Levensverhalen (pagina 137)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Moe

Ik ben kapot, ik kan gewoon niet meer. Ik heb zoveel meegemaakt de afgelopen tijden en de hoge werkdruk was de laatste druppel. Ik zit nu een maand ongeveer thuis en het gaat steeds slechter. Soms voel ik me weer beter, maar dan de volgende dag weer heel slecht. Het is een achtbaan en ik word er moe van. Me hoofd zegt allemaal rare dingen en bedenkt de vreemdste scenario's, terwijl ik dit niet wil!
Ik heb nog een hele lieve vriend, maar ik wil hem geen pijn meer doen en hem mee trekken in mijn somberheid.. Dat verdient hij gewoon niet.
Steeds vaker bedenk ik me weleens dat het beter zou zijn als ik er niet meer ben. Mijn pijn is dan weg, op dit moment voel ik me een grote last.
Datum:
08-05-2016
Naam:
Richelle
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

Niets is wat het lijkt

Hallo,
Ben 54 jaar, 4 kinderen, 2jongens en 2 meiden.
Heel wat meegemaakt , mijn vader nooit gekent, mijn moeder is overleden dat ik 9 jaar was.
Pleegouders vanaf mijn 3de verjaardag, konden mijn opa en oma wel zijn.
Vijf adoptie-kinderen, allemaal uit Rotterdam .
Twee overleden, zijn nog met ons drietjes.
Een met een geestelijke beperking, mijn zus en ik. Mijn kinderen zijn het huis uit en ik woon nu samen met mijn vriend.
Mijn dochters(25) leiden hun eigen leven en komen uit hun zelf niet naar mij toe.
Hun vader is hun alles, maar ondanks een van hen uit huis werd gezet, 5 jaar geleden..
Is zij bij mij gaan wonen maar uiteindelijk is het contact, ook via watts-epp stukken minder
Heb niets verkeerds gedaan maar als ik er na vraag of er wat is, zeggen ze dat er niets aan de hand is.
Hun levens standaard is niet zoals het hoort, met oudere mannen een relatie aangaan en vervolgens een huwelijk kapot maken, heb wel voorzichtig mijn mening gezegd maar ze gaan gewoon hun eigen weg.
Ze vergeten dat ze ook een moeder hebben, doet veel pijn maar weet dat je het niet kan afdwingen.
Groet. Trudi
Datum:
08-05-2016
Naam:
Trudi
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik wil zelfmoord plegen omdat mijn vader is overleden en mijn moeder een nieuwe vriend heeft en mijn broer me alleen maar slaat en schopt
Groeten verdrietige Rosanne
Datum:
07-05-2016
Naam:
Rosanne
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Pff

Ik heb eigenlijk een mooi leven, 2 gezonde kinderen een mooi huis lieve ouders leuke vriendinnen, toch heb ik elke dag pijn
Ik word mishandeld door me vriend, ik doe niets goed ben een waardeloos mens waardeloze moeder waardeloze vrouw ik doe niets goed volgens hem, ben een dik tering wijf ik moet maar dood volgens hem de wereld is beter af zonder mij en ik kan het best alleen sterven want niemand houd van mij en niemand heeft iets aan mij! Ik ben zo bang elke keer dat ik wat zeg en doe liefst wil ik weg, maar waarheen straks doet hij mij vriendinnen of famillie wat aan? Soms denk ik krijg lekker een hart aanval hij maakt me stuk
En net zegt ie doodleuk de mensen die het meest van je houden doen je het meeste pijn maar ik wil dit niet elke keer pijn blauwe plekken rode ogen en vooral leven in angst
Datum:
05-05-2016
Naam:
Mevrouw Anoniem
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-holland

verslaving

Ik ben een jongen van 23 en ben nu al 5 jaar extreem verslaafd aan gokken zo erg dat ik dus geen cent te makken heb ik had een relatie met een mooie lieve meid die ool kapot gegaan is door mijn verslaving ik ben nu zwaar depressief ik woon weer thuis en hier is het ook geen rozengeur en manenschijn me moeder heeft me uit huis gegooid en me vader wil me ook niet meer hebben en ik heb al bij een afkickliniek gelopen maar dat heeft niet geholpen op me werk word ik behandeld als een stuk vuil krijg trouwens ook alleen maar bedreigingen van mensen naar me hoofd op facebook.
Ja mijn leven is echt top! En dan begrijpen mensen niet dat ik dolgraag morgen niet meer wakker word.
Datum:
04-05-2016
Naam:
m.
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

Help.

Op school, ik voel me niet veilig.
Thuis, ik voel me niet veilig.

vier maanden geleden begon dit alles. mijn mentor begon bot te doen, en me niet te geloven. een meisje beweert dat ik haar pest en bedreig, alleen omdat ze wil dat ik met haar omga. ik wil niet met haar omgaan, aangezien ze me vroeger in elkaar sloeg zonder redenen. ik ben 13, ik zit in de 1e van het middelbaar. het is voor mij behoorlijk zwaar, mijn mentor doet gemeen, en niemand mag me eigenlijk meer vanwege dat meisje wat liegt.
mijn ouders maken vaak gemene opmerkingen en daardoor zit ik de hele dag boven. er is slechts één ding wat me overeind houd: muziek. mijn favoriete band.
ik luister elke seconde naar muziek, anders trek ik het niet. deze wereld irriteert me.
gister nacht kon ik niet slapen. ik viel om half 7 in slaap, en om 7 uur was ik klaar wakker.
ik heb de halve nacht zitten huilen.
ik kan niet meer meedoen met lo, alleen in een trui.
Ik snijd mezelf, en dat valt natuurlijk op met korte mouwen. Niemand weet dit, zelfs mijn ouders niet. Ze zullen teleurgesteld zijn in mij. Ze willen dat ik succesvol ben, niet dat ik zelfmoord probeer te plegen of mezelf verwond.
mijn beste vrienden geven er echter ook geen zak om. ze vinden het grappig wanneer ik me niet goed voel, en dat is eigenlijk elke minuut zo.
Ik lach amper, en als ik lach is het nep. ik kan niet zo goed alles uitleggen nu, aangezien ik snel moet typen, mijn ouders zijn boos en waarschijnlijk gaan ze zometeen mijn computer innemen.
Mijn hart zegt stop, maar mijn gedachten willen dat ik doorvecht. ik wil niet verder meer.
ik weet dat ik hulp nodig heb, maar ik durf het niet te vragen. ik ben bang voor mensen hun mening, ik ben bang dat ze me zullen beoordelen op mijn uiterlijk. ik heb nooit veel vrienden gehad, en vroeger werd ik ook gepest. ik weet niet hoe ik zo verder moet.
Datum:
01-05-2016
Naam:
Naomi
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

De laatste druppel

Als ik terug kijk op mijn leven stemt mij dat nog droeviger. Ik heb geen broers of zussen waar je op terug kan vallen. Mijn Vader is een zachtmoedige man,nooit een verkeerd woord of boosheid,mijn Moeder is kil en een mopperaar 1e klas,niets is goed,niemand doet het goed.
Mijn 1e huwelijk heeft maar 13 jaar geduurd,ik weet nog dat mijn vrouw s'nachts in bed tegen me zij 'ik wil scheiden" toen ben ik maar met de hond gaan wandelen om er uit te zijn,het was 03.00 uur.
Ik heb een Zoon en een Dochter uit dit huwelijk. Binnen een jaar leerde ik mijn 2e vrouw kennen,dit huwelijk heeft 19 jaar geduurd,zij had 2 Dochters.
Tot op de dag van vandaag ben ik nog hopeloos verliefd op haar,ze heeft me verlaten voor iemand waar ze nauw mee samen werkte. Hierna heb ik diverse vriendinnen gehad,met aan /uit relaties.
Recent liepen de emoties hoog op,zodat ik naar mijn eigen huis ben gegaan. We wonen in het zelfde complex 55 plus woningen.
Om de eenzaamheid te verdrijven werk ik erg veel,ik ben buschauffeur,dus onder de mensen de hele dag.
Mijn hele leven heb ik altijd veel gewerkt,dus de sociale contacten zijn weg,ik was er immers zelden.
Mijn dochter woont in het Noorden van het land,ik zie haar zelden. Ze heeft het mij altijd kwalijk genomen dat ik voor de 2e keer getrouwd ben. Mijn zoon leeft er maar op los,maar is de enige waar ik op terug kan vallen. Het doet pijn dat ik als Vader op je kind moet terug vallen,het hoort anders om te zijn. Soms heb ik de gedachten om iets vreselijks te doen,maar daar tref ik onschuldigen mee. ik sta nu op het punt om heel veel pillen in te nemen,maar twijfel nog.
Een collega van mij heeft zelfmoord gepleegd door de auto met draaiende motor in de garage te laten lopen met de deur dicht.
Een andere collega heeft iets dergelijks gedaan toen ik pas begon te werken,zo lang geleden en ik weet het nog.
De drang om het te doen is erg groot,ik zit nu in een doen niet doen situatie.
Mijn ouders die nog leven zou ik er een groot verdriet mee doen,maar ik ben verscheurd van verdriet en hopeloosheid.
Jaren geleden verkeerde ik in een zelfde situatie,de huisarts stuurde me gelijk door naar een hulpverlener.
Zit je daar met je problemen tegen over een
zeer jonge vrouw zonder levens ervaring maar wel met diploma's ,dat werkt niet.
Als u dit verhaal leest dan is het duidelijk dat dit een roep om hulp is,zo zie ik het althans.
De pillen ga ik zo oplossen in water,dat neemt makkelijker in.
Wat ik nog niet heb verteld is,dat mijn Zoon vanavond weer aan het bekvechten was met zijn vriendin,zo als altijd. Ik ben opgestaan en verteld waarom ik weg ging,altijd die ruzie's. Onderweg naar huis werden de gedachten om "het"te doen steeds sterker.
ik twijfel nog steeds,niet omdat ik bang ben voor de dood,maar waarom.het is nu Zondagavond 1Mei 21.54 uur en nu ik dit schrijf komen de tranen (alweer)
Een buschauffeur
Datum:
01-05-2016
Naam:
Henk
Leeftijd:
64
Provincie:
Utrecht

i´m not okay

ik ben al depressief sinds ik een jaar of 8 was. mijn leven begon verschrikkelijk ouders gescheiden, oom overleden (een van de belangrijkste personen uit mijn leven), buitengesloten en gepest op school, neefje dood, overgrootoma dood ,vader in het ziekenhuis ,stiefmoeder in het ziekenhuis , allebei mijn oma´s in het ziekenhuis. en toen kwam de middelbare school (ik zit inde 2de ben een vroege leerling) kreeg wat vriendinnen toen werd k weer buitengesloten. en nu in de 2de klas was een foto van mij gemaakt waar mijn ondergoed te zien was (ik heb geen naaktfoto gemaakt) weer gepest. ik zie het leven echt niet zitten soms neem ik pillen andere keer ga ik snijden ik wordt er gek van aangezien maar 2 mensen het weten en die zijn allebei ook niet zo vrolijk met zichzelf. ik weet niet meer wat ik moet doen
Datum:
30-04-2016
Naam:
everbodythinksi´mokay
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

ouders

ik wil zo graag dood ik ben verkracht geweest een tijd geleden een meisje probeert me tegen iedereen op te zetten en vooral mijn ouders ik doe niks goe voor hun ik moest een bestelling doen in een frituur en lees voor wat er op dat kaartje staat en ik kom thuis en ze zeggen dat het fout is en ze zeggen twee weken niet buiten maar ik was al twee weken niet buiten gegaan om te laten tonen dat ik respect voor hun heb maar ik ging normaal volgende week afspreken met een vriend en nu mag het niet door dak straf heb dees is altijd dak buiten mag verzinnen die altijd zo iets ik mag niet buiten van hun en mijn vrienden lachen mij op de duur uit en er worden meestal ook kwaad door dat die mij ook nimeer zien en met feestjes mag ik niet gaan zonder 1 van hun door dat ze me een slet hoer en een verneukte hoer vinden ze hebben het zelf gezegd in mijn gezicht ze zijden ook dat als ik alleen mag dat ik sowieso ga vechten op dat ik met iedereen ga kussen en dak dan me elke gast in bed ga en zwanger ga worden zo zien die mij en mijn zus is perfect zij is 10 mager, turnt en heeft bijna altijd 10/10 ik haal meestal maar 7/10 zij doet alles goed ik word hier thuis dikzak of slaaf genoemt
Datum:
30-04-2016
Naam:
wyona
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Ik wil er niet meer zijn

Elke keer als ik huil heb ik het gevoel dat ik mensen lastig val. Ik wil niet meer huilen. Ik heb altijd het gevoel dat ik alles fout doe. Ik wil dat gevoel niet meer hebben. Ik wil al een tijd lang zelfmoord plegen en loop al een tijd rond met dit gevoel en ik durf het niemand te zeggen. Ik wil geen hulp meer want als ik zou zeggen dat ik hier aan denk vinden mensen me raar. Ik wil er gewoon niet meer zijn ik doe alles fout. Ik breng mensen tot wanhoop. Iedereen is altijd boos op mij. Ik durf niet te springen voor de trein of uit het raam maar ik wil echt niet meer leven
Datum:
30-04-2016
Naam:
X
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.