Levensverhalen (pagina 657)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hallo

Ik ben een kerel van 22 jaar en heb net behoorlijk wat pagina´s op deze site gelezen (met tranen in mijn ogen). Het is lang geleden dat ik deze site heb bezocht maar vind het super dat men hier verhaal kan doen.

Ik heb zelf ook een paar jaar met een depressie rondgelopen...Ik sliep overdag, ´s nachts deed ik geen oog dicht, rookte veel wiet, zorgde slecht voor mezelf en voelde me schuldig bij alles wat ik deed. Ik durfde met niemand te praten, voelde me eenzaam en was het liefst alleen. Als ik alleen was kon ik pas echt mezelf zijn en dan dacht ik constant aan de dood. Ik heb ook meerdere zelfmoordbrieven geschreven en met messen klaargezeten om mijn leven te beëindigen....
Ik kan me goed inleven in jullie verhalen. Ik zal nooit begrijpen wat iedereen precies voelt want elk mens zit anders in elkaar.
De reden dat ik dit schrijf is omdat ik mijn depressie heb overwonnen en hoop dat jullie ook een weg vinden om te genieten van het leven. Probeer erover te praten met iemand, zoek een luisterend oor. Dat is een grote stap, tenminste dat was het voor mij, maar geloof me het helpt.
Een beter advies dan je hart luchten kan ik niet geven...daarom is het al goed dat je hier je verhaal kwijt kunt. Maar alsjeblieft, probeer hulp te zoeken want zelfmoord is niet het antwoord..

Ik hoop dat jullie wat aan dit bericht hebben en bedank de mensen die de tijd hebben genomen om dit berichtje te lezen. Ik wens iedereen gigantisch veel sterkte toe en nogmaals: ik hoop dat jullie een manier vinden om de KLOTEgevoelens te overwinnen!!!!

Sterkte!

M.
Datum:
16-07-2010
Naam:
M.
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Kapot

Ik ben een meisje van 19 jaar. In mijn leven heb ik een hele hoop meegemaakt. Eindelijk was alles weer goed ik had mijn levenspartner gevonden met hem kon ik de wereld aan:(:(:( we namen een pauze en nu verbieden zijn ouders mij om hem te zien te spreken of wat dan ook:'(:'( me hele leven ligt over de kop ik weet niet meer wat ik moet. Ik ben al in therapie gegaan om alles te verwerken wat er allemaal is gebeurd ik heb het idee dat het allemaal niet werkt ik ben hier zo kapot van:'(:'(
Datum:
15-07-2010
Naam:
k
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Dood.

Ik heb al vanaf vroeg, Vaak de dood in mn hoofd.
Ik weet niet warom,
Alleen dat ik het zat ben met heel deze leven.
Zat met mn ouders, Familie.
1 goede vriend van me,
Houd me als maar overeind..
Ik praat altijd met 'm en hij weet veel van me,
Ik zij altijd : wie gaat mij nou missen.
Niemand kijkt naar me om, Echt NIEMAND
Warom zou k er nou nog zijn.
Hij zegt dat ik heel erg belangerijk voor hem ben,
mar hoe kan da tnou. heb m nog nooit echt gezien....

Ik weet niet mer wat ik moet doen!!!!
IK BEN HET ZAT OP DEZE WERELD!!!
Datum:
15-07-2010
Naam:
Rachel
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

kan geeen dag meer door

hallo ik ben een meisje van 21 jaar ik loop veel met het verleden in mijn hoofd ik kom dag en nacht tegen schuldgevoelends aan ik kwam toen ik 13 was in de jeugdgevangenis een maand voor mijn 18ste verjaardag ben ik op mijn zelf gaan wonen samen met mijn vriend *ex( ik was blij dat ik hem tegen was gekomen het was een top gozerr ik heb hem naar de klote geholpen door elke dag ruzie te meken en te kleineren kon er niks aan doen naar een half jaar werd ik zwanger we gingen er voor het ging toppiej totdat onze zoon 3 maanden was ben ik bij me moeder gaan wonen ik kwam een andere jongen tegen en dagdat daar het gras groener was wat dus niet zo is hij ging keer op keer vreemd toen ik zwanger wa svan onze twee kindjes liet hij me stikken en ontkende alles vervolgens kreeg ik een miskraam en heb hem weer terug genomen ik ben erg ziek geweest en heb vaak in het ziekenhuis gelegen voor mijn hard en klaplonge nu ben ik weer zwanger maar ik mis mijn ex help wat nu ik slik nog veel medicijnen en heb dach en nacht de geksteen ziekste gedachtens ik wil niet meer ik heb het gevoel me zelf iets ergs aan temoeten doen ik kan er nietmeer tegen knooken het lukt niet meer ja zegt iedereen je ben sterkneej dat ben ik niet want ik ben egt niet anders dan 1000zende andere mensen die lek jaar zelmoordplegen en nu
Datum:
15-07-2010
Naam:
l or
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

fuck 'iit

pff;
kweet et gwn niij meer :(
mn leven ws zoo goe,,
als ging goed,,
tot op een daag alles veranderde;
m'n ouders ginggen scheiiden;
pff;
ik haat et gwn;
kom goe overeen me een vriendiin;
ik verdedigde haar,, tge andre mensen;
en iedreen begon tge mj,,
zelf mn eigen broer scheld mj uiit;
voor wa heeft et dan nog ziin :'(
kheb al paar slegt dinge gdaan :s
mn ouders hebbe me goe opgevoedt mr;
bn preciies krapul aant worde,,
iedreen scheld mj uiit ;
wrm leef ik dan nog ?
pff;
en nu lagt et meiske diek verdedigt hem ;
mj ook uiit :'(
leven is rotzooii;
er wordt iemand gebore,,
en derna sterfte !!
FUCK'IIT...
Datum:
15-07-2010
Naam:
hopeloos meisjje :'(
Leeftijd:
15
Provincie:
België

iedereen vind me lelijk

ik ehb gedacht om zelfmoord te pleggen omdat iedereen me lelijk vind. zelfs me moeder en vader zegen dat ik lelijk ben. ik word er schijt ziek van.
Datum:
15-07-2010
Naam:
koen
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

aan hb ik niet

ik ben een meisje van 12 .
kheb ook veel problemen gehad en wil/wilde ook weglopen
ik snap je wel
Datum:
14-07-2010
Naam:
Ayla
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

heb het gehad

de laatste tijd zie ik het niet meer zitten voel me ziek heb pijn zwaar depressief wil wel maar het lukt niet de reden dat ik aan zelfmoord denk is dat ga ik julllie vertellen ik was12 jaar toen mijn vader een heel zwaar ongeluk kreeg hij is nooit meer de oude geworden en dat doet zeer hij is er nog wel maar als een vreemde niet meer devader van vroeger toen ik 14 was ondekte ik en mijn broer dat onze moeder met een ander in bed lag wij hebben tevergeefs geprobeerd hem weg te krijgen maar dat moesten we bekopen met een pak slaag moeder stond aan zijn kant mijn broer ging bij een jeugdbende hij vertrok met 16 het huis uit ik bleef alleen met 2 monsters achter verwaarlozing vernedering en mishandeling ik was toen 15 jaar ik begon weg telopen kreeg last van zelfmoordneigingen op school gepest liep daar ook weg naderhand belande ik op een speciale school een dag opvang leuke leraren die waren onwijs aardig maar mijn beste leraar was jo van denheuvel hoe het kwam dat ik gek op hem was ik werd ziek een beetje depri daar begon het mee er zat geen levenslust meer in me op een dag moest ik bij hem komen ik was bloed nerveus en behoorlijk schuw en wantrouwig ik moest nablijven net zo lang tot dat ik zei wat er was ik vond het eng en vertelde later tegen hem ik wil verder leren ik wil naar deuniversiteit hij antwoorde vwo ik zei ja toen begon hij me les tegeven prive les hij werd later mijn voogd het ging thuis niet goed en de lessen waren leuk maar streng op een dag moest ik horen dat hij niet lang meer te leven had ik werd gek hij liet me achter
hij had longkanker we samen nog veel tijd door gebracht op schoolkamp geweest wezen kanooen dat wilde hij graag en ik ook hij kwam in december 2001 in het ziekenhuis terecht het was kerstavond toen hij stierf hij gaf me een brief en een boek dat heb ik nog ik werd onhandelbaar keerde me overal tegen kwam een lerares de les vertellen ik werd razend en holde weg ik liep keihard een heel eind ik was mijn baan kwijt en moeder zij eruit nu stond ik daar snachts ik was 19 heb een deken en geld gepakt heb buiten geslapen onder de sterren het kon me niet meer schelen na denken lukte niet kwam later een oudere man tegen die ontvoerde me het kon me niet schelen hij kocht eten en kleren en een paard soory even huilen dat paard laili is er nu nog en is stapel op me helaas kan ik haar niet alles geven op moment omdat ik zelf ziek ben heb last van zwaar buikpijn door een ongeluk in 2003 werd toen door een vreemde knol gelanceerd de eigenaar zei mak paard ik viel en ondeweg in de ambulance bloede ik heel erg sindsdien heb ik pijn in mijn buik en voel me alleen en in de steek gelaten heb momenteel posttraumatisch stress stoornis en dat is zwaar tegen vechten heb de kracht niet meer ik heb een week of zes er geprobeerd een einde aan te maken door een overdosis medicijnen in te nemen ik leef nog ben alleen iets zieker geworden heb het naderhand nog maals gedaan had geen effect weet je wat me mega zwaar ligt dat ik al vroeg op eigen benen moest staan en dat ik op fok forum dat iseen chatpagina aan alle kanten wordt onder gesneeuwd na wat gegoogle kwam ik er achter dat er hele rare lui op zitten zodoende kom ik daar niet meer en blij toe ook zo zeggen ze dat ik geen vwo doe nu dan doe ik dus wel maar omdat ik nu ziek ben vind ik het moeilijk om weer met de lessen te beginnen ik wil als nog na de universiteit maar daar verlande ik al naar op mijn 17 ik ben dan ook jaloers op kinderen die ouders hebben geweldige jeugd en veeel jonger zijn dan ik die al helemaal klaar zijn maar ik heb laili dat is ook erg belangrijk mijn maatje mijn beste vriendin ze is er altijd voor me dat vind ik geweldig ik heb met school gepraat en veel de nha dus dat ik gewoon door moet zetten en in me zelf blijven geloven het leven is te kort om er een einde aan te maken dat zie ik na mijn verhaal wel in ben inmiddels met die oude man getrouwd onlangs wat stress gaat het nu wel wat beter laili is er gelukkig ook nog en op een racen we weer op het strand mijn arabier en ik tot slot aan iedereen denk na wat je doet je kunt het niet meer terug draaien het leven heeft zoveel moois te bieden en god houdt ook van jou als zijn eigen kindje ditwas mijn verhaal
Datum:
14-07-2010
Naam:
diana
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

ik ben klaar!

Ik ben helemaal klaar met mijn leven!
Het is te veel!
Sinds vorig jaar Borstkanker, begin dit jaar ontslag, hormoontherapie met alle bijwerkingen die erbij horen!, mijn partner ook ontslag en thuis, alcoholisme
Ik ben er helemaal klaar mee, Het is toooooo much! In nog geen jaar zoveel, ik ben echt klaar.
Datum:
14-07-2010
Naam:
Jacoba
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-holland

-

Ik denk de laatste tijd meer en meer aan zelfmoord omdat al de personen die veel betekenen / betekend hebben voor mij weggaan. People always leave.
Datum:
14-07-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.