Levensverhalen (pagina 909)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn kutleven!

ik voel me zo kut!
mijn docent zegt tegen me als je zelfmoord wil plegen doe je dat enkel om aandacht terwijl ze me daarmee pijndoet alleen dat aan haar laten zien kan ikniet!
mijn stiefvader heeft me sexueel misbruikt dit heb iknooit aan iemand vertelt
Datum:
09-05-2009
Naam:
Joëlla
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

Verdrietig

ik wordt altijd rood als iemand wat tegen me zegt behalve me opa en oma en me ouders enzoo maar ik heb net een vriendje en die durf ik geeneens aan te kijken !! ik vindt het zo erg dat ik geeneens naar school durf ik ga me gewoon steeds ziekmelden gelukkig kan ik een beetje acteren maar anders .. ik kan me leven niet meer aan ik ben best mooi een heb heel veel vriendinnen maar ik kan me leven gewoon niet meer aan :( Doe er wat aan
Datum:
09-05-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Anders

Verslaafd

Hallo ik vind het al heel erg dat ik over zelfmoord begin te praten want dat durf ik niet terwijl ik toch normaal kan leven maar niet kunt!! ik ben 15 jaar en ben al 6jaar of langer pc/ gameverslaafd maar dan bedoel ik echt verslaafd van s'morgens tot 12uur snachts! zelfs doordeweeks en heel vaak schoolverzuimd van school en als ik game voel ik me eenzaam! ik heb veel vrienden verloren, nou eigenlijk alles door dat verslaafd zijn is mijn lichaam ook niet in balance moeite om naar school te gaan snel moe meestal gepest bij de gym omdat ik dikke benen heb!! maar ik heb er een rede ervoor het klinkt meschien raar maar toen ik 6/7 was dat ik dacht heb ik me zelf met een dartpijl in een stopcontact gestoken en een schok gekregen maar niet zomaar een schok? mijn hart is sinds dien sneller gaan lopen en ik voel geen verdriet,emotie HELEMAAL NIKS MEER!! mijn ouders gingen ook scheiden en ik dacht daarom voel ik me zo!! maar het ging niet over het scheiden !allemaal door die kut stopcontact?! mijn lichaam heeft geen gevoelens als er iets negatieve is dan gaat mijn hart sneller kloppen en denk ik amper na! sry dat mijn verhaal zo lang duurt maar ik weet geen raad!ik durf het niet te vertellen wat er is geen genezing voor dit? a.u.b kan iemand me vertellen over stroom? ik wil ervanaf dit gevoel is niet fijn had ik die kut dartpijl maar nooit ingestoken ;(!!! maar paar jaar naar mijn 6e stopcontactprobleem ben ik gaan gamen,gamen,gamen vooral online maar het ergste was zonder vrienden en op school heb ik er maar 1 en ben vaak gepest maar ik blijf sterk!! ik wil graag een vriendin vooraal een indonees niet omdat ik er zelf een ben lol :P maar die mensen hebben respect voor elkaar in nederland woor ik alleen weggepest! hoor ik hier wel thuis? NEE alleen met vrienden anders ben je niks! en het ergste is ik wil dat niemand me zo niet terwijl ik vroeger veel vriende had en ze me altijd nodig hadden! had zelf een vriendin! waarom dit? kan iemand mu meschien helpen? mijn vader heeft ook kanker al paar jaar! darmkanker ik erg me daar niet zo aan want kanker is kanker niks tegen te doen behalve die gemokeur dan. maar hij blijft sterk toch altijd lachen goeie vader ik wil niet hebben dat mijn ouders mijn dood aantreffen? kan iemand op mij reageren meschien? ik vind dit niet meer leuk, geen leven zo? toch? zo vraag ik me elke dag af aan god enigste hoop die er is?

Datum:
09-05-2009
Naam:
Dennis
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Weg!

Ik voel me onbegrepen in deze wereld;
degene van wie je denkt dat ze er voor je zijn, zijn er niet. degene van wie je houdt, houdt niet van jou! je moeder doet of je niet bestaat en je vader vindt zichzelf nog steeds niet streng genoeg.
het is een strijd waar ik tegen vecht, maar lijk te verliezen. Weg, dat is wat ik wil. voor de 3de maal sta ik op punt om het te doen. maar hoe? pillen kan ik niet meer vinden. zeg me hoe!?
Datum:
08-05-2009
Naam:
Pam
Leeftijd:
17
Provincie:
België

tja ik voel me net oud vuil

Ik voel me net oud vuil niemand heeft er iets aan het kan maar beter weg zijn.
Ik zit alleen nog met mijn zoontje en dat is mijn dillema.
Maar zelf wil ik niet meer verder niemand kan met me leven ze vinden me erg leif de liefste man van de wereld maar kunnen niet met me leven.
Als klein kind hoorde ik al dat ik niet gewenst was.
Mijn vader zei dat ik er was omdat mijn moeder dat wou.
Mijn moeder wou me niet omdat ik rood haar had.
Ik was niet populair heb toch wat relaties gehad.
Heb net een relatie van dik jaar achter de rug ik dacht dit is de vrouw voor de rest van mijn leven en dan zonder aankondiging zei ze ik heb goed nieuws ik maak het uit.Na die tijd wou ze niets meer zeggen en werd ik verbannen uit haar leven ik begrijp het nog niet.
Was de liefste man van de wereld zei ze nog.
Hoe ik ook probeer met haar in contact te komen om het te leren begrijpen krijg ik alleen te horen ik wil nergens ook waar ook nog iets van je lezen.
Ik ben kapot in 5jaar 4 x gedumpt worden ik kan niet meer voel dat ik niks waard ben ben echt kapot ik vindt de wereld ook gemeen naar mij.
Ik was een kind van 8 jaar toen wou ik eigenlijk al niet meer verder nu ben ik 55 en ben leeg gevochten.
Ik kan niet meer.
liefs Jaap
Datum:
08-05-2009
Naam:
Jaap
Leeftijd:
55
Provincie:
Friesland

ik ben niet van be;lang

"Door mijn jeugd kwets ik de mensen om mij heen. Het is beter dat ik er snel uit stap; de mensen van wie ik hou zijn beter af zonder mij."
Ookal heb ik vroeger veel meer psychische problemen gehad; ik heb momenteel opnieuw zelfmoordneigingen. Ik beleef gelukkig nog enige troost in het luisteren van muziek (Keane bv.) . Overdag gaat het wel vanwege m'n werk, maar 's avonds huil ik aan 1 stuk door. Deze wereld is beter af zonder mij.
Datum:
07-05-2009
Naam:
Woute
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

ben er klaar mee

Ik heb geen zin meer om te leven. Ik tel elke dag de dagen af. Ik ben er nog voor mijn kinderen. anders had ik al lang een eind aan gemaakt. Voel me zo leeg van binnen. Ik heb nooit echte liefde gekend en was altijd opzoek naar. maar ik nam altijd de verkeerde beslissingen. Ik woon samen met een man waar ik niet meer hou. ik voel me gedwongen om het huwlijk voorttezerreb wegens geld problemen en huisvesting. mensen om me heen denken je komt niets te kort dus zuur niet zo en wees te vreden met wat je hebt. Dan denk ik ik heb alleen depressies en angst problemen. Ik ontvlucht mijn huis en mezelf. ik hoop dat god mij neemt en dan wordt ik vrij. En dan kan ik van boven over mijn kinderen bewaken.
Datum:
07-05-2009
Naam:
Jolanda
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

Ik kan niet meer

ik ben helemaal op mij vlammetje is helemaal uit ik krijg het ook niet meer aan ik wil niet meer leven maar ik moet door blijven gaan ieder geval voor pleegfamilie en eigen familie ik denk dat als ze horen dat ik er niet meer ben er kapot van zijn dus hoe moet ik nu door gaan want zelf wil ik niet meer maar ik moet tenminnsten zo zegt mij gevoel het hulp krijg ik wel maar voor mij gevoel heb ik er niks aan ik ben al ruim 8 jaar in therapie hier voor en 9 jaar om mij verleden te verwerken maar ik ben nog niet eens bij stapje 1 ik wil het niet meer maar moet het wel maar hoe????????????????????????????
Datum:
07-05-2009
Naam:
Liesje
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

Ik wil niet meer

Ik heb geen zin meer. Ik heb altijd gevochten voor mijn 'toekomst'. Ik werk vanaf mn 11e zwart: zodat ik mijn studie kan betalen. Maar wat als ik die studie heb. Beter nog als ik een baan heb, de droombaan. Wat dan? Wat moet ik dan voelen? Moet ik dan blij zijn ofzo?

Mijn beste vriendin heeft 1,5 jaar geleden zelfmoord gepleegd: ze zag het niet meer zitten. Als ik mn toenmailge vriend niet tegen kwam was ik meteen onder de eerste de beste trein gesprongen. Nu, bijna 2 jaar later, voel ik me nog als dat moment: ik wil weg. Ik wil naar mn vriendin toe.

Mijn vader heb ik nooit gekent als vader: hij verliet mn moeder toen ik 1 was. Mijn moeder is een harde vrouw: werken moet je voor je leven. Ze ziet mn problemen en verdriet niet. Ze geloofde me niet toen ik vertelde van mijn vriendin. Sindsdien ben ik ook mijn moeder kwijt.

OP school heb ik vriendinnen. Ze zien me lachen en denken dat er niks is. Maar schijn bedriegt: ik wil weg, denk ik elk minuut van de dag.

Wat moet ik doen? Er is niets wat me tegen houdt zelfmoord te doen. Ik wil dood, ik wil niet dood, ik wil dood. Ik weet het niet meer.
Help me
Datum:
07-05-2009
Naam:
Rosa
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

...

Ik ben een meisje van 17, en heb veel megemaakt in mijn leven, als klein kind kreeg ik al te maken met problemen, me ouders die waren gescheiden, geen contact met familie, gepest op school, thuis situaties waren slecht, ik werd geslagen, durfde niet meer naar school wegens wonden op mijn lichaam.
Op de dag van mijn verjaardag leek het allemaal goed te gaan totdat ik naar mijn bed moest, ik lag nog geen uur te slapen , en me oom komt naar boven, ( die ook uit huis was geplaatst ) BRAND!BRAND! ik wist niet hoe snel ik uit mijn kamer moest komen , maar me zusje wilden niet wakker worden. we hebben haar mee moeten sleuren omdat ze niet wakker wilden worden.
we zijn naar mijn stiefvader gegaan en konden daar zolang wonen.
maar weer een ellende ik kon niet met die vent overweg!
ik ben bij me vader gaan wonen, en dacht dat het dan alemaal goed zou gaan. totdat hij ging scheiden met zijn vrouw.
alles ging stuk!
ik voelde me zo leeg en kon er niet meer tegen.
toen ik een klein meisje was heb ik mijn vader zijn leven gered, hij had zoveel problemen dat hij overdosis ophad, maar iets in mij zei dat er iets niet klopte. ik sprong uit mijn bed en ben naar beneden gegaan, ik zag mijn vader daar liggen , me wereld stortte in. WAT MOET IK DOEN? ik heb de politie gebeld en die hebben een ambulance laten komen, toen we op het ziekenhuis aankwamen was me vader bijgekomen. pfff wat een opluchting, hij kijkt me aan en zegt : dankjewel schatje dat je me leven hebt gered, en ik begon te huilen.
inmiddels heeft me vader al 8 hartaanvallen gehad waarvan 3 infarcten.
mijn vader leerde een nieuwe vriendin kennen en trok daar in.
raar allemaal , weer een nieuwe vrouw.
mijn vader dronk alleen nog maar alcohol en wist niet meer wat hij moest doen.
en ja hoor hij kreeg weer een hartinfarct, weer naar het ziekenhuis.
gelukkig kwam hij er bovenop.

Toen me opa en me oma overleden was ik radeloos, ik wist niet meer wat ik moest doen , me opa en me oma waren weg!
ik zat zo diep in de put dat ik zelf niet meer wist wat ik met mijn leven aanmoest
ik leerde een jongen kennen waar ik bijna een jaar mee heb gehad, ik was zo dolgelukkig samen met hem. maar op een dag dat ik zwanger van hem raakte ging alles mis, hij wilde dat ik het weg liet halen , en ik wist niet wat ik moest doen. IK heb het maar weg laten halen en zit er nog heel erg mee , hij verliet me 2 weken naderhand , en doet net of ik een stuk strond ben. ik heb alles zelf moeten verwerken.
Op school heb ik vele gesprekken gehad met vertrouwingspersonen , maar het gaf me een gevoel dat ze me niet begrepen.
ik begon alles op te kroppen , en begon met gedichten schrijven,
toen me vriend ( me ex ) me verliet was ik helemaal de weg kwijt ik wist het niet meer en kreeg gekke ideeen, ik wilde weg , weg van het leven.
Maar ik ben gaan nadenken, en dacht wat gaat er gebeuren als ik er niet meer ben?
zullen ze me missen? of juist niet.
ik heb gesprekken gehad met vele vriendinnen , en met me vader.
maar ik heb besloten om te blijven vechten.
Ik heb nu een nieuwe relatie, en ben heel gelukkig met mijn vriend.
Ik hoop dat dit wel een goede jongen is die me steunt in moeilijke tijden.
Niet iedereen is even sterk , maar al 17 jaar lang sta ik sterk in me schoenen, en ben overal boven op gekomen.
ik blijf vechten!
Ik heb ook zelfmoordpogingen gedaan , maar elke keer als ik het wilde doen , dacht ik tog aan de mensen die wel van me houden

Ik wens de mensen die het moeilijk hebben veel sterkte.
En blijf vechten!
er zijn echt veel mensen die van je houden!
Ook al zie je het soms niet.

God zal altijd bij je zijn !
Datum:
07-05-2009
Naam:
ANONIEM
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.