Levensverhalen (pagina 965)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

toekomst...

ik weet niet waar ik moet beginnen maar ik begin wel bij groep 8 waar het volgens mij allemaal begon... ik was heel gelukkig en normaal (qua uiterlijk) en ik was best slim, al zeg ik het zelf ... Ik maakte mijn citotoets erg goed(in mijn ogen) en ik haalde 544, dus ik en mn ouders dachten gelijk dat ik bij mijn broer op school kwam te zitten, wat niet het geval was, want ik had 1 punt te weinig voor het gymnasium.. dus ging ik naar een school met atheneum niveau... in de brugklas had ik de leukste van mijn leven en ik had veel vrienden en mijn beugel ging eruit en ik kreeg lenzen, dus ook weg bril :)... ik begon alles naarmate het jaar verder ging niet meer zo serieus meer te nemen en ik haalde slechte cijfers en het ging ook niet goed met mijn uiterlijk; ik werd dikker en ik kreeg ook nog puistjes op mn gezicht (wat wel normaal is maar met het dik zijn erbij niet) ik werd dus letterlijk lelijker.... ik had geen goed eindrapport en ik moet naar de havo, wat ik toen als echt heel erg beschouwde... want het leek wel alsof de wereld verging,,,,, ik werd dus als minder en dom gezien in de ogen van mn ouders én mn broer( de ''gymnasiast'') dus met al die negatieve energie van thuis ging het ook slecht op de havo, ik had alles al opgegeven want ze praatten alsof de havo het laagste van het laagste was... mijn nieuwe klas was ook niet bepaald aardig :S ik zat wel nog op dezelfde school maar in een andere klas dus, ik miste mijn beste vrienden in de les met mn nieuwe klas en ik zag ze alleen in de pauzes... ik was dus het buitenbeentje van mn nieuwe klas.... het ging dus zo slecht dat ik zoveel zelfmoordneigingen kreeg dat ik echt helemaal gek werd... ik had weer een slecht rapport en ik moest naar het VMBO-T!!!!!!!!! je snapt natuurlijk dan wel dat binnen mijn gezin een hel was ontstaan of hoe je het ook mag noemen... ik moest dus naar eenNIEUWE school want mn oude school had geen vmbo-t op die school.... ik ben nu wel aan het sporten enzo maar ik ben nog wel mollig maar niet ''dik'' ;) ik zie er niet als 15 uit maar als 19-20(niet om op te scheppen ) maar de meeste mensen geloven me niet als ik zeg dat ik 15 ben :( aan de ene kant heeft het zn voordelen(bios enzo) maar het heeft ook zo zn nadelen, zo wordt ik dus gezien als een lelijke, domme en een te oud iemand voor 3vmbo-t(althans zo lijkt/voelt het) kep nu geen contact meer met mn vrienden van de brugklas maar ik heb nu wel nieuwe vrienden, maar het zullen nooit zulke beste vrienden worden als mn eerste beste vrienden(van de brugklas) ik weet nu niet waarvoor ik nog leef, ik ben niks meer waard, ik stel niks voor dus ik weet niet hoe het verder moet> wat te doen na het vmbo-t enzo en met mn uiterlijk?.....(en ik zit nu in een erge dip over mn sexuele voorkeur; homo of bi of niet? :S)
Datum:
01-02-2009
Naam:
ikbenhetzat
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

géén doel meer in hetleven

mijn relatie na 3 jaar is stuk en weet niet echt waarom, mijn vriendin kon niet communiceren tijdens de relatie, ze wil de relatie stoppen omdat ze weer wil alleen zijn,zegt ze, we hadden een lat relatie, voordien hebben we een jaar tesamen gewoond, maar dat ging niet echt goed; zij was er niet klaar voor na een niet verwerkte echtscheiding, ook het missen van haar kinderen werkte nefast na enkele maanden begonnen we een lat relatie tot er begin deze week een eind aan kwam. ik heb mezelf 300% ingezet voor deze relatie en mezelf dikwijls weggecijferd, ze was mijn godin...
ik ben nu 4 dagen alleen, ik voel me slecht, ziet het doel niet meer in van het leven, ik heb géén kinderen, ikvoel me diep ongelukkig en zie geen toekomst voor me. mijn zelfvertrouwen is weg en ik voel dat terug vertrouwen krijgen in iemand anders niet evident is. ik voel mij mislukt terwijl ik eigelijk een gemakkelijke man ben met een zacht karakter.
alleen ik kan mijn ontgoocheling , mijn pijn en mijn verdriet zijn immens.ik ben bang voor de toekomst. soms zie ik het niet meer zitten..
Datum:
01-02-2009
Naam:
pitellioen
Leeftijd:
44
Provincie:
België

De Grote Liefde

Ik had 6 jaar lang een vaste vriendin en ging in het begin ook heel goed. Tot opeens ik haar begon te dwingen hoezo ik dit gedaan heb weet ik niet het gebeurde gewoon door mijn slechte karakter. Ik heb haar dus tot dingen gedwongen die zij helemaal niet wou. En nu wil ze niet meer maar nu kom ik er pas achter wat ik gedaan heb en dat ik zonder haar niet meer leven wil. Ik heb haar gezegd ik ga me veranderen wat ik ook echt wil gaan doen want die dingen die ik gedaan heb kunnen echt niet. Maarja ze geloofd niet dat ik me kan veranderen maar ik ga het echt doen ook voor mij zelf maar toch geloofd ze het niet. Wat moet ik doen? voor mij is er maar een ding het dat is het ergste. maar het is niet anders zonder haar wil ik echt niet meer.
Datum:
01-02-2009
Naam:
Henky
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

?????

Ik weet het niet meer.. Net als zoveel mensen hier. Ik heb het idee dat ik niets waard ben en dat ik niet heb om voor te leven. Niets pakt goed uit. Werk, studie, liefde, vrienden etc. Ik voel me zwart van binnen en ik kan elk moment van de dag in huilen uit barsten. De gedachte dat ik mezelf kan 'verlossen' van de pijn en het verdriet, geeft mij een rustig gevoel. Het lijkt me heerlijk om niet meer te voelen wat ik voel, niet meer te denken wat ik denk en niet meer te zeggen wat ik zeg!
Datum:
01-02-2009
Naam:
Jenny
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

domme moslim ouders

Ahoi,

ik zal met de deur in huis vallen. Ik heb turkse roots en leef in België. Mijn ouders hebben me altijd wijsgemaakt om nie te veel met Belgen om te gaan, de ongelovigen zijn zondenaars. Bovendien mocht ik ook nooit als kind met meisjes omgaan, want de "meisjes spelen met meisjes en jongens spelen met jongen" - gedachte werd mij geïnjecteerd. Hiernaast ben ik nog eens geïndocriteerd met islam-dogma's , met allerlei nutteloze verboden. Je begrijpt wel dat je als kind overneemt wat je ouders in je kopje steken. Je kijkt immers naar ze op......Nu , zo begon het allemaal, en waar zit ik nu ? Nu ben ik 21 jaar, problemen met contacten leggen , zeer introvert, uiteraard heb ik problemen met het benaderen van meisjes, en ja, ik ben nog maagd. Over een vriendinnetje, liefde of sex wordt nooit gesproken in ons godverdomde familie. In onze familie moeten kleintjes zwijgen en krijgen ouderen respect. (Respect moet je verdienen , heb ik geleerd uit mijn ervaringen met Belgen) Dat is het zowat, voor een jongen man zijn er geen ergere dingen dan op 21 jaar nog maagd zijn en nog geen 1 keer een meisjes op de mond gekust te hebben.....Mijn zelfvertrouwen moet ik maar halen uit belachelijke psychologische middeltjes, die tot op enige hoogte wel werken. Ik wil mezelf tot de zomer de tijd geven om een vriendinnetje te vinden en mezelf te ontmaagden. Als dat niet lukt....je weet wel
Datum:
01-02-2009
Naam:
Revolutionaire Optimist
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Probleem

Een goede vriendin van mij is erg depressief, en ze wil een einde maken aan haar leven. Ik wil dit verhinderen, maar weet niet zo goed hoe. Ze wil absoluut niet dat ik haar tegenhoud of ompraat help!
Datum:
01-02-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

beste jenny

jenny ik begrijp je verhaal ik hep ook een tijdje een verveelende piriode gehad maar weet je wat ik altijd denk: alle mensen worden het zelfde geboren en gaan op een dag helaas dood dat gebeurd iedereen maar weet je waar het over gaat? wat er in de tussentijd gebeurd. op een dag wordt het beter geloof mij en blijf vooral jezelf het is moelijk iemand anders na te doen en vooral om jezelf zo te houden.
Datum:
31-01-2009
Naam:
matthijs
Leeftijd:
13
Provincie:
Zeeland

lef

ondanks schuldsanering en Brijder krijg ik de gedachte niet uit mn hoofd ik heb er het lef niet voor maar dat zal niet lang meer duren ik heb er gewoon geen zin meer in. ik ga t mijn moeder en broer niet aandoen maar ik weet niet hoelang ik dat nog volhou.
Datum:
31-01-2009
Naam:
john
Leeftijd:
49
Provincie:
Noord-holland

Door één stomme fout

Door één stomme fout die ik heb geaamt ben ik alles kwijt. Liever zet ik die hier niet neer, maar het was nalatig en dom. Hierdoor ben ik mijn baan kwijt, en mijn vriend. Degene van wie ik zielsveel hou. Hij houdt ook van mij, maar was het vertrouwen in me kwijt. Ook ben ik het vertrouwen van mijn ouders kwijt geraakt. Allemaal door diezelde fout...
Datum:
31-01-2009
Naam:
San
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

vergeet zelfmoord

mensen kinderen of jeugd.
ik heb een vraag!,
waarom pesten mensen elkaar.
ze zijn allebei mensen ze zijn geen vijanden tegen elkaar.
dus hou nu op met pesten.
als je het zelf meemaakt ..dan weetje
wel hoe het voelt het voelt gewoon focking kut.
Datum:
31-01-2009
Naam:
Boeitniet
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.