Levensverhalen (pagina 1301)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik weet et niet meer ... ik maak mezelf gek

hey,
Al paar dagen loop ik met enge gedachten rond.. Ik denk niet dat ik me wat ga aandoen, want ik doe dat de mensen om mij heen niet aan.
Mjah,
Ik ben een 17-jarige jongen en het begint met een jongen die ik leerde kennen op het internet een half jaar geleden. Het was een jongen die heel aardig is en een groot hart heeft. Ik vond het leuk om met hem te praten.. en ik zat met mijn gevoelens in de knoop, want ik vond hem heel erg leuk. Ik accepteer nu dat ik bi ben. Mede dankzij hem. Ik hield van hem. Hij heeft mij geholpen met veel dingen in t leven, en ik hem, want hij heeft dus een verschrikkelijke jeugd gehad.. zoiets extreems als bij hem komt bijna nooit voor. Mjah.. door al die ervaringen heeft hij angstoornissen en meerdere kwalen en moest hij terug naar de inrichting waar hij al eerder in had gezeten. Alleen .. in zijn geval had het geen zin om daar te zitten.. want het hielp hem niet! Tog moest hij van zijn vader daar blijven omdat z'n pa van hem af wilde zijn. Ook kreeg hij nog te horen dat z'n moeder nog maar een paar maanden te leven had en z'n pa een paar jaar. Ook werd hij door zijn pa het huis uitgegooid waardoor hij nergens meer heen kon en in de inrichting moest blijven.. Hij heeft daarom moeilijke tijd gehad en ik heb hem altijd gesteunt en gezorgd dat hij de moed nooit opgaf.
Dat deed ik dmv mijn mobiel (hij had zijne illegaal naar binnen gesmokkeld) en door berichten te sturen via een profielensite. Ik hield veel van hem en heb hem mijn hart gegeven. Een paar weken geleden was hij weggelopen van de inrichting en zei hij dat hij meeging met iemand naar het buitenland. Toen had ik een week nix van hem gehoord want hij had geen beltegoed of geld. Was een moeilijke week voor mij. Een week later was hij opeens op msn. Ik was zo gelukkig dat alles goed met hem was.
Na een paar dagen ging hij zich raar gedragen en had nergens meer zin in om iets te doen voor mij. Ik bleef maar proberen.
Opeens zei hij dat hij afstand aan het nemen was van mij en dat ik mijn eigen weg moest gaan. Hij zei dat hij nog zeker 2 jaar daar zou blijven en dat het te veel geld zou kosten om elkaar steeds te zien.. Ook zei hij dat hij nog maar 5 jaar ongeveer te leven had door zijn tumor in zijn rug en zijn constante hoofdpijn… Dus zei hij dat ik gelukkig moest worden zonder hem.. Volgens hem werd hijzelf ook nooit gelukkig.. Is hij ook nooit geweest.. Dit door zijn jeugd en ouders en alle dingen in zijn leven. Hij is zomaar uit mijn leven gestapt .. door mij te verwijderen van msn en alle profielen van hem te verwijderen… Nu zal ik hem nooit zien in mijn leven.. En hij had me beloofd nooit op te geven.. Hij heeft al het contact verbroken..
Dit is ongeveer wat er het afgelopen jaar in mijn gespeeld heeft. Ik heb nog nooit zoveel gelachen en gehuild om dezelfde persoon. Door weg te gaan heeft hij mijn hart gebroken en al zijn beloftes waar ik zo op gehoopt had zijn niet nagekomen.. Ik was kapot die avond.. Ben zelfs anderhalf uur met de hond wezen wandelen en een vriendin van me ge-sms’t die me heeft geholpen rustig te blijven. Maar mijn gedachten zijn steeds bij hem.. En ik maak mezelf gek hierdoor want ik kan het niet accepteren dat het nu opeens voorbij is. Hij heeft me veel pijn gedaan.. Ik weet ook niet wat ik verder wil.. want ik heb hem nodig.. en nu hij er niet meer is voel ik me leeg.. Daarom krijg ik ook steeds enge gedachtes…
Datum:
05-09-2007
Naam:
Mr. Mrauw
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

zelfmoord wel of niet

hoi,
ik denk er ook vaak over na om zelf moord te plegen. toen ik in groep 7 zat ben ik me beste vriendin kwijtgeraakt sinds dien ben ik heel erg in de war ik zit steeds met dingen in me hoofd van : zou ik het wel of niet doen. nu zit ik in een klas waar ik me helemaal niet prettig in voel. ik weet nu nog steeds niet wat ik doen moet
xx shamana
Datum:
05-09-2007
Naam:
shamana
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

af en toe zie ik het niet zitten

in 2004 werd ik depressief.ik herkende het niet.maar ik had zelfmoord neigingen.alles was negatief.ik had veel pijn en niemand geen enkele specialisten kon mij helpen.die tijd dacht ik dat het door een abortus kwam wat ik in 1997 heb laten doen.ik was mezelf niet meer.mijn relatie was ook niet goed.ik gaf mezelf de schuld van alles wat er die tijd gebeurde.ikhad gedacht dat doodgaan de beste oplossing was.ik zou niet meer lijden ,geen pijn meer.mijn huisarts ,psycholoog en psychiater hebben mij geholpen.ik voel me nu goed.ik kan nu genieten van het leven.ik kan weer werken.ik ben gelovig.af en toe denk ik wel aan zelfmoord maar dat hou ik voor mijzelf omdat ik nooit meer gelukkig zal zijn in de liefde.ik zal nooit iemand vinden die me gelukkig zou kunnen maken.ik heb geen vertrouwen meer in mannen.iki ben bang om weer verliefd te worden en nogmaals een teleurstelling.ik kan niet meer ertegen.daarom denk ik dat doodgaan het beste is alhoewel ik niet dood wil gaan.ikwil mijn zoon en familie geen pijn doen.ik hoop dat ik de kracht vind in god om verder te leven.ik vind het heel moeilijk om met mijn huisatrs erover te praten.ik weet niet hoe zij gaat reageren.misschien moet ik toch met mijn huisarts erover praten.ik denk erover na.
Datum:
05-09-2007
Naam:
,marijke
Leeftijd:
41
Provincie:
Flevoland

Kapot door elke story

ik ben een jonge van 17 ben zwaar verslaafd en ik zie nu nog ma 1uitweg en dat lijkt me de beste optie voor alles ik vind dit gewoon heerlijk ik zou hier graag mijn einde toezeggen
Datum:
05-09-2007
Naam:
JJKL
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

ik wil dood

hallo een paar jaar geleden verloor ik het meisje van me leven ik wist niet meer wat ik moest doen me hele leven was ingestort had nergens zin in tot ik aan de drugs ging... ik ging blowen en slikte pillen heb gesnoven zolang ik onder invloed was van deze dingen kon ik leven was ik weer blij maar mijn ouders vonden het maar nix dus die bleven me maar pushen om van de drugs af te gaan en uiteindelijk ben ik van de pillen en speed afgegaan ik gebruik nu ongeveer een jaar geen harddrugs meer ik blow alleen nog voor een jaar is het goed gegaan maar nu beginnen me ouders in het speciaal mijn moeder me letterlijk in de grond te trappen het lijkt wel alsof ze neit meer om me geven en die shit me moeder zegt ook dat ze geen verslaafde zoon wilt dit dat terwijl ze een dag ervoor nog zegt een blowtje roken vind ik neit erg als je dat doet als het maar niet te veel is nou ik blow ongeveer 2 jointjes per dag en dat is niet veel vergeleken bij de mensen die ik ken en waar ik mee omga die roken er zeker 10 op een dag als het niet meer is en nu vandaag alles was helemaal leuk enzo dit dat gewoon normaal doen tegen elkaar totdat ik weg wou gaan ik zeg mam ik ga naar yankee zegt ze oh das ook een flapdrol die werkt nieteens dit dat egt een vieze blower ga daar maar naartoe verslaafde laat ze maar profiteren van je dit dat zo zus ik word daar dus egt helemaal naar van want ze blijft me maar de grond in trappen me hele leven al dit site helpt me tog niet ik pleeg alsnog wel zelfmoord daar neit van maar ik moest gewoon egt dit typen
Datum:
05-09-2007
Naam:
deze man
Leeftijd:
50
Provincie:
Gelderland

A11

Mijn hoofd op hol
Flitsende beelden vergaan
tot gedachten vervolgen
vervlogen tot listen.

Karakter trekt treintje
naar voren langzaam
stoppend aan't perron
verlatend langzaam.

Lege dagen verblijven
tegen ondoorgrondelijk
lachen, verminkend
gezichten bekijken me.

Het toedoen van
misstappen aan't
lopen der kranen
druppelsgewijs.

Loopt bloed door
't scherpe mes
gesneden aan't stuk
arm dat leeg was.

Verkrampte beelden
Omarmen mijn nek
die breekt door
ijzeren armen.

Ik wil roepen en tieren
doorslaan, verlossend meppen
mijn hoofd kapot kloppen
tot, gedachten, van, over, langs, mij.

Maar niets verwoest
het eenzame refrein
de nagel die loopt
tot diep in de gedachte.

Gesprongen torenhoog
rust de stilte
langzaam uit
tot gepieker van streving.

Geordende chaos laat
wandelen sturend
omhoog kijkende langzaam
aan groen gevoederde.

Angst zenuwen
knallen kapot
bij het afscheid van
de geliede hating.
Datum:
05-09-2007
Naam:
na
Leeftijd:
27
Provincie:
België

mijn leven

zoveel dingen kom je in je leven tegen die tegen gaan zitten nu loop ik tegen een muur aan en zie aan me dat ik deze keer niet de kracht heb in me uppie te vechten voor me leven


soms is het een keer genoeg en dat gevoel overheest nu en niemand die het ziet en niemand die weet wat ik voel in me donder het enige dat ze zeggen is meid je hebt een heel leven voor je maar ze reiken geen hand toe ze bieden niet die dingen die je nodig hebt


en ze weten niet wat je voelt in je hart


kunnen ze niet willen ze niet


ik draag de dood op me schouders mee
zal ik wel zal ik niet en ik heb ook een kindje en weet dat ik er voor moet vechten maar hoe kan ik vechten als ik de kracht er niet voor heb het te doen ?



greetzzzz

karin
Datum:
05-09-2007
Naam:
karin
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord.

Hallo
OOk ik wil het. Alles lijkt perfect te zijn heb veel vrienden / vriendinnen, doe hoog niveau school, maar toch ben ik totaal nietgelukkig. Mn ouders gaan scheiden, kheb met een jongn gzoend die ik nu zo leuk vind maar durf t niet tezeggen. Ben door me vroegere vriendje misbruikt (lichamelijk en seksueel), bedrogen en betast. Ook heeft hij me van binnen emotioneel kapot gemaakt, maar dit laat ik nooit zien. Kom heel sterk over hoor bij populaire groep mensen op school & scheld veel met kanker rook blow drink alles. Dat is toch stoer, dan hoor je er toch bij? Ik denk erover om medicijnen in te nemen, kwil weg van hier, weg van alles, voor altijd.
Datum:
04-09-2007
Naam:
Feroze
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

e

nu nog niet
misschien staks
niemand die het ziet

eenzaam van binnen
normaal van buiten

,, al 2 jaar


Datum:
04-09-2007
Naam:
max
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Mijn verhaal

Hoi,
Ik ben een jonge kerel van 20 jaar, woon in België, heb een leuke vriendenkring, toffe vriendin...

Ik studeer regentaat en ik amuseer me enorm op school. Mijn punten vallen goed mee, ben lid van de studentenclub, ik kom met iedreen enorm goed overeen. Je ziet me meestal wel op de meeste feestjes het beest uithangen.

Dus eigenlijk gaat alles goed. Alles perfect normaal. Ik zit niet aan drugs, heb geen zware problemen of zoiets dergelijks...

En toch... ik heb echt het gevoel dat het allemaal niet meer hoeft voor mij. Ben het leven gewoon kotsbeu.
Vraag me niet waarom, want daar kan ik echt geen antwoord op geven..

Regelmatig als ik met mijn auto onderweg ben dat ik enorm veel zin krijg om te versnellen en tegen een boom of een lantaarnpaal te rijden. Ik heb het nog niet gedaan omdat het risico dat ik het overleef te groot is.

Nog iets dat me tegenhoudt is: "wat gaan de mensen zeggen als 'de zoon van' zelfmoord heeft gepleegd" ik wil absoluut niet dat ze zouden denken dat ik een slechte jeugd heb gehad.
En ik wil ook al die mensen die me nauw aan het hart liggen ook geen verdriet doen... Dat maakt het zo moeilijk om mezelf van kant te maken.
Ik zou het ten eerste enorm erg vinden voor mijn zus die dan eigenlijk hier thuis niemand meer heeft waar ze dingen aan kwijt kan...
Het liefs zou ik zo onopgemerkt van de aardbol willen verdwijnen zonder dat er ook maar iemand iets van merkt. Dat zou ideaal zijn..

Groetjes Willem
Datum:
04-09-2007
Naam:
Willem
Leeftijd:
20
Provincie:
België
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.