Levensverhalen (pagina 966)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Levensmoe

Hallo,

Vanaf mijn veertiende denk ik al aan zelfmoord. Helaas heb ik nooit het lef gehad om het ook echt te doen. Iedereen die zegt dat zelfmoord de makkelijkste weg is, heeft geen idee hoe het voelt om te denken aan zelfmoord. Het is het meest moeilijke wat iemand kan doen. Het is namelijk definitief. Mocht ik ooit het lef hebben om een einde te maken aan mijn nutteloze leven dan weet ik precies hoe.
Mijn geluk is dat ik aan insuline kan komen en dus thuis al twee volle insulinepennen heb liggen. Binnenkort wordt ik 33 en dat vind ik de perfecte leeftijd om eindelijk uit dit waardeloze en leven zonder doel te stappen.

Zelfmoord is absoluut niet laf!
Datum:
30-01-2009
Naam:
tinus
Leeftijd:
32
Provincie:
Gelderland

Niet leuk he..

Ik ben een 19-jarig meisje van Turkse afkomst. Iemand die mij heel mijn leven al kent begrijpt mijn gevoelens en waarom ik zelfmoord wil plegen. Ik zal mijn leven in grote lijnen vertellen..

Ik ben een Turks meisje en ben opgegroeid tussen belgen. Ik had alleen 2 nichten waar ik mee kon omgaan want vrienden had ik niet en heb ik nog steeds niet. Ik heb een jonger broertje en hij mag veel meer dan mij. toen ik 15 was, vanaf de dag dat hij vaker weg mocht dan ik, begon ik me af te vragen wat ik verkeerd had gedaan. Ik begreep niet waarom mijn ouders zo slecht deden tge mij en zo is het allemaal verkeerd afgelopen. Ik had verschillende vriendjes, ik ging naar plaatsen zonder te vragen, ik bleef slapen bij mijn vriendjes zonder mijn ouders te waarschuwen. En dan 3jaar later werd ik buitengegooid. Ik heb 6maanden bij mijn onkel gewoond, en nu woon ik samen met mijn vriend. Ik heb al een jaar niets meer van mijn ouders of familie gehoord, ik heb geen contact meer met mijn nichten, ik heb alleen mijn vriend nog en hij werkt 6dage van de 7 steeds van 8u tot 7u. Ik heb al meer dan een halfjaar geen job meer gehad want ik voel me zo depressief dat ik niet meer buiten wil gaan. Ook al is het maar voor naar de winkel te gaan, ik zie daar tegenop. Ik voel me eenzaam, achtergelaten, onnodig in het leven. Precies alsof niemand aan mij denkt. Precies alsof iedereen mij is vergeten. Mijn vriend zegt dat hij van mij houdt, hij is heel lief tegen mij en zorgt goed voor mij, maar we hebben vaak ruzie. Over de kleinste dingen. Ik reageer mijn frustraties op hem af en hij is het stilletjes aan beu aan het worden... Ik weet niet hoe ik moet liefhebben. Toen ik klein was had ik van mijn vader amper een knuffel gekregen. Mijn moeder probeerde me altijd om te kopen met geld als ik koppig deed en niet wou luisteren. We aten savonds nooit samen. Het was ieder voor zich. Ik wil niet dat mijn kinderen later dit meemaken. Ik weet het, ik ben 19jaar, ik ben nog jong, ik kan nog vanalles in mijn leven bereiken als ik wil. maar als de wil er niet is.. Wat dan..? De wereld is beter af zonder mij..
Datum:
30-01-2009
Naam:
Miss.
Leeftijd:
19
Provincie:
België

zelfmoord

hallo ik ben een meisje van 13 ik snij in me zelf veel mensen weten dat niet de mensen die het weten zegge dat ik het niet moet doen dat het gevaarlijk is ik wil er ook wel mee stoppen maar ik weet niet hoe men ouders weten het nog niet ik weet ook niet of het zo verstandig is om het te vertellen ik heb al meerdere pongingen gedaan om zelfmoord te plegen ik wil ook dood want dan is iedreen weer gelukkig :D maarja ik snij nog steeds en ik weet niet of ik er wel van af kan komen ?



-XxX- sofie
Datum:
30-01-2009
Naam:
sofie
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Pijn

ik heb veel te veel mensen pijn en verdriet gedaan(vriende) ze willen me niet meer spreken.
Datum:
30-01-2009
Naam:
-
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Mijn verhaal

Waar zal ik beginnen? Ik kan het begin geeneens zoeken zoveel is er gebeurd.
Ik kan het allemaal niet achter me laten ik leef sinds me 9e met maskers op.
Ik lach jarenlang een stalen ijzeren lach die gewoon nep is. Maar 't voelt goed om positiviteit te laten zien aan de mensen om me heen. Ik heb vroeger geleerd door de dingen die zijn gebeurd dat ik ''hard'' moest zijn ''geen gevoel'' mocht tonen. Ik moest even hard op me tanden bijten en doorgaan. Daarom ben ik nu zo ik kan het niet veranderen. Sinds een tijd ben ik weer erg depressief. Ik loop nu een tijdje bij een psygoloog heb niet echt het gevoel dat 't ''helpt'' ofzo. Als zeg ik tegen iedereen van wel. De muur om me heen word steeds hoger en hoger. Stoot de Engel die ik van God heb gekregen zelfs zo nu en dan af. Ik wil niet geloven dat hij om mij geeft dat hij van me houdt. Ik heb haast geen vertrouwen meer in de ''mens''. Allemaal zo beschadigd. Ik ben bezig met me eigen ''Ik'' te zoeken, en ik heb er eentje gevonden maar volgens mij ben ik niet zo.
Ik ben te assertief te grof te agressief.
Heb overal schijt aan gekregen scheld er op los. Niks is voor mij een verplichting. Het maakt me niet zoveel meer uit allemaal. Ik heb ook een verslaving: Mezelf snijden/krassen.
T begon heel onschuldig met paar krasjes op me hand maar, ik begon het mooi te vinden en ging door en door. Het branden zo erg derna het deed echt pijn maar die pijn voelde heerlijk. Nu is al het pigment weg uit me huid op me armen je zit allemaal vlekken. Nee heb er geen spijt van heb NERGENS spijt van. Ik loop elke dag met zelfmoord neigingen en ik verzin plannen schrijf afscheids brieven. Ik plan 't allemaal binnenkort is het misschien wel zo ver. Althans dat hoop ik wel ben het zo zat ik wil gewoon echt niet meer vechten zo uitgeput, ik ben een echte doorzetter dat is wat ik weet. Maar nu is deze doorzetter ook kapot en kan ze niet meer.

Liefs x
Datum:
30-01-2009
Naam:
Marjolein
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

mostt ff kwijt:$

hallo,
Ik ben 15 jaar en loop zelf ook al met wat problemen
Op de basischool ben ik de laatste 3 jaar lang gepest elke dag weer.
Toen ik na groep 8 naar de 1e klas ging dachtk ik fijn een nieuwe start vrienden maken Iam happy.
in het begin ging het idd ook goed ik zat bij mijn nichtje in de klas en we ware de beste vriendinne.
Todat ze mij onder de les frans opeens vertelde dat haar vader haar al vanaf haar 6e misbruikte.
Dat kwam bij mij erg hard aan en omdat ik had beloofd niks te zeggen hield ik mijn mond.
Een maand later was het allemaal openbaar en is ze samen met haar zusje uit huis geplaatst.
Ik heb nog veel contact met haar gezocht maar krijg helaas niets meer trug.
In de 2e kreeg ik weer nieuwe vriende dat heb je als je een jaartje verder bent.
Ook kreegk voor het eerst een vriendje mar dat was maar voor korte tijd 6 dagen hij had ja gezegd omdat hij mij wou zien janken.
Aan het eind van het jaar zat het zo tegen dat ik erge ruzie kreeg met de meide uit mijn klas.
Ook ging het met mijn cijfers niet meer goed en moest ik een nivo lager.
In de 3e weer geprobeerd vrienden te maken.
Ik kreeg weer een vriendje dit keer bleef het langer aan mar toch zatt niet lekker.
Na 8,5 maand heb ik het alsnog uitgemaakt.
Ondertussen was ik begonnen met roken en had me al een paar littekens bezorgt.
en ook al een paar zelfmoord pogingen die mislukt zijn.
Nu zit ik in de vierde en ik heb nog vaak dat ik in een dip zit.
De ene keer is het erger dan de andere x als ik me op zn moment rot voel ga ik weer snijden en probeerk weer n poging om er een einde aan te maken.
Tot nu toe zijn die pogingen op niets uitgelopen omdat ik het mezelf niet aan kan doen aan de ene kant.
Mijn ouders wete nu ook dat ik snij en we zijn al langs de dokter geweest voor hulp maar die beschouwde me alsof ik een gek was en had het allemaal over gekke ziektes die ik niet heb.
Dus dat heeft niets geholpe
Nu heb ik 1,5 weke terug een jongen ontmoet hij is sper lief en hij is helemaal smoor op mij.
nu heeft hij mij deze week verkering gevraagd en heb ik ja gezegd alleen twijfel ik er nog wel een beetje aan omdatk ik hem nog maar net 1,5 week ken.
Ook probeer ik nu te stoppen met roken al is dat niet gemakkelijk als je in een standaart vriende groepie zit waar ze bijna allemaal roken.
Ook zit ik nog eens erg in de knoop met mijn geloof .
mijn ouders zijn allebij christelijk maar vanwege mn moeders rug kan ze niet lang zitten en kan dus niet gaan.
Wij thuis mogen zelf kiezen of we wel of niet gaan en de verleiding is daarom altijd groot dat ik sochtends maar even lker uitslaap.
en savonds ja dan eten we meestal wat later dus dan komt het er ook niet meer van.
Ik ben ook niet zn prater dus eiglijk heb ik het er met mn ouders ook niet egt over.
De laatste dagen gaat het weer wat beter
Ik eet nu ook sochtends en smiddags al zijn het maar kleine beetjes het is al meer als helemaal niets eten.
Al vind ik mezelf nog steeds veel te dik.mn korsjes worde littekens.
Ook krijg ik eindelijk alles een beetje verwerkt waar ik wel veel hoofdpijn aan over hou en hil erg moe van word
ook heb ik het nog ns druk met school opt moment dus het zit nie allemaal mee.
De lesse op school volg ik ook niet allemaal trouw ben er eiglijk maar de helft van wat ik er moet zijn.
Datum:
29-01-2009
Naam:
Danielle
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

kut

rijbewijs kwijt,financieel bedonderd en onder curatele,alleen,en.........na 43 jaar eindelijk kans op jaja HET medicijn,mar helaas pas een lichte tia gehad,zo geen pillen,please kill me
Datum:
29-01-2009
Naam:
looser
Leeftijd:
45
Provincie:
Zeeland

Ik hoop dat er paradijs op me wacht

Ik ben nu 16 jaar oud... Ik weet dat het nog zo jong is maar ik weet het gewoon allemaal niet meer. Alle problemen lopen op. ik zit nu op vmbo-k ik haal me examen waarschijnlijk niet. Me besten vriendin waar ik alles tegen kon zeggen.. daar is het over tussen (geen contact meer) Ik heb nog maar 1 iemand in deze wereld van wie ik weet dat hij altijd naar me zou luisteren en altijd voor me klaar staat. Dat is mijn opa. Er zijn nog zo veel problemen het lukt me gewoon niet ik kan er niet meer onderuit komen... ik probeer het maar het lukt me niet... Dit is nu de 2de keer dat ik dood wil. Dit keer is het zo erg dat ik het serieus wilt. Ik weet dat ik mensen pijn ga doen maar het is niet de makkelijke weg uit voor mij niet dan. Ik weet niet of er een god is maar als hij er is waarom laat hij me dan door al die pijn gaan? wil hij dat ik naar boven kom? Als ik weg ben dan krijg ik hoopelijk antwoord... The Good Die Young, Im Not good so why do i have to died so young?
Datum:
29-01-2009
Naam:
Niet belangrijk
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

-

hoi ik ben een jongen van 13 jaar en het liefst wil ik gwn dood mijn ouders zitten elke dag aan me kop te zeiken dat ik niks doe in huis terwijl ik juist zo hard me best doe met van alles altijd als ze iets aan me vragen om te helpen doe ik het en als ik iets vraag is het meteen een drama in huis mijn nep vrienden op school laten me alleen maar zitten als ik ergens mee zit en in de pauze komen er kinderen naar me toe om geld te schooien ik wil dan geen neezeggen omdat ze dan nog raarder gaan doen
Datum:
29-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Hoe verder?

Hoe verder? Dat vraag ik me bijna elke dag af. Vanaf ik mijn vrouw en mijn dochter niet meer bij me heb lijkt alles zinloos. Een week na de scheiding is ze met mijn kind bij een andere man ingetrokken. Stiekem,toen ik aan het werk was. Tegenwoordig mag ik mijn kind 1x in de 2 weken ophalen en is ze een weekend bij mij. Ik ga er kapot aan om mijn kind bij een andere man thuis te moeten ophalen en mijn ex daar ook te zien. En mijn kind daar weer naar toe te moeten terugbrengen. In mijn wanhoop heb ik alles gedaan om ze terug te krijgen. Mensen hebben me beloofd om voor veel geld ervoor te zorgen dat ze bij me terug komen. Wanhopig als ik was heb ik er duizenden euro's aan uitgegeven. Met als gevolg dat ik nu zwaar in de financiële problemen zit,zonder mijn vrouw en zonder mijn kind. Ik weet niet meer hoe het verder moet. Loop al maanden met het idee er maar een eind aan te maken. Hoe moet dit ooit nog goed komen. Kan het niet meer aan.
Datum:
29-01-2009
Naam:
niemand
Leeftijd:
43
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.