Levensverhalen (pagina 1299)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Voor ons?

In de mail van mijn moeder stond iets... ze mailde naar een ander iemand dat ze alleen geen zelfmoord pleegde omdat ze nog kinderen hadden op deze aarde. Maar ze is wel depressief en mijn ouders maken soms wel eens ruzie... Zelfs op vakantie. Toen was het zo erg dat mijn moeder keihard aan het huilen was. En ze zei dat ze alleen maar depresiever werd van mijn vader :( Ik weet het... ik had nooit in die mail mogen kijken...
Datum:
06-09-2007
Naam:
Meisjj
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

Tja...

Ik heb mijn wereld teruggebracht tot overzichtelijke proporties. Pas 22, en mijn leven speelt zich al af achter de geraniums. Iets in mij vindt het wel best. Geen spanningen, geen tegenslagen, geen kritiek, me niet meer zo bewust zijn van mijn eigen lichaam, de ruimte hebben om alleen de dingen te doen die ik leuk vind, toegeven aan mijn willoosheid, etc. Aan de andere kant wil ik verder. Een studie afmaken en een leuke baan vinden ofzo. Maar ik kan me er niet toe aanzetten. Iets houdt me tegen. De angst om weer te falen, de angst om in te zien dat ik inderdaad zo waardeloos ben als ik me voel, de angst dat mijn overzichtelijke wereldje instort als een kaartenhuis zoals al eerder gebeurd is. Op de momenten dat ik de werkelijkheid zie, beseffend dat ik een volwassen vent ben die hele dagen in zijn pyjama rondloopt en leeft van een uitkering. Waardeloos, natuurlijk. Dan kun je nog beter dood zijn, om de gemeenschap die extra kosten te besparen. Ik kan niks, ik ben niks, en ik zal vermoedelijk nooit wat worden.

Wil ik dood? Ik weet het niet. Soms sluit ik mijn ogen en droom ik weg bij de gedachte dat ik inderdaad niet meer hoef. Dat ik eindelijk de ultieme rust in mezelf kan vinden. Maar ja, de gevolgen he!? Ik heb een klein broertje en ik zou absoluut niet willen dat hij de keuze maakt om er een einde aan te maken. Alleen al daarom doe ik het niet. En misschien bestaat er toch nog ergens de valse hoop dat ik ondanks mezelf uit deze impasse kan komen.


Datum:
06-09-2007
Naam:
Hemingway
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Eigenlijk best stom...

Soms denk ik wel een wat heeft het voor zin om te leven? Echt leuk is het ook weer niet. Je staat op gaat naar school maakt huiswerk en in het weekend spreek je met een vriendin af, of ben je thuis. En als ik dan van school af ga moet ik studeren werken, enzow... Soms vraag ik me echt af waarom leef ik? Wat heb ik hier te zoeken en echt leuk is het niet. Soms zit ik er wel eens over te denken wat doe ik hier? : Ja nu praat ik echt alsof dat het leven een hel is... Maar ik vraag me echt af wat heb ik hier te doen? Is het niet gewoon veel makkelijker om dood te zijn? Geen gezeur aan je kop enzo. Of dingen waar je aan moet denken.
Aan de ene kant geloof ik dat als je dood bent dat je dan een geest bent... maar aan de andere kant niet. Wanneer heb je dan rust aan je kop?! Maar het is ook raar dat als je dood bent dat je dood bent. Achja...

Misschien heeft dit niet echt met zelfmoord te maken ofso... maar stiekem denk ik wel eens is het leven niet gewoon veel makkelijk als je dood bent. Enzo... Het is maar dat ik mijn verhaal even kwijt ben enzo... je hoeft er niet perse op te reageren...
Datum:
06-09-2007
Naam:
Meisjj
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Ik wil niet meer, maar toch durf ik het niet, waarom nou niet?

Ik weet het niet meer... ik zit zo erg met me zelf in de knoop dat ik er geen zin meer in heb...
Ik heb alles verpest, ik heb helemaal niemand meer.. Ik bekijk alles negatief,
wat heeft t nog voor zin allemaal ik kom hier toch nooit meer boven op.. Ik kan er
net zo goed niet meer zijn, zijn mijn gedachtes nu... Ik ben toch nooit vrolijk, ben nooit mezelf.. altijd maar chagerijnig..
Nergens gaat het goed, dan moet het toch wel aan mij liggen... Eerst zag ik het niet zo maar ben de laatste tijd veel alleen en ben nu alles ingaan zien..Op me werk, vrienden,vriendje..... Nergens, ik verpest alles en heb nu niks meeeeeeeeeeer.....In het begin vond ik dat niet erg, lekker alleen maar het gaat me nu steeds meer vervelen.. Als meisje van deze leeftijd hoor je niet elke dag alleen te zitten, dan hoor je gezellig met vrienden te zijn... Ik vind dit leven wat ik heb, geen leven... Nieman die me zal missen...Ik ben op, zo op als het maar kan zijn... Niemand steunt me meer, mijn ouders niet, me vrienden niet..Overal heb ik ruzie, telkens weer.. Nu ik weer is verliefd ben verpest ik het ook weer.. Hij zal wel denken wat een gek... Ook heb ik geen doel in me leven, ik weet toch nooit wat ik wil.. En het intereseert me allemaal niks maar onder tussen word ik steeds leger vanbinnen...

pfff.. ik wil niet meer, maar toch durf ik niet, waarom nou niet?
Datum:
06-09-2007
Naam:
it's me
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

Ik hoor dit niet te denken; dus waarom doe ik het?

Ik weet dat ik nog jong ben, en net leef. Maar waarom kan je er niet nu al genoeg van hebben? Ik ben het zo zat.. Thuis, op school, ik doe toch alles fout. Mijn vrienden hebben geprobeerd me positief te laten denken, maar er is niemand die het lukt. Ik snij mezelf.. Ik ben dom bezig. Het is niet alleen gevaarlijk, maar het is niet nodig. Als mensen het zien, er achter komen, verklaren ze me voor gek. Ik kan er niks aan doen, ik wil het gevoel hebben dat ik nog leef. Die pijn laat het me voelen.
Niemand wil luisteren.. Ik heb het er met mijn vrienden over gehad, wat ik voel. Maar ze zeggen alleen maar: 'oke' of ' wat rot voor je'. Ik wil gewoon dat iemand me begrijpt, dat ze me nog willen. Waarom zou ik niet toevallig eens een keer van de brug vallen? Of het balkon? Kan toch? Ongelukje.. Kijken of ze me dan missen. Zoals het er nu uitziet niet. Ooit zei iemand me, dat zelfmoord egoïstisch is, voor de mensen die om je geven. Maar die mensen die om me geven hadden dat dan maar beter moeten laten zien.. Ik vind mezelf te jong om er nu een einde aan te maken. Maar als er nog 1 ding gebeurt dat ik er niet bij kan hebben, ben ik weg..
Datum:
06-09-2007
Naam:
ik
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

waarom ik

Ik heb geen gelukkige jeugt gehad . wat de verhalen en mijn herinderingen zijnerrg luguber.Een vader die de buurman met een bijl achter na zat.mijn moeder die mishandeld door mijn vader werd.Ik heb een herindering van toen ik ongeveer 5 was en we in weesp woonde mijn moeder die dag jarig was er een rusie ondstond tussen mijn vader en mijn moeder omdat mijn moeder geen cadeau had gekregen voor haar verjaardag terwijl zij hem op zijn verjaardag een horloge had gegeven. toen ze dit zij kreeg ze het harloge naar haat hooft gesmeten dwars door haar bril heen ik ben sexueelmisbruikt door mijn vader en mijn broers toen ik 9jaar oud was dit is door gegaan tot mijn 11 jaar toen ik uit huis geplaatst ben door de politie.Dit kan ik me vanaf mijn 40jaar herinderen ik had alles ver weg gestopten heb al een poging tot zelfdoding gedaanmaar die is mislukt
Datum:
06-09-2007
Naam:
marianne
Leeftijd:
47
Provincie:
Gelderland

leven of dood

ik ben een meisje van 18 jaar met een hele reeks ellende achter de rug 13 jaar toen ik verkracht werd anderhalf jaar geslagen misbruikt!!!!ik heb daarna nog veel vriendjes gehad maar keer op slag kwam het wel bij zoiets uit!!ik heb sins kort een relatie gehad van 7 maande ik hield zoveel van hem echt waar! hij was alles voor me !! nu ben ik er bij uit gekomen dat die 7 maande niets meer waren als bedrog en leugens bovendien ook dat hij seksueel contact had met zijn eigen zus ....alles leek zo mooi ik heb alles voor hem gedaan echt alles op hem gewacht toen hij vast moest gewoon alles!ik kan er niet om wenen ik heb er geen woorden voor incest:sals ik eraan denk dat hij met zijn zussen..terwijl hij me altijd heeft gezegd dat ik de 1ste was hij was zo lief alles bovendien was hij een junk hij rookte al 4 jaar cocaine waarvan ik maar 2 maanden wist maar hij zei dat hij gestopt was zijn zus ok ze zweerde het op haar oma haar graf daar kan ik niet tegen wanneer je liegt ik ben dan ok 3 vrienden kwijt op 1 jaar 2 zelfmoorden en 1 ongeval bovendien hebben ze mij 4 x in een instelling gestoken !er is dan ok psychose vergesteld + een nld denkstoornis en troumatische ervaringen!ze zeiden ok dat ik levenslang met periodes in de spychiatery beland!maar terug over mijn ex vriend het is nu 4 dagen gedaan ik ben op 1 dag alles te weten gekomen en nog wil ik zo graag bij hem zijn !!ik zit tussen aarde of hemel ik wil gewoon rust eeuwige rust!want zolang ik leef zal er telkens als ik rust heb wel iets komen dat onrust brengt!!
Datum:
05-09-2007
Naam:
els
Leeftijd:
18
Provincie:
België

shittt...

Ik zou zoo graag dood willen, ik wordt gek!!! de eetstoornis maakt mij gek... boulimia is de sluipende moordenaar in mij...wat moet ik nou? ik wil hier niet meer zijn...maar ik geloof in God, en ik geloof ook dat het een Zonde is om zelf een einde te maken aan je leven, shittt...als ik nou niet geloofde was het allemaal zoveeeeel makkelijker!!! ik wil niet naar de hel...a hoewel leven hier op aarde ook hel is..!! maar het is mijn taak niet om mijn leven te beindigen...maar ik wil het zoooo graag...ik ben iedereen alleen maar tot last! Shit ik wou dat ik me beter voelde, gelukkig was en niet iedereen zo teleurstelde! Waarom kan God mij niet hier laten gaan op aarde...ik kan hier toch niks volbrengen...God laat me naar u komen? ik mag het niet zelf doen namelijk maar ik wil zooo graag verlost worden uit deze depressie....uit deze hel hier op aarde...
Datum:
05-09-2007
Naam:
lovely
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

wie met die gedachten loop zoek hulp je doet mensen heel veel verdiet die je achter laat er is een oplossing voor probleemen mijn man pleegde zelfmoord en ik bleeef achter met twee kids van 14 en 15 ik ben uit een heel diep dal gekomen en nog ben weer getrouwd en met de jongste gaat het goed met de oudste veel probleemen gehad maar kom goed blijf vechten
Datum:
05-09-2007
Naam:
lia
Leeftijd:
42
Provincie:
Gelderland

Ik weet et niet meer ... ik maak mezelf gek

hey,
Al paar dagen loop ik met enge gedachten rond.. Ik denk niet dat ik me wat ga aandoen, want ik doe dat de mensen om mij heen niet aan.
Mjah,
Ik ben een 17-jarige jongen en het begint met een jongen die ik leerde kennen op het internet een half jaar geleden. Het was een jongen die heel aardig is en een groot hart heeft. Ik vond het leuk om met hem te praten.. en ik zat met mijn gevoelens in de knoop, want ik vond hem heel erg leuk. Ik accepteer nu dat ik bi ben. Mede dankzij hem. Ik hield van hem. Hij heeft mij geholpen met veel dingen in t leven, en ik hem, want hij heeft dus een verschrikkelijke jeugd gehad.. zoiets extreems als bij hem komt bijna nooit voor. Mjah.. door al die ervaringen heeft hij angstoornissen en meerdere kwalen en moest hij terug naar de inrichting waar hij al eerder in had gezeten. Alleen .. in zijn geval had het geen zin om daar te zitten.. want het hielp hem niet! Tog moest hij van zijn vader daar blijven omdat z'n pa van hem af wilde zijn. Ook kreeg hij nog te horen dat z'n moeder nog maar een paar maanden te leven had en z'n pa een paar jaar. Ook werd hij door zijn pa het huis uitgegooid waardoor hij nergens meer heen kon en in de inrichting moest blijven.. Hij heeft daarom moeilijke tijd gehad en ik heb hem altijd gesteunt en gezorgd dat hij de moed nooit opgaf.
Dat deed ik dmv mijn mobiel (hij had zijne illegaal naar binnen gesmokkeld) en door berichten te sturen via een profielensite. Ik hield veel van hem en heb hem mijn hart gegeven. Een paar weken geleden was hij weggelopen van de inrichting en zei hij dat hij meeging met iemand naar het buitenland. Toen had ik een week nix van hem gehoord want hij had geen beltegoed of geld. Was een moeilijke week voor mij. Een week later was hij opeens op msn. Ik was zo gelukkig dat alles goed met hem was.
Na een paar dagen ging hij zich raar gedragen en had nergens meer zin in om iets te doen voor mij. Ik bleef maar proberen.
Opeens zei hij dat hij afstand aan het nemen was van mij en dat ik mijn eigen weg moest gaan. Hij zei dat hij nog zeker 2 jaar daar zou blijven en dat het te veel geld zou kosten om elkaar steeds te zien.. Ook zei hij dat hij nog maar 5 jaar ongeveer te leven had door zijn tumor in zijn rug en zijn constante hoofdpijn… Dus zei hij dat ik gelukkig moest worden zonder hem.. Volgens hem werd hijzelf ook nooit gelukkig.. Is hij ook nooit geweest.. Dit door zijn jeugd en ouders en alle dingen in zijn leven. Hij is zomaar uit mijn leven gestapt .. door mij te verwijderen van msn en alle profielen van hem te verwijderen… Nu zal ik hem nooit zien in mijn leven.. En hij had me beloofd nooit op te geven.. Hij heeft al het contact verbroken..
Dit is ongeveer wat er het afgelopen jaar in mijn gespeeld heeft. Ik heb nog nooit zoveel gelachen en gehuild om dezelfde persoon. Door weg te gaan heeft hij mijn hart gebroken en al zijn beloftes waar ik zo op gehoopt had zijn niet nagekomen.. Ik was kapot die avond.. Ben zelfs anderhalf uur met de hond wezen wandelen en een vriendin van me ge-sms’t die me heeft geholpen rustig te blijven. Maar mijn gedachten zijn steeds bij hem.. En ik maak mezelf gek hierdoor want ik kan het niet accepteren dat het nu opeens voorbij is. Hij heeft me veel pijn gedaan.. Ik weet ook niet wat ik verder wil.. want ik heb hem nodig.. en nu hij er niet meer is voel ik me leeg.. Daarom krijg ik ook steeds enge gedachtes…
Datum:
05-09-2007
Naam:
Mr. Mrauw
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.