Levensverhalen (pagina 1292)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

na een moeilijke leven vol leuke mommenten

hallo
ik heb hier al bets vaak me verhaal verteld de laaste maanden
ik heb gevochten maar ik kan niet vechten
gisteren heb ik me rauw brief zelf geschreeven boven aan de brief staat
Na een moeilijk leven vol leuke mommneten is het voor lian zo vroeg op vroeg op gehauden
die brief zal dan naar iedeeren gaan die mij kende
en dat ik begraven wil worden
het is eigenlijk dat ik geen uitweg zie ik
ik hauw heel veel van de mensen om me heen maar ik wil niet verder ongelukkig voelen
ik doe me voor tegen over iedeeren als of het zo goed gaat
op het momment heb ik hulp maar ik ben echt het leven zat
ik vertel dat niet naar die pisycholg hoor wand ik dan krijg ik nog meer hulp
ik heb al twee keer hele zwaare pillen in genomen
maar ik kreeg alleen buik pijn dat is nauw een paar weeken terug als ik eerlijk ben heb ik nog steeds buik pijn
ik zit er over te denken om zelf op de hangen aan de trap en breek in feite me nek
in die rauw brief heb ik staan dat begraven wil worden naast me opa die kanker is overleden gelukkig kan die wens in vervullig gaan
ik ben heel gelofig en mensen om heen zullen heel erg schrikken
Mijn betse vriendin pien die zal me het meest gaan missen die leunde op mij en dat is voor haar wel strijd maar die moet leeren om haar eigen bestaan te gaan reggelen en ik zal altijd op haar letten maar het genoeg geweets en zo zal het zijn
ik wil deze stite bedanken voor alles wat deze sttite voor me betekend heeft
het is fijn dat wij ons verhaal gewoon kwijt kunnen
zonder dat er extra hulp komt wand wij willen geen hulp wij willen gewoon dood en misschien in het volgende leven als dat er is het misschien beter gaan doen
Datum:
14-09-2007
Naam:
lian
Leeftijd:
26
Provincie:
Drenthe

oja god he

waarom dan
is mijn leven hel
jeugd is niet gelukkig geweest
stikte van incest


ben 4 relaties erachter dat een partner niet ideaal is

ooit 20 jaar samen geweest hoor, maar met pijn in hart moeten constateren dat mijn "leerweg"
een keiharde is

en nu weer
mag ik ooit mezelf zijn?

iik denk dat een einde de enige oplossing is???????????????
Datum:
14-09-2007
Naam:
vermoeid
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

leven

Het leven is moeilijk, en ik ben een persoon die altijd doorgaat. Heb een maal een poging tot zelfmoord gedaan omdat het me allemaal teveel werd. Ben een workaholic ( zo'n 70 uur per week ) heb 6 vrienden op jonge leeftijd verloren ook een vriendin die zelfmoord heeft gepleegd. Heb vooral heel veel problemen om de pijn die ik mijn ouders heb gedaan door mijn zelfmoordpoging. Mijn vriend is overleden, heb nu een nieuwe vriend die vrij extreem is en weer het gevoel dat ik alles moet geven en dat ik niets terug krijg, niet in mijn werk en niet van mijn huidige vriend. Hij wil alleen maar lol maar mijn hoofd is vol en ik krijg mijn hoofd niet leeg.
groetjes Chablis
Datum:
14-09-2007
Naam:
chablis
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

schouders

Ik wil dood, en ik wil niet dood, maar als ik dood ben, heb ik geen problemen meer, ja maar als ik dood ben zie ik mijn kinderen niet meer. En ben ik dood, alles gaat gewoon door, maar ik ben er niet meer .Maar ja dan heb ik geen schulden meer, en ik kan rusten, maar mijn kinderen niet, die moeten dan mijn schulden op gaan lossen of mijn familie, ik ben dan toch dood, het is dan mijn probleem niet meer, toch lekker makkelijk. Mijn Schouders zijn een beetje uit gezakt, om het iedere keer weer op nieuw te proberen, altijd denk/dacht ik van kom op, je schouders er onder en dan moet het lukken, maar soms of nu gaat het niet meer. Maar ik moet niet zo ego denken, want je zadelt wel een ander met jouw problemen op. ach ja ...............
Datum:
13-09-2007
Naam:
Eesie
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

ik voel me zo eenzaam

ik weet niet goed hoe ik moet beginnen, ze zeggen dat de pijn uit het verleden komt.. maar het is niet dat ik altijd aan mn verleden denkt.
ik zal even in het kort vertellen wat er in mn verleden gebeurt is: we zijn vroeger als gezin verhuist naar het buitenland, ik was 12. mijn ouders hadden altijd veel ruzie, mn vader was al eens vreemd gegaan. mijn moeder heeft voor mn neus zelfmoord proberen te plegen door veel pillen in te slikken, ik was 13 of 14. mn moeder deed wel vaker enge dingen, ze scheurde de kleren van mijn vaders lijf,zei vieze (sex) opmerkingen tegen mijn vader dat hij meer van andere vrouwen hield enzo.
op mijn 16 ging mijn moeder met mn broertje en zusje terug naar nederland.
ik bleef alleen achter met mijn vader, ik kon altijd al beter met mijn vader opschieten. had soms het gevoel dat ik er bij mn moeder niet bij hoorde, dat ik op de laatste plaats kwam. er staan veel opmerkingen in mn hoofd wat mn moeder vroeger tegen me zei: je bent een ongelukje, een mispunt... maar dat klinkt ook allemaal zo zielig terwijl ik niet wil dat mensen mij zielig vinden. maar goed, op mijn 16 kreeg ik verkering, mijn eerste vriendje. ik was helemaal in love, hij was de eerste waar ik intiem mee was en ik ook zijn eerste. al gauw werd de relatie minder leuk, hij was erg jaloers ik mocht niets... niet met andere jongens praten niet uitgaan... en al gauw kwamen de eerste klappen, 3 dagen na mijn verjaardag moest ik naar het ziekenhuis, mijn lip hing zo wat aan mn kin. hij was helemaal uitgescheurd door een harde klap aan mn gezicht... op mn nek had ik allemaal striemen omdat hij het vel van mn nek af krabde... 4 hechtingen in mn lip en nu 6 jaar later zie ik nog steeds de hechtingen in mn lip.
ik ben nu getrouwd met een geweldige man, we zijn nu 4 jaar samen en hij is geweldig voor me.
het contact met mn moeder is nog steeds heel slecht.
toen ik weer naar nederland heen moest voor mn studie heb ik contact gezocht waarop ik als reactie kreeg dat ik alleen haar dochter op papier was.
het is nu wel wat beter met ons maar het word nooit goed.
mn vader en ik hebben goed contact en ben er ook erg blij mee.
maar toch is er iets in mij wat zon ongelovelijk leeg gevoel geeft... ik voel me zo alleen en eenzaam.
mijn man is er doordeweeks ook nooit vanwege zijn baan.
ik heb vaak dat ik denk aan zelfmoord, zou het niet makkelijker zijn om er gewoon niet meer te zijn? zou het dan niet gewoon rustig zijn? het is zo makkelijk en toch heb ik het nog steeds niet gedaan.
vanavond dacht ik er weer aan, ben aan de antidepressieven en dacht als ik ze nou gewoon in een keer in neem en dan ga slapen... dan word ik niet meer wakker. dan ben ik van de pijn af.
ik weet niet meer wat ik moet doen, voel me zo radeloos, wil er ook niemand mee lastig vallen..
mijn man weer van mijn gevoel af en hij zit ook met zn handen in zn haren.
ik weet het gewoon allemaal niet meer, het zou makkelijker zijn geweest als ik niet was geboren.
Datum:
13-09-2007
Naam:
monique
Leeftijd:
23
Provincie:
Overijssel

te veel verdriet

de pijn van al mijn verlies is te groot
eerst mijn kind en nu nog degene van wie ik zoveel hou gedumpt om niks
het doet hem gewoon niks dat ons kind er niet meer is hij voelt geen pijn of verdriet
ik kan dit niet aan de pijn word me teveel mijn leven heeft geen zin zonder hem
Datum:
13-09-2007
Naam:
nathalie
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Teveel..

Mijn leven was vanaf het begin een mislukking. Moeder wilde me niet en sloeg me van jongs af aan. Vader te schijterig om iets te zeggen. Toen ik zes was verhuisde ik en kwam ik naast een jongen te wonen die me mishandelde vanaf m'n zevende denk ik tot m'n twaalfde. Ik kreeg astma omdat m'n moeder me 's avonds laat buiten liet lopen met heel weinig aan. Op de basisschool ben ik altijd gepest. Toen ik elf/twaalf was kreeg ik anorexia, ja ik was dr vroeg bij want ik wrd gepest omdat ik dik was en m'n moeder zei dat ook altijd en ze noemde me vet enz. toen ik veertien was werd dat ontdekt eindelijk en toen gingk in therapie bij de schooldokter. dat mens liet me later zitten.. heb nu wel wat vrienden maa rdie zitten niet op me te wachten, het verleden zit me elke dag achterna en heb nachtmerries van m'n buurjongen. Laatst heeft m'n vriend me gedumpt en sindsdien ben ik helemaal van slag. anorexia kruipt er weer in en alles is voor niets geweest. ik kan me niet meer concentreren en denk de hele dag aan eten en aan alles dat ik heb meegemaakt. kan niks doen behalve huilen en ik wil dit gewoon niet meer! ik haat mezelf, m'n leven en alles wat daarbij hoort, ik wil een nieuw leven.
xxSara
Datum:
13-09-2007
Naam:
Sara
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

verdriet

ik heb een zu en die heeft weer en vriend en die woont bij ons in en van het begin afaan al mog ik hem al niet dus
ik heb adhd en daar scheld hij mij over uit waar mien ouders bij zijn en dannz egt hij als ik met mien zus en marvin alleen ben ga je je maar weer lekker krassen kutkindt je bent modervet en ik heb al problemen met mien gewicht en hoe ik er uit zie dus en laatst hoorde ik mien ma zeggen ik voel marvin vriend van mien zus als een zoon voor mij
en toen werdt ik hellemaal gek en mien ouders weten dat ik ermee zit met mien lichaam gewicht enzo maar toch zeggen ze ik schaam me dood hoe jij er bij loopt dat soort dingen en ze kleineren mij enorm veel en zeggen dat ik een dik lui varken ben dat soort dingen wat moiet ik doen ik wil iet meer
Datum:
13-09-2007
Naam:
joyce
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

Het is weer terug

2 jaar geleden wilde ik niet liever dan dood, ik ben er vanaf gekomen maar nu is het weer terug sinds een week. Minder erg, maar ik merk het gewoon aan mezelf. Ik ben nu bezig mezelf op te vrolijken, maar niets wil. Het humeur komt terug, de onzekerheid en ik wil weer gaan snijden. Al drie dagen moet ik mezelf elke avond ( toen deed ik het altijd) in bedwang houden het niet te doen. Ik kom er over heen.....hoop ik.
Datum:
13-09-2007
Naam:
Naomi
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

stom maar toch

ik wil wel dood..
eigenlijk zocht ik naar een site waar een top 10 meest zelfmoord pogingen ofzoo waren...maar toen kwam ik hier...

snijd mezelf maar op verkeerde plekken...
en aan de ene kant wil k een mes in mn hart ofzo steken..maar dat doet z'n pijn...maarjaa dat doet wel weer 2 min pijn en dan ben je dood...dood..voel je niks meer doe je niks meer...

alle mensen die ik ken merken niks aan mij
zelfs niet mijn ouders ofzoo
ik zeg ook niks..zeg wel dat ik lelijk ben enzo..maar jaa is mijn mening...

eerst d8 ik van nouja maar school wel af..dan word het allemaal leuk
maar ik denk dat eigenlijk niet meer want mannen valleen niet op lelijke meisjes...
dusjaa...

noujaa niet boejend verhaal maarja...
Xx lelijkerd!!
Datum:
13-09-2007
Naam:
iemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.