Levensverhalen (pagina 1247)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom?waarom zou je jezelf toestaan te lijden?

waarom zou je gaan lijden?
Ik zelf ben ook gepest,heb mensen die me lief zijn zien pijn lijden..

het begon allemaal in groep 6 van de basisschool mensen begon mij een bijnaam te geven ''kip''.ze gaven mij die bijnaam omdat ik een waardeloos kon mikken met een bal.Behoorlijk zielig als je het mij vraagt..maja zo ging het maar door en door..Toen in groep zeven bleven ze het maar herhalen en herhalen..tot ver in groep 8..ik werd toen behoorlijk depri..Ook ging ik me steeds meer sluiten en werd zo sociaal geisoleerd..Toen in de eerste klas was het ook nog eens zo dat ik door mijn beste vriend werd buiten gesloten en werd afgewezen..opnieuw voelde ik me dieper en dieper zinken en ik begon zelfs zelfmoordgedachten te krijgen,maar toen in 2e klas besloot ik gewoon dat zelfmoord geen optie was en dat het de simpelste uitvlucht was en sindsdien ben ik in plaats van te denken van dat ik een mislukkeling ben,ben ik mensen gaan helpen om zo te laten zien dat ze helemaal nooit alleen zijn en dat lukt me volgens mij ook wel aardig,dus neem nu het hef zelf in handen en sta gewoon niet langer toe om je zelf te willen doden,geen vrienden denkt te hebben of gewoon dat niemand om je geeft,want er is altijd wel iemand die om je geeft.Dus hopelijk volgt men mijn voorbeeld.

Datum:
12-11-2007
Naam:
Mich
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

welke reden ik heb om aan zelfmoord te denken

Ik heb heel veel reden om zelfmoord te plegen. Ik heb PDD-NOS, ADHD, Kut zusje & een vervloekte vader. Je mening wordt niet geaccepteerd en de jongeren worden altijd beschermt voor de harde feiten. Wanneer je fel reageert zeuren je ouders dat het slecht gaat op school ect. ter weil het eigenlijk prima op school gaat en het hele oorzaak aan een familie lid licht. En wanneer de ruzie komen voel je minderwaardig je vecht je slaat je ouders en je wil zelfmoord plegen! Dit heb ik dus altijd, maar door positieve energie ga je nog beetje helder denken en wordt je tegen gehouden van het plegen van zelfmoord. Maar je kunt fesiek het niet meer aan naar al die jaren :'(
Datum:
12-11-2007
Naam:
MC
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Nicht

Ik haat mn leven weet je waarom?
mn nicht is zo onuitstaanbaar ik ben bijna haar half zusje en ze behandelt me als oud vuil ze geeft haar stomme vriendin meer aandacht dan mij en dat was ook zo bij haar oude vriendin.Haar oude vriendin had haar veraden en ik had ook nog medelijden met mn nicht.
Ste je eens voor elke dag om ongeveer 6 uur tot weet ik veel hoe laat op zielige liedjes te huilen omdat je zo een k*t leven hebt eb zo een k*t nicht hebt.
Elke dag tijdens dat ik huil wi ik dat ik DOOD ben.
Datum:
12-11-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

ik zit al een hele tijd met zelfmoord gedachten omdat ik nog naar school moet gaan maar ik mag geen beroeps doen van mijn ouders maar ik kan technische gewoon niet aan maar zij willen niet luisteren
Datum:
12-11-2007
Naam:
anomniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

mijn verhaal van vroeger tot nu

Ik voel mij alleen, er is niemand die mij begrijpt, en was op jonge leeftijd al erg depressief. Niemand die kon begrijpen hoe het was om zo'n buitenbeentje te zijn, en zo vroeg al met vragen bezig te zijn, die andere kinderen nog niet konden boeien.
Vroeger als klein kind uitte zich dat bij mij in driftbuien. Tegenwoordig heb ik hier soms last van, maar als de emmer vol is.dan barst de bom uit.
Ik ben heel onzeker Dit is mijn grootste probleem. Ik heb een enorm minderwaardigheidscomplex wat zich op verschillende manieren uit. Uiteraard in relatie´s en vriendschappen, want wie kan er nu van MIJ houden. Ook is er een nimmer aflatende angst voor de toekomst en de vraag doe ik alles als je dit wel goed?
En last van een leeg gevoel Dit is niet uit te leggen gevoel niet kent. Je voelt op zo´n moment gewoon helemaal niks. Ik kan dan tijden voor mij uit zitten staren zonder achteraf te weten waar ik aan zat te denken. Je voelt ook echt geen emotie, geen woede, angst verdriet of blijdschap. Echt niets. Daar is gewoon op dat moment geen ruimte voor.


ik wil niet meer leven
ik kan en wil niks meer geven
voor mij hoeft het allemaal niet meer
iedereen gaat altijd tegen MIJ tekeer
ik zit volgens iedereen altijd fout
maar mij laat het nu allemaal gewoon koud
ik wil het niet meer ik kan het niet aan
dus iedereen moet nu voortaan zonder mij verder gaan

vaarwel verleden.
ik heb je als klote ervaren.
vaarwel verleden.
wie is daar voor de aanspreekbare?
vaarwel verleden.
door jou heb ik geen toekomst meer.
vaarwel verleden.
me hele leven, 1 groot afkeer.

tot ziens toekomst.
ik doe de deur op slot.
tot ziens toekomst.
ik doe de gordijnen dicht.
tot ziens toekomst.
1 keer alles controleren.
tot ziens toekomst.
ik begin te lopen.

dag leven.
ik pak mijn mes.
dag leven.
ik ga zitten op de zolder.
dag leven.
1 snee, velen die volgen.
dag leven.
Schreeuwende pijn
Die mij het moeilijk maakt om hier te zijn
Het zit die van binnen
Ik weet niet of ik nog vaak opnieuw kan beginnen
Schreeuwende pijn
Die er eigenlijk niet horen te zijn
Maar omdat ik het moeilijk vind om mijn emoties te uiten
Kan ik naar een fijn gevoel wel fluiten.
Want mensen zullen dit moeilijk begrijpen
Dat ik de gedachte heb om er soms tussen uit te knijpen
Schreeuwende pijn
Maak mij emoties zo klein
Zo klein maar de pijn wilt nog niet overgaan
Waardoor ik voorlopig nog in de stromende koude regen zou staan




Datum:
12-11-2007
Naam:
ikku1974
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-brabant

Ik ben moe, heb de kracht niet meer.

Hoi allemaal,

Alles zit tegen,al zeker een jaar en nu kan ik niet meer.
Ik kan het moeilijk uitleggen hoe ik me voel maar zie ook geen uitweg meer.

Ik heb geen kracht meer en wil er vanaf.

Groet D. xx

Datum:
12-11-2007
Naam:
Dion
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

ik wil eraan ik kan nie meer !!!!!!!!

amai hier begint mijn verhal

ik ben een meisje dat nu zwanger is van de jongen van mijn dromen dacht ik maar tot nu toe is trug naar zijn ex en wil hij amper contacht met me
ik ben het zo beu loop nu al 4maanden met gedachte dat ik dood wil want ik kan gewoon nie meer hij gebruikt me alleen als hij ruzie heeft met zijn vriendin omdat hij weet dat ik nog ziels veel van hem hou en daarom doet hij mij dat aan ik kan gewoon nie meer het geen wat ik nu eigenlijk wil is een snelle en korte dood al weet ik het kost nu mij een leven van 2 en dat doet me heel veel verdriet aan en mijn ongeboren babay kan daar niets aan doen maar als mijn ex alleen contact wil houden als het hem eens past ssr maar zo kan ik nie meer blijven leven IK WIL GEWOON DOOD snik snik snik
Datum:
12-11-2007
Naam:
marie
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Voor die, die niet meer willen even dit...

Hallo allemaal jong of oud,

Bij deze wil ik even reageren op alles en iedereen. Via een nieuwsbericht over een meisje dat zelfmoord heeft gepleegd, ben ik op deze site gekomen. Ik wist niet dat er zo een site bestond, maar ik begrijp het aan de ene kant wel als persoon wil je graag je verhaal kwijt, en dat lucht op. Ik ben zelf een persoon die zichzelf hier in herkent samen met veel andere eigelijk ieder mens we zijn nou eenmaal sociaal ingesteld. Ik lees van alles, van dagelijkse problemen tot zeer ingewikkelde persoonlijk problemen en situaties. Terwijl ik lees voel ik de emoties dan ook van jullie allemaal ongeacht de problemen. Ik lees een emotie ik lees een tekst die getypt is uit hopeloosheid. Vele van jullie waren misschien even down maar er zullen er ook sommige bij zitten die er nog steeds over nadenken of het helaas al hebben gedaan. Voor mij als mens met gevoel en zoals ieder anders mens komt dit hard aan, ongeacht of ik de persoon nou wel of niet ken, het feit alleen al dat er iemand niet meer is doet me pijn. Nou is het zo dat het leven eigelijk een soort van doolhof is. Je begint bij punt a vanaf je geboorte en het is de bedoeling dat je bij z eindigt en dus uiteindelijk dood gaat. Dat zal ons allemaal overkomen ongeacht groot klein sterk zwak ga zo door. Bij punt a, dus vanaf je geboorte, kom je in een omgeving de 1 heeft een wat meer gunstige omgeving dan de ander, en de 1 heeft een wat moeilijkere omgeving dan de ander. Dat is nu eenmaal zo en daar is niks aan te veranderen. Vanaf dat punt is het aan jou hoe je je pad bewandeld naar de z. En daar is veel aan te veranderen.. En daar gebeurt ook heel veel. Bij punt B is het misschien minder leuk en gunstig allemaal en bij C weer wel, en ga zo door. We strijden we geven we nemen en we krijgen. Het misschien niet altijd zoals je het wilt, bij de 1 komt het wat harder aan dan bij de ander, het verschil is er en is er altijd al geweest, en dan komt de maar...Door te denken dat je bij punt b c d e ga zo door tot en met de een na laatste letter Y, dus periode van je leven te denken dat de letter hierna periode hierna niet meer gunstig is of dat je het niet meer aan kan dan heb je het mis. Verzamel alle moed hoe moeilijk hoe pijnlijk het allemaal is omdat alfabet af te maken, dan kun je op het eind op zijn minst trots zijn op 1 ding ; dat jij (ik) zo moedig was en zo een sterk persoon was dat je er alles aan hebt gedaan om hier daar te zijn waar je nu bent of zal eindigen. Met andere woorden; dat je dit ingewikkeld leven hebt voltooid, succes hebt geboekt en trots kan zijn opjezelf. En bovendien is het zo dat we altijd kunnen terug kijken op het verleden al die pijnlijke momenten die je hebt meegemaakt zo vers in je geheugen maar niemand en dan ook niemand kan kijken in de toekomst dus jij ook niet en met alleen dat idee is er niks moois dan dat gat in te vullen door door te gaan!
1 ding bij dit allemaal is zeer belangrijk geloof in jou ware ik en niet de ik die andere van jou hebben gemaakt maar jou ik wat ik kan wie ben ik en wat heb ik. Dus kritiek van buitenaf alles wat fout is om jou heen dat ben jij niet.. en jij bent dat allemaal om je heen niet dus offer dat geen wat jij kan wie jij bent en wat jij hebt niet op voor dat allemaal. En natuurlijk is er een heleboel negatief in het leven, anders zou het woord niet eens bestaan. Maar er is ook veel positief en ook bij jou alleen de truc is dat in te zien en proberen dat naar boven te halen. Ben trots op dat positieve hoe weinig het in je ogen ook is maar dat zal er uiteindelijk voor zorgen dat je postief en met trots die z haalt. En dus die waardering voor jezelf hebt. Vergelijk je zelf ook nooit met andere met wat andere wel hebben laat je niet gek maken jij bent uniek dus ook uniek in jou problemen en uniek in jou plus punten! Nogmaals ik praat hier vanuit andere schoenen met een andere visie en met andere gevoelens die vele van jullie bij zich dragen, maar er is 1 ding waar we het denk ik met zijn allen over eens zijn: Na regen komt zonneschijn, soms duurt het wat langer en het is aan jou om daarop te wachten en ja ook jij kunt het want ook jij bent gewoon een mens net als ik en iedereen op deze wereld. Dus beste mensen bij deze wil ik jullie allemaal nog veel sterkte wensen met de moeilijke tijden en veel plezier met de mooie tijden die nog stiekem verstopt zitten in jou persoonlijke levens agenda waar jij geen kijk op hebt, en die op jou wachten...
Met vriendelijke groet
Datum:
12-11-2007
Naam:
Verlichting
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Zelfmoord

Ik zit met me zelf in de knoop.
Ik word gepest en heb van die rare ouder die denk ik niet naar me om kijken en me een rare vinden ADHD heb je zeggen ze dan ik weet dat ik dit niet heb en toch weiger ik testen te ondergaan ik ben bang van alles van school thuis en men familie
men papa werkt en brazilie en is soms Lang weg daarom zit ik met men moeder op gescheept en die wil dat ik huis taken doe
ik wilt dit niet en accepteer niet dat ik iets moet doen zij moet ook iets doen
men moeder scheld me uit voor dik en adhd kind en men broer ook
men papa is de enigste die me wat begrijpt maar die is vaak weg
als ik begin te wenen nemen ze me niet echt voor wat ik ben
al die factoren samen komen tot dit
Datum:
11-11-2007
Naam:
Klaas
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Help voor anderen

Hallo allemaal,
Ik heb vorig jaar een aantal keer zelfmoord proberen te plegen! Ik wist dat niemand meer van me hield, mijn sport, ivm pryvcie zeg ik dat liever niet, was mijn alles, ik trainde 7 keer in de week 2 uur. Dat was heel veel voor een meisje van 14 jaar! Te veel, mijn lichaam ging kapot, daarbij had ik anorexia, het was geen combinatie samen, dus op een dag viel ik flauw, en raakte in coma. 3 weken lang in coma gelegen 1 maand later naar huis. Thuis waren mijn ouders zo boos dat ze 3 weken niks tegen me gezegt heben! Ik voelde me alleen en had geen vrienden.
Ik ben er nu over heen en heb weer vrienden ik train nu 4 x in de week en dat is genoeg, ooit hoop ik de beste te worden!

Heel veel suc6 allemaal!
xxx. Fenne
Datum:
11-11-2007
Naam:
Fenne
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.