Levensverhalen (pagina 1302)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

heel me leven wordt k gepest.

ik wordt gek, elke jaar wordt ik gepest.
vooral over mij uiterlijk dat ik lelijk ben.
iedereen zegt het, niemand verdient mij ook da weet ik , en wat moeten mij ouders zo kind als mij, waarom wordt ik zo gepest, ik ben zo bang ik begin al raar te denken maar ik durf met niemand over te hebben. wat is er mis met mij, waarom zijn andere zo knap en ik niet... het is niet eerlijk, k wil normaal leven hebben , maar telkens doet het pijn als ze mij lelijkert noemen en ik geloof ze ook.
wat moet ik doen? is de wereld beter zonder mij ofzo.
Datum:
03-09-2007
Naam:
wendy
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

ik weet het niet meer

hallo,
ik ben een meisje van 18 jaar oud heb een kindje van 1 jaar en een vriend die het me heel moeilijk maakt

ik zit nie lekker in me vel meer en ik voel me heel klote de laatste tijd zo klote dat ik er misselijk en duizelig van word
ik weet eigenlijk niet echt wat de oorzaak ervan is
maar veel is er goed mis
ik woon nog bij me ouders en die zetten me veel onder druk over vana lles en nopg wat
en me vriend is gwn sloom en traag van begrip en helpt me nie genoeg met de kleine hij steunt me niet en is vorige maand vreemd gegaan
ik wil niet bij hem weg want ik hou ontzettend veel van hem maar soms is het gewoon alsof het niet klikt of alsof ik hem niet ken we willen ons eigen huisje maar zin telefoonrekeningen helpen ons de afgrond in en hij doet alsof er niks aan de hand is ik wil zo graag weg uit dit huis maar zonder geld gaat het gewooniet en daar stress ik zo over ik word er helemaal gek van
ik zie het soms niet zitten het enige wat me op deze wereld houd is me zoontje omdat ik zielsveel van hem hou en ik hem geen leven wil geven met een onnozele vader en geen moeder dat wil ik hem niet aan doen hij word volgende week 1 jaar en we hebben geen geld om een cadeautje te kopen en dat vind ik zo erg dit is zn eerste verjaardag

ik raak gwn in de knoop met mijn eigen gevoelens dat ik het gewoon niet meer weet niet meer zie zitten


stephanie
Datum:
03-09-2007
Naam:
stephanie
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

wanneer houdt het op

Na jaren worstelen met depressiviteit en eetproblemen is er nog steeds geen vooruitgang. Na verschillende psychologen en een hele hoop inzicht, kom ik tot het inzicht dat het te weten je niet helpt. De leegte, de pijn, de vragen en de zinloosheid van het leven blijven. Soms is er een goede dag waarin je even lacht, maar altijd komt het terug. Ik denk vaak aan het spoor waar ik in de buurt woon, maar dan denk ik aan de conducteur. Ik denk erover slaapmiddelen op te sparen en na een overdosis met een zak om mijn hoofd te gaan slapen en nooit meer wakker worden. Maar ik denk ook aan het leven dat na de dood ook niet ophoudt. Het houdt nooit op. De pijn niet en dit rotleven, maar ook het leven na de dood niet. Ik geloof dat God het leven geeft en dat Hij bepaalt wanneer iemand zal sterven. Maar ik begrijp er tegelijk niks van. Waarom Hij mij gewild zou hebben; mijn leven is waardeloos. Ik ben niks, presteer niks, verpruts alles. Wat is de zin. En waarom lijkt de hemel dicht. Onbeantwoordbare vragen. Ik weet niet of ik het nog houd, of het me lukt nog door te gaan. Ik sta in een vreselijke spagaat; gaan of doorgaan.
Datum:
03-09-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Drenthe

op en neer

mijn gedachten zijn steeds vaker bij zelfdoding , na een ellendige jeugd leek het allemaal goed te komen maar na ruim 25 jaar komt die ellende toch weer terug.
onverwerkt en daarom extra hevig.
de pijn van toen voel ik nu en het meest bang ben ik voor de woede in mij. ik word steeds bozer en ben bang dat ik iemand iets aan doe. dat wil ik niet en daarom kan ik misschien maar beter mezelf wat aandoen. al lijkt dat ook geen oplossing.
moedeloos leeg en verdrietig zo voel ik mij
Datum:
03-09-2007
Naam:
Andries
Leeftijd:
44
Provincie:
Drenthe

het is goed zo

gewoon rust,
gewoon zachtjes wegvliegen,
gewoon kijken vanaf die wolk daar hoog in de blauwe lucht,
gewoon kijken vanaf die ster aan hemel.

geef mij me mijn welverdiende rust en alles komt goed

E
Datum:
02-09-2007
Naam:
e
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

waarom leef ik nog???

Sinds ik 9 ben heb ik een hekel aan mezelf.
Ik werd gepest, beledigd en mishandeld.
Ik heb altyd die gedachte gehad en nu vraag ik me af waarom ik het nog nie heb gedaan????
Maar 1 ding is zeker dat die geachte my rust geef. Ik kan gewoon rust vinden in die gedachte. En voor de duidelykheid ik wil geen afstand doen van die deel van my.
Soms sta ik op de spoor, ry ik me auto met grote snelheid ne doe ik me ogen dicht.
Of als ik op me motor zit ga ik harder ryden en dan doe ik me ogen dicht.

Ik vraag me af waarom leef ik nog?????
Datum:
02-09-2007
Naam:
yugioh
Leeftijd:
34
Provincie:
Overijssel

een meisje van 18

Ik kan niet meer en ik wil niet meer..
Ik ben nu 18, en ik heb 4jaar lang gevochten, gevochten en nog eens gevochten..
Dat gevecht houd nu op, want ik kan het niet meer aan...
Ik deed de spw opleiding, en die ik wou zo graag doen, misschien dat me ouders me dan wel een keer zagen staan, en misschien dat ze dan wel trots op me waren.. Maar nee hoor, ik kon het weer niet aan, ik was er te dom voor, dus ik moest stoppen.. En nu willen ze me dumpen op een zorgboerderij want ik ben toch nergens goed voor toch?! Ik kan toch niks..
Ik ben opgenomen geweest, een halfjaar, en nu denkt iedereen dat het beter met me gaat..
Maar nee, dat gaat het absoluut niet.. Ik voel me zo ontzettend eenzaam..
Ik word gek van die eenzaamheid..
Niemand die om me geeft, niemand die me begrijpt en niemand die bij mij blijft..
Iedereen verlaat mij, dat kan ik wel begrijpen..
Liefde ken ik niet, ik heb nooit liefde gehad, me ouders keken nooit naar me om, ja nu in 1x wel, sinds dat ik weer thuis ben, maar liefde, nee dat ken ik niet.... En daar verlang ik naar.. Het enige wat ik wil is iemand die om me geeft en bij me blijft zodat ik me niet meer zo eenzaam voel.. Maar dat is niet voor mij besteed... Dat gaat nooit gebeuren...
Ik ben toch niet belangrijk genoeg..
Ik ben toch niet leuk genoeg..
Ik ben toch niet gezellig genoeg..
Ik ben toch niet de moeite waard..
Ik ben gewoon een waardeloos mens, niemand die wat aan mij heeft, en het is gewoon
beter als ik er niet meer ben... Ik ben lelijk, en ik ben dom... En ga zo maar door...
Daar in ede, waar ik opgenomen was, hebben ze allemaal etiketjes op me geplakt, en daarna
dumpte ze me weer thuis en nu moet ik het zelf maar weer uitzoeken... Ik heb zoveel dingen, ik weet zelf geen eens hoe ik er mee om moet gaan
en toch dumpen ze me maar weer alleen thuis... En moet ik het zelf maar weer uitzoeken..
Waarom helpt niemand mij? Waarom ziet niemand hoe het nou echt met mij gaat?
Ik kan het niet meer alleen, ik heb altijd al alleen gevochten, en niemand die wist hoe slecht het met me ging, tot dat ik werd opgenomen
en nu ben ik weer thuis, en laten ze me net zo hard weer vallen... Iedereen om me heen..
Bij vrienden voel ik me altijd buitengesloten.. Me broer is beter dan mij, hij heeft opleidingen, hij heeft geen stoornissen, hij heeft een baan, hij heeft nergens last van, hij heeft een vriendin en ga zo maar door.. Hij is veel beter dan mij.. Als ik dood ben hebben mijn ouders ook geen last meer van mij... En ik voel me te eenzaam en te waardeloos om nog door te kunnen gaan met me leven.... Ik ben zo gigantisch moe van het vechten de hele tijd... Elke dag weer, elke seconde van de dag.. Altijd maar blijven vechten.. Dat is mijn leven, blijven vechten tegen de dingen waar ik mee zit, vechten tegen mezelf, vechten tegen de mensen die me pijn doen, vechten tegen de pijn en verdriet, vechten tegen de eenzaamheid.. Vechten tegen me onzekerheid, vechten tegen de toekomst.. Zo wil ik niet meer verder met me leven.. Altijd maar blijven vechten.. Ik heb zo'n hekel aan mezelf, ik walg gewoon van mezelf!!!!!!....
Ik heb zoveel gevochten, elke dag weer, 4jaar lang.. Om me beter te voelen, daar in ede ook op een gegeven moment, ik heb zoveel gedaan
om me beter te voelen... Maar het is niet aan mij besteed blijkbaar.... Het heeft toch allemaal geen nut meer...
Het komt nooit meer goed met mij, ik blijf me altijd zo voelen, wat ik ook doe het heeft toch allemaal geen nut meer...
Binnenkort verlaat ik deze wereld, en dan is iedereen van me af..... Het enige wat ik nu nog wil, is dood zijn... Dat is het beste.... Dat is nog de enige uitweg voor mij, blijven vechten heeft geen nut meer, en ik wil het ook niet meer.......
Datum:
02-09-2007
Naam:
M.
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

ouders

vandaag voor de zoveelste keer ruzie gehad met mn ouders het is zover gekomen dat m'n vader me half heeft gewurgd, een kniestoot heeft gegeven en met mn kop tegen de muur geslagen ik ben zo kwaad geworden en nu denken ze dat ze hebben gefaald als ouder .... nu krijg ik de schuld van m'n zussen en van m'n ouders en hier kan ik echt niet langer met leven ...
Datum:
02-09-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

my life

hallo ik ben een student van 16 en ik wil zelfmoord plegen.
De reden is dat ik voor alles wordt buitengesloten door m'n moeder. Ze wil niet naar me luisteren of praten. Alleen met mijn andere jongere zusjes. Ze vraagt ook niet wat er in me om gaat. Helemaal niks. Anders slaat ze me . En dat wil ik stoppen. Geen pijn meer voelen. Mijn oma is de enige die mij begrijpt enaar me luistert. Ik ben altijd de zwarte schaap geweest in de familie. Volgens mij als ik zelfmoord pleeg dat ze mij niet zouden missen. Ja alleen voor de huishoudelijk werk. Maar dat is ook alles. Me oma heeft me aangeraden om met iemand van de RIAGG te praten . Maar ze zei dat Riagg het zo erg vindt dat ik in een andere gezin geplaats wordt. Ik denk dat dat het beste is. En als ik in een andere gezin geplaats wordt dan hou ik alleen contact met mijn oma en vader. Geen moeder of zusjes meer. Ze kunnen de hort op. Ik heb ze niet meer nodig.. nu behandelt ze me als vies vuil. en als ze weer haar psychose krijgt, jankt ze voor mij. Al die focking jaren heb ik voor haar gezorgd. die andere niet. en dat is mijn dank??? IK heb niet eens een normale jeugd met vriendinnen vriendjes of uitgaan. Neee nu niet meer.
Ze mogen allemaal naar de klote gaan.

Ik hoop dat iemand mij begrijp of gewoon dit verhaal leest.
dank je
Datum:
02-09-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

teveel verwarring en niemand die om me geeft, maar humor houd me

Ik snap het maar niet. Zit het leven zus of zo in elkaar? Moet je egoistisch of altruistisch leven? Moet je voor God, voor je ouders, je familie, voor je baas, je leraren of alleen voor jezelf leven? En in hoeverre? Ben ik 'mijn eigen god', bestaat God, of bestaat hij niet? Ga ik naar de Hel, de Hemel, wissel ik soms af (bv. als het te koud is in de Hemel) of zal iedereen toch al naar de Hel gaan, waardoor criminaliteit niets dan logisch is? Iedereen zegt wat anders (natuurlijk). Zo kan je het voor jezelf moeilijk maken, maar geloof me, je moet een balans vinden tussen wat jij wil en wat jij goed vindt. En je mag best fouten maken, als je je maar niet schuldig voelt, anders kom je nooit uit je schulp.

Je kan wel filosoof worden maar het doel van het leven is zeker niet chagrijnig 25 uur per dag over het doel ervan denken. Je moet gewoon een keertje iets leuks doen, wat je leuk vind (zoals naar de cafe/bioscoop gaan of biljarten of lekker eten...) en je zal eraan 'verslaafd' raken en je zal lachen om zelfmoord.

De beste reden die ik gebruik om niet aan zelfmoord te doen (als ik een slechte dag heb) is dat ik geen zin heb om mijn hele dood in de gevangenis te zitten, want ja, zelfmoord is strafbaar (speel nou mee) . En wat wil je liever? Iedere dag hopen op een nieuwe kans, of levenslang de gevangenis in moeten, doodsaai? Ik ken zelfs iemand die dood (zijnde) in elkaar werd geslagen omdat hij zichzelf in brand (niet die pils) had gestoken. Dit kan natuurlijk niet, maar als je altijd blijt lachen vergeet je je problemen. Of denk hieraan: als je zelfmoord pleegt schiet ik je levend...
Datum:
02-09-2007
Naam:
Ah no? niem! haha.
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.