Levensverhalen (pagina 1351)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik zie het licht door de bomen niet meer

Tussen mijn ouders heeft het nooit goed gegaan, zij zijn dan ook uit elkaar gegaan voor mijn eerste communie. Ik ben toegewezen aan mijn moeder omdat mijn vader op die moment een taverne open hield, jammer genoeg had mijn moeder een alcohol probleem dat ik jaren heb meegedragen, jaren van thuis komen niet wetende hoe ik mijn moeder zou aantreffen, vaak vergat ze mij te komen halen of oppikken, vloog ze uit, pikte ze mijn zakgeld om drank te kunne kope, heeft ze meerdere malen gedreigd me buiten te smijten zonder enige reden, ondanks wat ik allemaal niet deed, ik stak haar in bad, maakte dat ze weer nuchter was, deed mijn huiswerk, kookte een beetje voor mezelf, kortom ik ben vroeg volwassen moeten worden, en dit met weinig zelfrespect. Uiteindelijk heeft ze me op 17 jaar aan de deur gezet, wetende dat ik al die jaren goede resultaten op school hield verstonden ze niet dak ik me zo sterk had gehouden. Toen ik besloot om verder te studeren was mijn moeder de eerste om te zeggen, kind je bent niet slim genoeg je haalt het nooit, toch na drie jaar heb ik mijn diploma gehaald, jammer genoeg ben ik op die moment mijn dooppeter verloren waar ik zielsveel van hield en veel mensen voor in de plaats zou hebben willen opgeven, degene die echt met me inzat en zich in me intereseerde nemen ze me het eerst af. Mijn vader heb ik wel contact mee, maar mijn leven intereseert hem weinig. Toen ik dacht nu gaat mijn geluk keren zat ik weer verkeerd, want na een relatie van vier jaar wordt ik gedumpt omdak nie goed genoeg was en da was de laatste druppel, ik ben altijd sterk geweest, maar kan nu niet meer, ben doodop, ik slaap al maanden niet meer, neem nu slaapmedicatie. Als ik nadenk wat me zou beter laten voelen, is het gewoon van niets meer weten zo een zalig gevoel, ik heb al zoveel meegemaakt en nu moet het echt stoppen, jammer genoeg heb ik het lef niet, slaappille slaap ik alleen heel hard van, drank maakt me ziek, combineren durf ik niet, ik wil niet tegengehouden worden, ik wil iemand die zegt meisje deze rust heb je echt wel verdiend
Datum:
12-07-2007
Naam:
leske
Leeftijd:
24
Provincie:
Limburg

waarom moeilijk dan als het makkelijk kan?

sinds een tijdje heeft mijn vader kanker en ligt op sterven. deze zomervakantie waren we van plan om op vakantie te gaan. het moest wel in het binnenland want als mijn vader weer eens naar het ziekenhuis moest hadden we een probleem in het buitenland. speciaal voor mij zou er een vriend meegaan. willem heet ie. maar toen k met mijn vriendin in de stad was hoorde k dat mijn vader ook nog iets met z'n longen had en moest overnachten in het ziekenhuis. daar is hij nu nogsteeds. het is zo leeg in mij. want vlak daarna maakte mijn vriendin het uit. ze werd gedwongen door haar vader het uittemaken. omdat k zelfmoordgedachtes had.
Datum:
12-07-2007
Naam:
iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

hoi ik ben marly en ik heb ook zelfmoordgevoelens..
Me moeder is doodgegaan toen ik 3 jaar was en me ouders hebben alleen nog maar knallende ruzie thuis en ik wil zo niet meer verder leven. Me stiefmoeder heeft mij ook vaak geslagen en wij hebben ook veel ruzie.. Zo moet het gewoon eindigen geen last meer van die ruzie's en gewoon helemaal NIETS meer!!
groetjes marly
Datum:
12-07-2007
Naam:
marly
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

ik zie er een einde aan

iedere keer komt er een tegen slag in mijn leven , en ik ben mijn leven moe . ik wil er een einde aan maken ben zwanger van een dochtertje 8maand ver maar ook voor haar zal er geen toekomst zijn ik zal een slechte moeder zijn en niet voor mijn kind kunnen zorgen , dus is het beter dat ik mijn kind mee neem met mij groetjes en tot ziens
Datum:
12-07-2007
Naam:
saskia
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

...

Ik had een relatie van 3 jaar, ik heb deze door mijn eigen stommiteiten verknald. Dit door telkens kleine stommiteiten te begaan totdat mijn vriendin het beu werd. Ik denk regelmatig aan me gewoon kapot te maken, maar dan denk ik aan de mensen die ik achterlaat.
Datum:
12-07-2007
Naam:
Benjamin K.
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

mijn verhaal

Ik ben 21 en ik woon nog steeds thuis..ik heb erg vaak ruzie met mijn ouders ze slaan me ze schreeuwen dat ze me dood willen maken het doet me zoveel pijn ik wil niet meer leven ik doe niks goed in hun ogen ik weet niet wat ik moet doen .. ik heb geen vrijheid mijn telefoon is afgepakt thuis gaat het slecht en op school gaat het slecht ik wil niet meer bij ze wonen maar ik zou niet weten wat ik moet doen please help me ik voel me zo alleen ik weet echt niet wat ik moet doen zo wil ik niet leven me ouders behandelen mij nog steeds als een klein kind ik wil dit niet meer ik ben zo ongelukkig.. met tranen over me wangen typ ik mijn verhaal.. hoe kan ik uit huis ik wil hier niet meer wonen of zijn... bedankt voor het lezen van mij verhaal
Datum:
12-07-2007
Naam:
meisje21
Leeftijd:
21
Provincie:
Drenthe

Alles kapot

Hoe moet je met zo iets beginnen wat zoveel pijn doet, en zoveel verdriet met zich meedraagt. Ongeveer 2 jaar geleden is mijn moeder overleden aan de gevolgen vankanker, ik heb dit nooit goed kunnen verwerken en dus spookt dit dus al 2 jaar door mijn hoofd. Wat als...verder heb ik door mijn ruime drugs gebruik een hoop dingen verpest en verknalt, ik heb de hele boel bij elkaar gelogen door de jaren heen voor me eigen plezier, en nog steeds vecht ik met dit probleem, het is cirkel waar ik niet kan uitkomen en dat kost me zoveel energie. Vooral de mensen die me het meest dierbaar zijn heb ik volledig de grond ingetrapt berdreigd en beledigd. En nu heb ik niets meer , wel voor mijn gevoel niets meer om voor te leven, dat laatste beetje houvast wat ik had is allemaal weg en dat doet me zoveel pijn. Het is zo erg om nu door iedereen virtuueel als in het echte leven genegeerd te worden. Daarom denk ik steeds om een einde te maken aan mijn leven. Het moest zo zijn denk ik, alles in dit leven heeft een reden en en een doel. Dit zal mijn doel wel zijn. Ik hoop dat ik daarboven wel minimaal een uitleg krijg.
Datum:
12-07-2007
Naam:
David
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

helemaal zat

toen ik 2 was zijn mijn ouders gescheiden sinsdien heb ik mijn vader nooit meer gezien of gesproken

maar 2 jaar geleden begon het pas egt me moeder kreeg een nieuwe vriend die denk dat hij alles beter weet en het allerslimst is hij is vaak dronken en mijn moeder durft er niets aan te doen

op school word ik gepest door de gene die vroeger mij eigen vrienden waren.

ik had wel verkering met een mijsje maar de dag nadat se ja tege me sij maakte se het weer uit

me hele leve is verkracht
ik denk dat ik dus voor de trein ga springen
Datum:
12-07-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

pijn

zoveel dingen in mijn hoofd weet niet eens waar ik moet beginnen zie nergens nut in. het is beter als er een einde aan komt zo zullen veel mensen rusten.
Datum:
12-07-2007
Naam:
onbekend
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

ik wil dood

Ik zie het allemaal niet meer zitten. Het begon allemaal in de brugklas. Ik ben heel erg gepest en ik ben van het vwo naar de havo gezakt. Een jaar later is mijn vader plotseling overleden. Leraren hielden geen rekening met mij als ik wel eens briefjes gaf dat ik mijn werk later moest inleveren. Ook zeiden leerlingen dat ik maar achter mijn vader aan moet gaan en dat ze me willen vermoorden. Dit is jaren zo door blijven gaan. Door dat alles ben ik ook blijven zitten en begon ik mezelf te haten. Ik begon mezelf te snijden en vaak met opzet mijn hoofd te stoten. Ik moest van mijn vertrouwenspersoon op school naar GGZ waar ik nou al een anderhalf jaar zit. Die begrijpen er al helemaal niets van. Die willen me alleen maar in die therapieën stoppen. Het ergste is ook dat ik jarenlang getreiterd ben, en dit jaar ook voor mijn examen ben gezakt op een half puntje. De leraren werken helemaal niet mee en zeggen dat ik het leerwerk gewoon moet stampen maar dat kan ik niet meer door alle narigheid. Ook heb ik helemaal geen vrienden en ben ik enigskind. Ik zie het gewoon allemaal niet mee. Pas geleden wouden mensen me nog laten opnemen ook in een inrichting, omdat ik heb verteld dat ik mezelf wou afmaken. Ik kan alles niet meer verdragen. Het zou beter zijn als ik dood was...
Datum:
12-07-2007
Naam:
meisje
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.