Levensverhalen (pagina 688)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen zin meer

Had sinds een jaar en half een zware depressie waarin ik dikwijls zelfmoord wou plegen. Maar de liefde voor mijn gezin heeft mij altijd tegen gehouden. Maar nu ik uit mijn depressie kom ,heeft mijn liefste een einde gemaakt aan onze relatie omdat ze niet wist dat ik een depressie had. Na veel praten met elkaar heeft ze mij gezegd dat haar liefde voor mij helemaal weg is. Het ergste is dat ik mijn gezin altijd graag heb gezien. Maar het tijdens die periode niet kon tonen. En nu kan het leven mij helemaal niet meer schelen. Leef zo tegen mijn zin dat ik nu weer sie zelfmoord gedachte heb maar geen gezin meer om mij tegen te houden.
Datum:
27-05-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
45
Provincie:
België

Onmogelijk

Misschien komt het je bekend voor en is het een cliche, maar ik ben dus gek op iemand waar ik mee samen woon en kan die persoon tegelijk niet uitstaan op sommige momenten.
Er zijn niet veel mensen die mij gek krijgen, maar uitgerekend mij eigen partner lukt dat maar al te goed.
Heb al helaas een aantal momenten gehad waarin ik dacht, uit het leven stappen is nog niet zo verkeerd op dit moment. Ben verhuisd en heb en stuk leven opgegeven om naar mijn partner te verhuizen in de hoop gelukkig te worden.
Een huis samen gekocht en heb mijzelf in een situatie gewerkt waar je niet snel uit stapt.
Het liefst kap ik met alles, maar dat wordt een mooie puinhoop.
Wat te doen?
Ik pieker me suf!

Op dit moment is elk advies hulpzaam.
Raak een beetje aan het einde van mijn latijn.
Heb wel gemerkt dat een mens meer kan hebben dan ie denkt, maar toch er zal een keer een stop of eind aan komen wat je kan hebben.

Help!!!
Datum:
26-05-2010
Naam:
Mijn echte naam?
Leeftijd:
30
Provincie:
Anders

mijn leven heeft geen nut meer

ik heb geen zin meer om nog verder te leven ik doe alles vrkeerd en raak iedereen kwijt niemand geeft echt om mij ik ben hier klaar
Datum:
26-05-2010
Naam:
mariska
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

geen vrienden

hallo,

ik heb het gevoel dat iedereen mij begint te haten want ze praten niet meer zo veel met mij.
vorig jaar deden ze allemaal nog heel aardig maar ik denk de hele tijd dat het mijn schuld is en ik heb ook paar keer gezegt tegen mij zelf dat ik dat moet denken maar ik denk er nog steeds aan

groetjes,
Datum:
26-05-2010
Naam:
nikita
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

vragen

ik ben niet meer zo jong, wat mij drukt is : waarom mogen mensen geen zelfmoordplegen als ze echt geen zin meer hebben om verder te leven---wie heeft het recht om aan iemand te verbieden om eruit te stappen ...kan er geen mogelikheid geboden worden met hulp voor een "menselijke propere uitstap ?????
Datum:
26-05-2010
Naam:
toedeloe
Leeftijd:
63
Provincie:
België

In wat voor Maatschappij leven we?

Tja, waar doen we het allemaal voor,
Als je jong bent is het allemaal best oke, tot je de echte maatschappij tegenkomt, waar je alleen maar telt met een goeie baan, of genoeg geld.

Ik wordt er echt ziek van dat je in deze wereld niks kan bereiken zonder je hele leven te werken, en te leren.
Zonder fatsoenlijke baan ben je hier echt niks.

Ik heb het geluk dat ik 4 jaar geleden een hondje heb gehaald, toen het nog redelijk met me ging, na het verliezen van mijn baan, huis, vriendin en vader heb ik alleen nog een paar goeie vrienden die er altijd voor me zijn, een moeder en broer die ales voor me over hebben en mijn hondje, die ik zie als mijn dochtertje ( gelukkig maar) want wat moet mijn hondje als ik er niet meer ben. dat is de enige vraag die me tegenhoudt, loop al meer als een jaar met de gedachte dat ik er een eind aan wil maken, want waar leven we nou eenmaal voor, in deze maatschappij lijkt het er op dat je kan werken tot je dood neervalt, wat mijn vader gebeurde toen hij 56 was, altijd gewerkt, en nog niks hebben!

Het heeft echt allemaal geen zin, relaties gaan meestal kapot door de financiele problemen, en dan wordt je achteraf nog eens door de elfde personen genaaid, omdat ze alleen om dat schijtgeld geven.

Zet me in een boomhut ergens in africa ofzo, en ik denk dat ik daar wel gelukkig wordt, geen gestress, geen gezeik, wordt er denk ik een stuk beter op.

Maar ook emigreren gaat zo makkelijk niet, zonder geld, of werk in dat land.

Dus wat hebben we voor optie, weer werk zoeken waar je dood ongelukkig van wordt, dag in dag uit, zodat ik en mijn hondje weer kunnen eten, het is dat ik haar niet alleen achter kan laten, want wie is er beter voor haar als haar eigen baasje! Maar hoe lang duurt dat nog, wat als zij er niet meer is over een jaar of 10, wat wordt dan je doel? ik zou het echt niet weten, want gelukkig worden in deze maatschappij gaat me denk ik nooit lukken
Datum:
26-05-2010
Naam:
Bartbig
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

dood

hallo ik ben 15 jaar me vriendin heb me gedumpt ik ben lelijk me ouders haten me ik heb weinig geld weinig kleren

ik wil dood
Datum:
26-05-2010
Naam:
dylan
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

titel

ik vind het zo k**!! iedereen doet kapot vies tegen me, ik maak dan weer nieuwe vrienden en die gaan opeens ook fake doen. zo gaat het maa door en dan zeiken ze over mij wat ik wel niet fout en zo doe. terwijl ze niet in de gaten hebben dat ze ook kapotoneerlijk tegen mij doen. zo gaat het me hele leven. iedereen doet zo kut en ik doe zo hard me best om te proberen aardiger te zijn of weet ik veel wat ik fout doe maar het werkt niet. ik vertrouw niemand meer... school gaat slecht, me moeder gelooft dat ik van mavo3 naar kader ga en dat het me niet gaat lukken de cijfers op te halen. gaat ze me ook te dik noemen. ik snap niet wat ik zo fout doe dat iedereen zo tegen me doet ik doe zo ZO hard me best het lukt gewoon niet meer. Ik wil gewoon alles vergeten en doodgaan. eerst was ik een rijd van me depressie af en meteen zorgen sommige ervoor dat ik me zo rot voel dat het terug komt. ik wil niet meer leven. ik denk dat ik gewoon wegloop en met overdosis wil dood gaan. daar doe ik iedereen een plezier mee!!!!!!
Datum:
26-05-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

onmogelijk

op school is het nog goed maar wanneer ik naar huis kom dreigt mijn zus me alijd van alles als ik dat niet doe en mijn ouders geven haar gelijk
en zo heb ik er helemaal geen zin in hoor
zelfs voor dat is mijn leven niet waard
Datum:
25-05-2010
Naam:
df
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Ik zie het leven niet meer zitten.

Het begon allemaal in de 1e klas van de middelbare school. mijn mentor zei gat ik gek in mijn hoofd was en naar get ggze moest en toen allemaal testen doen en toen kreeg ik pillen ritalin.(kan je ook als drugs gebruiken)die pillen hadden 2 meisjes van mijn school gejat en zeggen dat ik die aan hun gegeven had terwijl dit niet waar is niemand gelooft me en ik ben ook al een keertje weggelopen van huis omdat ik het niet meer zag zitten 2 nachten weggeweest en toen hebben ze mij gevonden. Kut leven he.
Ik ben van plan om morgen als mijn ouders niet thuis zijn mezelf op te hangen en op bierkratjes ga stan en die omver duwen dat ik lekker hoog hang.
Datum:
25-05-2010
Naam:
Martijn
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.