Hoi,
Ik zie het leven niet meer zitten en moet telkens denken aan mensen die zelfmoord gepleegd hebben. Dan denk ik bijvoorbeeld aan herman brood of bij ons in de buurt waar iemand zelfmoord pleegde.
Ik zal het niet durven al zie ik dit rotleven ook niet meer zitten.
Ik ben na een gehele molen door te zijn geweest manisch depressief verklaard. Al denk ik dat jullie straks wel merken dat er nog wel een stoornisje achter zit maar zij nooit echt te weten zijn gekomen.
Ik heb sinds mijn jeugdjaren last van depressies. Mijn ouders hebben vaak problemen met elkaar, angt en beven was het thuis. Door al die ruzies.
Ik zocht mijn heil op internet en ontmoette een jongen. hij was loverboy. Ik was er bijna in maar ik ben optijd uit dit wereldje kunnen gaan toen ik zag wat hij wilde gaan doen. Het heeft mij veel pijn en verdriet gedaan. Het enige wat me moeder zei; je bent een turkenhoer!
Praat er niet met je vader over.
Daarna ontmoette ik een andere jongen. Hij zei dat hij me wel wilde helpen met mijn verdriet. Uiteindelijk verkrachtte hij me.
Ik was heel verdrietig maar niks mee gedaan. Ik zakte alleen verder weg. Depressie in en uit.
Uiteindelijk manisch depressief verklaard.
Maar goed; door alle gevolgen voel ik me nog steeds onprettig. Ik vertouw mensen niet meer, ik vind het moeilijk over me gevoel te praten en ik neem snel afstand van mensen. Ik associeer ook veel.
het doet me pijn dat me leven zo loopt.
Ik slik nu 6 pillen per dag voor me ziekte en nog voel ik mijzelf zo :(
Ik werk, doe mijn ding en ben blij als ik weer in bed ga liggen om te slapen. ben best geissoleerd maar het boeit me ook niet eens.
Ik zal het niet erg vindne om dood te gaan iedergeval. Alleen ik heb het lef niet om dat echt te doen. Ik hoop alleen dat me leven niet te duurt. Zo stoot ik mensen in me omgeving niet tegen het hoofd.
Mijn leven, mijn gedachten, mijn gevoelens kunnen mensen niet begrijpen. Wie maakt ook zulke gekke dingen mee in zijn leven.
En dan heb ik alles gedaan om iemand te worden. Ik heb een goede baan: hbo niveau ondanks dyslexie en alle depressies en angsten. Ik doe een broep met mensen met oa. mijn problemen.
En eigenlijk ik ben iemand op werk, en op me bankrekening. Maar van binnen ben ik niemand :(
Ik hoop eignelijk alleen dat het leven snel over is. Vind zelfmoord eng, maar ook je doet je omgeving pijn.
Persoonlijk geloof ik na alles niet meer in de hulpverlening en zeker niet in al die rotpillen. Nu 6 en ik ben nog niet blij. En sinds 2005 contant te vinden in de psychiatrie. Tja :S ik weet niet durf niet meer naar toekomst te kijken. Ik leef zo en ja meer hoef ik ook niet en boeit me ook niet.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.