Levensverhalen (pagina 1353)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dood??

ik heb me al probeeren ophangen en andre pogingen maar niets lukt ik word gepest op school en word er ziek van ben vook nog een svan shool gesmeten omdat ik een slecht gedrach heb maar dat komtn omdat ik word gepest ik wil echt dood nu niemand hou nog van mij ik ga.....
Datum:
11-07-2007
Naam:
...
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Wat moet ik hieraan doen?

Kzit met een probleem, ik ben met me vriendin naar bed geweest, en toen is het condoom gescheurd.. dus haar ouders zijn erahcter gekomen, waardoor wij vervolgens elkaar niet meer mogen zien, ik mag haar niet bellen, mailen of er langsgaan.. hierdoor is onze relatie naar de hel gegaan.. ik weet geen oplossing hiervoor.. kan iemand mij helpen aub?

mvg, iemand van 14
Datum:
11-07-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

kut leven!

ik ben een meisje van 12 maar in die 12 jaar is er meer gebeurd dan de meeste 12 jaarige.Mijn ouders gingen de kat van me vriendin ging ookal lijkt het niet erg voor mij niet maar voor me vriendin was het een soort van susje ze was en is er kapot van nu nog steets,toen gingen me ouders daarna scheiden die avond het was zomervakantie en me moeder zei dat ze me wat moest vertelle en ik vroeg wat er was toen vertelde ze het toen kwam me vriendin aan de deur en toen moest erg veel huilen en nu 2 jaar later ben ik er nog kapot van,nu is het allemaal nog erger me vader ging trouwen en eerst vond ik me vader gewoon heel aardig maar nu ik haat hem wil niet meer naar hem toe en ik haat hem en toen kwam het slechtere nieuws de cito toets ging niet goed ik kon niet eens naar de school waar ik heen wilde toen kwam het raport die was zo slecht ik wist het wel maar ik was tog erg boos opmezelf en begon sins dat raport in mezelf te snijden het verlichte de pijn en zal ik het wel allemaal kunnen ik denk van niet dus ik denk dat ik maar zelfmoord pleeg
Datum:
11-07-2007
Naam:
Eva
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Snijden

Vorig jaar zijn bij mij de zelfmoordgedachtes begonnen. Ik had heel veel ruzie met me moeder en met andere mensen. Ze mochten mij niet en ik dacht dat ik ze alleen maar in de weg liep. Me moeder en twee broertjes hadden ook gewoon gezegd dat ze me weg wilden. Ik ben toen ook bijna weggegaan. Ik sneed wel. In de hoop dat het een keer heel erg werd en dood ging. Het was even gestopt en daarn begonnen ze weer. Reden is het zelfde. Ik heb het nog steeds. Twee weken geleden heb ik overdosis pillen genomen, maar was mislukt. Ik werd alleen heel erg ziek. Ik had wel het gevoel dat ik dood ging. Maar ik snij nog wel. Maar ik ben gewoon zo boos op mezelf, dat ik gewoon niet blij dood het leven kan gaan. Ik heb gewoon zoveel fouten gemaakt..
Datum:
11-07-2007
Naam:
Chez
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Geen zin.

Heb echt geen zin meer in dit leven, ik krijg te horen dat ik geen vrienden heb.
Iedereen is tegen me, ik hou het hier niet meer vol.
Datum:
11-07-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Gedachten die me ziek maken

ik loop hier al een tijdje mee met de gedachten van zelfmoord aan de ene kant wil ik het liefst nu dood maaraan de andere kant niet ik wil me vriendinnen niett kwijt en ik weet niet zkkr of ik dan in de hemel kom omda ik in God geloof ik wil graag me verhaal hier kwijt:
De ruzies aan tafel tussen pa & ma me broer die me alleen maar slaat en ik heb alleen verdriet ik wordt nooiit is egt gelukkig van binnen .. ik weet niet wat ik moet doen !
Datum:
11-07-2007
Naam:
anne
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

niks

ik heb echt geen zin meer om te leven. ik doe nooit iets en wil ook niks doen. ik heb geen geld en altijd geld nodig maar ik haat werken en houd niet van andere mensen., ik wachte altijd op iets maar dat gebuert nooit. ik heb gewoon echt geen zin elke dag weer op te staan en te denken van wat moet ik nu weer ga doen. ik wil vanacht een overdosis slaappillen innemen, zodat ik morgen niet meer wakker hoef te worden. het enige dat ik wilde is een vrouw om mee samen te zijn, maar hoe kun je een vrouw en family onderhouden als je niet wilt werken... ik heb gewoon echt geen zin om iets te doen.. ik zou willen dat ik een paar duizend jaar terug had geleefd...
Datum:
11-07-2007
Naam:
jack
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

ik weet het echt niet meer.

ik weet het echt niet meer waarvoor ik alle energie in steek in mijn leven, aangezien mijn ouders net gingen scheiden, waardoor ik eigenlijk op dat moment ook geen vader meer had, als ik wel eens bij hem kwam was het niet echt een vader meer een soort oppas, dat deed me ook veel pijn, ik heb nooit een echt gezins leven gehad op school had ik het ook nooit leuk, in mijn omgeving was er ook verder helemaal niemand. thuis alleen maar ruzie met m'n moeder nooit 1 dag goed geweest, vaker naar een psychiater geweest heeft ook niet erg veel geholpen. een moeder die alleen maar zegt ik wou dat je mijn kind niet was, was je nooit maar geboren. en altijd alleen geweest. 2 jaar geleden kwam ik ook uit de kast. ook wel problemen mee gehad. en nik heb nog steeds die pijn in m'n lichaam koud gevoel van binnen.
ik wil van alle lasten het liefst afzijn.
daarom weet ik het allemaal niet meer, voor wat leef ik nou echt precies.
Datum:
11-07-2007
Naam:
martijn
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

wat nu

Ik had tot anderhalf jaar geleden een leuk leven. Maar toen begon de elende langsamerhand. Ik wist toen niet precies wat ik had. Maar ik had een fobie en dwanghandeling en dwangstoorenis. Ik heb dit in april bekend gemaakt dat ik ergens mee zat. Op school hadden ze dat ik allang door. Ik had een angst voor alcohol, drugs en roken. Ik ontweek dit heel erg ik ging dingen opzoeken. Op het laatste kon ik bijna niks eten want in brood zit bv gist en gist kan worden omgezet in alcohol. Ik dacht over alles door. Ik ben een paar weken geleden opgenomen geweest. Ik ervaar dit als een rot tijd. Maar het heeft uiteindelijk toch geholpen. Helemaal kwijt ben ik het niet. Maar het is wel minder. Maar moeder wil dit niet geloven. Ik heb bv geen zin om ergens naar toe te gaan en dan denkt ze al dat ik iets ben aan het vermijden (dat ik bang ben dat daar iets gebeurt dat met alcohol, drugs of roken te maken heeft) en dat ik daarom dus niet ga. Tussen mijn ouders zijn ook flinke problemen het heeft nooit lekker gegaan tussen hun. Ze staan op het punt om te scheiden. Moeder heeft dit al vaak geroepen. Er komt ook een man iedere dag hier. Moeder is minstens een keer per dag bij hem of hij bij ons. Hij zet mijn vader wat belachelijk zodat mijn moeder mijn vader steeds meer gaat haten. Hij wil iets met mijn moeder dat is overduidelijk en dit zeggen ook meerdere mensen. Ik moet hier veel aan denken en ben bang dat de fobie veroorzaakt is door dit. Net zouden we naar bobbejaanland gaan. Ik had ontzettende tegenzin. Mijn moeder denkt dat ik dus ook weer was aan het ontwijken(wat dus niet zo was). En drijgt vervolgens met weer een opname of een internaat. Zij denkt dat het niet beter met de fobie gaat maar dat komt omdat het tussen vader en moeder steeds moeielijker wordt. Moeder zij ook dat ik niet naar een goede vriend van mij die tegenover mij woond mag gaan. Hij heeft een zelfde probeleem en wij kunnen er heel goed met elkaar over praten. Ik snap niet waarom zij dan wil hebben dat ik contact met hem heb. Ik heb heel vaak zelfmoordgedachtes gehad. Ik heb zelfs voor een boom gestaan en gedacht hier moet het gebeuren als ik het doe ben ik overal vanaf. Ik heb ook een tijd gehad dat ik het niet deed voor mij ouders en broertje en nog een paar mensen maar ik heb dat steeds minder. Het verhaal is oneindig lang maar ik heb het zo een beetje samengevat. Ik heb ook nog geen gebeurtenisen op geschreven.
Datum:
11-07-2007
Naam:
...
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Mijn leven

Toen ik 3 was zijn mijn ouders gescheiden. Ik heb toen een tijd mijn vader niet meer gesproken .. Nu heb ik contact met hem sinds 1 maand ofzo via internet. Ik ben altijd al gepest, had nooit echte vrienden en ben nu al 3 jaar depressief. Ik zit al 7 jaar in de problemen .. 7 jaar lang ben ik op zoek naar wat er met me aan de hand is .. Het leven heeft geen nut meer .. Ik heb al zó lang geen levenslust meer .. Maar ik heb de moed niet om 'het' te doen ..

Ik moet binnenkort naar een of ander internaat.. Mijn moeder zegt dat het geen internaat is, maar een 24-uursopvang (wat is het verschil?).. Ze denken dat ik een stoornis aan het verleden op heb gelopen, door de scheiding of omdat ik te weinig aandacht/liefde heb gehad (misschien wel beiden)...

Toen ik 5 was ben ik verkracht door een jongen uit mijn klas (hij was toen 8 ofzo)..

Ik ben altijd al gepest, alleen gelaten en had nooit vriendinnen .. Thuis zeiden ze altijd "daar moet je je niets van aan trekken" .. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan =

Sorry, dit verhaal heeft echt geen normale volgorde, maar dat komt omdat er van alles in mn hoofd opkomt ..

Ik heb veel mee gemaakt. misschien wel té veel ? Ik weet het gewoon niet meer

Het ging een tijdje goed, maar nu gaat het ook weer zwaar triest..

Ik heb nu nog geen echte vriendinnen .. De vriendinnen die ik nu heb zoenen met de jongen die ik leuk vind en maken ruzie met me als ik wat laat reageer .. (of raar reageer)

Ik weet niet zo goed wat ik verder moet neer zetten

Ik heb veel meegemaakt in het verleden en kan het heden niet meer aan .. Dat is het zo kort samengevat
Datum:
11-07-2007
Naam:
Ik
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.