Levensverhalen (pagina 1097)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil dood

ik wil echt dood , ik heb zo kut leven :( mijn ouders zijn gescheiden me vader noemt me moeder alleen maar snol ! mijn moeder heeft het , het beste met mij voor ! mijn vader zegt ga je nog keer naar je moeder toe ? en tegen mijn moeder zegt mijn pa ; De kinderen willen niet bij je komen ! ik word overal tot gedwongen , ik vind niet meer leuk heb op een avond recht in gezicht van me moeder gezegt ik wil dood , ze begon meteen te huilen heb mezelf zo vaak zitten snijden , maar toch kan ik het niet die ene ader doorsnijden :( , ik wil het zo graag , heb net uit met mijn vriendin hou zo veel van haar , maar vind haar niet meer leuk en ik doe haar alleen maar pijn en dat wil ik niet zien :( help me asjeblieft ik wil dood !
Datum:
04-06-2008
Naam:
Pietje
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

begrip en onbegrip

ik ben net als Accomplishment toevallig op deze site terecht gekomen, en in tegenstelling tot haar begrijp ik jullie ergens ook wel.

ik ben ook door een erg moeilijke tijd gegaan toen mijn ouders gingen scheiden. ik was toen net lekker aan het puberen, en dit maakte dat alleen maar erger.
het is nu ongeveer vier jaar geleden, maar vorigjaar is de klap pas echt aangekomen!!! in de tijd dat mijn ouders gingen scheiden, wou ik me sterk houden, voor mijn vader waar ik toen bij woonde, maar vooral voor me jongere zusje. ik begon me als een vrouw voor mijn vader te gedragen inplaats van zijn dochter, ik heb de rest van mijn pubertijd gemist. ik was te druk met de zorg voor anderen dat ik niet merkte dat ik het zelf ook moeilijk had. 3 jaar geleden ben ik gaan samenwonen met mijn vriend, en mijn vader is toen naar een andere stad verhuisd. TOEN kwam voor mij de klap pas, ik hoefde niet meer voor me vader te zorgen, mijn zusje had ook alles al een plekje gegeven, dus nu had ik tijd voor mezelf. ik ben heel depressief geweest en had vooral veel angstaanvallen, om niets, ik kon alleen maar huilen en schreeuwen. ik smeekte mijn vriend om bij me te komen, maar als ie dat deed, stootte ik hem weer af, waardoor hij me weer met rust liet en weg liep. mijn reactie daarop was weer huilen en schreeuwen. toen kwam het hyperfentileren er ook nog eens bij..... je merkt al dat ik door een diep dal ben gegaan waarin ik nergens zin in had, en nu komt het....... ik wou ook zelfmoord plegen, vandaar dat ik jullie wel begrijp. maar..... ipv het bijltje erbij neer te gooien, heb ik hulp gezocht! het is een hele stap om dat te doen,maar geloof me, het helpt! ik ben nu in therapie en het gaat zo veel beter met me, ook heb ik medicatie, zolang ik die slik blijf ik positief denken.
er is maar 1 persoon die mag beslissen of het jouw tijd is, en dat is GOD. geloof me, zolang Hij je nog niet komt halen heb je genoeg kracht om uit welk probleem dan ook te komen.

veel liefs, Simone
Datum:
04-06-2008
Naam:
Simone
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

ik zie mijn leven niet meer zitten

ik heb een rot jeugd gehad. Nu eindelijk een studie, maar echt heel veel werk en dan nog voor iemand zorgen ik trek het gewoon niet meer:(
Datum:
04-06-2008
Naam:
lieve
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

GEEN

Je hebt geen weg meer te gaan. alles zit tegen. je zus die je kwijt raakt je vader die achterelkaar onder het mes wordt genomen en je ziet dat zijn gezondheid nooit meer hetzelfde zal zijn. Zijn lichaam nooit meer zal functioneren als eerst. je moeder lijdt eronder en jijzelf ook. je vriendin wordt niet accepteerd. Het zit allemaal te diep. Wat kan mij nog gelukkig maken?
Datum:
04-06-2008
Naam:
Ano
Leeftijd:
22
Provincie:
Friesland

18 jaar en zo veel pech

ik ben een jonge gast van 18 ik denk al aan zelfmoord sins mijn 14 jaar om dadt ik nooit begrepen werd door mijn ouders na een tijtje gingen ze zelfs schijden van elkaar en ben ik misbruikt (hierover wil ik geen detais weergeven) ben al een paar keer op een grove manier afgewezen geweest door mijsjes die ik echt graag zag maar nu ik kan zelfs niet meer slapen waarom is er een reden om nog te leven ik d8t het niet ik haaaat het goddamn leven ik krijg het verdorie niet uit diene stomme kop van mij (sorry voor taalgebruik is een gevoel van uitdrukking) het verhaal blijft door mijn hoofd spokern ik weet me echt geen raad .........
Datum:
04-06-2008
Naam:
van strijdonck
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Waarom?

Ik wil niemand kwetsen, echt niet! Maar waarom denken jullie dat door zelfmoord al je problemen zijn opgelost. Je leeft, je leeft gewoon het leven kan wel kut zijn maar je bent er. En wie weet wat er met je gebeurd als je zelfmoord gepleegd hebt. Je kan beter steun zoeken bij God, kennen jullie het verhaal van Lazarus niet? Uit de bijbel.
Er was eens een rijke man die gewoon was zich te kleden in purperen gewaden en fijn linnen en die dagelijks uitbundig feestvierde. Een bedelaar die Lazarus heette, lag voor de poort van zijn huis, overdekt met zweren. Hij hoopte zijn maag te vullen met wat er overschoot van de tafel van de rijke man; maar er kwamen alleen honden aanlopen, die zijn zweren likten. Op zekere dag stierf de bedelaar, en hij werd door de engelen weggedragen om aan Abrahams hart te rusten. Ook de rijke stierf en werd begraven. Toen hij in het dodenrijk, waar hij hevig gekweld werd, zijn ogen opsloeg, zag hij in de verte Abraham met Lazarus aan zijn zijde. Hij riep: “Vader Abraham, heb medelijden met mij en stuur Lazarus naar me toe. Laat hem het topje van zijn vinger in water dompelen om mijn tong te verkoelen, want ik lijd pijn in deze vlammen.” Maar Abraham zei: “Kind, bedenk wel dat jij je deel van het goede al tijdens je leven hebt ontvangen, terwijl Lazarus niets dan ongeluk heeft gekend; nu vindt hij hier troost, maar lijd jij pijn. Bovendien ligt er een wijde kloof tussen ons en jullie, zodat wie van hier naar jullie wil gaan dat niet kan, en ook niemand van jullie naar ons kan oversteken.” Toen zei de rijke man: “Dan smeek ik u, vader, dat u hem naar het huis van mijn vader stuurt, want ik heb nog vijf broers. Hij kan hen dan waarschuwen, zodat ze niet net als ik in dit oord van martelingen terechtkomen.” Abraham zei: “Ze hebben Mozes en de profeten: laten ze naar hen luisteren!” De rijke man zei: “Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe komt, zullen ze tot inkeer komen.” Maar Abraham zei: “Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat.

Misschien helpt het jullie niet, maar pleeg gewoon geen zelfmoord. Achteraf blijkt dat de anderen heus wel om je gaven. Dat doen ze ook wel zonder dat je dood bent! Ik weet dat ik jullie hier niet mee kan helpen ik hoop alleen dat ik jullie een beter gevoel kan geven. Want zelfmoord plegen mag niet volgens de bijbel en ik gun jullie heus een plekje in de hemel.

Nouja ik bedoel het goed ik hoop dat jullie het ook goed op vatten. Zo niet: Het spijt me, doe dan alsof je het niet gelezen hebt
Datum:
03-06-2008
Naam:
Diana
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

wie mist me?

Ik ben veel gepest op school, ik moet nu nog uitkijken of ik wordt weer gepest. Dat pesten doet pijn pijn van binnen. Er werd altijd gezegt dat ik lelijk was, ik trok me er niets van aan, maar diep van binnen brokkelt er een stukje af. Steeds weer tot er niets over is. De laatste tijd denk ik vaak aan de periode dat ik gepest werd. Ik moet dan zo huilen dat ik al een zelfmoordpoging heb gedaan, mislukt helaas. op school ben ik het verlegen aardige meisje, maar thuis voel ik mezelf niets waard. Ik ben lelijk. De pesters hadden gelijk! wat doe ik hier nog? Wie zal me missen als ik weg ben? NIEMAND!! Ik ben het niet waard HELP
Datum:
03-06-2008
Naam:
weegschaal
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

zelfdoding

lieve mensen,

wie heeft er nu niet eens de gedachte dat al je problemen zijn opgelost als je er niet meer bent? Ik heb dat zelf vroeger, soms nog wel, ook wel en een heuse poging gedaan. Gelukkig achteraf ben ik op tijd gevonden. Ik zeg gelukkig omdat ik nu jaren verder ben, een uitvaartonderneming heb waardoor ik veel met zelfdoding te maken krijg. Zelfmoord vind ik een verschrikkelijk woord dus zal ik dat nooit gebruiken.
Of je nu gepest wordt of andere problemen hebt, besef dat deze dingen je alleen maar zullen sterken in dit verdere leven. Hoe meer problemen je hebt des te krachtiger zul je worden!
Daarbij, als je een natuurlijke dood sterft heb je hier op aarde een taak te volbrengen en als je die hebt volbracht dan ga je naar een hoger iets, een eeuwig leven waarin geen pijn of pesterijen zijn. Als je de hand aan jezelf legt denk ik dat je je taak hebt afgebroken waardoor je zult zweven tussen hemel en aarde om zo alsnog naar dat eeuwige leven te kunnen gaan. En ik denk dat dat nog veel zwaarder is als je bestaan nu (ik merk dat vooral als ik iemand zijn of haar laatste verzorging geef, ze zijn er gewoon bij!) Ik ben helemaal niet gelovig maar heb dit intense gevoel!
Bovendien, sta er eens bij stil wat je je omgeving aandoet. Die pijn is niet te verwerking, zo weten we inmiddels uit ervaring. Kiest een kind voor een einde dan houdt op dat moment ook het leven voor je dierbaren op. Dat is ook wel logisch want ze zullen zich iedere dag afvragen; "had ik het kunnen verkomen?, had ik maar beter geluisterd, wat hebben we fout gedaan enz. Aan die vragen komen geen eind.

Weet dat met de tijd alles over gaat als je het de tijd geeft! Heb je het zo moeilijk dat je het even helemaal niet meer ziet zitten, probeer je dan op de dingen te richten die wel goed voelen, (soms voelt helemaal niets goed maar heb dan geduld tot dat er wel is) je zult zien dat je door de tijd heen steeds sterker zult worden en achteraf heel blij zult zijn dat je deze keuze niet hebt gemaakt!

Lieve Jan, ik heb jouw stukje gelezen en weet je wat ik vind? Homo's zijn geweldige mensen, erg gevoelig ook en vooral vrouwen zijn er gek mee omdat je met hen alles kunt bespreken zonder dat ze iets van je willen! Besef dat je bent wie je bent en wees hier trots op! Kijk diep in je hart en volg je gevoel! Geloof me, als je het allemaal even de tijd geeft dan valt alles op zijn plaats en komt er echt een tijd waarin je er om kunt lachen. (Geloof me want ik spreek uit ervaring)!

Heel veel sterkte en denk erover of je je dierbaren de rest van hun leven ongelukkig wilt zien (iets dat je zelf meekrijgt als je zweeft tussen hemel en aarde) of dat je de tijd die er nu nog even ongelukkig uitziet wilt "uitzitten" om vervolgens als een krachtig en mooier mens verder leeft met daarbij ook de mooie dingen die je zou missen als je er niet meer bent.
Geloof me, ze zijn er echt! Tijd...... het heeft tijd nodig dus wees geduldig!

Ps. Ik respecteer het als je er voor zou kiezen, doe het wel overwogen!


Jelke
Datum:
03-06-2008
Naam:
Jelke
Leeftijd:
42
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

ik kan niet meer zo door gaan! echt niet! ik wil een einde maken aan mijn leven, omdat ik zeker weet dat ik geen leuke toekomst zou hebben.
ik weet niet meer wat ik moet doen!
mijn leven heeft geen nut en ik heb alleen maar heel veel pijn...
en als ik een einde maak aan mij leven dan zal ik die pijn niet meer voelen en dat is precies wat ik de afgelopen twee dagen heb geprobeerd te doen.
ik weet alleen niet hoe ik zelfmoord kan plegen.
ik wil natuurlijk geen pijn leiden, maar ik wil gewoon niet meer leven.
ik blijf dit jaar zitten dat weet ik zeker, en me vadre zal dan heel erg boos op mij zijn.
en dan mag ik volgend jaar helemaal geen leuke dingen meer doen en dat wil ik helemaal niet.
hij zal voor altijd boos op me zijn omdat ik dus niet over ga en daar kan ik niet mee leven.
ik wil ook niet bij die kleintjes in de klas komen daar voel ik me helemaal niet thuis natuurlijk.
en ik weet ook wel zeker dat mijn toekomst afschuwlijk zal zijn dus heeft het ook geen nut om ervoor te gaan werken.
ik heb helemaal geen dromen dus waarom zou ik dan nog willen leven...?
Datum:
03-06-2008
Naam:
sarah
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

voor mij geen uitweg

ik zit al vanaf mijn 18 thuis geen vrienden om me heen mijnfamilie ziet mij niet staan. Alleen als ze wat nodig hebben kunnen ze mij vinden, ik heb ook nooit echt liefde gekend ik ben er altijd achter gekomen dat ik daar door gebruikt werd dat ik van anderen hoorde dat hij me aleennodig had voor geld en andere dingen als ze niets kregen lieten ze mij barsten heb altijd in het zelfde huis gewoond al mijn heleleven ben als kind altijd al geplaagt op school tot aan mijn 18 levens jaar dacht dat ik er an verlos was egon het ook o mijn werk elke dag maar weer ik durf zelfs haast niet meer naar mijn werk te gaan omdat ik dan het zelfde weer hoor ik meld me vaak ziek zo dat ik in me zelf kan keren ik zie er nu ook niet meer uit ben altijd al mollig geweest maar nu helemaal en als er ook maar iets gebeurd is dan word er gezegt hey vetzak jij was het weer he moest je dat weer doen mijn eigen familie terwijl ze het zelf deden zo zit het mij mij en dat gaat al zo lang ik et weet
Datum:
03-06-2008
Naam:
wendy
Leeftijd:
28
Provincie:
Anders
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.