Levensverhalen (pagina 834)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom?

Waarom,

Waarom vechten als je toch alleen maar in de steek word gelaten.
Ik ben zo goed geweest voor hem en dat zei hij ook tegen mij.
Maar dan kom je erachter dat hij je heeft bedrogen. En als je hem ermee confronteert dan geeft hij jou ook de schuld en zijn familie staat achter hem. Ik dacht dit te kunnen verwerken, maar ik voel me waardeloos, vernederd enik ben mezelf bewust aan het kwetsten. Ik heb een jaar lang een relatie met hem gehad en lag elke weekend te huilen. Hij was in het begin zo lief en daarna kwam zijn ware aard naar boven. Elke keer dat ik weg wilde uit de relatie dreigde hij met zelfmoord en nam ik hem terug. Iedereen zegt van dat ik blij moet zijn dat ik van zijn negatieve energie af ben.. Maar waarom voel ik me zo leeg van binnen?
Datum:
14-10-2009
Naam:
Gazeuse
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

anders

Het is niet zo dat ik echte zelfmoordneigingen heb, maar ik heb er weleens over na gedacht en soms denk ik er nog weleens over.
Ik ben iemand die heel snel veranderd. Van baby tot wat ik nu ben. Ik heb op een basisschool gezeten met heel veel verschillende mensen. Nouja, daar kon ik gewoon niet zo goed mee omgaan en toen heb ik het ook wel tijden moeilijk gehad. Ik had wel vriendinnen maar het is toch anders als je ook onderdrukking voelt.
Nu zit ik alweer in de vierde van de middelbare en ik merk dat je zo erg kan veranderen. Dat komt natuurlijk ook omdat ik nu in de puberteit zit en dat is altijd heel afwisselend.
Eigenlijk is het leven heel afwisselend, dan ben je heel blij en dan ben je weer verdrietig.
Vroeger was ik iemand die naast zijn schoenen stond. Nu lijkt het wel alsof ik er te erg in sta.
Maar ik wil helemaal niet dood, het leven is te leuk. Ik heb nu lieve vrienden, een superleuk vriendje, grappige en goede docenten, veel leuke mensen om me heen en natuurlijk een ontzettend voor mij belangrijke familie. Maar ik wil gewoon dat mensen me beter gaan begrijpen, ik heb soms het gevoel alsof mensen me niet begrijpen en dat raakt me soms gewoon.
Ik wou dat ik de balans meer kon voelen.
Datum:
14-10-2009
Naam:
ik
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ik denk vaak aan om mijn zelf te doden

ik ben harry en ja ik weet eigelijk niet waarom ik ga schrijven maar het gaat de laste jaren al zo moeilijk met mijn het gevoel hebben door je ziekte van HIV er niet meer bij tehoren in dit rot land ik ben iemand die jaren in afrika heb gewerkt van uit jeugt met een opdracht dus ja een geloofig iemand ben ik wel maar dit als ben ik echt kwijt ik weet gewoon niet meer wat god van mijn wil heb ik dan nog niet genoeg mee gemaakt ik heb gewerkt in nigeria voor een lange tijd daar ben ik getrouwt geweest met een nigeranse vrouw wij hadden een zoon maar van af 1997 tot 1999 is mijn familie af geslacht in juni 1999 is mijn vrouw en zoon dood geschoten ben ik twee maanden later terug gekomen naar nederland en om dat ik zeer ziek was een contole in het zieke huis blij dat ik nog maar twee liter bloed in mijn lich ham heb en dan ook nog horen dat je hiv heb op gelopen om dat een keer bloed heb gehad in nigeria oke een jaar later ontmoet je een leuke vrouw die het niet erg vond dat ik hiv had dat was mooi want door mijn ziekte veel heel veel vrienden verloren achter af bleek het die vrouw alleen maar om met mijn samen uit haar schulden te komen daarom trouwt ze met mijn en dan u weer een paar jaar alleen te zijn weet je wat dit is alleen zijn niemand die wat om je geef geen in stand zie die je helppen kan niet gevonden wel een ex die je met een hoop problemen op zadelt en ik me nu af gaat vragen waarom ben ik nog op deze aarde ik gedacht denk ik de laste tijd ik wil weg van deze werld ik wil dood en dan denk ik vaak is dat wat god van mijn wil en dan zeg mijn gezond verstand nee maar mijn ongezonden verstand zegt ja ik heb dit nog nooit zo op geschreven maar ik probeer hulp te vinden maar ja wat zal dit moeilijk zijn sorry als ik dit zo heb neer gezet maar moest die gewoon kwijt want als god wil helpen waar is hij dan
Datum:
13-10-2009
Naam:
harry
Leeftijd:
55
Provincie:
Gelderland

Wat een aardig iemand voor de muren

Hoe kon ik almaar geloof blijven houden in hem? Hij laat mij weer, van het ene moment op het andere, vallen. Rekening weer leeg geplukt, hoorn erop gegooid, uitgemaakt.Ik deed niets. Niets! Had ik maar iets gedaan. Dan kon ik boos zijn op mezelf, met de billen bloot. Ik deed niets, weer niets. Nu gooit hij ons weer op straat. Ditkeer geen huis meer. Geen baan meer. Geen auto meer. Alles opgegeven voor hem. Vertrouwen houden in hem. In ons. Alles is nu van hem. In 3 jaar tijd heeft hij alles weggenomen. Tot het verwijderen van mijn sociaal leven toe. Hij beslist wanneer wij van elkaar houden. Wanneer ik van hem mag houden. Hij beslist wanneer ik eet. Wanneer mijn zoontje eet. Wanneer en met wie ik bel. Anders zegt hij het abonnement op. Pikt hij de auto in. Nu deed ik weer niets. En hij duwd mij weer over de rand. De afgrond in. Ik ben op. Ik kan niet meer ik wil niet meer. Ik wil het verdriet in mijn kinds ogen niet meer zien. De angst om weer weg te moeten. Was het maar vroeger. Voordat ik hem leerde kennen. Ik kan niet meer. Hij beslist. En men vind 'm nog aardig ook.
Datum:
13-10-2009
Naam:
Prive
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

Is iedereen hetzelfde?

Halllo.. Net had ik nog tranen in mijn ogen maar nu ik dit aan het typen ben is alles al weer weg.. Ik weet niet wat ik op dit moment moet doen.... Ik maak mezelf al een aantal jaren gek... Ik denk dat het door het blowen komt... ooit een verkeerde keuze gemaakt en in een roes doorgeleefd zonder ook maaar te stoppen. Waarschijnlijk ben ik vroeger ontzettend achter gebleven in het overdenken van de dagelijkse normale dingen... Ik ben begonnen toen ik 14 was en doe het nu nog steeds afentoe.... Ik heb in de tussen tijd ook veel verschillende soorten harddrugs gebruikt... Ik heb spijt van mijn eigen keuzes: dat is je eigen schuld... maar zo ervaar ik het niet, het overkomt je gewoon.. je leeft in een bepaalde leefomstandigheden en er gebeuren dan bepaalde dingen op een bepaald moment... andere dingen ben je vergeten of sta je niet bij stil en an ineens ben je verkocht als je problemen zijn weg alles is goed en zo kom je langszaam met mensen in aanraking die ook andere dingen gebruiken... Zoals: XTC en Cocaine... Volgens mij zijn mijn hersenen voor de rest van mijn leven naar de klote... Mijn uithoudingsvermogen doet het nog wel... elke keer weer stop ik met roken voor een paar weken en dan op een een of andere manier gaat het toch weer verkeerd.... omdat ik dan gedronken heb en even niet goed bij de toekomst kan stilstaan... Op dit moment ligt alles overhoop ik vind mijn studie niet leuk... ik doe een studie waarbij je veel moet doen... en heel veel dingen snap ik ook niet... het kost mij ontzettend veel energie om deze studie te volgen.... terwijl ik vroeger altijd nog zon slimme jongen was??? Nu lukt het me niet meer... Ik zit nu vast... ik weet niet meer wat ik moet doen.... als ik dit jaar doorga met de studie dan haal ik het niet en dan ben ik weer een jaar ouder... plus de studieschulde is hoger.... Als ik nu stop en ga werken.. owrdt ik zeker depressief... Omdat mijn hele leven al staat ingesteld op een goede opleiding is noodzaak nummer 1. Mijn vader is Dokter en woont op Aruba... ik heb nog 2 zussen die ook allebij geneeskunde doen... ik heb mijn havo gehaald toen ik 21 was... Mijn vader betaald op dit moment mijn huur en school.... maar als ik het neit haal dan betaald hij helemaal niks meer.... en ik wil dus stoppen omdat ik de studie niet leuk en te moeilijk vind.. Ik weet neit wat mijn vader gaat doen, als ik stop... ik heb het idee dat ik dan maar beter niet meer op Aruba hoef te komen omdat hij zich dan schaamt voor zijn eigen zoon.. En als ik daar kom dan krijg ik ook een hoop gezeik over me heen... door zijn alcohol gebruik... Ik weet het niet meer.... ik heb ook zoveel dingen gedaan vroeger die niet konden en mijn vader ook en dan wordt er nog wat vanuit mijn moeders kant geroepen... Ik moet mijn eigen leven zien op te bouwen... maar ik weet niet waar ik naartoe wil... omdat ik niet weet wat ik leuk vind... vind ik alles nou leuk of vind ik niks leuk??? Mijn vind dat ik met iemand moet gaan praten... die me een beetje ''structuur'' geeft (en dan de manier waarop dat gezegt word, wordt ik al knetter gek van..... ben ik dan zo'n gemene jongen??) Naja ik ben nu al bij een paar mensen geweest om te praten over van alles en nog wat... ik weet niet eens meer wta ik zelf heb gezegt!! Deze mensen geven je wel even een goed geveoel maar dat is dan naar een paar uur ook weer weg... ik schiet er niet veel mee op... Het schiet allemaal niet op.... Want wat is ons levensdoel wat vinden wij belangrijk wat moeten we in ons leven doen om gelukkig te zijn het zijn zoveel vragen die niet beantwoord kunnen worden omdat er zoveel verschillende opvattingen zijn die weer op andere mnieren bekeken worden door anderen.... He tis een proces dat nooit ophoudt...

Voor mij zijn deze drie dingen belangrijk:

Praten. (sociaal)
Liefde (vriendin)
Rustig kunnen denken (geen angst)

Dit zijn mijn problemen..... ik krijg altijd te horen van ja je ziet er goed uit en je bent leuk sociaal en dit en dat en blablabla. Maar zo voel ik me niet... ik voel me dom.... en ik ben bang dat ik eeuwig alleen moet leven, dus nooit een leuke vriendin vind door dat ik niks meer echt heel leuk vind... ik doe ook vaak dingen voor een ander en niet voor mezelf... Ik wil wel weer een knappe vrouw want ik ben zelf oook niet lelijk. maar voel me wel heel heel heel dom en saai omdat ik zelf er goed uitzie maar niet echt een vriendin heb ofzo. Als ik bij mensen thuis ben voel ik me altijd raar er gaan ook de heel tijd rar gedachtes door mijn hoofd heen die ik niet kan stoppen... ik ben neit meelf... ik kan me niet goed concentreren op wa er zich op dat moment afspeelt dus waar mensen ovr praten e wat ze bedoelen... ook mijn algemenen kennis is niet goed.. waardoor ik op sommmige momenten gigantisch voor lul sta... maar voor lul staan kan ik ook niet echt meer.... het boeit allemaal niet echt... ik weet neit wat er aan de hand is maar zo kan ik nog wel uen doorgaan.... ik heb geen zin meer ga sigaretten kopen...
doei

Datum:
13-10-2009
Naam:
jurrien
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

het maakt niet uit

het is normaal dat ik veel alleen doe. op school vind iedereen me raar en thuis heb ik wat problemen met dominante ouders. mijn vrienden zou het ook niet erg veel uitmaken of ik nog leefde of niet want ze zijn toch niet geintresseerd. op myspace en facebook en chrunhyroll praat ik elke dag met buitenlandse vrienden die wel geintresseerd zijn. maar meestal maakt het me allemaal niet uit. zo'n 2 jaar leef ik nu met die gedachte dat het me niet intresseerd. dit jaar ben ik ook gestopt met huiswerk maken omdat het me niet intresseerd. ik lig veel op bed en doe niks meer. ik denk alleen maar. en met denken besef ik veel dingen. waarom zou de dood slecht zijn? waarom moeten we leven? wat maakt het allemaal uit? niks dus. allemaal leugens van de staat. een halfjaar geleden heb ik shampoo gedronken. tijdens de vakantie heb geprobeerd mezelf op te hangen terwijl ik dronken was. beide zijn niet fijne herinneringen vanwege het overgeven en de pijn van een schurend laken langs mn keel. ik probeer door te leven voor mn buitenlandse vrienden die het wel zou uitmaken maar nog steeds voel ik me leeg. het kleine gedeelte van me dat wil voortleven schreeuwt om te wachten tot betere tijden. maar waarom zou ik? ik zie wel..... het maakt me tenslotte niet uit
Datum:
13-10-2009
Naam:
Mir
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

storm na zonneschijn

mijn verhaal begint een jaar geleden toen men vriendin en ik een tweeling hadden verwekt .ik was 18 zij 17 allebei zwaar in de war.We wisten niet wat we moesten doen houden we het doen we abortus geven we het weg. dit was een ware hell de eerste 2 maanden waren stressvol. kwist niet wat ik met 2 kindere moest doen! maar ben tegelijkertijd RADICAAL tegen abortus .die optie zat er voor mij en mijn vriendin niet in.tot op maand 3 hadden we het verteld tegen mijn en haar ouders . grote fout haar vader wou mij all voor de rechtbank slepen wegens verkrachting!! we waren all 2 jaar samen !toen liep alles aan duigen en scherven.allebei onder zware stress we kregen vaker en vaker ruzie.tot uiteindelijk haar ouders haar hadden verplicht tot abortus.sinds die dag ben ik helemaal in elkaar gestort kon ni ete ni slape. niks ging meer zoals voorheen had geen plezier meer met men vrienden .tot een week later hoor dan dat ze zelfmoord had gepleegd .toen knapte er iets bij mij !kheb all 3 keer zelfmoord probere plegen 1keertje polsen overgesneden maar hebben me te snel gevonden en konden me in leven houden. 2de keer overdosis amfetaminnen hartstilstand gehad .maar weer niet fataal. 3rde keer ga ik niet verder op in kwil geen ideeen geven .maar waarom al die moeite om mij dan te reanimeren kwil gwn van men klote leven af !!!
Datum:
13-10-2009
Naam:
hartverscheurd
Leeftijd:
19
Provincie:
België

een rot leven

ik heb een kut leven om dat ik ten eerst
een beperking heb ten tweede haat ik
me zelf ten derde de school waar ik opzit
maakt me kwaad er kwaad zo kwaad
dat ik er een eind aan wil maken.
Datum:
12-10-2009
Naam:
finnian
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

ik haat me moeder

Hallo

ik ben Kimo ik wil dood
omdat ik mijn moeder een heks vind
zij geef niet om me als ik ziek ben gaat
het haar niks aan.
Datum:
12-10-2009
Naam:
kimo
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

toekomst

Ik zie geen toekomst voor mezelf. Alles wat ik doe mislukt. Ik vecht al zo lang, maar uiteindelijk komt het toch altijd op hetzelfde neer. Mijn familie kan niet trots op me zijn, integendeel. Mijn relatie zal toch stranden, dat weet ik zeker. Ik zal weer alleen komen te staan. Weer vechten; vechten voor geld, vrienden, interesses, een relatie, een leven. Niets lukt zomaar. Niets is normaal. Het enige wat normaal voor me is is leeg zijn, mislukken, problemen hebben, alleen zijn, ...
Datum:
12-10-2009
Naam:
e
Leeftijd:
22
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.