Levensverhalen (pagina 1117)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

De vader van.......

Lieve mensen,
ik ben de vader van een mooie, lieve dochter welke geprobeerd heeft een einde te maken aan haar leven. Verdriet, machteloosheid en angst zijn zaken welke door mijn hoofd schieten. Ik en mijn ega willen haar alle hulp bieden die ze wil en nodig heeft. Zelfmoord is in deze geen oplossing, het geeft zoals dochterlief zelf zegt, gedoe?!, maar we houden van haar voor ons komen alleen maar vragen, waarom?
We willen haar helpen, een uitweg bieden! Zelfmoord is en blijft geen optie, geeft verdriet voor een ieder.
Ook als ik al jullie verhalen lees, denk ik denk aan jezelf wees sterk voor jezelf, je bent een prachtig individu een mens waar ook al hoor je dit niet altijd ,veel mensen van houden en trots op zijn. Wees niet te negatief over jezelf maar geloof in jezelf, je bent en blijft een prachtig mens!
Blijf praten en sta open voor de mensen die van je houden!!!!
Datum:
28-04-2008
Naam:
henk
Leeftijd:
47
Provincie:
Zuid-holland

te lelijk

ik was met iemand een jongen van 12.toen hij het uitmaakte zei hij dat ik TE LELIJK ben en hij bleef me er mee pesten!nu is het even gestopt maar da begint weer tussen onze relatie is er vanalles gebeurt maar dat zeg ik liever niet.


op school heb ik dat ook voor lode pest me soms ook omdat ik zogezegt een manwijf ben en ik kan er niet meer tegen nu is dat ook even gestopt maar jh dat begint weer enz...
Datum:
28-04-2008
Naam:
jolien
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Dromen zijn bedrog !?

Ik ben mijn hele leven al ongelukkig. Ik heb al vele malen aan zelfmoord gedacht.

Een poging is er nooit van gekomen. Dit bestaat ook niet voor mij het is zelfmoord of niet. Ik kan de keuze tussen leven en dood niet maken. Hij is te lastig. De keuze is te moeilijk en makkelijk tegelijk.
Hierdoor word ik gedwongen om te blijven leven.

Met als lichtpuntje in de grote duisternis mijn vele dromen in een betere toekomst.

Emigreren naar een plek met minder mensen minder verantwoordelijkheden minder verplichtingen. Een afgelegen plek, een mooi natuurlijk gebied en in de buurt een stad waar ik naartoe kan als ik gezelschap nodig heb.
Samenwonen met een vrouw die het vermogen heeft me te kunnen begrijpen en zich hier ook de moeite voor neemt.
Een vrouw die evenveel rekening met me houdt als ik met haar doe.
Ze hoeft het uiteraard niet altijd met me eens te zijn.

Een verdraaid moeilijke droom, maar lang niet onmogelijk.
Een beslissing die bijna net zo moeilijk en ook makkelijk is, als de beslissing "zelfmoord plegen".

Ik lees hier vele verhalen die ik herken.
Ik ben een korte periode gepest, maar ben ook een periode zelf pester geweest.
Ik ben een tijd heel lelijk geweest door ernstige acne waar ik dankzij zware medicatie vanaf gekomen ben. Ik heb periodes veel drank en drugs gebruikt

Mijn jeugd is behoorlijk verrot geweest. Mijn ouders wisten niet goed hoe ze met me moesten omgaan en namen vaak verkeerde beslissingen.
Ik heb ze dit allemaal vergeven, omdat ik weet dat hun bedoelingen goed waren.
Mensen vonden me dom. Dit werd niet in mijn gezicht gesnauwd, maar ik was slim genoeg om door te hebben dat mensen dit vonden.

Nu zie ik er goed uit(dat vind ik zelf althans), ik drie goede vrienden, ben ik best een populair persoon, maar mis nog steeds de levenslust.
Ik heb in het verleden maar een relatie gehad waar ik niet warm of koud van werd. Deze relatie heeft dan ook niet lang geduurd.
Tegenwoordig weet niet meer eens hoe het voelt om verliefd te zijn.
Huilen heb ik in geen jaren meer gedaan.
Mijn leven voelt als een dal met een aantal piekjes erin.

Mensen om me heen zien mij als een vrolijk persoon met een goed gevoel voor humor. Op een moment als dat ben ik die persoon ook, dit zijn dan geen neppe emoties.
Op momenten dat ik alleen ben en me eenzaam voel begin ik te piekeren. Ik besef me dan ook aan welke verplichtingen ik vast zit en dan vraag ik me af waar ik het voor doe.
Ik word gek van het vele geven en zo weinig terug te krijgen. Ook vind ik het leven saai en doelloos.

Ik ben niet boos op mensen die totaal niet begrijpen dat mensen zelfmoorneigingen hebben. Ik begrijp deze mensen ook al begrijpen ze mij niet...
Dit is onwetendheid, te vergelijken met een doof persoon die wel af en toe de trillingen kan voelen van geluidsgolven, maar zich geen voorstelling kan maken over het horen van geluid.
Dit komt omdat ze vaak niet verder kijken dan hun neus kort is. Helaas zijn de meeste mensen zo en is het hierdoor niet gebruikelijk om te zeggen dat je het niet meer ziet zitten.
Dan behoor je namelijk meteen tot een buitenbeentje en krijg je al snel het label "wazig", "vaag", "gestoord" of Nerd op je geplakt.

Toch hoop ik dat mensen die hier een bericht achterlaten, net als ik de keuze tussen leven en dood niet maken.
Hoe moeilijk het ook is. De meeste personen Zoals jullie zijn volgens mij de interessantste mensen die er zijn. Unieker dan uniek gevormd door de vele moeilijke gebeurtenissen in het leven.

Iedereen die hier schrijft dat hij/zij nadenkt over zelfmoord, begrijpt anderen met diezelfde gevoelens en heeft dus de gave er andere mensen mee te helpen.
Mensen zoals jullie (kunnen)zorgen voor een verbetering in de maatschappij.
Ik vind het een groot verlies voor de samenleving dat juist deze mensen vaker zelfmoord plegen.
De levenslessen van dit soort mensen kunnen van groot belang zijn voor verbetering in de maatschappij.

Ik zal de keuze tussen leven en dood pas maken als ik 100% zeker ben dat ik bepaalde doelstellingen/dromen niet meer kan halen. Ik vrees dus dat ik moet doorknokken tot ik lichamelijk/ geestelijk niets meer waard ben.

In bedank iedereen voor zijn reactie hier! Dit geeft voor mij een duidelijk beeld over hoeveelheid mensen die met deze problemen kampen.
Dat geeft mij veel steun....
Ik hoop dat ik met dit verhaal ook mijn steentje kan bijdragen voor anderen.
Uiteraard hoef je het niet met me eens te zijn. Ik hoop wel dat je je de moeite doet om het te begrijpen.

Ik wens iedereen veel sterkte en stuur jullie de kracht om te blijven knokken!
Datum:
28-04-2008
Naam:
Nielo
Leeftijd:
22
Provincie:
Limburg

Doelloze nobody

Tja eerlijk gezegd heb ik het recht niet heb om te denken zoals ik doe. Ik heb geen slechte jeugd gehad, geen nabestaande verloten, ik heb wel vriendinnen, lieve ouders en een fijne broer.

En toch zou ik er voor mezelf geen moeite mee hebben als het lichtje uitgaat. Eindelijk rust.

Feit is dat ik het leven maar moeilijk vind, worstelen tot de dood. Ik ben heel slecht in beslissingen maken, vind dat heel zwaar om te doen en kan er mega tegen opzien. Verder vraag ik me af wat ik hier doe op deze aardbol. Als ik er niet meer zou zijn draait de wereld gewoon door. Wat is de zin van het leven? De toekomst die zie ik liever niet, ik zou ook niet weten hoe die eruit zou zien. Waarschijnlijk heb ik dan nog steeds geen ene fuck bereikt, al zal iemand anders daar anders tegen aan kijken. Beld m’n broer net dat hij gaat trouwen, blij voor hem. Maar ook eng, ik heb het gevoel dat iedereen vooruit gaat in het leven, iets opbouwt en ik blijf staan. Dat heeft ook met m’n vriend te maken aan de ene kant houd ik van hem en andere kant als ik rationeel denk ben ik misschien wel beter af zonder hem.

Maar ja een einde eraan maken, hoe doe je dat zonder andere mensen tot last te zijn. Ik heb er al heel veel overnagedacht en denk er al een aantal jaar aan. Slapen en nooit meer wakker worden is het mooiste, maar dat zit er toch niet in. Per ongeluk doodgaan dat zou het mooiste zijn (ongeluk, ziekte), weten mensen tenminste ook niet dat je ertussen uit wilde stappen. De grootste drempel is vooralsnog is dat ik het m’n ouders niet aan kan doen. Die houden echt wel van mij en ik vind het te zielig voor hen om te verdwijnen. Daarbij gaan andere mensen dood die heel graag verder geleefd hadden. Het zou bijna niet eerlijk zijn omdat bewust de stekker eruit te trekken. Probeer soms evengoed wat leuks te doen en dus we ploeteren maar verder.

Verder snap ik niet dat andere mensen het als egoisme zien zelfmoord. Ik snap wel dat ze met onbegrip blijven zitten. Maar wat moet je dan als je zelf niet meer verder wilt, dan moet blijven leven voor anderen?
Datum:
28-04-2008
Naam:
Een onbetekenend persoon
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

Wat een kut leven.

Ik ben een meisje van 13, Ik haat mijn leven. ik heb altijd wel ruzie hier thuis, maar het raarste is dat ik mezelf niet durf op te hangen... Ik snij wel omdat ik mezelf een mietje vind. ik verder vertel dit aan niemand, maar tog zou ik het aan mijn vriendin willen vertellen. want zij heeft er vroeger ook last van gehad, volgens mij nu nog steeds een beetje... Maar ik zou echt niet weten hoe ik dit moet vertellen. Ik ben het leven zat, ik weet eerlijk gezegd niet waarom. Dat is nou ook al zo raar. maar goed. Ik kan er mee leven, denk ik...
Datum:
28-04-2008
Naam:
Anoniem...
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

verdriet bijna zelfmoord

ik had net mes in me handen..
kwou net zelfmoord plegen..
jullie site kwam toevallig voor mijn scherm..

dit gebeurde er.
ik vind een meisje leuk..echt super leuk..
zei vond mij ook heel leuk..
maar een andere jonge vind haar ook leuk..
en dan kom ik even op msn en zegt ze van ja ik heb heel wat dingen over je gehoord.
ze vertelt niet wie of wat het heeft gesegt..
nu haat iedereen mij volgens mij..
ik heb echt hulp nodig want dit kan niet verder... zit nu thuis met tranen en tuiten te huilen..
mail me snel terug voor het te laat is..
plz help mij van dit soort dingen!!!!
Datum:
28-04-2008
Naam:
Serkan
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

altijd alles fout

mijn grootste reden voor zelfmord is dat ik altijd alles fout doe.vooral op school.ik jank veel te snel ,ze lachen me uit als ik geen goed scheldwoord naar huhn kop slinger,ik ben lelijk,dom,en ronduit het meest mislukte en zieligste kind op aarde. ik kan er niks aan doen maar ik trek me daar veel van aan. eerst begon het met dat ik ze een rede wou geven om me lelijk te vinden. ik sneed mezelf en daardoor werd het me nog duidelijker dat alles wat ze zeiden ook nog waar is... als ik nu een touw bij me had zou ik mezelf ophangen..
Datum:
28-04-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

hoe?

Hoe vertel je mensen die om je geven dat je niet meer wil?
Hoe vertel je ze dat je genoeg heb van deze wereld?
Hoe vertel je ze dat je de hoop hebt opgegeven?
Hoe vertel je ze dat je op het punt staat alles op te geven?
Datum:
28-04-2008
Naam:
K. de W.
Leeftijd:
18
Provincie:
Flevoland

net of hier posten iets helpt

dit is al net zo hypocriet als de rest van deze wereld. Net of het helpt hier neer te zetten wat je wil en waarom.
Waarom is toch altijd het zelfde ? het ondragelijke lijden van de persoon ...... en geen mens om diegene heen die t snapt.

Koele kut wereld is t geworden. Mensen denken alleen nog ikke ikke ikke en dat iemand om hun heen lijd hebben ze geen eens erg in of ze willen t niet zien

in mijn geval is t de ultime eenzaamheid.
en t totaal waardeloos en nutteloos zijn in deze wereld.

Datum:
27-04-2008
Naam:
mike
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

Geen gevoel

hallo,
ik ben een meisje van 14.
ik zo smoor om iemand die ik nu al 6jaar ken.
hij is een beetje ouder als ik ,, maar ik hou gewoon zoveel van hem
maar ik durf em dat niet te zeggen.
hij is de enige voor wie in nog leef, voor wie ik nog moeite doe om te leven.
telkens doet hij me vanbinnen pijn terwijl hij dat niet ziet wat er met mij echt aan de hand is.. haar hij is ook zo lief voor mij;; maar soms laat hij dingen aan me zien wat mij vanbinnen pijn doet.. de vraag is,, wil ik nu nog wel leven,, alleen voor hem?
Datum:
27-04-2008
Naam:
geen gevoel
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.