Levensverhalen (pagina 94)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

Ik voel alleen nog maar pijn.
Datum:
01-04-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

Mijn Redenen

Ik wil zelfmoord plegen, ja. Dat heet een aantal redenen.
Allereerst voel ik me rot de laatste tijd. Ik verlies mijn vrienden, krijg online vrienden erbij. Ze steunen me wel, maar ze zíjn er niet echt voor me als ik ze nodig heb, net als mijn echte vrienden. Ook heeft mijn beste vrienden, nou ja, ik dacht dat ze dat was, me in de steek gelaten. Wanneer ik de moed opbracht om haar over mijn depressie en alles te vertellen, dacht ze dat ik haar hulp niet nodig had, nadat ik zei dat ik er weer bovenop zou komen. Dat dacht ik ook, want ik had gerekend op haar steun. Maar die kwam niet. Verder prankte ik haar een keer, en sindsdien zegt ze een aantal keer per dag dat ze me niet vertrouwd. Ik haat mezelf, dat ik geen vriendschappen en alles gewoon normaal in stand kan houden, dat ik altijd de stomme ben. Ook snijdt ik mezelf regelmatig. Mijn leven heeft toch geen nut op deze manier?
Datum:
31-03-2017
Naam:
Een Depresief Meisje
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Ben er klaar mee.

Ik wil gewoon niet meer leven. Ik voel me leeg en ziels ongelukkig. Ik ben al mijn hele leven vrij eenzaam. Op school en de sportclub werd ik vroeger altijd gepest en ik had geen ouders die er voor me waren. Ik ging steeds meer mijzelf isoleren uit angst om constant gekwetst te worden. Ik vind mezelf afschuwelijk lelijk en vervelend. 1,5 jaar geleden was ik plots zo gelukkig omdat ik eindelijk een vriendin had gevonden en ze wilde ook nog seks met mij, daar was ik helemaal verbaast over. Helaas bleek al na een paar maanden dat ze niet te vertrouwen was. Dus toen werd ik weer zwaar depressief. Met alle geluk van de wereld heb ik toen mijn droom vrouw ontmoet. Mooi volslank, lief gezicht, geweldige ogen, spannend en sexy. Het mooiste was nog dat ze mij accepteerde hoe ik was met al mijn imperfecties. .Ik was spontaan weer in de zevende hemel en ik dacht alles aan te kunnen. Deze vrouw maakte mij zo absurd gelukkig en ik dacht echt voor altijd bij haar te zijn. Maar door omstandigheden stopte dat alweer na een paar maanden. Nu heb ik de meest prachtige maanden met haar beleeft en niks kan dat meer overtreffen. Ik heb het nog geprobeerd met een andere vrouw maar het lukt me gewoon niet meer. Na die prachtvrouw ga ik nooit meer zo gelukkig worden. Sterker nog ik ben nu zo eenzaam en diep ongelukkig dat ik al weken lang ELKE dag aan zelfmoord denk. Maar ik durf het gewoon telkens niet te gaan doen. Ik stond op het punt om het gas open te draaien en kaarsen aan te steken en dan gewoon wachten tot het voorbij is. Maar precies op dat moment werd ik zo bang... Wat als het niet lukt? Word ik dan zo gevaarlijk geacht dat ik in een gesloten afdeling terecht komt? dat wil ik niet. Ik wil zo graag iemand vinden die om mij geeft en iemand die thuis op me wacht. Iemand die ik al mijn liefde kan geven en kan behandelen als een prinses. Aangezien die kans miniem is geworden zal het een kwestie van tijd zijn voordat mensen mij misschien na dagen of weken gaan missen en me dan dood aantreffen. Had ik die moed maar!!
Datum:
30-03-2017
Naam:
J
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

zelfmoordgedachten

Ik denk vaak aan zelfmoord vanwege me moeder omdat zij altijd zo gemeen doet en ik word gepest op school is dit raar en kan iemand me helpen
Datum:
29-03-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Niemand mag me

Hoi, ik weet niet hoe ik moet beginnen maar ik vertel het maar gewoon.
Oke sinds mijn 12de heb ik veel last gehad van depressie en dagen dat ik me gewoon echt down voelde, ik dacht dan aan dat niemand in mijn klas me eigelijk mag en dat ieder meisje dat mijn vriendin word een tijdje later een ander meisje uit de klas heel aardig gaat vinden en mij dan gwn buiten gaat sluiten, ze knuffelen dan bijvoorbeeld gewoon recht voor mijn neus, en ze doen alles samen en ik loop er maar gwn een beetje achteraan. ( ik zit trouwens ook altijd alleen in de klas) Ik weet niet of het zo Is maar volgens mij mag maar 1 meisje uit de klas me een soort van (ik ben haar 2de keus😢). De helft van de klas weet niet eens mijn naam! Ik vind mezelf lelijk en dat Is me ook vertelt. Ik ben vroeger ook veel gepest, ik haat me leven gwn! Ik weet echt nog niet of ik nou zelfmoord wil plegen, ik bedoel mijn familie... ik wil mijn moeder en vader niet pijn doen. Ik wil niet dat hun kind zelfmoord gepleegd heeft. Ik wil niet dood maar ik haat echt alles van mijn leven , mijn gezicht, lichaam, karakter, kleding, mijn hele uiterlijk en mijn stomme verlegen en niet spontane karakter!! Ik had mezelf gwn omgedraaid gewilt, ik ben niet populair ik wil populair zijn, ik heb bruin haar, ik wil blond haar, ik ben lelijk, ik wil mooi zijn, ik ben verlegen ik wil spontaan zijn enzovoort.
Nou, bedankt voor het lezen ik hoop dat ik je tijd niet verspilt heb voor verhalen over mijn leven.
Datum:
29-03-2017
Naam:
Roos
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Gedachten

Ik voel me niet goed,ik voel me verloren,ik ben verdwaald in mijn eigen gedachten.
Ik hoor stemmen rond mij heen ,ik zie soms gezichten die laar niet willen verdwijnen en die stemmen moedigen me maar aan om het te doen.soms vraag ik mezelf af,wat is het nut dat ik leef? Waarom leef ik?
Maar ik heb veel familie en ik wil ook niemand teleurstellen,dus ik weet het niet maar ik wil er niet meer aan denken,ik wil dat die stemmen ophouden want als het te lang duurt.....
Datum:
29-03-2017
Naam:
Lina
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Zie het niet meer zitten

Ik heb borderline waardoor het onmogelijk voor mij is om te werken. Vrienden heb ik weinig of niet want iedereen laat me in de steek. Doordat ik niet kan werken en zodoende ook niet kan sparen voor een huishe of app, ben ik genoodzaakt om een sociale woning te huren. Maar het is echt een krot. De muren zijn nat en als ik er over klaag, dan sturen ze gewoon wat russen die geen woord nederlands kunnen om effe wat nieuwe tegeltjes te zetten en de boel wat op te schuren. Vervolgens komen ze dan na een jaar eens terug om aan de muren te voelen en te zeggen: "Het moet nog drogen." Loopt het dan de spuitgaten uit en klaag je weer, dan doen ze gewoon hetzelfde. Er iets van zeggen tegen die mannen kun je niet want ze spreken geen woord vlaams. Waarschijnlijk sturen ze juist zo'n mannen omdát we dan tegen niemand kunnen klagen. Klacht indienen kan ik ook niet want daar heb ik de middelen niet voor. Ik durf niemand uitnodigen en schaam me dood. Iedereen die ik ken heeft een mooi app of huis en ik woon in een krot. Ik had wat geld gespaard om alles te laten schilderen maar ik kan niks doen zolang alles nat blijft. Ik weiger hier nog iets schoon te maken of op te ruimen. Ik ben door dit alles en door mijn borderline in een depressie geraakt en veel bijgekomen. Gezond eten is onmogelijk want ik geraak amper naar de winkel. Alles is me te veel. Ik huil constant. Ik voel me welgeteld een week goed en nadien ben ik weer depressief. Ik had gehoopt dat ik me wat beter zou voelen als mijn appartementje helemaal was opgeknapt. Maar vermits dat dit waarschijnlijk nooit zal gebeuren kan ik er maar beter gewoon een eind aan maken.
Datum:
29-03-2017
Naam:
Scheet
Leeftijd:
26
Provincie:
België

Klaar met alles..

Ik ben 13, psychisch 15 en kben echt aan het eind..ik ben zo enorm klaar met het leven door alle pijn enz..ik denk dat ik het nu maar ga eindigen..ik kan gwn niet meer leven na alle pijn die ik maar moet verdragen..niemand gaat me missen want iedereen haat me 4 no reason, ik heb geen vrienden, mn ouders mishandelen me en laten me elk klusje doen omdat ze zelf aleen maar achter de laptop zitten en voor de tv, mn vader zuipt zich altijd vol en is altijd dronken..ik heb alleen maar depressie en het word bij de dag erger..ik zie echt het nut van leven alleen al niet meer in..eigenlijk nooit gezien. Kben vroeger alleen maar gepest en de enigste die ik had was mn kat...die overleed T-T hij bracht me zoveel steun..ik heb me veel gesneden, gisteren nog..ik kan deze pijn niet meer aan..dit is dan niet mijn hele verhaal maar genoeg..Goodbye world, i never felt like i was placed right here..
Datum:
26-03-2017
Naam:
Just a girl
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

nooit een leuke dag gehad

Ik ben al sinds mijn 6e aan het denken over zelfmoord. Ik ben als klein meisje seksueel misbruikt, niemand weet dat van mij aangezien ik bang ben dat mensen mij dan anders gaan zien. Ik ben gepest, en dat meisje proberen mij en mijn vriendinnen uit elkaar te drijven. Mijn vriendinnen zijn mijn licht in de duisternis. Ze zijn mijn alles! Ze maken me altijd aan het lachen als ik aan het huilen ben, ze zijn er altijd voor mij maar soms...... Dan wordt ik heel erg buitengesloten door ze en ben ik de pispaal, alle grappen worden rechtstreeks op mij gericht. Thuis is het ook niet echt een opklaring, ik zou soms echt zo graag anderen ouders willen hebben! Ik heb nog nooit een hele leuke dag gehad. Of het kwam door school of thuis. Mijn ouders zijn heel streng. Ik wou een keer mijn verhaal vertellen aan mijn moeder want als zij mij commanderen ga ik altijd naar mijn kamer en moet ik meteen huilen. Ik zei tegen mijn moeder: mam ik ben heel gevoelig ze is toen lachend de kamer uitgelopen. Daarom durf ik mijn ouders niks meer te vertellen. Dieren zijn mijn grootste vrienden, Smelly was mijn kat ze was mijn beste vriendin op de een of anderen manier was ze er altijd voor me als ik weer verdriet had, ze is dood gegaan op der 6e. Ik was mijn beste vriendin kwijt. Mijn enige echte troost. Ik huil nog altijd om haar maar ik heb ook nog een anderen kat en hij is echt mijn kat, zijn naam was Buntje. Ik wist niet dat het kon maar blijkbaar bestaat er kattenaids, ik was erbij toen hij werd ingeslapen hij had heel erg veel pijn en ik zie zijn grote smekende ogen elke keer voor me. Weer een vriend kwijt. Maar wat me op dit moment het meeste dwarszit is dat de jongen waar ik al heel erg lang verliefd op ben ( ook nog een de broer van mijn beste vriendin ) niet op mij verliefd is, ik wil hem uitvragen maar ik ga schuintegenover hem wonen en kom daar elke dag om mijn vriendin op te halen. Stel hij zegt nee dan wordt het super ongemakkelijk. Zo in het leven ben ik er echt klaar mee, genoeg ongeluk meegemaakt, genoeg pijn gevoeld, Ik wil dood maar heb niet het lef om het te doen.
Datum:
24-03-2017
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

veel pijn

Hoi ik ben loesjs
Ik heb heel veel last van stemmen en dingen zien
Heb de laatste tijt veel zelfmoord Gedachten en weet niet wat ik nu moet de stemmen geefen mij opdrachten zoals snijden ophangen en overdosis en de geesten laaten zien hoe ik zelf moort moet pleegen
Ik wert het echt niet meer heb zo veel mee ge maakt dat ik zo veel troumas heb en ptst en bordelaain
Ik woon op een groep met meer mensen de begelijders kunnen mij niet helpen wand ze weeten er niets van af heb ook geen contact met mijn ouders ik sta er aleen voor

Wie weet wat ik kan doen help mij
Datum:
23-03-2017
Naam:
loesje
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.