Ik voel mij alleen, er is niemand die mij begrijpt, en was op jonge leeftijd al erg depressief. Niemand die kon begrijpen hoe het was om zo'n buitenbeentje te zijn, en zo vroeg al met vragen bezig te zijn, die andere kinderen nog niet konden boeien.
Vroeger als klein kind uitte zich dat bij mij in driftbuien. Tegenwoordig heb ik hier soms last van, maar als de emmer vol is.dan barst de bom uit.
Ik ben heel onzeker Dit is mijn grootste probleem. Ik heb een enorm minderwaardigheidscomplex wat zich op verschillende manieren uit. Uiteraard in relatie´s en vriendschappen, want wie kan er nu van MIJ houden. Ook is er een nimmer aflatende angst voor de toekomst en de vraag doe ik alles als je dit wel goed?
En last van een leeg gevoel Dit is niet uit te leggen gevoel niet kent. Je voelt op zo´n moment gewoon helemaal niks. Ik kan dan tijden voor mij uit zitten staren zonder achteraf te weten waar ik aan zat te denken. Je voelt ook echt geen emotie, geen woede, angst verdriet of blijdschap. Echt niets. Daar is gewoon op dat moment geen ruimte voor.
ik wil niet meer leven
ik kan en wil niks meer geven
voor mij hoeft het allemaal niet meer
iedereen gaat altijd tegen MIJ tekeer
ik zit volgens iedereen altijd fout
maar mij laat het nu allemaal gewoon koud
ik wil het niet meer ik kan het niet aan
dus iedereen moet nu voortaan zonder mij verder gaan
vaarwel verleden.
ik heb je als klote ervaren.
vaarwel verleden.
wie is daar voor de aanspreekbare?
vaarwel verleden.
door jou heb ik geen toekomst meer.
vaarwel verleden.
me hele leven, 1 groot afkeer.
tot ziens toekomst.
ik doe de deur op slot.
tot ziens toekomst.
ik doe de gordijnen dicht.
tot ziens toekomst.
1 keer alles controleren.
tot ziens toekomst.
ik begin te lopen.
dag leven.
ik pak mijn mes.
dag leven.
ik ga zitten op de zolder.
dag leven.
1 snee, velen die volgen.
dag leven.
Schreeuwende pijn
Die mij het moeilijk maakt om hier te zijn
Het zit die van binnen
Ik weet niet of ik nog vaak opnieuw kan beginnen
Schreeuwende pijn
Die er eigenlijk niet horen te zijn
Maar omdat ik het moeilijk vind om mijn emoties te uiten
Kan ik naar een fijn gevoel wel fluiten.
Want mensen zullen dit moeilijk begrijpen
Dat ik de gedachte heb om er soms tussen uit te knijpen
Schreeuwende pijn
Maak mij emoties zo klein
Zo klein maar de pijn wilt nog niet overgaan
Waardoor ik voorlopig nog in de stromende koude regen zou staan
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.