Levensverhalen (pagina 710)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

nu mijn liefde mij verlaat ga ik ook voor mijn gevoel dood

ik heb al drie jaar op haar gewacht en nu wil ik dichterbij komen gaat ze ergens anders wonen ze geven aan mij aan dat het wer goed zal komen en daar houd ik mij aan vast dit is door gegeven en door eerdere ervaringen moet ik daar vertrouwen in hebben,
alleen de angst gedachte dat ze weg gaat en een ander wel zo dicht bij toe laat doe mij heel veel pijn en als dit niet gebeurt dat ze blijft dan maak ik waarschijnlijk toch die keuze als zij weg gaat ik kan nu allleen maar hopen vertrouwen erin hebben dat het goed komt
sorry voor de schrijf fouten
Datum:
22-04-2010
Naam:
peter
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-brabant

Beu .

Iedereen denkt dat ik het meisje ben met het perfecte leven . Mooie kleren mooi figuur , leuk gezichtje , leuke vrienden ,populair,mooi huis , ... ENZ . heb ik niet , ik vershuil me achter een bitchi attitude , niemand weet dat ik iedere dag ween && ween && ween .. Dan is er een dag dat alles goed gaat ik me nog eens gelukkig voel , plezier maak maar dat is een dag uit de duizenden , andere dagen doe ik alleen maar alsof maar thuis hoor ik alleen maar geschreeuw , na alles dat ik heb gedaan , ik heb hun altijd bij gestaan met problemen , alles geprobeert en dan krijg ik woorden naar mijn hoofd gesmeten die te erg zijn om te noemen . straffen die echt op niks trekken , gevangenis is wss plezanter . Ze halen mij vandaan van de mensen die mij willen helpen .ik doe allemaal of het mij niks kan shelen zoals gewoonlijk maar nu is het genoeg geweest ik kan het niet langer aan ik wil weg weg van deze aardbol , maar ik .. ik kan het niet het is te pijnlijk , ik zal de mensen missen die om mij geven waar ik om geef , maar myn ouders de personen die mij dit gevoel geven zit ik elke dag met op gescheept , ik wou gaan lopen ik wil op mijn eigen benen staan dan pas zal alles perfect zijn , nee dat gaat ook niet , zei zullen my vinden en alles word nog erger dan tevoren . ik weet het echt niet meer .
Datum:
22-04-2010
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
België

haat

ik haat iemand in mijn klas zij is de mooiste, de leukste, de stoerste en ik ben de lelijkste, de saaiste, de domste. ik hou zielsveel van een jongen hij wil mij niet ongelukkig zien maar ik ben depresief! ik heb géén vrienden en iedereen zit over mij te roddelen. ik ben al op de rand van mijn raam gestaan en ik zou springen maar ik durfde het niet. ik heb ook familieproblemen !!!!
Datum:
22-04-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

zelfmoord gedachte

Ik voel me waardeloos of beter gezegt ik ben waardeloos.Ik heb het gevoel dat niemand mij begrijpt,niemand mij wil begrijpen.Vele dagen zit ik thuis gewoon te staren naar het niets ,denkend over de dingen die gebeurt zijn zullen gebeuren,maar vooral over de dingen die nooit zullen gebeuren.Ik heb het momenteel zeer moeilijk ,met mezelf dan,ik wil niet bestaan,ik wou dat ik nooit had bestaan.De reden daarvoor,pff .. er zijn er zoveel ,veel die klein en belachelijk lijken ,maar voor mij een belangrijke waarde hebben.Zoals bijvoorbeeld; Ik ben een fan van een programma en wil de cast ervan zeer graag ontmoeten ,persoonlijk dan,ik heb ze 1keer in het echt kunnen bewonderen op een show van hun.Ik heb er 2-3jaar lang voor hoeven te zagen bij men ouders,ze begrepen me niet,ze konden maar niet begrijpen hoe belangrijk het voor mij was/is,en ze weten dat nu blijkbaar nog altijd niet.Ik vergelijk me veel met meisjes die ik mooi vind ,maar ik denk niet dat ik lesbisch ben ,ik denk dat ik gewoon zo graag hun leventje wil,bv mooi zijn ,goed kunnen zingen,mss zelfs acteren en dansen want die dingen doe ik graag maar het zal nooit worden zoals ik het wil, mensen zeggen me wel je bent mooi zoals je bent ,maar daar ben ik niet van ovetuigd.Ik krijg veel zelfmoorgedachten,ik zit er voortdurend aan te denken,soms knijp ik wel eens in men keel maarja dat gaat natuurlijk niet om dat zelf te doen.Voor de kleinste dingen knijp ik men keel even toe,of raak ik gefrustreerd en wens ik dat ik er nooit was geweest.Vele mensen begrijpen dat waarschijnlijk niet,maar als het altijd kleine dingen zijn word het om den duur een heel groot probleem.Ik ga het hierbij laten want ik kan zo door blijven gaan met men zelfbeklag.Ik hoop dat er mensen me begrijpen ,doei.
Datum:
22-04-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Waarom?

Ik ben een meisje en ik ben 12 jaar.
Ik ben dik, ik heb gele tanden en ik haat mezelf heel erg.
Een paar jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden, mijn vader was vreemd gegaan. Haar zoon (die vriendin van mijn vader) keek vaak door de webcam, als mijn vader zat te chatten met haar. Toen wist niemand het nog dat hij vreemd ging. Hij zat gewoon met HAAR te chatten terwijl niemand het wist... Toen mijn vader het vertelde voelde ik me raar. Ik zei tegen mijn vader dat ik het niet erg vond, maar ik vond het juist wel erg. Nu is hij bij mijn moeder weg, en is getrouwd met die vrouw. Die vrouw pakt alles bij me weg. Ze gaan nu verhuizen --> Weg huis. Ze neemt haar eigen kinderen mee, zodat mijn vader meer aandacht geeft aan die kinderen dan aan mij en mijn broertje. En onze lieve hond moet nu ook al weg. Alles pakt ze bij mij weg. Ze is opzich best wel lief, maar mijn vader ziet het gewoon niet dat ze alles bij mij weg pakt. Mijn vader verheugd zich erop als hij opa word van de kinderen van haar dochters. Als ik dat dan hoor, moet ik in mezelf heel erg huilen. Hij schenkt meer aandacht aan zijn stiefkinderen dan aan zijn echte kinderen. Hij lacht niet meer om mij, maar wel om een flauw grapje van die kinderen.
Het is allemaal mijn schuld dat hij zo doet. Ik voel me zo kut. Elke dag vraag ik mezelf af waarom ik nog leef. Ik vind het niet meer leuk om naar mijn vader toe te gaan.
Ik heb ook heel erg ruzie met mijn moeder steeds. Ik weet ook niet waarom. Ze is de liefste vrouw van de hele wereld. Ik scheld haar dan uit en dan een uur later heb ik heel erg spijt van alles.
Dan denk ik: Waarom doe ik zo tegen haar? Ze is zo lief voor mij altijd... Ik hou van mijn moeder echt waar.

Kan iemand mij alsjebliefd helpen?
Datum:
22-04-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik ben opgergroeid als dom kind ik zie het leven niet meer zitten en voel me hard in me kont genomen jammer dat me ouders nog wel aardig zijn
Datum:
22-04-2010
Naam:
Thomas
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

hoe moet het nu verder?

ik weet het allemaal niet meer.
5 maanden geleden maakte mn vriendin het uit, ze is mijn alles (ja nog steeds) ik leefde voor haar met als enig doel haar gelukkig te maken ik ben nog nooit een gelukkig iemand geweest tot ik haar leerde kennen ik haalde mijn geluk uit het hare maar opeens zag ze het niet meer zitten en ging de psychiatrie binnen, toen wist ik al dat ik gefaald had. nu zoek ik iets om voor te leven maar het lukt me niet ik heb nochthans geweldige vrienden maar ik durf het hen niet te zeggen. ik wil weer de baan op met de vrachtwagen maar ben mijn rijbewijs kwijt dit is nochthans het enige wat ik wil doen, de baan op weg van thuis weg van mn gevoelens voor haar maar dit gaat dus niet meer ooit moet het beteren maar wanneer? ik weet het allemaal niet meer ik wil zo graag dood maar ik wil me ook nog amuseren. wat een tweestrijd wat een zever...

hoe moet het nu verder?
Datum:
22-04-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
België

~

Lieve iedereen, het is fijn dat je hier je gedachten kan dumpen, en kan vertellen wat je dwars zit, en waarom je nu geen uitweg meer ziet. Maar luister goed: Niemand is het waard om een einde aan zijn/haar te leven te maken! Het is niet altijd te merken, maar er zijn altijd mensen die om je geven, die je heel veel pijn doet, door de wereld te verlaten. Na regen komt zonneschijn, laat het zonnetje in je hart weer schijnen!!
Datum:
21-04-2010
Naam:
Nicolette
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

mensen doen me pijn

ik voel me rot als ik op sta en naar bad ga
mensen maake gebruik van me goede kante
en laten me niet met rust last was ik boos
op me beglieding en moet op gesprek komen
en weer gezuur aan oren en me huis voor de tweede keer verlate ik ben bang en verward
en weet niet wat ik moet ik denk ben ik
slecht wat heb ik nou weer gedaan
niemand heeft tijd voor mij en als
ik om aandacht roep wort ik gestraft
me moeder heeft geen tijd voor mij me vader begrijpt me niet is als of ik
de enige in me soort ben wil allen me
pijn en verdried vertelen dat is te vil
gevraagd ik wil niet dood maar voel me eenzaam en heb dingen mee gemaakt
waarover ik liever niet over praat
ik probeer nog me zelf te kalmere maar dan voel ik me rot en alles is faud in
andre de ogen
Datum:
21-04-2010
Naam:
jan
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Geef niet OP!!

Beste mensen die zelfmoord willen plegen,

Als ik jullie verhalen lees, denk ik na hoe sommigen van ons het hebben. Proberen jullie het wel een keer anders? In plaats van drugs en alcohol en weet ik het gewoon rustig een boek lezen of muziek luisteren (geen hardcore ofzo). In ieder geval iets wat je afleid van de gedachte over zelfmoord. Het kan wel is niet meezitten, niet alles gaat zoals JIJ dat wil maar dat is dan ook niet meteen een reden voor zelfmoord. Er is vast wel iemand die om je geeft, alleen weet jij het niet. Denk is aan de mensen in de derde wereld, die doen alles om in leven te blijven en jullie willen dood omdat het uit is of omdat je gepest wordt. Ik kan je ervan verzekeren dat dat veel beter is dan dat je 2 weken dood gaat van de honger of geen dak boven je hoofd hebt. Anyway denk na over hoe je het nu hebt en GEEF NIET OP!
Datum:
21-04-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.