ik heb echt bijna al men hele leven een rot tijd gehad toen ik op de bassischool kwam ben ik alle uren die ik in de klas doorbracht gepest na 6 jaar ben ik naar een andere school gegaan daar kreeg ik veel vriendinnen en had ik het leuk toen een paar maanden later was er een jongen in mijn klas die mij begon te slaan te misbruiken en uiteschelden en hij genoot er ook van ik ben heel vaak huilend de klas uitgelopen maar als ik het had verteld had hij me alleen nog meer geslagen naar de toen ik naar de middelbare school ging ik dacht een nieuw goed begin maat niet dus want ik werd weer gepest en verloor ik al mijn goede bassischool vriendinnen en kreeg 1 vriendin op de middelbareschool,,,ik ben toen in de helft van het eerste jaar naar de schoolpsygoloog gestuurd maar het bleek later dat die alles door had zitten vertellen aan men moeder terwijl ik dat niet wou dus toen werd ze boos en zei ze dat ik alles had verzonnen en ze lachten me zelfs uit
ik haal altijd onvoldoendes en was heel onzeker toen kreeg ik een vriendje danny ik was heel erg verliefd en dat kon je ook zien later wou hij samen een kind met mij ik twijfelde en wou het eerst wel maar toen ik later naar hem toe ging en toch zei nee maakte hij het uit en heeft me vanaf toen altijd genegeerd na die ervaring was ik helemaal kapot en voelde ik me ineens aangetrokken tot meisjes en heb ik ook een tijdje een vriendin gehad maar die maakte het uit omdat ik nog niet met haar wou zoenen,,,toen weer een paar maanden later is een hele goede vriendin van mij overleden want ze had zelfmoord gepleegd,,ik heb nu nog steeds een rot tijd en mensen schelden me nog steeds zo uit dat het uiteindelijk zo afloopt dat ik huilend de klas uitga net als op de bassischool dan voel ik me zo waardeloos en alles ik heb het een keer aan men moeder verteld en die moest lachen en zei neem het niet zo serieus of zegt he! niet nu ik word gek van jouw gezeik altijd,ik heb vaak dromen waarin ik word vermoord of verdrink
ik wil het liefst ver weg van alles en iedereen die hier woont en wat ik ken ik durf ook niet alleen naar buiten niet eens iets in de winkel aftereken niet naar school te gaan,,,ik durf jongens niet meer te vertrouwen ik ben bang voor mensen bang dat iedereen me haat en lelijk vind bang dat ik vooraltijd in deze omgeving zou zitten en ik haat men moeder zo erg
als iemand nee tegen mij zou zeggen zou ik hier dagen kapot van kunnen zijn
ik durf ook niet langs een grote groep te fietsen of te lopen uit angst dat ze me uitlachen
meestal lig ik heel lang in men bed en zit de rest van de dag met men mp3 op het enige wat ik nog kan een beetje kan waarderen is mijn muziek mijn taal studie en 2 jongens waar ik super verliefd op ben maar ze zijn van een band dus onbereikbaar niemand wil mij gewoon gelukkig zien
ik heb het liefst ook niet zoveel vrienden want ik ben bang om ze weer allemaal te verliezen,,,
ik wil gewoon niet meer verder het liefst ga ik nu terplekke dood
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.