Levensverhalen (pagina 691)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

niemand komt voor mij op

ik voel me constant in de steek gelaten. Nooit zal iemand zeggen laat haar met rust. Zo praat je niet tegen haar. nee in tegendeel laat ik ook maar zeggen dat ze een neger is allemaal van de pijnelijke neger grapjes die je in de begin van je verliefdheid leuk vind en pikt maar na negen jaar pijn ga doen. Kan hem niet vertellen wat ik voel want ach ja het is maar een grapje. Hij is zelf zo gevoelloos en harteloos. ik weet niet wat ik wil wil eigenlijk gewoon weg. niemand wardeer mij niemand het zal voor iedereen makkelijker zijn als ik er niet meer zou zijn. Voel me zo maa niemand weet het.
Datum:
23-05-2010
Naam:
veronique
Leeftijd:
29
Provincie:
Gelderland

alleen staan

Dag,
De eerste keer dat ik het opschrijf, vind het zwak, zelfzuchtig, maar het ontneemt me niet het gevoel van diep verdriet hebben, of je alleen staat en er niet bijhoort. Het is zo vreemd, dat je toch zo vergaat dat je het opschrijft en de stap wilt gaan maken.
Elke dag weer het zelfde. Of ik al iets ondernomen heb,,tja, therapieën, anti nooit veel moeite hoeven doen voor een date, gewoon, het liep altijd vanzelf.
na de school heb ik best leuke momenten gehad, genoten van div dingen, maar door div gebeurtenissen van uit de jeugd, thuis, wat te veel is om hier nee te leggen kan ik alleen maar zeggen dat ik al div jaren bezig ben om me overeind te houden. Ik heb een geweldige lieve en mooie vrouw, en 3 schatten van kinderen, en geweldig mooi huis, verbouwd en alles er o pen eraan,,maar,,nog steeds besef ik dat ik het leven geen waarde kan geven. Ik voel gewoon vaak niets, alleen, en het lijkt wel of ik aan het leegbloeden ben.
Ik wil zo graag vooruit, maar of er iets is wat me vast houd, en leeg zuigt.
Ieder mens maakt vele dingen mee, en beleeft , voelt en ervaart dat op zijn eigen manier. Levens ervaring heb ik genoeg, en ik weet ook wat er gebeurd voor ieder om me heen als ik de stap zet, maar dan nog val ik steeds terug en het kost me zo ontzettend veel kracht, verdriet om me overeind te houden, en om dan weer de schouders er onder te zetten.
Ik voel dat ik steeds dichter bij het moment ga komen, voorbereidend bezig zijn is iets waar ik mezelf al op betrap.
Hoe,, tja, hoe gaan we het aanpakken, wat is de manier om gewoon weg in slaap te vallen en niet meer te ontwaken.
Als men me vind, moet het geen schrikbarend beeld zijn, maar ik wil er vredig bij liggen, het liefs met een glimlach op m,n mond, zo van,,,eindelijk.
Ik kan het leed van m,n fam. niet verzachten om de stap die ik dan genomen heb, en dat men misschien wel denkt, wat een lafaard, denkt dan alleen aan zich zelf,,,maar waar was dan iedereen al die tijd, waarom doorzien mensen niet hoeveel leed je dracht en hoe onwaarschijnlijk diep het wel niet zit dat je dergelijk stappen wilt gaan ondernemen,.
Depressie,,hahaha tja, zal wel, dat roepen ze dan, maar waar is nu werkelijk de innerlijke waarde gebleven, waarom voel je je zo,, nooit heeft een therapeut, arts, paragnost, of wat dan ook werkelijk de vinger op m,n ziel kunnen leggen,, en dan is het makkelijk te roepen, die jongen was gewoon depressief,,wilde niet, terwijl ik me kapot knok, dag in dag uit, gewoon doorgaan tot de vellen van je ziel vallen,.
Maar goed, laten we er maar over ophouden, en kijken we verder moeten,en hoe we de laatste deur open kunnen zetten.
Zijn er uberhaubt nog mensen die het zelfde voelen als ik, zich als een gelijke voelen,.
ik hoor graag iets, of misschien ook wel niet, ik weet het eigenlijk niet zo, gewoon omdat ik er genoeg van heb.
wetende wat voor gevolgen er voor de nabestaande zijn, kan een dergelijk stap wel het beste zijn, ondanks alle beoordelingen die je dan over je heen krijgt,,,en juist van die mensen die denken te weten hoe het zit, zie je niet als je van binnen uit schreeuwt om hulp.
Oke mensen, wie weet schrijf ik nog eens, of ik laat het hierbij.
Doe wat je doen moet, en vertrouw op je innerlijke.
veel liefs,, joshua
Datum:
23-05-2010
Naam:
joshua
Leeftijd:
47
Provincie:
Gelderland

Mijn vriend zelfmoord gedachten..

Heei.

Dit is niet voor mij,
Maar voor een hele goede vriend van mij.
Hij heeft veel problemen thuis als; Zijn vader is gevlucht toen hij geboren werd, Zijn moeder had een nieuwe vriend. Die hebben weer een nieuw dochtertje gekregen. ( nu drie jaar.) En ze is alles voor hem. Nu hoorde ik drie dagen geleden, dat zijn moeder en zusje een autoongeluk hebben gehad. En het zusje is dood, en zijn moeder ligt in coma. Hij heeft geen andere familie meer, alleen nog zijn stiefvader. En hij haat hem, heel erg. Nu loopt hij met zelfmoordgedachten rond, En heeft zich al iets van 10x of meer gesneden, in drie dagen.
Wat moet ik nu doen, voor het telaat is?

alvast bedankt!!
Datum:
23-05-2010
Naam:
sandra.
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Geprobeert

ikheb Probere zelfmoord te plege

ikheb ne Rott leve ikheb me Al Kei vaaak gesneden
en toen ik zelfmoord wou plege hadik ne koort opgehange in myn kamer en ikging op de stoel staan mn kop in de touw maar men moedr was binne gekome Weke later wask met myn nigt op uitstap en ikwou springe by de tram maar ze heeft het gezien en heeft me tegen gehouden en nu wil ik soms ni vaak zelfmoord plegen x bjee
Datum:
22-05-2010
Naam:
DePaus
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

help

Ik ben seuxuweel misbruikt door me vader....
ik weet zelf niet meer wat ik moet doen
ik heb hulp gehadt maar dat hielp niks nu loop ik al een tijdje met zelfmoord gedachten het ging niet goed op school
me vriend maakte het toen ook nog uit ik liep weg van school me vriendin hielt me tegen toen ging het 2 weken weer Goed,
en later wou ik voor de auto springen voor school...iedereen hielt me tegen het mislukte en later was me beste vriendin bij me en we gingen naar buiten ik ging naar de weg ik wou er voor springe ze pakte me hand en trok me net op tijd weer terug het regende ik moest huilen ik zakte inelkaar en nu nu loop ik er weer mee en ik weet niet meer wat ik moet
Datum:
22-05-2010
Naam:
nicolette
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Ik wil mensen helpen

Goede dag mensen,ik heb in me jeugd veel megemaakt onderanderre 3 jaar gesloten gezeten zelfmoord neigingen gehad in diepe shit gezeten heel veel stress gehad. Ik zag het allemaal niet meer zitten moeder alcholist vader die niks om me gaf sinds me 12de weg van huis. Nu woon ik bij een hele goede kennis die me heel goed helpt maar uituindelijk heb ik het allemaal zelf moeten doen. Ook ben ik heel lang depresief geweest net of de wereld nep leek ik durfde niet meer naar buiten etc.. echt verschrikkelijk ik wou me zelf van kant maken maar het is uiteindelijk toch goed gekomen zolang je maar in jezelf gelooft ik wil jullie mensen graag helpen en daarom is iedereen welkom met mij contact op te nemen via e-mail of msn
Datum:
22-05-2010
Naam:
Chris
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Die radertjes

8 maanden geleden op de autolei bij wijneghem. Een droom werd werkelijkheid. Ons radartjes liepen zo synchroon. Jij, De liefde van mn leven.. zo mmoi zo puur. Nu je zegt dat je voor jezelf kiest, zonder 1 mededeling vooraf. Ik ben gebroken en kapot, Time to go

Datum:
21-05-2010
Naam:
Alaric
Leeftijd:
55
Provincie:
Noord-holland

Ondraagelijke pijn

Dag in, dag uit, omringd door pijn. Ik wil positief blijven maar het lukt niet. Ik ben bang, bang voor alles, bang om gekwetst te worden, bang voor ruzie, bang voor alles behalve de dood. Mijn jeugd was rampzalig. Ouders die elkaar van alles de schuld gaven en om van alles ruzie hadden, elkaar uitscholden en een vader die zijn kinderen uitschold. Een moeder die telkens zelfmoord wilde plegen. Ik weet wel dat ik eigenlijk niet dood wil maar gewoon verlost wil zijn van de pijn, ik wil anderen niet kwetsen maar het is zooo moeilijk om in leven te blijven. Ik weeg 150 kilo en het lukt me niet om af te vallen, frustratie eet ik weg, ik ken geen andere manier... eigenlijk ben ik gewoon boos en heel verdrietig.

Ik wens iedereen veel succes met alles...
Datum:
21-05-2010
Naam:
Dedoodiseenverlossing
Leeftijd:
23
Provincie:
Flevoland

wat nu?

kijk.. ik heb een aantal jaren geleden zelfmoord willen plegen en dat durfde ik niet.. toen kwam er een heel lief meisje uit me klas naar me toe.. ik legde alles aan haar uit maar ze snapte me niet.. dus begon ik een lul verhaal om maar vrienden te blijven.. want ik heb die niet.. ik vind mezelf lelijk enzovoorts.. maar ik kon niet langer tegen haar liegen.. dus smsde ik haar dat dat zo was.. en nu zegt ze als je over een zelfmoord verhaal kan liegen.. dan is je leven idd niks meer waard.. vandaag op school zei ze niks meer tegen me.. ze keek me nieteens aan.. ik voel me alleen en eenzaam.. ik durf niet over straat omdat ik bang ben dat andere me lelijk vinden en dat ben ik.. dat is er nou eenmaal ingeprent in me gedachte.. ik hou heel erg van dat meisje uit me klas.. maar ze begrijpt me niet.. wat nu? want ik weet dat ik slecht ben geweest om over zoiets te liegen maar ik kon het niet langer.. ze moet blij wezen dat ik eindelijk de waarheid vertelden.. ik hou zielsveel van haar! ze is me alles! nogsteeds.. maar wat nu hoe kan ik het goedmaken als zij het niet wilt.. ik ga op me verjaardag zelfmoordplegen heb ik al tegen haar gezegt.. het liefste spring ik voor haar trein.. heeft iemand een suggestie? alstjeblieft.. ik trek dit niet langer.. ik durf niet over straat me ouders noemen me een kluizenaar omdat ik altijd met de gordijnen dicht in het donker in me eentje achter de pc zit op me kamer.. online spelltjes te doen om ook maar enig contact met iemand te hebben ookal weet ik niet wie het is.. maar ik durf niet naar buiten want ik ben lelijk.. ik ga zo naar de kapper om 5 uur.. maar weet niet wat voor kapsel enzo.. ik ben ergens in juli jarig trouwens.. ik trek het niet langer!
Datum:
21-05-2010
Naam:
Lars
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Vandaag de laatste dag

Ik ben het leven zo zat. Vooral de laatste week door mijn ouders, zodat ik slapeloze nachten beleef en extreem uitgeput ben om nog naar school te gaan of te kunnen werken. Kan geeneens meer naar vrienden gaan, zo moe ben ik. In het verleden al slaapproblemen gehad en nu komt alles weer terug. Had mijn school al verpest, ben nu weer op de goede baan en nu weer verpest. Ik heb er geen zin meer in, ik kan niets meer doen, zo moe ben ik. En als het te laat is, willen ze dingen veranderen, terwijl ik al eerder heb aangegeven dat het zo niet langer kon. Vanavond spring ik voor de trein. Bedankt voor alle goede tijden en bedankt voor het verwoesten van mijn leven. Er is geen hoop meer...
Datum:
20-05-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.