Levensverhalen (pagina 1144)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

alles is kut

de titel zegt genoeg alles is kut, me hele leven is gewoon kapot ik kan niets meer

Het speelt al een tijdje dat er van alles tegen zit ik ben vrienden verloren niet alleen door in de steek lating maar ook door dood, me ouders behandelen me als of ik niet leef en ik heb een schuld van 500 euro waar ik geen oplossing op kan vinden want ik kan geen werk vinden me vriendin heeft het met me uitgemaakt omdat ik te afwezig was en alsof het nog niet genoeg is is me oom waar ik een goede band mee had ook overleden ik heb niemand meer om me aan vast te houden ik sta er alleen voor en me school examen kan ik ook al niet meer halen heb veel ruzie en zit aan drugs alleen coke en wiet sinds een half jaar dat werkt even en daarna voel je je tog weer kut ik zie gewoon geen oplossing voor mij is het over en ik wil gewoon dood
Datum:
19-03-2008
Naam:
Remco
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Hoi

Iedereen zal wel denken dat ik dom ben, maar ik vind me leven echt waardeloos, iedereen heeft veel meer vrienden dan mij, kunnen allemaal een vriendje krijgen, ik ben veels te onzeker en ik vind mezelf niet echt knap. Me ouders vinden me egoistisch en stom en alle negatiefe dingen enzo. Terwijl ik wel lief probeer te doen, maar alles wat ik zeg vatten ze weer verkeerd op en dan ben ik weer stom. Mijn leven heeft gewoon geen punt meer, ik heb geen punt om te blijven leven, maar zelfmoordplegen lukt ook weer niet.
Datum:
19-03-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Moeder

Mijn ouders zijn geschijden en mijn moeder doet kut.
Ze doet sjaggerijnig loopt met ordiraire kleding rond en denkt alleen aan zichzelf.
Ik mis mijn vader teveel.
Datum:
19-03-2008
Naam:
Annoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

bij god

hoi ik heet maya ik heb ook zelfmoord pleeg gedachtes en ik ben pas 13 warom ik die gedachten heb : omdat ik vaak depresief ben mijn ouders zijn gescheiden maar wonen stiekem toch bijelkaar en ze hebben best wel vaak ruzie en het kom voornamelijk door mijn moeder mijn moeder die is namelijk anders dan anders ik heb ook heel vaak ruzie met haar over dingen waar namelijk helemaal niks op slaat en ik wil het heel graag die ruzie`s met haar voorkomen door goed te praten maar als ik gewoon vraag mama mag ik met je praten dan jacht ze me weg der is niks bij haar duidelijk te maken dat ik haar dochter haar erg ongelukkig maak ik baal daar ook enorm van weetje .. en die ruzie`s met haar kan vaal oplopen tot lichaamelijk geweld ect en dan voel ik me echt kapot ik heb ook vaak geprobeer om mensen van mijn omgeving met haar te willen praten die waren voor maar zij wou geen gesprek met hun aan gaan zij is gek ook mischien niet het juiste woord om te zeggen maar zo is het wel ik iriteer me de egt aan weetje een al dat depresie die toon ik uit op school al die frustatie van thuis uit ik allemaal op school af en ik probeer me vaak in te houden om niet te uiten al die frustatie maar tocg heb ik vaak de neiging om het wel te doen want op het begin kon ik het wel heel erg lang vool houden al die frustatie maar nu wort het veel te veel dat ik het niet meer kan inhouden en ik heb ook hier veel hulp gekeregn maar ook bij mij werkt dat hulp voor geen ene meter ik haat me leven echt dood erg weetje der is toch nix wat ik met me leven kan berijken ik heb toch vet en laag EQ dus boeien dat ik het nog verpest em leven en ik ben ook zo iemand die af en toen denkt van f*ck me leven ik wil van all die verdriet en pijn weg en dat is bij god te zijn maar alleen ik ben bang ik weet niet hoe ik het moet aanpakken zelfmooordpleging en ik ben bang dat ik te veel pin weg geef aan me dierbare , me broer, me vriende en me vader en me zus
Datum:
19-03-2008
Naam:
maya
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

alleen

Ik voel me vaak alleen, alsof er niemand van me houd. Alleen mijn ouders en mijn broer houden van me. Dit denk ik dan tenminste. Ikzelf denk dat er niemand van me kan houden. Ik haat emzelf niet maar ik hou niet van mezelf. Ik ben een grote mislukking. Ik kan een heleboel maar niet goed genoeg. Zelfmoord gedachte komen bij mij dagelijks naar boven maar ik kan deze niet uitvoeren omdat ik dit nog wil doen zolang mijn ouders leven, ik wil ze geen verdriet doen toch ben ik bang dat ik het niet voor altijd tegen kan houden. Ik heb geen vertrouwen meer in deze wereld en de mensheid. Ze zijn allen maar bezig met zichelf en zien de ellende van de mensen in hun omgeving niet of nauwelijks. Soms is een woord van waardering genoeg. Dat is wat ik ook mis, iemand die me laat weten dt ook ik meetel.
Datum:
18-03-2008
Naam:
Elton
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

poging mislukt.

hey, ik heb gisteravond voor het slapengaan een aantal pillen ingenomen. nou werd ik vanmorgen gewoon weer wakker en daar baalde ik nogal van,zo erg dat ik vanochtend de dubbele aantal pillen met ook nog dubbele dosis genomen, ik heb het een vriend laten weeten. hoewel hij mijn ouders niet kent heeft hij door mijn school te bellen iemand kunnen contacteren. zo is mn moeder binnengelopen toen ik al bijna sliep en al aardig verdoofd was. ik schrijf dit bericht vanuit t ziekenhuis waar ik met spoed heen gebracht ben. het zal zeker niet mijn laatste poging zijn, want het leven heeft mij niets meer te bieden en ik haar ook niet.
groetjes CC
Datum:
18-03-2008
Naam:
coco
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

waarom?

ik ben een jongeman die altijd hard gewerkt heeft en altijd een goed leven heeft gehad
ik ben in 2002 ziek geworden en heb ondertussen halfzijdige verlammingen ,tia
en slaap apnue en een cyste in mijn hoofd
constante hoofd pijn weg rakingen klapvoet en heb altijd graag doorgewerkt omdat ik dacht dat het zo hoorde.maar dat stuit op een helehoop onbegrip mensen denken dan echt dat je niets mankeerd
als klap op de vuurpijl krijg ook nog te horen dat ik ongeneeslijk ziek zou zijn
dus heb ik psychisch nogal wat klappen gehad
en ik ben altijd een sterk persoon geweest.
en al deze tijd sta je er alleen voor
mijn vrouw doet heelerg haar best om me te begrijpen en een goede vriend van mij ook ,alleen wat ik nu voel is dat iedereen me afwijst en dat gebeurt in de werksituatie en thuis
soms weet ik niet meer wat ik moet denken of voelen .
het is een heel lang verhaal waarom ik nu denk zoals ik denk
ik heb het gevoel of mijn eigenleven me niet wil
al die ziektes en mensen die je laten vallen omdat je ziek bent
het onbegrip van mensen juist omdat je ziek bent dat je dan ook een swil mee leven met een ander
ik heb vandaag weer rake klappen gehad
en voel dus danig in de steek gelaten door de overheid die het gemakkelijker maakt voor iedereen die een gezond lichaam heef t .
maar als je ziek bent moet je maar niet zeuren en doorgaan ondanks dat je aangeeft dat je echt niet meer kunt
nu ik te horen heb gekregen dat ik maar 5 jaar te leven heb
ben ik ten einde raad en denk veel aan om zelf er mee te stoppen voor dat mijn ziekte beeld dat doet met de nodige pijn
ik me af waarom ben ik in gods naam hier op de wereld als ik toch alleen maar door mensen worden afgewezen en in de steek gelaten terwijl je zelf altijd voor iedereen hebt klaar gestaan
ik ga morgen naar mijn huis arts om te praten en als die me niet kan helpen dan zal het een harde dobber worden over wat ik ga besluiten te doen
mijn broer heeft twee jaar geleden zich zelf verhangen om dat hij het niet meer aan kon
hij was ook iemand die verstoten was en zich heel erg alleen voelde
ik heb nooit geweten dat je je alleen kunt voelen ondanks er mensen om je heen zijn
raar eigenlijk
als ik zeer objectief terug kijk op mijn leven dan heb ik niets waar van ik zeg nou dat is
een super moment geweest
dus hobbel je eigenlijk alleen in je eigen ellende verder
en het de regering geeft hier niets om niemand geeft hier niets om
om dat nederland een land is met allemaal mensen die alleen voor zich zelf leven
ik ik ik
helaas mijn tijd ( heb ik het idee) zit er op
anders had onze lieve heer mij niet voorzien van zoveel slecht gezondheid waar ik uit eindelijk aan een zeer korte tijd zal overlijden
of erger blind en doof worden
het is nu met pijn in mijn hart en tranen in mijn ogen dat ik dit schrijf
ik hoop dat het hiermaals (ongeacht hoe ik ooit zal sterven een beter perspectief zal bieden
ik ben niet bang voor de dood want ik heb al een paar keer slecht gelegen
en daar weet ik niets meer van
dus heb ik ook het idee dat je daar niets van zult merken
bedankt dat ik mijn gevoel hier mocht delen
ik wens jullie allen een veel betere tijd dan dat ik tot nu toe heb /gehad .
doei
mE.

Datum:
18-03-2008
Naam:
m.e.
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

heb zelfmoordneigingen

ik heb zo`n grote problemen dat ik soms denk zal ik zelf moor plegen en dan vraag ik me hoe en als ik weer afgekoeld ben heb ik iets van ik zal leiver geen zelfmoord plegen ik voel me chit op school en thuis overal gewoon ik voel me altijd ziek omdat ik me kut voel ik moet er dan met iemand praten en er is maar een waarmee ik kan praten en dat is me zus 22 jaar
Datum:
18-03-2008
Naam:
christian
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Later als ik groter ben, dan wordt het vast wel beter

Mijn moeder heeft sinds mijn peutertijd psychische problemen en daardoor woonden mijn zusjes en ik bij vreemden of vrienden of zelf bij mensen van de kerk waar de familie van mijn vader lid van was.. Ik kan het me nog herrineren als de dag van gisteren.. de voorganger van de pinkstergemeente ging bidden voor mij en mijn zusje 38roses ( de duivels kinderen noemde hij ons) we hadden namelijk op 5 en 6 jarige leeftijd de auto van de buren gepikt om onze moeder op te zoeken ( we mochten haar namelijk niet zien.
DAt heeft jaren geduurd eer wij haar mochten zien.... enfin mijn pa hertrouwde met de moeder van een bekende nederlander. ja die pedo. dat wijf heeft hem helemaal gek gemaakt zo gek dat hij haar neerknalde en daarna voor het gemak zichzelf voor de klote schoot.. tja en wij kinderen konden lekker kijken naar de bloed en hersens op de muur.. Ik heb dat wijf samen met mijn oudere zus 21roses gered....maar ach later als ik groter ben wordt het vast wel beter. nog geen 2 maanden later overleed mijn lieve lieve 21roses in haar slaap maar ja later als ik groter ben dan wordt het vast wel beter. leerde in dat zelfde jaar een leuke jongen kende..en werd verkracht maar ach ja later als ik groter ben, dan wordt het vast wel beter Met mijn moeder en mijn zus 38roses zijn we naar een andere stad verhuist. mijn moeder was nog steeds psychische niet stabiel en samen met mijn zus zorgde wij samen voor ons drietjes . het huis was een puinhoop mijn moeder liep in versleten kleren. schreeuwde de hele dag en in haar waanzin trok ze thuis of op balkon of op straat haar broek omlaag en moonde iedereen.. maar acht later als ik groter ben, dan wordt het vast wel beter.. Met een loverboy in aanraking gekomen en drugs. van die loverboy ben ik allang af alleen van de drugs niet.. maar ach later als ik groterben, wordt het vast wel beter................................................
Datum:
18-03-2008
Naam:
36roses
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Ik kan het ni meer aan

Sinds dat myn lief mij verlate heeft voel ik mij verloren. Ik zag haar graag en alles ging goed, totdat ze zich aan mij begon te ergeren. zojuist heb ik ontdekt dat myn beste vriendin (de zus van men ex) al mijn geheimen door vertelde, ik ben vandaag erg kwaad geweest op haar en dat ben ik nog steeds. dus haar kan ik ook totaal ni meer vertrouwe. op school ben ik altijd al veel gepest geweest en daardoor heb ik ook niet zoveel vriende. ik ben dit leventje gewoon beu. ik heb al aan zelfmoord gedacht maar ik durf er ni goed aan beginne.
Datum:
18-03-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.