Levensverhalen (pagina 687)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn verhaal

Ik voel me nu al een paar maanden heel erg depressief. Het heeft met liefde te maken. Er zit een heel lang verhaal aan maar ik zal het kort samenvatten. Ik ben er achter gekomen dat is bi ben en ik werd 6 maand geleden verliefd op een meisje. Ze werkt bij de KPN en daar heb ik haar ook ontmoet. Maar ze is 23! En ik 14. Er zijn allemaal dingen tussen door nog gebeurd.. maar.. ik heb haar hyves toen gevonden. Ik had contact dat was erg leuk. Ik ben nu wel eens in de winkel bij haar.. even praten. Maar ze heeft een vriend en een kind. Het doet mij zo veel pijn. Ik zou haar graag willen vergeten. Maar ik kan het niet. Ik word zo depressief en aggresief er van. En ik ben mijn beste vriendin kwijtgeraakt. Ze is heel erg veranderd en ik ga bijna nooit meer met haar om. Ik heb elke dag pijn en voel me elke dag heel (om het netjes te zeggen) rottig. Ik denk elke dag aan zelfmoord.. en ik weet niet wat ik nu nog kan doen.. Ik zie nergens het leuke van in. Ik wil het gewoon niet meer.
Datum:
28-05-2010
Naam:
R.
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Overtref dit maar...

Ik weet dat zelfmoord zo zwak en laf klinkt, maar mensen die daar niet aan denken zijn waarschijnlijk nog nooit tegen een "hoek" aangedrukt...
Lijkt heel zielig allemaal alsof ik aandacht wil ofzo, maar hoe zou je vinden...
Als je pijn hebt(geestelijk) elke dag bij opstaan, de hele dag ALLES met tegenzin doet en weer kwaad naar bed en houd dat jarenlang vol.
En bij mij komt het door verschillende redenen...
#1 - Thuissituatie is slecht.


#2 - Werksituatie is nog slechter.


#3 - Het gaat slecht op school, ik moet met mijn opleiding gedwongen stoppen.


#4 - JARENLANG bezig zijn met een rijbewijs, met verschillende instructeuren en tot nu toe alleen gezakt.
Alle ex-medestudenten, vrienden, collega's hebben er al een...
En ik met 150-225 lessen er nog geen een heb.


#5 - Er sinds geboorte er alleen onrecht aan je gedaan wordt, die ook nare gevolgen hebben voor hoe de rest van je toekomst uitpakt.


#6 - Je een jarenlang een vreselijke obsessie hebt voor een ander studie, die je nóóit zal ze leven toegelaten wordt door die verschrikkelijke loting van IB-Groep(DUO).
En dit jaar verbruik ik dus mijn allerlaatste kans om erin te mogen, en waarschijnlijk zal dit jaar ook niet lukken zoals de jaren daarvoor.


#7 - Je behoorlijke last van je uiterlijk hebt, zowel bij functioneren(zicht, beweging, orthopedische gedeeltes) als bij sociale omgang.


#8 - Je geen goede vrienden hebt waar je mee kan praten of leuke dingen doen...
Ik leg makkelijk contact maar door een of andere manier schrikt ik anderen af...
Ik heb erover nagedacht wat ik fout deed, maar ik weet niets.


#9 - Een van de grootste problemen die ik heb zijn ERNSTIGE SLAAPSTOORNISSEN, het lukt me vaak niet om te slapen, en ik blijf de hele nacht wakker, en de volgende dag wanneer ik aan de slag moet ben ik er HELEMAAL KAPOT!!!
Ik ben naar de huisarts geweest, en die schreef me slaappillen voor, die werken er wel maar weinig... En ze zijn zóóó slopend voor mijn lichaam en geest!
Dit is toch niet normaal voor iemand van 21?!?!


#10 - Verder dat ik aan enrsitge slaapstoornis lijd, heb ik ooknog chronische vermoeidheid, ik heb van alles gedaan om het te verhelpen maar het gaat gewoon niet.


#11 - Ik heb ook 365 dagen in het jaar last van depressie/burn-out/borderline persoonlijke stoornissen, en ik word er gek van.


#12 behalve #11, heb ik ook veel last van pleinvrees. Erg lastig als je iets wilt maar niet durft naar de winkel te gaan.
Als ik eenmaal een winkel in ben, wil ik er zo snel mogelijk weer uit. Vaak loop ik gauw een rondje om.


#13 - Ook ben ik nog homoseksueel en het is echt niet prettig dat homowereld, en dan heb ik het niet eens over oordelen van anderen.
En als ik alsnog geen zelfmoord pleeg, blijf ik later toch alleen voor de rest van mijn leven en kinderloos...
Dan ben ik nóg ongelukkiger dan ik nu al ben(als dat uberhaupt mogelijk is).


#14 - Het is niet bepaald een goede reden om zelfmoord te plegen, maar ik noem het toch bij dat ik behoorlijke financiële problemen heb.
Ik heb verder nog nooit drugs genomen en drink eens in het jaar een glasje wijn of iets dergelijks...
Dus ZO'N type zoals alcoholist ben ik ook niet.

Behalve de genoemde punten heb ik vast ook nog andere dingen die ik (gelukkig) nu even niet op kom...
En toch houd ik het met heeel veel moeite vol...
Diegene die het moeilijker hebben dan ik, heb ik echt bijzonder medelijden mee!
Ik durf geen zelfmoord te plegen in verband met mijn geloof, maar mensen, DIT IS TOCH GEEN LEVEN?!?!!?
Ik heb NOOIT iemand wat aangedaan om dit te verdienen...
Terwijl er mij altijd onrecht wordt aangedaan...
Zoals je weet, de goede mensen zijn juist degene die lijden, Karma bestaat NIET.
Verder zal ik gewoon door moeten gaan met het leven in dit "paradijs", tot God een beetje medelijden met me krijgt en uit dit hel weghaalt.
Want ik ben echt zó ontzettend ongelukkig hier op Aarde.
En dit was dus mijn verhaal, om mijn gevoelens even te uiten.
Datum:
28-05-2010
Naam:
ABC.
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

-

Niemand geeft echt om mij. Ookal zeggen ze van wel. Ik word door mijn vriend behandeld als een stuk vuil, hij maakt me helemaal kapot en ik kan het niet meer aan. Ook mijn ouders spreek ik eigenlijk nooit echt want daar heb ik altijd ruzie mee. Ik mag heel erg weinig vergeleken met mijn leeftijds genootjes. Ik word kapot gemaakt door iedereen die ik lief heb.. Ik wil hier al een hele tijd een einden aan maken. Maar steeds doe ik het toch niet. Toch word het gevoel wel steeds sterker.
Datum:
28-05-2010
Naam:
-
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

tussen wal en schip

ik heb een handicap, niet erg, maar wordt wel door de normale wereld om me heen genegeerd. ik ben zonder resultaat van school naar school gesleept werd, ik lig te vaak in het ziekenhuis dat ook niet goed is en als je dan eindelijk een leuk meisje vindt ziet ze je handicap en vertrekt ze.
Datum:
28-05-2010
Naam:
jonas
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Lieve Mensen,

De dood lijkt zo rustig, ik weet niet of hij dat ook is.

In ieder geval, jullie zelfverkozen dood is egoïstisch. Ook als jullie tegen jezelf zeggen dat je niet voor iemand anders wil leven. Voor iemand (of voor meerderen) leven heeft honderd keer meer waarde dan voor jezelf leven. En voordat je jezelf doodmaakt, heb je invloed op honderden levens, maak je jezelf waard. Voel je schuldig, voel je vooral schuldig, daar is niets ergs aan.

Het ergste is om zelfmoord te plegen omdat je niet het gevoel hebt dat mensen er overheen komen. Je familie komt er niet overheen. Dat is een gegeven, er wordt niet aanvaardt. Dat wil je graag, maar het komt nooit goed.

Dus, ja, misschien moet je leven voor anderen. Is dat dan zo erg? Ik doe dat al jaren. Is dat dan zo erg?
Ik houd wel van mensen. En ik houd vol om ze in ieder geval de wereld uit te zien. Zo erg is dat toch niet?

Isa
Datum:
28-05-2010
Naam:
Isa
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord.

Van kleins af aan word ik gepest/bedreigt. Ik heb een aantal zelfmoord pogingen gedaan en keer op keer mislukt, ik snijd nu ongeveer een jaar, omdat ik zo mezelf straf tegen over mijn ouders. Mijn ouders denken dat ik het slechtste voor hen wil, in tegendeel. Ik deed alles om hun vrolijk te maken. Ik begon met roken, blowen en alcohol toen ik een jaar of 12 was puur om alle zorgen even te vergeten. Mijn ouders hadden het niet makkelijk, mijn zus werd opgenomen op een psychiatrische afdeling. Alle aandacht ging naar haar toen zij in de weekenden naar huis mocht.
Zelfs op mijn verjaardag was het gespreks onderwerp "Mijn zus". Ik begon aandacht te vragen op een negatieve manier. Ik ging kapot van binnen (ben het nu nog steeds)
Ik denk continu "Als ik er niet meer ben kunnen mijn ouders en zus nog gelukkig worden" en heb dit in een woedeuitbarsting ook tegen hen gezegt.
Mijn moeders reactie uiteraard: Wil je ons kwetsen of pijn doen.
Daar ging ik nog meer aan kapot
Nu een paar maanden verder is het nog steeds het zelfde liedje, ik hou het allemaal niet meer vol. zwaarkloteleven.
Datum:
27-05-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

geen idee iets met zelfmoord what eva,,

oke ehm,, ik heb geen idee hoe ik dit moet gaan uitleggen, maar in iedergeval is mijn doel hulp zoeken..

mijn moeder gebruikt alcohol, en haar afressie reageert ze op mij af.
afgelope week heeft ze me zo erg gekwetst,pijn gedaan, boos gemaakt.. dat ik mijn vuisten heb geboord in de muur, en hierbij mijn handen heb beschadigt, het is een keer uitgelopen tot zelfverminking, snijden etc...
nu heb ik sirieus nijgingen om het gewoon af te maken en hoe dieper hoe beter te snijden.

ik ben ook wel weer zo iemand die niet weet waar de slagader zit. en ik heb een hekel aan pijn, maar wil niet met pijn sterven.
en ik vraag me af op een kogel pijn doet.
want anders doe ik dat.
ik weet niet, ik zit gewoon zo erg in de shit.. dat ik niet meer slapen kan, en me zo verrot voel dat elke keer dat ik mijn moeder zie of hoor, ik steeds een stapje dichterbij mijn negatieve gedachtes kom.

Help??
Datum:
27-05-2010
Naam:
Mark
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

ik kan het niet meer

hallo ,,
ik ben een meisje van 13 en zit echt met problemen ,, ik word gepest en uitgesloten enzo en ik kan het niet meer aan ik heb een paar vrienden die me tegen houden van domme dingen te doen ,, maar ik kan het echt niet meer ... ik hoop dat jullie me een beetje kunnen helpen want ik wil het echt niet meer :( en ik weet niet waarom maar iedereen is tegenwoordig tegen me of probeert mijn vrienden af te pakken ik bent het echt beu :(
groetjes sara
Datum:
27-05-2010
Naam:
sara
Leeftijd:
13
Provincie:
België

de pijn is zo hard

hallo allenmaal ,
ik zal maar bij het begin beginnen op de basisschool ging het allenmaal goed ik had vrienden en alles wat een kind van di leeftijd zich kon wensen maar nu ik het eerste jaar vmbo ging doen veraderde de situatie in een keer alle vrienden gingen naar een andere school en ik bleef een beetje alleen achter ik voelde me alleen maar daar was wel mee te leven opeens ging iedereen me uitschelden voor homo dag in dag uit ze schopte en sloegen me ik vindt het echt heel vervelend ze doen me echt dag in dag uit heel veel pijn niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk iedere dag als je opstaat weer het gevoel van je gaat weer naar die school en je gaat weer flink gepest worden als je dit iedere dag hebt dan denk je wat een kut leven is het toch ik wil dood ik wil dood dat is dan je grote wens je wilt niet meer verder want je weet je word weer gepest ik heb er echt geen zin meer in ik wil het anders en ik hoop dat het anders kan
want ik houd dit niet meer vol de pijn die ik voel is zo erg en zo pijnelijk nu ik dit aan het schrijven ben krijg ik zo een hoofdpijn van de stress en zo een verdriet en dan denk ik terug aan die andere tijd en denk ik van wat waren dat mooie tijden
Datum:
27-05-2010
Naam:
levi
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

dood is wat ik al 5 jaar wil

ik ben nu 16 jaar ik zelf vecht er al tegen van toen ik 11 jaar was om geen zelfmoord te plegen nu ben ik op ik heb geen zin meer dood is wat ik nu nog wil zijn ik heb al zoveel geleden dat ik de enige oplossing zelfmoord plegen nog vind iedereen om mij heen snap dat niet ikke wel en ik wil het echt maar weet nog niet goed hoe maar doen zal ik het toch ik wil niet nog 5 jaar leven als hoe ik dat nu al deet ik wil dood en liefst zo snel mogelijk en niemand kan me op andere gedachten zetten ik wil dood en waarom respecteerd niemand dat nu ik wil dood daarom is mijn naam ook doodwillerke
Datum:
27-05-2010
Naam:
doodwillerke
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.