Levensverhalen (pagina 1010)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hoe?

Eigenlijk wil ik niet meer, alleen zorgen om mijn kinderen houd me tot nu toe hier. Toch denk ik dat wat ik in dit leven kwam doen me : of niet lukt/of misschien wel is om een eind er aan te maken. Het ligt aan niemand (misschien is depressie wel een ziekte) maar ik weet hoe iedereen zich voelt die hier over na denkt. Ik heb al de meest humane manier gevonden en daar hoeft niemand onder te leijden behalve diegene die je vind Ik moeet dus niet thuis zijn. Het liefst zou ik een giftige plant nemen waarmee ik een hartaanval krijg, zodat mijn kinderen niet hoeven te weten dat ik het gewoon allemaal niet ankon, maar gewoon door ziekte ben overleden. Misschien vind ik die plant nog, want ik wil niet dat zij lijden door mij :-(
Datum:
16-11-2008
Naam:
maakt niet uit
Leeftijd:
46
Provincie:
Utrecht

zo moeilijk om te leven

het leven is tot nu toe zo zwaar voor mij geweest, alles ben ik kwijt alles het lijkt of nieder ander vrlijk verder leeft ,maar ik ben zo moe,van al dat vechten er altijd alleen voor staan het moeten redden met weinig geld ,schuld en toch vechten om mijn kind een goed leven te kunnen geven, ik ben alles kwijt m,n 2 kinderen willen niets met mij te maken hebben m,n familie ook niet ik was altijd die gek die altijd iets bijzonders heeft,vandaag is ze jarig 11 jaar, ze hoort niets van de familie niets van d,r zussen,ze heeft alleen mij en ik heb alleen haar,met feestdagen zijn wij altijd alleen ,ik moet voor haar verder maar het leven doet zo,n pijn,ik wil niet meer verder ik wil niets meer weten of voelen er gewoon niet meer zijn, maar ik kan niet gaan voor m,n kind als zij volwassen is en sterk op eigen benen kan staan ,hoop ik dat ik van mezelf mag gaan,
Datum:
16-11-2008
Naam:
kim
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Hulp

Hey mensen,
ik lees allemaal verhalen ik begrijp het dat jullie het moeilijk hebben,. Ik ben homo ik las in je verhaal dat je een reactie wou nou ik vind je erg dapper vertellen dat je homo is erg moeilijk denk ik. Ik vind dat je het goed volhoud. En andere mensen als jullie ergens over willen praten als het wat oplucht of wat helpt kunne jullie altijd reageren. Sterkte mensen en bekijk het leven ook van de andere kanten ik begrijp dat soms alles in de put kan valen en dan het soms fokup is. Maar probeer alles uit je levn te halen.
Datum:
15-11-2008
Naam:
help
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

ik ben gewoon op heb egt alles! geprobeerd!

ik loop nu al een jaar rond met zelfmoord iedeen... heb al een poging gedaan ,, iss dusz mislukt,, toen ben ik in terapie geweest dat ging steeds betr was er weer un maandje boven op kon alles en iedereen weer aan ik was nergends bang voor ,, toen leerde ik een *leuke* jonge kennen hij woond in Almelo kreeg verxeering was allemaal sooow mooi ik hoefe me egt helemaal nergends zorgen over te maaken ik kon alles bij hem kwijt ik had toen 1 x weer een dip .. ik wou uit het raam springe maar hij hield me tegen ik kon bij hem uit huilen hij wist egt alles van me (oudrs slaan enz enz ) toen kreeg ik mail dat hij dood was van soown *vriend* van hem ... ik barste in traanen uit ik mogt niet naar de begrafenis van me ouders omdat ze hem nog nooit gezien hadde ... ik begon weer te drinken blown en snee in mezelf komt die ene vriend online ... hij segt soow jha was maar een grapje ... hij leeft ng gewoon heb gewoon gwhakt dit dat .. ik werd sooo boos dat iik gewoon mer kk heb ztte sgelden :$ maare 2 dagen later kwam me vriend dusz weer onlinee ik vraag wat was er ?
zegt hij niks maar ik ga nuu naar me vriendin .. ik soow kom jha naar mij ?
hij zegt nee ik heb un andr ....
nouu dan ben jhu tg gebrookenn ??!! hij heeft gewoon tegen me geloogen ik ben aleen maar goedgenoeg voor players en meer niet ik ben leelijk en dik ik probeer me zelf niet te snijden maaar ik ben gewoon kapot voeeel me egt WAARDELOOS !!!! t liefst spring ik nuu voor de trein ....:'( (W)
Datum:
15-11-2008
Naam:
D-K
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Familie

Ik heb een aparte familie. Na de familie die mij gegeven was achter me gelaten te hebben, heb ik zelf nieuwe familie gemaakt. Een familie van mensen die in geen enkele andere familie zouden passen. Het geluk van tot elkaar verdoemd zijn. Elkaar begrijpen. Ik voelde me ergens thuis.
Helaas is dat ergens niet lang geleden begonnen te veranderen. Onze Brady Bunch begint meer en meer te lijken op een Fall of the House of Usher. Van een gelukkig gebroken gezin naar een incestfamilie die op zichzelf instort. Ik trek de sfeer niet meer die week na week tussen de regels door te lezen is, onderhuids kruipt, en inmiddels zo zichtbaar is bij iedereen dat niemand er meer op let. Mensen met relaties zoenen openlijk andere mensen met relaties waar iedereen bij is. Mensen die met andere mensen spelen. Mensen die zichzelf naar de tering helpen. Alle onuitgesproken ruzies en verwijten. Ik trek het niet meer. Echt niet meer. De maan hangt nu wel erg dreigend boven ons huis, het wachten is nu tot ik mijn enige overgebleven familie ook kwijt ben...
Datum:
15-11-2008
Naam:
Dorian Gray
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

Nutteloos en alleen

Dit is vast een heel veel voorkomend verhaal en dat is nu net het punt.
Ik heb familie, vrienden, ik ga naar school , neem rijles en doe veel van wat andere ook doen, maar het voelt nutteloos en alleen.
Mijn moeder is manisch-depressief (en moeilijk), mijn vader hertrouwt, mijn zusje en beste vriendinnen hebben hun eigen leven en trekken steeds verder van me weg (en misschien ik ook wel van hen). I can't blame them. Ik ben al zeker een aantal jaar depressief en dat is geen lolletje, zeker niet voor mijn omgeving. Daarnaast heeft ieder zijn eigen leven natuurlijk en ik ben vaak depri en dat is meer een last dan gezellig. Who would wanna hang around that.
Ik kan met niemand echt praten, kan bij niemand mijn ei kwijt en niemand zou me echt missen. Ik ben net als de rest van de wereld alleen voeg ik niks toe. Mijn vrienden en familie kunnen makkelijk zonder me en dus voel ik me vaak alsof ik in de weg loop. Vrienden en familie zeggen dat ik altijd bij ze terecht kan, maar Ik voel me nog steeds een last en dat doet steeds meer zeer. Ze komen niet naar mij toe om te vragen samen iets te gaan doen of hun probleem bij mij kwijt te kunnen. Dat doet ook zeer.

Mijn studie ben ik zwaar aan het verpesten, zelfs als ik het echt probeer verpest ik het. (Ik ben bang dat ik gewoon niet slim genoeg ben)
Ik probeer zo goed mogelijk voor mijn moeder te zorgen. Zorgen dat ze de huur betaalt, niet te veel schuld opbouwt, de oude schulden afbetaalt, geld aan de kant zet voor de belasting, zorgen dat ze niet te eenzaam wordt, geen gekken dingen doet en me zorgen maken over haar drinkt en rook gedrag. Maar als ik eerlijk ben, maak ik ook daar een potje van.

Ik loop al maanden bij de GGZ en het enigste wat er is gebeurt is dat ik steeds zekerder van mijn zaak wordt, ik hoor hier niet en ik wil weg. Ik zit vast in mijn miserable life, zo diep in de put en zak steeds verder weg.
De GGZ was mijn laatste strohalm, maar het werkt niet en ik weet niet goed wat ik nu moet.
Ik wil me weer nuttig, gelieft en nodig voelen. Ik wil het gevoel hebben dat het leven betekenis heeft, een doel in mijn leven.
Terwijl ik dit schrijf kan ik me goed voorstellen wat mensen zullen denken. O hoor haar met haar makkelijke leventje, wat een een zeur piet.
Ik loop in de weg, ik zeur te veel maar veel anders kan ik ook niet. Ik heb het gevoel geen tallent te hebben, naast zeuren dan. Ik voel me dik, nutteloos en een sta in de weg.
Datum:
14-11-2008
Naam:
Suzan
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

ik verdien het niet om te leven

ik ben verliefd op dad ene meisje maar ze ziet me niet eens staan ze is het eneige waarvoor ik leef maar ze gaf me een gebroken hart en ik zie het niet meer zitten mijn vader is onlangs overreden en tis mij alemaal te veel srr besde mensen ik zie het niet meer zitten vaarwel
Datum:
14-11-2008
Naam:
sterckx ben
Leeftijd:
14
Provincie:
België

(L)

ik denk vaak aan zelfmoord,
maar aan de andere kant wil ik blijven leven omdat je wilt de toekomst toch meemaken en genieten.
maar als ik het echt niet meer kan, dan wil ik zo graag mogelijk weg zijn van hier.
ik wil in de hemel zijn weg van de aarde weg van iedereen die mij pijn doet.
je zoekt een oplossing die verkeerd is.
maar hoe wil je het anders oplossen?
het kan niet? HET KAN WEL!
praat met iemand die je goed vertrouwt.
als je zlefmoord pleegt doe je je dierbaren pijn. en jezelf ook!

liefs:)
Datum:
14-11-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

.

prostitutie, gedwongen misbuikt,
persoonlijkheidsstoornis..
depressie..
alleen
opstraat gezet
geen hulp.
in de steek gelaten. kansloos bestaan.
Datum:
14-11-2008
Naam:
lynn
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

efe

mijn leven is very goood, actually very very goood? Egt wel. Studiefinancering krijg ik niet, lening ook niet. Geld heb ik niet, gokke kan ik niet, kapper dood, ik wil ook dood. E= dit is mijn verhaal, alles fout, vader belt sgool,, elke dag, ik nooit op sgool, alleen gokke met vriwnds,, zonder geld, williue very goood, very very veyr good.
Slot = My momma ask me will i change, i tell her yeaaaaaaaaaah but it's clear I always be the same boy.

Peace Out
Datum:
14-11-2008
Naam:
Royston Drenthe
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.