat niet wil zijn.. ik ben tegen geweld.. maarde laatste jaar ben ik erg despressief geworden.. heb in allemaaal instanties gelope.. een stuk of 5 heb medicijnen geslikt allemaal helpt het niet.. ik maak me overal druk om.. als vrienden me niet opbellen heb ik metteen de indruk dat het geen echt vrienden zijn. ben vroeger veel gespest op school.. omdat ik een bril heb omdat ik toen nog redelijk dik was.. maar het leven is vermoeiend geworden voor mij.. heb genoeg vrienden.. maar de depressie word steeds groter.. en zie geen toekomst meer.. probeer nog te genieten vn het leven maar het lukt niet.. heb 2 maanden terug al een uitvaarst verzekering afgesloten om me ouders niet met problemen te laten zitten,, denk dagelijk aan de dood.. hoop ergens dat ik egwoon een keer dood in me bed lig,, of gewoon een dodlijke ziekte krijg.. veel vrienden begrijepn mij niet.. ze zulle me nooit begrijpen.. iemand die nooit last heeft gehd van depressie kan het niet begrijpe wat er in een persoon omgaat.. me hoofd staat op barste... denken doet pijn.. omdat ik over alles tegelijk nadenk.. hoop ergens dat god me misschien nog kan helpen.. anders is het dnk ik voor bij.. heb op een website die ik heb opgericht een tegen zinloosgeweld filmpje gemaakt om mense op dat gebied aan het nadenken te zette.. (kansloos.tv) maargoed dit is me verhaal.. misschien een beeje dooreklkaar heen maar ik heb gedaan wat ein me opkwam..
Datum:
10-07-2007
Naam:
Sebastiaan
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ikke

mijn verhaal is neit anders dan die van anderen die op deze site post. Op dit moment doe ik dit puur uit wanhoop omdat niemand me zou kunnen snappen.
Mijn ouders zijn 3 geleden uit elkaar gegaan en heb darbij veel klappen opgevangen. Tot op de dag van vandaag zijn ze nog steeds aan het ruzieen.. het maakt me ziek en verdrietig. De een geeft de ander de schuld en de ander de een.. ze schelden elkaar uit.. terwijl het hier wel om mijn vader of moeder gaat.. ik ga hieraan kapot.
Ik ben altijd geslagen en geschopt op school en word nog steeds gepest alleen maar omdat ik niet zo dun ben als andere meisjes. Ik trek het niet langer en heb er al 2 pogingen op zitten, maar steeds kan ik het niet.. hoe graag ik het ook wil.
Ik heb altijd gezegt ik haal de 21 niet, tot nu toe ben ik al 17 dus ik ben benieuwt.

Anderhalf jaar geleden ongeveer ben ik verkracht.. ik dacht dat het een goeie vriend van me was maar dat bleek dus anders te zijn.. Daarna bleef het zich maar herhalen en ik ben nog steeds bang dat het gebeurt...
Alles bij elkaar op getelt is het teveel voor me.. en heeft het leven voor mij geen zin meer..
Datum:
10-07-2007
Naam:
Angel
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

altijd naar de klote

alles is altijd maar kut !!! voel niks meer, helemaal niks. geluk heb ik nooit !!! niemand weet wat ik voel, en het boeit niemand iets.
altijd al arm geweest en het is gewoon een feit ik ben een focking loser en ik weet het!!!
heb niks bereikt en zou ooit nooit lukken.
zijn we toch nog een beetje hetzelfde pa, ook al zie ik je nooit meer zins ik 3 ben bitch!!!
en ik heb pas 1 keer een vrienndin gehad, wel 2 jaar totdat ze inzag joe lelijk ik was
daarom lijkt het gras niet groener bij de buren en focking iedereen die ik ken, it just is.
en als ik denk waarom, ja waarom niet!!!
it just the way it is, en ja ik pleeg geen zelfmoord. just not fucking brave enough
peace out see ya all in hell
Datum:
10-07-2007
Naam:
jongen
Leeftijd:
21
Provincie:
Drenthe

ten einde raad..borderline..

waarom zoveel pijn..
elke dag tegen mezelf aanlopen,
er niet meer willen zijn..
alleen op een beter leven hopen..

zo kan ik het niet langer..
elke nieuwe dag..
steeds meer pijn..
word met de dag banger..

wil niet meer leven..
niet zo het nu al jaren gaat..
wil het niet meer..niet eens even..
het lijkt of me eigen ik,me lichaam verlaat..

borderline vernietigd mij..
het is zo ontzettend zwaar..
voel me alles..behalve blij..
me hartje voelt een en al naar..

thuis houden de conflicten niet op..
wil zo graag dat er een einde komt..
dat ik alles kan accepteren zo het is..
dat ik kan bepalen..
da me hele leven stop..!

heb er genoeg van..
wil niet meer verder..
borderline..het heeft mij kapot gemaakt..
wil niet langer door dit leven in de ban!
Datum:
10-07-2007
Naam:
lumidee
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

verbroken vertrouwen

Ik kan niet meer. Voor de zoveelste keer wordt mijn vertrouwen op de proef gesteld en wederom negatief beantwoord. Mijn geloof in de mensen om me heen is weg. Ik ben te zacht voor deze wereld en wellicht te lief, heb te veel geloof in anderen en denk altijd dat ze aan mijn verwachtingen zullen beantwoorden. Dat is dus niet zo. Daarom wil ik er mee stoppen. Dit is niet de eerste keer dat ik zo denk, maar de gedachten zijn zo sterk nu dat ik nu al denk hoe en wanneer. Ik heb al veelvuldig een afscheidsbrief geschreven, maar deze keer verzonden. Help!
Datum:
10-07-2007
Naam:
paul
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-holland

ik haat mijn leven doordat?

ik ben op mijn 8jaar sexueel mishandeld geweest door mijn oudste zuster en heb het dan ook moeten doen met mijn jongste zuster en dat heeft geduurd tot mijn 15 jaar . ben op mijn 12jaar begonnen met drugs (cocaine) en ontdekte snel dat dat mijn gevoelens onder drukte maar nu ben ik onder tussen 26j en heb ondertussen al wat dingen uitgestoken doordat ik niet met mijn eigen kan leven ik haat mijn eigen ook doordat ik geen vergiffenis van mijn eigen kan aanvaarden van wat ik de mensen rond dom mij aan doe ik lieg bedrieg en steel om mijn gerief te kunnen betalen om van de kaart te zijn om niet konstant aan alles te liggen denken want ben ik nuchter loop ik alleen met de gedachten van dat ik er echt niet meer wil zijn doordat ik nu van mijn eigen ne persoon heb gemaakt die niet in deze maatchappij past door alles wat ik heb meegemaakt in mijn jeugd en heb aangeleerd in mijn verleden HELP MIJ AUB
Datum:
09-07-2007
Naam:
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.