Levensverhalen (pagina 993)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

fysieke pijn

Ik heb elke dag veel fysieke pijn. artsen onderzoeken niet verder, fibromyalgie wordt genoemd. elke dag is een kwelling met gewrichtspijn en spierpijn, migraines etc. Pijn medicatie helpt niet, cgt werkt niet. ik kan de pijn niet meer aan. Mensen die alleen mentale pijn hebben moeten zich realiseren hoeveel geluk ze hebben !!!! Als je depressief bent is het het beste om te bewegen. Bewegen kan ik dus ook niet meer.
Datum:
16-12-2008
Naam:
minou
Leeftijd:
37
Provincie:
Groningen

leven?=?pijn

mijn ouders zijn gescheiden en ik ben misbruikt geweest...
je leerst er voor een stuk mee leven maar je blijft het met je meeslepen
over laatst voelde ik me ni zo goe en op school zagen ze da ik moest me iemand gaan praten en ik vertelde over mijn gescheiden ouders en dat ik misbruikt werd (niet meer!!!)
vanaf dat ik dat had verteld voelde ik me net als toen alee tis te zegge dubbel zo slecht!
het woord zelfmoord kwam in mijn gedachten en ondanks dat ik het niet wou zat ik er dag en nacht over te denken... bij elk ding waar je zelfmooer mee kan plegen zag ik mezelf al sterven
het was verschrikkelijk!
ik kan aan bijna niks anders denken dan
DOOD,STERVEN,...
als ik naar t.v kijk of ik lees in de krant zie ik:
mishandeling
pijn
dood
...
het is om gek van te worden
ik leef met een voortduurende pijn
aan mijn gezicht zie je da ni echt want de mensen willen toch dat je 'gelukkig' bent het lijkt wel of het normaal is dat je altijd lacht en nooit moet wenen,
wenen is niet stoer!
...
phu

de pijn die je meesleept
als dit leven is ,
ben ik liever dood
Datum:
16-12-2008
Naam:
Anne
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Ik kan niet meer

Ik denk al een tijdje aan een zelfmoordpoging.. thuis gaat het al jaren niet goed en ik ben er helemaal doorheen.
Ik wil niet meer, maar ik wil ook geen pijnlijke dood, dat klinkt misschien heel raar, maar ik weet niet hoe ik zelfmoord moet gaan plegen zonder me zwaar kut te voelen van pijn of misselijkheid etc.
Datum:
16-12-2008
Naam:
Nicole
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

levens moe

Mijn leven zie ik als een straf , alles wat ik doe gaat fout en heb zelf ook geen motivatie om mezelf een andere kant op testuuren . Ik wil dood ... ik zeg dit nu al ongv. 1 jaar lang bij elke ochtend dat ik wakker word , ik hoop elke dag weer dat het de laaste zal zijn .
Ikheb geen leuke jeugd gehad en ben altijd bang geweest voor me vader , hij was zeeer explosief en zeer onduidelijk met wat hij nou van mij verwachte. Ik weet nog goed dat ik een 5je op meraport had in de 4eklas lagerschool , ikschaamde me zo ervoor en voelde me al zo slecht , tot het moment dat me vader ff fijn ging vertellen aan iedereen die hij tegen kwam en aan de telofoon had dat ik een 5je had WAT SLECHT . Ik schaamde me zo erg en was verdrietig en toen ging ik huilen ... ik zocht alleen maar steun en dit werd hard afgewezen door mijn vader..
Mijn moeder is altijd de stille geweest die vind alles wel best .
Ik heb zelf later veel fouten gemaakt en kan mezelf daarin niet vergeven en vind dat vergevenis ook echt niet hoeft , je moet hard zijn in deze wereld je moet over lijken kunnen en weer terug .
Ik ben geen jongen van deze wereld en heb dat ook nooit gewild . Ik heb niet gevraagt om geboren teworden ! en ben nu zo ver dat ik meer waarde hecht aan mijzelf om het leven uitestappen dan dat ik van een fam hou en hun niet wil kwetsen ... Nou kijk hoe jullie mij hebben gekwetst en wat voor harde strafen ik heb gehad . geen wonder ook eigenlijk dat ik zo verknipt ben .
1 ding weet ik zeker nu en dat is dat het noooooooit ophoud en het altijd blijft terug komen tot dat ik dood ben .
waneer ik er een eind aan maak weet ik nog niet maar zeker weten in 2009 dit is iets wat ik zeker ga doen , pas dan houd ales op en hopelijk vind ik dan rust
Datum:
16-12-2008
Naam:
piet
Leeftijd:
25
Provincie:
Groningen

Dood

Ik heb alles wat ik me maar kan wensen, maar toch maakt het me niet gelukkig. Mijn vrienden vergeten me steeds meer en een echte band met mijn familie heb ik ook niet. Ik ben een stille, dood ongelukkige jongen die geen uitweg meer ziet in dit donkere bestaan. Al jaren gaat dit zo. En ik wil niet meer, het enige waar ik bang voor ben is de pijn. Maar aan de andere kant is dit ook pijn, dag in dag uit.. de pijn dat het van binnen geeft dat ik vergeten wordt. Waarom moet dit mij overkomen?
Datum:
15-12-2008
Naam:
M
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

Constant gestrest

Hallo ik denk al jaren aan zelfmoord plegen. Vreemd echter, ik kom haast niets tekort. Ik heb een groot liefdevol familie, mijn ouders houden veel van mij, ben geliefd onder misschien 500 vrienden, ik volg een HBO opleiding, heb een mooie auto, zit niet in de schulden, ben goed gekleed, etc, etc. Maar toch voel ik mij altijd verdrietig. Ik ben ooit harddrugs gaan nemen, in de hoop mijn pijn te verzachten. Later zelfs bekeerd tot het Pinkstergeloof voor enkele jaren. Maar ook de liefde van God heeft mijn pijn niet doen verzachten. Radeloos ben ik altijd. Ook in de liefde wil het niet vlotten, ik heb bindingsangst waardoor ik nooit een relatie vol kan houden. Mensen begrijpen mij niet en vinden mij vaag. Zo op een een of andere dag kan ik gewoon iemand verlaten en zomaar ergens heen te gaan zonder een boodschap achter te laten. Maar ook zo kan ik die persoon weer gaan opzoeken en gewoon doen of er niet aan de hand is. Daarom vinden mensen mij vaag. Ik leef met een pokerface. Van buiten lijk ik zelfverzekerd en sta ook voor iedereen klaar. Ik verwaarloos mij te vaak, door anderen eerst te helpen. Ik doe zelf een sociale opleiding en help mensen die in een crisis bevinden, maar zelf zit ik ook in een crisis. Ik denk vaak aan zelfmoord, maar ik moet dan gaan huilen, omdat ik weet dat mijn moeder veel van mij houdt.
Datum:
15-12-2008
Naam:
James
Leeftijd:
28
Provincie:
Overijssel

liefdespijn

er is een meisje dat ik heel erg leuwk vind maar die heeft al iemand anders en dat vind ik helemaal niet leuk duzz ik heb owk al een kutweek duzz

Datum:
15-12-2008
Naam:
kleinkutjoch
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

zo zwaar nutteloos

het is niet voor het eerst dat ik me zo voel, 5 jaar geleden voelde ik me precies hetzelfde dat was ook mn eerste poging om er een einde aan te maken het was niet gelukt misschien moet ik dat als iets goeds zien maar dat is gewoon niet zo. niemand om me heen schijnt het te begrijpen maar dat verwacht ik ook niet van ze. vorige week was de derde keer dat ik het geprobeerd heb. zou iemand me kunnen zeggen waarom ik nog zou door gaan met leven ik zie er het nut gewoon echt niet meer van in. het feit dat iedereen van me verwacht dat ik sterk ben helpt ook niet mee.
Datum:
14-12-2008
Naam:
eline
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Met je rug tegen de muur

Vijf jaar geleden heb ik een paar leningen afgesloten om verschillende redenen. Daar heb ik heel veel spijt van omdat ik al geruime tijd door de aflossingen in stille armoe leef. Sinds bijna vier jaar heb ik een vriendin, ik heb haar verteld van mijn problemen en zij helpt me waar ze kan. Anderhalf jaar geleden is mijn moeder (56)plotseling overleden aan een herseninfarct. We (mijn zusje en ik) hebben zo goed en zo kwaad als dat ging geprobeerd om mijn vader er door heen te slepen. Vorig jaar november kreeg mijn vader (63)te horen dat hij kanker heeft. Hij is geopereerd in december met als resultaat dat de tumor niet verwijderd kon worden. Hij kreeg te horen dat hij nog enkele weken tot enkele maanden te leven heeft. Nu op dit moment leef ik met het verdriet dat ik mn moeder kwijt ben, mn vader die kanker heeft en elk moment kan overlijden en het feit dat ik mn huur en mn verdere vaste lasten (ik loop al maanden achter) niet meer kan betalen. Het is niet direct dat ik met zelfmoordplannen rondloop maar ik sta financieel en qua emoties letterlijk met mn rug tegen de muur. Toch wil ik doorgaan want ik weet dat hoe moeilijk het ook is er zeker een tijd gaat komen dat ook ik de ruimte krijg om mijn geluk te gaan beproeven. Dit stukje wilde ik even kwijt voor mezelf maar ook voor anderen om te laten weten dat hoe moeilijk bepaalde dingen ook zijn, je altijd door moet gaan en nooit je geloof voor betere tijden mag verliezen. Ed
Datum:
14-12-2008
Naam:
ed
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

zonder jou! hoe nu verder?

ik heb dr genoeg van.
ik word gek van verdriet,
heb het uit met me grote liefde.
zij wil dr ex terug.
zit er nu midden in gemixd door woede frustratie en emotie,
ze wil vrienden met me zijn maar hoe lang hou ik dat nog vol?
ik mis dr zoo wil haar weer liefhebben maar ik ben te stil niet spontaan genoeg volgens haar.
mijn onzekerheid groeit met de dag.
ik slaap slecht eet slecht drink te veel rook teveel niks boeit me meer.
ik ken niet meer verder met me leven!
ik stop dr mee.
vaarwel me liefste ik hou van jou!!!
Datum:
14-12-2008
Naam:
caroline
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.