Levensverhalen (pagina 1279)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

-

Mijn vader is er nooit geweest voor mij. Nooit. Het was altijd ik me moeder me broer en af en toe de vriend van me moeder.
De laatste paar dagen is alles achteruit gegaan. Me vriend heeft het uit gemaakt. Mij broer gunt me de dood. Me moeder doet er niks aan- niks aan doen dat mijn broer me af en toe een stomp geeft.
Ik weet niet wat ik moet doen, want mensen zeggen dat ik hem aan moet geven. Ik zie niemand het na doen. Je eigen broer aan geven.

Ik ben weg gelopen van huis omdat ik het niet trek. En het is waar je moet er aan werken, maar als je weet dat je eigen broer wou dat je dood was? Je kan niet eens met hem in een huis wonen, elke dag hoor ik wel dat ik een kanker hoer ben. Wat ik precies verkeerd doe? Ik ruim niet altijd op als ik wat heb gebruikt. een schaar byvoorbeeld. De enige rede waarom ik thuis wil wonen is voor mijn eigen kamer. - waarom ik nog leef weet ik niet. want ik wil het niet eens, niemand geeft me het gevoel dat ik er echt mag zijn.

zelfs mijn bestevriendin liegt en steelt van me ben ik achter gekomen.

waarom leef ik?

jullie kunnen mij oppervlakkig noemen, maar ik weet hoe ik me voel. ik voel me leeg.
Datum:
01-10-2007
Naam:
-
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Heart ripped out

Ongeveer een jaar geleden leerde ik een meisje kennen. In het begin hadden we elkaar nog nooit gesproken, we smsten elkaar een paar maanden. Ik werd zo al verliefd op haar. Bijna 6 maand geleden spraken we voor het eerst af, 2 dagen na m'n verjaardag. She kissed me, het was zalig... 6 maanden zalig geluk waren het, tot ze het uitmaakte, 2 weken geleden.
Ik weet dat dit klinkt als het klassieke depressieve break-up verhaal. Maar ze kwetst me zo, ze is er over, ze smst me niet meer terug... Ik snijdt mezelf al 2 weken. M'n leven lijkt zo uitzichtloos, ik heb er geen zin meer in. Al 2 weken ween ik mezelf in slaap, en wordt ik wakker met de gedachte dat het leven het niet waard is zonder haar. Klinkt belachelijk, maar ze gaf me een gevoel die niemand anders me kan geven. Ik voel me zo alleen, ook al zijn er zoveel mensen rond me...
Datum:
01-10-2007
Naam:
Joe
Leeftijd:
17
Provincie:
België

uitweg.

mijn verhaal begon toen ik 15 jaar was. tot die tijd was alles nog fijn thuis. Papa Mama gelukkig getrouwd, Papa eigen bedrijf wat toch aardig goed liep. Papa kwam thuis in mooie auto's tot dat het minder ging wat zelfs tot failliet leide, me vader kreeg geen inkomen meer en de spanningen werden toch meer voelbaar, ruzie's om de kleinste dingen, vooral met me moeder daar had ik de meeste strijdmee. en tot op de dag vandaag nog steeds. het escaleerde soms zo erg dat ik in mijn woede alles kapot sloeg, deuren , ramen , glazen. korte gevechten met mijn moeder en zus, en soms kwam vader moeder even helpen. daardoor voel ik me heel erg alleen, politie erbij en me erg duidelijk gemaakt wat ik nu deed kon echt niet meer. school leide er nooit onder, ging altijd makkelijk over, werk nu zelfs verdomme in de beveiliging, onder behandeling geweest bij een psychiater om te onderzoeken waar die intense haat, want dat ik het, vandaan kwam, ben nooit mishandeld of dat soort dingen. Alles wat ik samen met mijn moeder doe loopt altijd uit de hand tot grote ruzie's. ik weet zelf ook nie waar die haat vandaan komt, maar nu precies 1 week is het weer uit de hand gelopen, en het gekke is ik weet achteraf nooit meer waarom we nou zijn begonnen met ruzie maken. ik werd in iedergeval heel boos op mijn moeder en schold haar voor alles uit sloeg alles weer kort en klein en schreeuwde: jullie hebben mij kapot gemaakt!, de daden die ik nu ga doen zijn de consusquentie's van jullie daden! en rende om 11 uur 's avonds naar buiten en was zo over de toeren dat het ené gevoel weer opkwam......Waarom nog?.......Voor wie?....hoe??? dit gevoel speelt al een hele lange tijd een grote rol in mijn dagelijks leven voor wie moet ik der nog zijn? voor wie doe ik het nog allemaal, ik voel me als een mislukte zoon en mijn ouders als mislukte ouders. en ook op dit ogenblik zie ik helemaal maar dan ook helemaal geen uitweg....

G,
Datum:
01-10-2007
Naam:
G
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

...

veel mensen zeggen dat ik niet moet zagen maar ik voel me gewoon rotslecht, eigenlijk heeft het allemaal met jongens te maken. ik was namelijjk verliefd op een jongen maar durfde het tegen niemand te zeggen. even later was hij een koppel met een van mijn vriendinnen. toen ik daar eindelijk over was, werd ik even daarna terug verliefd op een jongen. uit elk klein detail maakte ik op dat hij misschien ook wel op mij was, niet dus, want hij was al een jaar verliefd op een van mijn beste vriendinnen, en ze werden een koppel, dat trouwens nog altijd samen is. ik probeerde me erdoor te slaan en werd verliefd op een jongen van bij mij in de sportclub. maar al snel werd duidelijk dat die me helemaal niet zag zitten. toen ik daar dan ook nog eens gepest en buitengesloten werd, begon ik serieus aan zelfmoord te denken. ik heb een keer, toen mijn ouders niet thuis waren, heel het huis doorzocht op zoek naar een of ander giftig product dat ik kon innemen. eigenlijk nog een geluk dat ik er geen gevonden heb. maar goed, de tijd ging verder en het nieuwe schooljaar begon. er kwam een nieuwe jongen in onze klas die ik meteen superknap vond en al gauw merkte ik dat k eigenlijk wel wat meer voelde voor hem. toen ik dan te weten kwam dat hij nu met mijn beste vriendin uit de lagere school (en nog steeds een heel goeie vriendin) is, voelde ik me meteen weer heel rot en down en spontaan kwam weer dat idee van zelfmoord in mijn hoofd. ik zit nu al een hele week te zoeken naar de manier om zelfmoord te plegen tot ik uiteindelijk op deze site terecht kwam en ik eindelijk een plek waar ik mijn verhaal kon en wou doen.
en eigenlijk is dit de eerste keer dat ik mijn verhaal doe. ik zie het echt niet meer zitten en ik voel me echt zo stom, niemand wilt me ja misschien als vriend voor even maar daarna laten ze me waarschijnlijk toch vallen net als al die anderen en ben ik weer alleen...
Datum:
30-09-2007
Naam:
freya
Leeftijd:
15
Provincie:
België

overlevende

Hallo, ik ben Malka en ik woon sinds 14 maanden in Israel.
Ik heb 7 keer een serieuze zelfmoordpoging ondernomen, er is voor mijn geboorte iets vreselijks gebeurd en ik ben geboren met autisme.
Ben weduwe, heb hier mijn kinderen en 12 kleinkinderen wonen, ik zou dus gelukkig moeten zijn, maar dat ben ik beslist niet, zou graag met andere mensen, die net als ik zijn, willen coresponderen, mijn e-mail adres mag gebruikt worden.
Groet van Malka uit Maále Adumim, Israel.
Datum:
30-09-2007
Naam:
Malka Heilbron
Leeftijd:
62
Provincie:
Anders

--

waarom snapt tog niemand wat je bedoeld als je ieds vertelt wat jou pijn doet / deed of zwaar heeft geraakt ik ben een meisje van 13 jaar en heb er geen zin meer in ik heb mezelf gesneden en nog veel meer dingen maar niks heeft zin ik heb een vriend ik hou zoveel van hem maar hij doet er vaak maar simpel over februari leerde ik me vriend kennen we zijn nog steeds samen we hadden heeel veel ruzie maar zoveel als ik van hem hou heb ik nog nooit van iemand gehouden hij is zo lief voor me als ik verdrietig ben is die er voor me alleen dat doet pijn omdat de vriendjes die ik voor hem had die sloegen me duuwde me ik had altijd bloed en veel blauwe plekken ik wil niet weer zo leven in het begin dat ik met mijn vriend ging was die een alceholist daar heb ik hem vanaf geholpen maar ik voel pijn pijn als ik bij hem in de buurt ben ik wil het niet uitmaken maar toen ik 12 was is mijn vriendje overleden door een auto ongeluk en het verdriet wat hij mij achter liet was onverdrageluk ik wil dat mijn vriend niet aan doen mijn ik weet het niet meer hoor

;; doeei
Datum:
30-09-2007
Naam:
- geheim
Leeftijd:
13
Provincie:
Zeeland

Mishandeling

Mijn moeder heeft kanker en mijn vader is zwaar deppresief, en mijn broer heeft autisme, mijn familie laat me gewoon in de steek.
Op school gaat het ookal niet zo goed.
Mijn ouders kraken me alleen af, en ik mag niks van hun.
Hun zege dat ik dood kan vallen.
En dat ik nooit iets voor hun doe, terwijl toen mijn moeder slecht lag ik de hond verzorgde eten kookte en schoonmaakte, en voor mijn broer zorgde.
Ik doe in hun ogen niks goed.
Ik word mischien het huis uit geplaatst, maar waarvoor?
Mijn ouders mishandelen mij, oftewel verwaarlooze me, en daar word ik voor gestraft?
Ik zou soms graag een einde aan dit probleem geven, maar dat kan gewoon niet.
Mijn ouders zege dat ik kan doodvallen, soms zou ik dat ook graag willen.
Datum:
30-09-2007
Naam:
Stephanie
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Ik heb er geen zin meer in.

Leuk hoor zo een leven.
Ik heb het vreemde idee dat er voor sommigen een mooi leven is weggelegd en voor anderen niet. 11 relaties of pogingen daartoe, en even zoveel keer gedumpt voel ik mezelf onaantrekkelijker dan ooit (ik ben dik, en niets lijkt he helpen in mijn pogingen iets te verliezen.). Ik heb amper familie die er om geeft of ik dood of levend ben, mijn ouders zijn een aantal jaar geleden overleden en ik vraag me oprecht af of dit het nu is.

Ik heb een lichte vorm van PDD-NOS maar in plaats van dat mijn ouders mij gewoon hebben opgevoed heb ik een kleine 10tal internaten en pleeggezinnen mogen bekijken. Mijn opleiding is gewoon niets en ik vraag me echt af waarmee/ waarvoor ik nog bezig ben.

Is dit nu "het leven"? Ik hoef het niet, dank je. Lieve God/Goden wat er ook moge bestaan... als jullie me er niet van verlossen doe ik het zelf wel.
Datum:
30-09-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
25
Provincie:
Utrecht

pijn

Het is eilijk allemaal begonnen met een film over vamiers, ja het klinkt raar, maarja.
Ik had ook zin om bloed te zien, mijn bloed.
dus die nacht in mijn bed had ik me pijn gedaan, maar vanaf dan sneed en krabde enzo, ik mezelf, de laatste tijd denk ik ook vaak aan om men polsen over te sijde, heb oik eens edaan met mn passer, niet diep. de laatste tijd gaat het al wel weer een eetje beter, ik heb nu een lief, en vriendinne, maar soms denk ik er tog nog wel aan, ik hoop dat die gedachte ng zulle weg gaan
Datum:
30-09-2007
Naam:
Anouk
Leeftijd:
13
Provincie:
België

waarom..?

Soms begin ik te huilen,weet niet waarom.Dan voel ik me verdrietig..zoo verdrietig.Maar je ziet het niet.Ik verstop het goed.Op school lijk ik als iedereen,een heel gewoon meisje.Als ik zelfmoord zou plegen,zou iedereen verbaasd zijn.Zou nooit begrijpen waarom.Ik wel...Op de 7de dag was god tevreden met zijn werk,de aarde.Hij had het fout!het is niet goed!De wereld is wreed.Zoveel mensen die ongelukkig zijn!zoveel mensen,die willen dood gaan..Zoveel verdriet en pijn,rond ons.nee,hij had het fout.Hij heeft een fout gemaakt!De wereld,had nooit mogen bestaan.De mens,evnemin.Het is door hem,door ons dat er zoveel oorlog in de wereld schuilt!waarom toch..?waarom?!Ik wil niet meer in zo'n wereld leven!Ik wil weg..maar dat kan niet.Al zou ik het zoo graag willen,ik heb de moed niet om zelfmoord te plegen.Bang voor wat er dan zou gebeuren.En wil mijn ouders geen verdriet doen...Ze houden zoveel van me,ik weet het.Ik mag ze dat niet aandoen.maar ik wil het zo graag...
Datum:
30-09-2007
Naam:
Liese
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.