Levensverhalen (pagina 1304)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vertrouwen

hallo...
ik kom denk ik net als de andere op deze site omdat ik met het zelfde gevoel rondloop... Ik heb heel mijn leven mensen vertrouwd...en juist die mensen laten me vallen,telkensweer,nu had ik een geweldige vriendin..ze is zoo mooi,zoo lief.. en ineens maakt ze het uit...ik heb dit echt niet zien aankomen,we hebben bijna 1jaar op 2 weken na... juist zij die ik zoo vertrou,die ik in vertrouwen neem en waar ik het niet van verwacht...laat me vallen...kei hard laten vallen,zo voelt het tenminste..ik weet echt niet wat ik moet doen,ik heb echt helemaal niemand meer.............wie kan ik nog vertrouwen?
ik zie het gewoon niet meer zitten...
en zelfmoord is niet de oplossing ik weet het,en het is in strijd met mijn geloof..maar ik zie geen andere oplossing meer...help me...
Datum:
01-09-2007
Naam:
B
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Ik ben niemand

Alles doe ik verkeerd en alles is mijn schuld, mijn fout. Ik ga nu naar mijn laatste jaar op school... zal wel falen... Ik ben lelijk, van binnen en van buiten.
Was ik maar weg van alles, van iedereen die mij toch niet kan uitstaan. Ik ben niks en zal ook nooit iets worden... Lelijk ben je en lelijk blijf je, dat zegt mijn spiegelbeeld en denken de mensen om mij heen. Weg van deze wereld, weg van financiele zorgen en ander gedoe... weg van mijn eigen lichaam. Ik wil ook nergens naartoe, laat mijn soort maar uitsterven, dat scheelt een hoop gedoe.
Zoals ik al zei, ik ben niks en zal ook nooit iets worden. Dood... dat is iets wat ik kan zijn en dat zal niemand mij kwalijk nemen. Dan ben ik niemand tot last, niemand kletst over mij en niemand denkt meer aan mij. Ik wil vluchten van mijn leven en mijn lijf... Aan mijn vriend bied ik mijn excuses aan, sorry dat ik besta.. sorry dat ik bijna 5 jaar van jouw leven heb verknoeid... het spijt me echt. Je verdient beter dan zo'n lelijk meisje als ik...
Datum:
31-08-2007
Naam:
Nobody
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

mijn hartje luchten

ik weet niet hoe het komt maar heel mijn leven ben ik al een mislukkeling vanaf het lager werd ik al gepest ik snap niet wat er verkeerd aan mij is daarvoor werd ik al ongelukkig ik ben dik en niet zo knap mss is dit het wel wie weet ? ik zit nuj in het hoger weeral heb ik geen vrienden ik heb al geprobeerd om mezelf van kant te maken het ging niet ikwas bang ik snijd me regelmatig ook nuj minder alles steekt tegen ik voel me niet ged in mijn vel ik be n juist terug van frankrijk blij om terug bij mijn ouders te zijn want ook dit was een grote flop sedert ik weer thuis ben krijg ik negatieve comentaren nuj moet ik mijn laatste schooljaar ook ng eens opnieuw doen ik zie niets zitn ik voel me echt onzeker ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen mss een tweede poging kan me eruit verlossen wie weet (ik ben iedre dag aan het denken om dood te gaan )
Datum:
31-08-2007
Naam:
elke dc
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Een pijnlijk leven..

Van buiten ziet men een krachtig persoon maar van binnen.. Van binnen ben ik kapot. Na een jarenlange relatie waarin ik m'n ex verschrikkelijk veel pijn heb gedaan bij het verbreken v/d relatie (koud en ongevoelig), is het nu mijn beurt.. Ze zeggen wel eens dat je krijgt wat je toekomt.. Ik denk dat daar wel een kern van waarheid in zit.. Het is nu een maand geleden, een maand die niet om lijkt te gaan, waarin ik op een even verschrikkelijke manier "a.d. kant" ben gezet als dat ik heb gedaan bij mijn ex. En nu zie ik pas in hoeveel pijn ik anderen heb aangedaan. Hoeveel pijn ik hen (waarschijnlijk) nog steeds aandoe. Het valt niet mee.. deze pijn, deze leegte.. en als dit nou het enige zou zijn dan zou ik er wellicht mee om kunnen gaan. Ik heb het gevoel dat mijn omgeving een stuk beter af is zonder mij en dat ik een stuk beter af ben zonder dit leven. We wachten allen jarenlang op de dood. Misschien wordt het tijd om dit tijdsbestek wat in te korten.. Het leven is pijnlijk waarna we doodgaan mijn doel is echter om pijnloos heen te gaan en deze keuze kan ik gelukkig zelf maken.
Datum:
31-08-2007
Naam:
Rooney
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord!

mijn papa is een beetje langer geleden dan een jaar gestorven toen begon de hell voor mij mijn broer slaagt me dat k soms denk heey leef k nog? en dan ja de liefde van u leven verlaat u omda een ander meiske ambras stookt tusse mij en mijn lief en dat is haar gelukt :@. nu zen k tem kwijt en kzie tem nog zoooo graag k kan tem ni vergeten uit mijn leven! mijn broer stopt ook niet! en drm wil k zelfmoord plegen dan stopt alles!
Datum:
31-08-2007
Naam:
shani
Leeftijd:
13
Provincie:
België

betekent zelfmoord rust?

hoi, ik ben een jonge vrouw van 28 jaar en ben al sinds ik ongeveer 12 jaar was in behandeling van psychiaters en psychologen. Het leven voor mij is heel heftig geweest, ik probeerde te overleven door te denken er zijn vast wel mensen die veel ergere dingen hebben meegemaakt. Dat lukte vaak wel maar je voelt je eigen ellende toch het zwaarst. Wat er allemaal gebeurd is vind ik niet nodig om dat hier te vermelden maar dat het zwaar was en is kan ik je wel vertellen. Bovendien werd bij mij borderline geconstateerd een psychische ziekte die bij veel mensen overkomt als iemand die graag aandacht wil en dus een heel negatieve lading heeft. Ik heb in de periode dat ik opgenomen heb gezeten veel groepsgenoten verloren aan zelfmoord en heb een van heel dichtbij meegemaakt en dat vergeet je je hele leven echt niet meer. Daarnaast heb ik verschillende pogingen gedaan om er een eind aan te maken waardoor de hulpverlening steeds verder ging in het beschermen van mij. Zelfs zo ver dat ik vorig jaar bijna 3 weken vastgebonden op bed lag aan beide handen, middel en enkels dat is echt afschuwelijk en ik gun dat niemand. Ik mocht toen alleen s ochtends van bed af om me te douchen en verder 3 keer per dag om naar de wc te gaan. Ik moet wel zeggen dat de verpleging mij met veel respect heeft verzorgt en het was ook wel aan hen te merken dat ze het heel erg vonden om mij zo te zien liggen in diepe wanhoop. Het is nu een jaar geleden dat dit zo was en ik woon sinds februari weer op mijzelf en probeer de dingen te doen die ik moet doen. Het is niet makkelijk maar het idee dat je mensen in diepe ellende en verdriet achter laat als je de keuze maakt om niet meer verder te gaan is nog veel moeilijker. Ook al hoeft het voor mijzelf niet ik probeer er dan wel te zijn voor de ander. Veel mensen in mijn omgeving weten niet dat ik een afschuwelijke hekel aan mijzelf heb en dat het mij niets doet als er wat met mijzelf gebeurd of zou gebeuren ik laat dat ook niet blijken. Maar ik vind het echt belangrijk dat ik de mensen die wel van mij houden en om mij geven toch een gelukkig leven te behouden. Ik heb van nabij meegemaakt dat de familie die achter blijft enorm verscheurd word door verdriet en dat is heel moeilijk om dat te zien en dat is een van de dingen waardoor ik me probeer staande te houden. Wat mij helpt is door toch de dingen te blijven doen waar ik vroeger wel plezier in had en toch bezig te blijven al is het maar even op de koffie bij de buurvrouw of zo. Ik wil mensen die met zelfmoord gedachtes rondlopen toch met klem benadrukken van ook al heb je die gedachtes en al denk je dat niemand om je geeft er zijn echt mensen die om je geven maar niet iedereen kan daar even goed mee om gaan en dat even goed aan je laten merken. Besef wat je achter laat ik denk dat de naaste mensen die je eventueel achter laat nooit echt meer gelukkig kunnen zijn. Probeer toch wat van je leven te maken hoe cliche dat ook klinkt maar als ik buiten loop en kijk naar een vlinder die rondvladdert heb ik zoiets van wat is dat toch mooi ook al kan ik dat niet voelen. Voor mij is het leven ook echt niet makkelijk geweest maar als ik het verdriet in de ogen van mijn ouders en mijn vriend zag ben ik gaan nadenken betekent zelfmoord wel echt rust met de gedachte dood gaan als je weet dat de nabestaanden echt nooit meer gelukkig kunnen zijn? Voor mij is dit een belangrijke stap in mijn leven geweest. Ik zoek nu hulp en praat erover en wat mij op dit moment gewoon helpt is toch de dingen te blijven doen waar ik vroeger enorm plezier aan beleefde. Het is natuurlijk niet zo dat ik nooit die gedachtes niet meer heb maar als ik die gedachtes heb dan zoek ik afleiding door bijvoorbeeld de stofzuiger te pakken en te gaan stofzuigen. Ik hoop dat mensen wat aan mijn verhaal hebben en zich daarmee kunnen op beuren.

groetjes van tijgertje
Datum:
31-08-2007
Naam:
tijgertje
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

springen

ik woon in een flat. de laatste tijd loop alles kut school ouders vriende en mezelf. ik denk elke keer als ik op de gallerij loop zal ik erop klimmen en springen? maar dan denk ik nee niet ik kan het niet. maar dan ben ik beneden naar school of wat anders dan heb ik er spijt van dan denk ik ik had het moeten doen maar het trekt teveel aandacht. net als hoe ik me nu erbij voel terwijl ik dit typ. het is omdat ik er geen lef voor heb anders was ik er echt niet meer. ik zit in mijn eigenwereld gekeert mijn vrienden weten het niet op een na. maar hij kan me niet helpen hij heeft zelf genoeg problemen zelfmoord is voor mij mischien de gedachten maar ik moet het niet doen niemand moet het btw. doen het is niet goed al kan ik heeel goed begrijpen waarom jullie het willen ik wil het zelf meestal ook.
mocht het ooit zover komen ....
dan weet ik t niet..

gr. iemand
Datum:
31-08-2007
Naam:
Snnn.
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

hier zit ik dan

hier zit ik dan mezelf kapot te huilen,, weet het niet meer bang voor de gevolgen die zullen komen. der liggen 3 stripjes medicijnen voor me, de drang is zo ontzettend groot om ze in te nemen, maar wat gebeurd er dan, ga ik dood? raak ik in coma of kom ik er weer boven op,,het lieftst doe ik me ogen helemaal nooit meer open,, ben de liefde van me leven kwijt,, niemand die het heeft zien aan komen,, zal ik het doen of niet,, de drang is groot..
Datum:
31-08-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

Sterrenstof

Wij zijn gemaakt uit sterrenstof, stof van exploderende sterren die een leven hadden van miljarden jaren. God heeft alles gemaakt. Hij is zonder begin en zonder einde, als een cirkel van leven. Mijn levenslicht eindigt spoedig en dan zal ik weer worden herboren. We zijn allemaal onderdeel van God die in oneindigheid leeft. Wat is het doel hiervan? Onze planeet zal ook verdwijnen als onze ster, de zon, explodeert en uit de sterrenstof weer nieuw leven ontstaat. Leven en dood zijn samen, ze kunnen niet zonder elkaar. Als een man en vrouw die een leven maken. De oerknal, waaruit ons universum werd geboren is 1 van de ontelbare oerknallen. De mens zal net als God tot in de oneindigheid blijven bestaan. Wat heeft het dan voor zin om zelfmoord te plegen? Ik word toch weer geboren, op een andere tijd en plaats. Misschien in een ander universum. Ben ik dan rijk of arm, gezond en gelukkig? We gaan maar door met leven, want de dood is slechts een slaap.
Datum:
31-08-2007
Naam:
Damocles
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord.

Ik heb vaak aan zelfmoord gedacht.
Mijn vader is nooit thuis altijd aan het werk.
Mijn moeder zit alleen maar thuis.
Ik zelf zie heel erg tegen op om naar de 2de te gaan.
Mijn ouders weten niet van mijn gevoelens.
Ze denken dat het beter gaat.
In groep 8 was ik supper verdrietig.
Mijn oom was overleden en kort erna overleed mijn hond die ik al me hele leven al had.
Ik heb gepraat met mensen ma niks hielp.
Toen ik groep 8 beetje in het midde
Zag ik mijn oom en meer overleden mensen, Natuurlijk was ik bang want het was niet normaal dat ik dat zag.
Ik dacht dat ik gek was, En wilde niet meer verder met het leven door gaan.
Heb tot nu toe 3x geprobeert om zelfmoord te plegen, Ik heb me zelf proberen te wurgen en 2x pillen geslikt.
Jammer genoeg zonder succes.
Ik denk soms ook nog wel is om zelfmoord te gaan plegen ma doe het ma niet.
Wie weet wat er nog allemaal kan gebeuren in het leven.

Groetjes Sharona xx..
Datum:
31-08-2007
Naam:
Sharona
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.