Om met de deur in huis te vallen; Mijn inspiratie om het niet te doen was een uitspraak op een soortgelijk forum wat ongeveer als volgt klonk:
"Zelfmoord is een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem!"
Ik kan er een lange uitleg aangeven, wat mij in die uitspraak geïnspireerd heeft, maar ik vind dat een ieder voor zich zijn eigen interpretatie er aan moet geven. Mijn interpretatie is, dat hoe diep je ellende ook is, hoe lang het ook duurt, er ooit betere tijden zullen komen. Maar als je nu stopt (met leven), zal je die nooit meer kunnen beleven.
Ik begrijp dat des te minder 'geluks-momenten' je in je leven/verleden hebt gehad, het des te moeilijker is je te kunnen voorstellen wat het is om weer (hoop op) een gelukkig leven te kunnen hebben. Ik ben getrouwd heb drie schatten van kinderen, maar toch overheersde drie jaar geleden de zelfmoordgedachten mijn hele leven achttien maanden lang.
Door drankgebruik was ik het verkeerde pad op gegaan en heb fouten gemaakt, waardoor ik uiteindelijk in contact met justitie ben gekomen. Ik zou mijn baan, huis, vrouw en kinderen verliezen! Zo stelde ik mijn toekomst voor, ik had dus niets meer om voor te leven.
Bovenstaande uitspraak hielp me er niet bovenop, loste mijn problemen niet op, maar gaf me wel uitstel om mijn besluit werkelijk uit te voeren. Het gaf me tijd na te denken, te herstellen en de pijn die ik voelde bij mijn besluit, door de tijd te laten helen. Natuurlijk speelde het ook een belangrijke rol dat ik wilde blijven leven voor mijn kinderen en ze niet vaderloos achter wilde laten, maar in mijn diepste dalen was ik egoïstisch en dacht alleen aan mijn eigen leed.
Verwar mijn denkbeeld niet met mijn visie over anderen. Ik geloof niet dat mensen die zelfmoord (willen) plegen egoïstisch zijn. Ik ben er van overtuigd dat er veel mensen komen op een punt waarop geen enkele uitweg zichtbaar is en er (schijnbaar) niemand baat zou hebben bij hun bestaan op de wereld. De stelling waar ik wel achter kan staan is dat het meestal van tijdelijke aard zal zijn, hoewel dit tijdelijke misschien wel maanden of jaren kan duren. "Want er komen betere tijden" van Boudewijn de Groot, schiet me nu te binnen.
Later heb ik veel kracht gehaald uit de spiritualiteit, voor veel mensen misschien 'hocus pocus', maar beschouw het als iets wat tussen geloof en psychologie in staat. Het maakt ook niet veel uit waar je je energie vandaan haalt; het geloof in een bepaalde God, de westerse psychologische theoriën van Freud of de oude wijsheden uit het oosten, die vaak gedoopt worden als spiritualiteit. Het belangrijkst is dat je een extra kracht in je leven binnen laat die je in "dit aardse bestaan" niet hebt kunnen vinden.
Een hele harde uitspraak die ik ooit ben tegengekomen is: "Dat ieder leven geslaagd is, ieder leven goed is, ieder leven een succes is. Ieder volgt zijn pad, goed of slecht en ieder leven is het waard om geleefd te worden. Behalve zij die zelfmoord gepleegd hebben, want zij zullen nooit weten hoe hun leven anders af had kunnen lopen. Alleen zij zijn niet geslaagd." Ik weet de letterlijke tekst niet meer, maar de boodschap blijft gruwelijk voor iemand die werkelijk geen uitweg meer ziet. Hoe hard de uitspraak ook is, onbewust bleef toch het gevoel kleven; ik heb maar één leven, het geeft niet als het fout gaat, maar ik doe het op mijn manier, volg mijn eigen pad en ga door!
Ik had alle mogelijke zelfmoordpagina's op internet bezocht en alle mogelijkheden vergeleken, voorbereidingen getroffen, maar bovenstaande inzichten weerhielden mij steeds om de laatste stap te nemen. Uiteindelijk werd het rustiger en kreeg nog twee of drie terugvallen, waarbij weer dezelfde gedachten boven kwamen, maar toen was de gedachte aan mijn kinderen vaak voldoende om niet door te gaan met mijn besluit.
Desondanks ben ik verschillende keren heel dichtbij geweest maar daar wil ik om privacy-redenen liever niet over praten. Ik heb het overleefd en door stom toeval kreeg ik ineens een aanmelding van deze site, die ik jaren geleden bezocht had, en wilde deze eerst in mijn spam-bak gooien, maar ik vind dat een ieder die het nu moeilijk heeft, recht heeft om mijn verhaal te lezen.
Nog een paar tips die mij hebben geholpen:
Vermijd: -Drugs en alcohol, ze versterken je negatieve emoties - Negatieve kritieken; zeg gewoon; ik ben het niet met je eens, vermijd inhoudelijke discussie
Zoek hulp: - Wanneer je afhankelijk bent van middellen (kan van alles zijn, maar vaak alcohol of drugs), zijn er veel instanties die je anoniem, professioneel en onafhankelijk willen helpen. - Boeken; zonder lid te zijn, mag je in de bibliotheek gratis boeken lezen, ga naar de goddienst-, psycholgie of spiritualiteit-hoek voor boeken die jou moraal kunnen oppeppen.
Tenslotte kan ik mij voorstellen dat mensen in een vicieuze cirkel, ouders, partner, vrienden, of wat dan ook groep van mensen, een plaats, (gedwongen) werk of wat dan ook zich bevinden, waaruit het onmogelijk is om uit te stappen en zelfmoord de enige laatste optie is. Probeer dan toch op een andere manier uit die gevangenis te ontsnappen dan door zelfmoord, want je hebt maar één leven en zolang je niet dood bent, is er altijd hoop op een beter leven.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.