Levensverhalen (pagina 708)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik snap niks meer van mij leven.

Mijn oudes zijn nu 5 jaar gescheiden en ik woon bij mijn moeder. Ik heb een broertje en een zusje en we wonen met zijn 3tjes bij mijn moeder en gaan om het weekend naar mijn vader. Ik en mijn vader hebben niet zo'n goede band. Kort toen mijn ouders gescheiden waren gingen ik en mijn broertje en zusje om het weekend naar mijn vader. Ik vond dit nooit leuk, omdat ik altijd overal de schuld van kreeg en altijd ruzie had met mijn vader. Ik zat echt in een rot periode ook nog net voordat mijn ouders gingen scheiden is mijn tante overleden. Dus het was al een moeilijke tijd en toen gingen ook nog mijn ouders scheiden. Het ging dus niet zo goed tussen mijn vader en mij, en ik had heel vaak ruzie met hem of mijn broertje en zusje. Terwijl ik bij me moeder veel minder ruzie had met mijn broertje en zusje. Ik liep heel vaak weg. Dan liep ik huilend naar huis toe weer terug naar mijn moeder. Het was voor mij echt een rot periode en uiteindelijk hoefde ik ook niet meer naar mijn vader toe. Dan mocht ik bij mijn moeder blijven, maar mijn moeder ging natuurlijk wel gewoon weg. Of naar vrienden toe. Ik zat dan altijd alleen thuis ik vind dat nog steeds wel eng en toen die tijd ook. Ik hoorde altijd allerlei enge geluidjes. Mijn moeder voelde zich wel een beetje schuldig omdat ze mij dan bijna elk weekend alleen lied. Maar ze wist dat ik dit begreep en ik begreep dit ook heel goed. Want het was ook mijn keus om niet meer naar mijn vader te hoeven. Uiteindelijk kreeg mijn vader een nieuwe vriendin en hadden ze besloten dat ik weer naar me vader zou gaan. Het ging al iets beter maar niet helemaal goed ik liep nog wel is weg. Niet meer vaak maar wel af en toe. Ik had ook minder ruzie want mijn vaders vriendin nam het dan nog wel is voor mij op. uiteindelijk werd het me weer teveel en had ik op een papier gezet wat me allemaal dwars zat ik ben toen een avond met mijn moeder naar mijn vader gegaan en we hebben afspraken gemaakt. Het volgende weekend merkte ik ook duidelijk verschil het ging al beter nog wel is ruzie maar niet zo vaak meer. Het volgende weekend dat ik weer naar mijn vader moest verliep al niet meer zo goed, het begon weer helemaal opnieuw. Nu als ik bij me vader ben gaat het af en toe nog niet helemaal goed. Maar het gaat al stukken beter dan voordat die een vriendin had.. Sinds die vriendin is gekomen gaat het al wel beter mijn vader is veranderd wel op een positieve manier ookal kan het nog stukken beter. Ik heb nog wel ruzie en het gaat nog niet helemaal goed als ik daar ben. Alleen hier probeer ik altijd minder over te praten. En op dit moment snap ik echt niks meer van mijn leven door allerlei andere problemen. En ook nog deels door mijn verleden.

1 ding dat ik nog wil vertellen is, heb je een probleem praat er dan over met iemand want dat is goed, anders krop je alles op zoals ik altijd gedaan heb..

Weet wie je kan vertrouwen en wie je echte vrienden zijn want die zullen altijd voor je klaar staan en dit is een moment dat ik dat zelf ook echt merk!
Datum:
25-04-2010
Naam:
Fleur
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

wat heeft het leven voor zin!?

hey...

Ik ben een meisje van 26 en denk aan zelfmoord.
Mijn vriend gelooft en vertrouwd me niet meer,en is dus bij me weg.
Ik hou zo ontzettend veel van hem en ons leven samen.We hebben een pracht van een zoon,maar zonder mijn vriend kan en wil ik niet verder.Hij en mijn zoontje zijn alles wat ik heb.
Ik doe en wil er alles aan doen om mijn relatie te redden,maar mijn vriend wil dat niet.
Ik denk dus na over zelfmoord!Omdat mijn leven dus geen zin meer heeft zonder mijn vriend!Ik doe toch maar alles verkeerd,en in zijn ogen lieg ik en ben ik niet te vertrouwen.
Ik wil dus zelfmoord plegen maar ook weer niet.
Het enige wat mij hier houd is mijn zoontje!
En ik wil niet dat mijn kindje opgroeit zonder moeder!
Want ik ben op 21 jarige leeftijd mijn moeder kwijt geraakt en dat heeft veel impact op me gehad.Dus ik wil niet dat mijn kindje zonder moeder hoeft te leven.
Maar aan de andere kant wil ik weg hier,want wat is mijn leven nog waard zonder de liefde van mijn leven? Niks toch?!
Ik weet niet wat te doen!!!!
Een hopeloos verdrietig meisje (tamara)
Datum:
25-04-2010
Naam:
tamara
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

waarom moet dit zo?

Elke keer als ik bij me moeder ben, is haar vriend er ook. Hij drinkt elke dag. En hij rookt ook. Ik ben bang dat ik een fout maak, want als ik het doe krijg ik gezeik van de vriend van me moeder. Maar toch gebeurt het vaak. :( Op school krijg ik goede cijfers maar ik heb daar geen echte vrienden. Alleen 1tje. Dat is mijn hartsvriendin. Als zij er niet geweest was was ik allang dood. :'( Waarom moet dit zo gaan? Deze vraag stel ik mezelf af.
Ik mag mijn vriendin niet meer zien... Waardoor onze vriendschap vervaagt... Ik heb niet eens contact meer met haar. Alleen maar door haar stomme moeder :@
Ik hoop dat dit ook eens anders kan gaan... :'(
Datum:
25-04-2010
Naam:
Roxanne
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

klaar

Het leven is mooi, oneerlijk, hard en vooral ook heel vermoeiend. Altijd de zorg gehad voor anderen doordat ik als normaal begaafd persoon ben geboren in een gezin met veel problemen en 3 gehandicapte familieleden. Zelf ruim 2 jaar geleden de nr 1 k*tziekte K gekregen. Ik heb het overleefd, ben wel alles van mijn vroegere leven kwijtgeraakt. Het leven is gewoon echt te zwaar voor me. Niet eens omdat ik zelf shit heb gebouwd maar omdat er teveel problemen op mijn pad komen van anderen, die vervolgens vastklampen aan mij. HET IS nu echt wel helemaal op, geen idee hoe ik nog iets aan de situatie kan veranderen. Heb echt hemel en aarde bewogen om ruimte te krijgen voor mijn eigen leven, zinloze missie. Het is goed geweest, volgens mij heb ik wel het maximale uit mijn leven gehaald.
Datum:
25-04-2010
Naam:
Eva
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

dood lijkt veilig

iedere dag onzekerheid, angst voor wat komt. dood zijn lijkt veilig en rust.
enkel mijn dochtertje houdt me tegen. hoe kan ik haar laten voelden en weten dat zij wel de moeite waard is ondanks mijn beslissing .... ze mag zich nooit schuldig voelen want ze is het mooiste uit mijn leven
Datum:
25-04-2010
Naam:
ilse
Leeftijd:
33
Provincie:
België

iemand..

Ik heb in dit jaar veel dierbaarden verloren en het doet het me z'n pijn
Mijn ware liefde is in de begin toen het sgool begon gestorven ;s
en toen het kerstdag was is mijn neef gestorven ik had haar daar heel moeilijk mee..
Nu heeft mijn vriendin zelfmoord poging gedaan en dat heeft mij ook een zware klap gegeven
ik weet echt niet meer hoe het verder moet ik heb in niks meer zin ik huil elke dag ..
Ik weet niet meer wat ik moet doen
ik zie het echt niet meer zitten..
Datum:
24-04-2010
Naam:
sabrina
Leeftijd:
14
Provincie:
België

wat heeft het voor zin?

De eenzaamheid gaat niet weg. Ik verander niet terwijl er zoveel veranderd moet worden. Niemand die zich interesseert in mij. Ik voel me compleet overbodig op deze aardbol. Ik wil anderen helpen maar ik moet zelf eerst geholpen worden. Wat voor hulp ik ook krijg het helpt toch niet. Het is als een ziekte die in me zit. Ik werk er al jaren aan maar het gaat niet weg. Ik heb er genoeg van. Ik huil alleen maar.
Datum:
24-04-2010
Naam:
just me
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

Verdriet

Ik zie het leven de laatst tijd niet meer zitten. ik ging met een jonge. die jonge wou niet meer. Het is nu drie weken geleden. Elke dag heb ik er verdriet van, ik kan niet slapen, ik denk elke dag nog aan hem. Het probleem is dat ik ook nog bij die jonge in de klas zit. We zeggen niks zowat niks tegen elkaar. Ik voel me heel ongemakkelijk met hem erbij. ik weet niet wat ik moet doen? Aan de eene kant tsjah, we zijn vrienden. Aan de andere kant. Ik hou nog steeds van hem. het is tussen ons over gegaan, omdat we te vaak ruzie hebben.
een goede vriend waar ik er mee over kon praten. Het hielp me heel erg. Elke dag via msn praten wij. Tot dat ik hoorde dat hij alles door vertelde. En nu ben ik er echt kapot van. ik dacht dat ik hem kon vertrouwen, maar zo te zien niet. Aan de buitenkant kan jij bij mij niks zien. Ik hou me voor iedereen groot. Van binnen is het een hel. En zou kan ik niet leven. Mijn vriendinnen zeggen ook; besteed niet zo veel tijd aan die jonge (waar ik mee ging) maar van binnen hou ik nog steeds van hem. En ik kan hem niet vergeten. Ik ben er echt kapot van. Ik heb al een paar keer eerder een poging gedaan, maar ik ben ergens bang voor. Ik weet niet waar voor?!

ik ben blij dat ik mij verhaal kwijt kan.
Vrienden zeggen iets wat ik niet wil.

Datum:
24-04-2010
Naam:
.
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

nee

waarom heb je zelfmorrd gepleegd??
lieve simone het spijt me wat ik je hep aan ge daan
Datum:
24-04-2010
Naam:
ik
Leeftijd:
10
Provincie:
Noord-holland

-

waarom is de enige die me kan helpen, degene de reden is waarom ik me zo voel?

pff
Datum:
23-04-2010
Naam:
-
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.