Levensverhalen (pagina 1142)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

De gedachte van zelfmoord he ik 2 jaar terug heel erg gehad en ik krijg dit gevoel terug. Ik heb altijd vriendjes gehad waar ik smoorverliefd op word en hun zien mij alleen maar voor de seks! ik word dan uiteindelijk in de steek gelaten door hen waarop ik hen bein te stalken. Hiervoor heb ik al eens vast gezeten bij mijn exen (2x) nu heb ik weer het gevoel van stalken bij iemand omdat ie me gedumpt heeft ik wil dit niet doen maar het zit in mijn patroon om het wel te doen ik ben al in therapie gegaan maar niks helpt!
de zelfmoord gedachtes heb ik eigenlijk doordat ik onzeker ben in het leven, mijn lichaam ik heb een borst vergroting gedaan en ben nog niet tevreden!
die jongens maken me zo onzeker ik wil dit gevoel niet hebben maar dat onzekere en dat stalken maakt me letterlik gek!

de enige manier is dus zelfmoord zo heeft hij geen last van mij en ik kan dan niet gestraft worden.
Datum:
22-03-2008
Naam:
Annoesjka
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

?????????????

Ik wil gewoon uit het leven stappen. Ik ben kapot! Ik ben zo verschrikkelijk moe! Ik heb 2 kinderen waar ik zo verschrikkelijk veel van hou. Maar mijn man is een tiran! Hij wordt overal boos, agressief en negatief over. Hij doet nooit wat voor mij. Mijn man doet nooit wat voor mij. Hij haat mij! Hij heeft ook andere vrouwen, dat weet ik zeker!
Datum:
22-03-2008
Naam:
anneke
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Eenzame bouwvakker

Wij zijn alleen maar bezig met onszelf dat wij voor nieuwe dingen moeilijk kunnen openstaan.
Ons gedrag moet veranderen en niet onze persoonlijkheid want ik weet dat ik van binnen goed inmekaar zit.
Zoveel complimenten de laatste tijd en toch jezelf rot voelen omdat die angst er is
Te weinig zelfvertrouwen
Hoe we daar mee om moeten gaan dat weten wij maar voor de helft
Ik heb het oude afgesloten maar in mijn hoofd zal dat voorlopig nog wel nazeuren
ik heb voor 70% opgegeven maar die 30% wat nog over is die moeten 70 worden
het liefst 100 maar of dat haalbaar is dat zal vadertje tijd wel beantwoorden
De dagen kruipen voorbij en toch ben ik iedere week weer verbaasd als ik weer op het werk ben en er weer een week voorbij is
Dan lijkt die week wel omgevlogen ondanks dat je een verlammend gevoel hebt gehad
Kwaliteit in je leven dat moet jezelf creeren en hoe dat moet?
Tja, dat is voor iedereen anders
We hobbelen voorlopig nog maar door en tot later

Datum:
22-03-2008
Naam:
Rolf
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

school

Ik wil dood door school, ik vindt het zo saai en het verpest mijn leven! maar niemand begrijpt, niemand gelooft me. Maar het is wel waar
Datum:
22-03-2008
Naam:
geheim
Leeftijd:
10
Provincie:
Zuid-holland

Geen uitweg.

Hallo allemaal,

Ik weet dat mijn verhaal bij sommige verhalen hier niks voorstelt, maar toch wil ik het graag kwijt.

Vroeger werd vaak geslagen door mijn moeder, ik geloof zelf dat ze niet zo bewust van is hoe snel ze driftig wordt (om de kleinste dingen) maar heb er nare ervaringen en herineringen aan over gehouden, nachtmerries en vaak in me bed plassen :$. Ook werd ik vaak gepest op school, sinds me 10e tot me 15e.
Waarom ze het deden? weet ik niet, maar mentaal heeft het mij wel erg kapot gemaakt.
Sinds me 16e ben ik veranderd, ik ging steeds meer met mensen om waarmee ik niet om hoorde te gaan, raakte verslaafd aan alcohol en gebruikte af en toe ook drugs. Ik ben heel dom geweest, maar dat was de enige uitweg voor mij toen. Thuis geven en gaven ze niet veel om me, mijn vader is een druke zakenman en is vaak op reis en als hij er wel is zit hij op kantoor, ik zie hem eigenlijk nooit en heb geen band mee, als we contact hebben is het net alsof ik zaken met hem doe. Mijn moeder is gewoon druk met andere dingen bezig. Verder heb ik nog broers ens zusjes maar die zijn ook ieder met zijn eigen ding bezig, het is alsof ik binnen in een glazen box zit en schreeuw om hulp maar niemand hoort, niemand kijkt om. Toen ik met zelfmoordgedachten begon was pas ongeveer 2 maand terug.
Het begon ermee dat mijn ex waarmee 2 en half jaar het heeft uitgemaakt, hij had er nooit echt een goede reden voor. Na dat het uitging bleven we met elkaar omgaan en ik raakte zwanger.
Na dat ik het me ouders heb verteld dat ik het wilde houden (puur omdat ik tegen abortus ben) waren ze heel teleurgesteld, ik mocht thuis blijven en zal gesteund worden maar ik werd letterlijk genegeerd, mijn vader was boos en mijn moeder gaf me het gevoel dat ik niet meer haar dochter was, ik stond er alleen voor. Ook heeft mijn ex en zijn familie laten weten dat ze er niks mee te maken wilde hebben, ik werd eerst bedreigt en gemanipuleert, het was verschrikkelijk. Iemand die zolang heeft gezegd dat hij van je houdt laat je dan in 1 keer vallen, juist wanneer je hulp nodig hebt. Na een maand van vechten voor mijn kindje kon ik eindelijk rustig ademen, hij en zijn familie lieten niks meer van zich horen. Ik begon wat dingen te regelen en heb school afgezegd. Maar na een aantal week kreeg ik een miskraam. Mijn wereld storte in!
Ik wilde geen kind maar toen ik 1 maal zwanger was en het gevoel heb ervaren hoe het is wilde ik niks liever dan het kindje houden. Ik raakte nog depressiever. Mijn ouders waren natuurlijk opgelucht, ze zagen -zoals gewoonlijk- mijn pijn niet. Het was verschrikkelijk!! Het voelde alsof ik nergens meer voor hoefde te leven.. Ik wilde mijn kindje terug!! Alles moest weer geregeld worden en ik moet weeer aan gewend raken dat er geen wondertje in me meer groeide en dat ik gewoon verder moet met mijn leven.
Toen ik er een beetje overheen kwam, besloot ik terug naar school te gaan. Daar wilde ze me niet meer hebben, ze vonden me ineens niet meer geschikt :S.. Ik zat des tijds op de dansacademie in A'dam.
Ik had nergens meer zin in, dat was het enige wat ik wilde, DANSEN! en dat kon niet meer. Ik wilde geen andere opleiding gaan volgen en deed niks meer. Alles deed pijn, mijn hart mijn lichaam was uitgeput. Geestelijk ben ik door de war, niks is meer waard, daarbij heb ik 2500 euro schuld bij de IBgroep. Ik weet dat ik mijn schulden moet aflose en dan wil ik naar het buitenland, ik wil en moet hier weg en dat is mijn enige uitweg (maar daarvoor moet ik aan veel geld zien te komen, dat lukt me nooit, niet met me depressie, het is alsof ik stik), een andere optie is zelfmoord. Ik ben gestopt met drinken sinds mijn relatie met me ex begon maar ben begonnen me lichaam te beschadigen wanneer ik me 'down' voel. Ik wil er echt mee ophouden maar het lukt me gewoon niet.. Ook kan ik met niemand erover praten, me vriendinnen begrijpen me niet. en die wil ik ook niet lastig vallen die hebben hun eigen problemen wel. Mijn ouders vinden dat ik me aanstel bovendien heb ik wel meerdere keren ruzie met ze op een dag ondanks dat ik me uitsloof en hartstikke me best doe in het huishouden. Ik heb echt iemand nodig die me begrijpt, die me kan helpen..
Er is geen uitweg...
Datum:
22-03-2008
Naam:
Sarai
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Het heeft geen zin

Hallo,

Nou kijk, ik vind niks meer aan het leven. Dit komt voornameljik doordat ik constant genegeerd word en niks meer te willen heb. Mijn ouders hebben het altijd voor het zeggen. En ik word er zo ziek van als ik elke keer vraag waarom ik genegeerd word, dat ik dan iedere keer dezelfde woorden te horen krijg. Namelijk: Jij bent er nog niet klaar voor. Ik bedoel, waar slaat dat op? Ik ben er nog niet klaar voor? Ze beschouwen mij als een idioot die toch niks zinnigs kan zeggen. Daarom kan ik niet zo verder leven.
Datum:
22-03-2008
Naam:
Rob
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

eenzaamheid

Ik ben nu 8 jaar alleen en trek het niet merr. Ik heb alles geprobeerd om een leuke meid te krijgen maar ben niet populair terwijl niemand kan zeggen wat het is: ik ben niet lelijk en niet anti-sociaal. Ik snap het niet meer na al die tips en relatieboeken die ik heb gelezen..en zie het niet meer zitten. De pijn is ondraaglijk

Guido
Datum:
22-03-2008
Naam:
Guido
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

gewoon een kut leven

Ik zit al tijden iedere dag gewoon te denken om te stoppen met leven.. alles gaat kut. me opleiding is mislukt geen geld voor een andere opleiding, heb schulden, vrienden die ik heb/had lijken achteraf tog geen echte vrienden te zijn..denk al een jaar om zelfmoord te plegen.. toen ik 17 was heb ik ondanks dat het nog niet nodig was een extra begafenis verzekering afgesloten om me ouders niet met de lasten te aten zitten,,
alles wat men tegen me zegt neem ik te letterlijk en zit daardoor ook iedere dag elk moment te stresse,, wat vorige week een soort hartkloppingen opleverde.. ik hoopte dat het gewoon klaar was ma blijkbaar dus niet.. vind deze wereld gewoon kk
alles wat ik doe mislukt of werkt niet...
heb overal al gelope kwa hulpdiensten niets heeft gehlopen
hoop ergens dat dit me laatste bericht is geweest..
Datum:
22-03-2008
Naam:
kut leve
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

ik weet het niet meer.

Ik ben zo bang, ik weet het niet meer. Al heel lang niet meer eigenlijk. Ik schaam me ontzettend hiervoor maar wil het toch kwijt, ik denk dat ik een ziekte heb in mijn hoofd. ik voel me ontzettend gek en denk soms dingen die niet waar zijn, erge achterdocht en heb soms stemmen. Ik probeer mn hoofd boven water te houden maar nu lukt het niet meer. Ik weet niet tegen wie ik het kan zeggen, mijn moeder zal wel teleurgesteld zijn en ik wil niet in het gekkenhuis belanden. Ik voel me zoo alleen en verdrietig. Ik moet het toch kwijt, en vanavond zeg ik het tegen mijn moeder misschien kan zij me helpen. Dit moet stoppen. Ik hoop dat er iets tegen te doen is, dat ik te helpen ben. ik leef nu dag en nacht in een nachtmerrie en houdt het niet meer vol. Ik kies ervoor om het te delen. Ik heb al zo vaak aan zelfmoord gedacht, maar ik geef het nog 1 kans, misschien dat anderen mij kunnen helpen al doe ik ze pijn met wat ik ga zeggen, tenminste dat denk ik.
Dit was het, succes iedereen met zijn eigen battles.
groeten Annet
Datum:
21-03-2008
Naam:
R
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

leven is een strijd

het begint als je geboren wordt
gaat er iets mis bij de geboorte dan kan het je hele leven beinvloeden

zelf heb ik zuurstof gebrek gehad
de gevolgen hou ik mijn hele leven bij mij
kan slecht leren

de school
op school werd ik altijd gepest
zag er anders uit dan de rest
werd vaak uitgelachen
en durfde niks tegen mijn ouders te zeggen dat ik gepest werd

uiteindelijk heb ik wel
alle scholen afgemaakt
waar ik op heb gezeten
heb zelf een koks opleiding afgemaakt

werk zoeken

werk heb ik altijd wel gehad wil en kan werken als er geen werk was bij het uitzendbureau ging ik weer verder zoeken naar ander werk je moet kunnen leven
en leuke dingen doen

nu en later
op me zelf wonen wil ik graag
heb een woonboot maar de gemeente doet heel moeilijk ik sta niemand in de weg en het geeft geen schade aan de natuur
wat doe ik steeds verkeerd
heb ook geen schulden
ik werk
en toch word alles tegen gewerkt
ik word er moe van heel moe



Datum:
21-03-2008
Naam:
jan
Leeftijd:
21
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.