Levensverhalen (pagina 660)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

.

Het begon allemaal een paar jaar geleden.
Toen kreeg mijn moeder borstkanker, maar mijn ouders waren toen aan het scheiden.
Ik was veel jonger dus ik wist niet wat er aan de hand was.
Ik belde mijn moeder elke avond, hopend dat ze opnam en dat ik haar stem kon horen, maar nee, ze nam nooit op. Mijn vader bracht me nooit naar het ziekenhuis om haar op te zoeken. Gelukkig is mijn moeder nog beter geworden, maar dat maakte niet alles beter..
Ruzie, ruzie en nog eens ruzie.
Uiteindelijk zijn mijn ouders niet gescheiden. (wat mij wel veel beter leek)
Mijn vader werd depressief.
Ik vond het altijd wel grappig, en zei tegen mijn vrienden dat hij een beetje gk in z'n hoofd was.
Na een paar jaar is nog steeds niks veranderd. Nu merk ik pas watvoor invloed het allemaal op mij heeft gehad.
een paar dagen geleden had ik schoolfeest, dus ik ging met een paar vriendinnen. We hadden alle 3 een Bacardi Cola op. (daar word je niet dronken van, het leek ons alleen best leuk) Op het schoolfeest gingen we helemaal los, en er komt een jongen en hij geeft me een zuigzoen.
Na het schoolfeest bleef ik slapen bij een vriendin. De dag erna kwam ik terug naar huis en me moeder zag de zuigzoen. Allebei mijn ouders zijn nu boos ofzo? me moeder zei gisteravond tegen me: geen schoolfeesten meer voor jou.
Ik reageerde alsof ik het niet erg vond, maar nu mag ik in me zomervakantie nieteens meer afspreken met mijn vriendinnen. Net toen ik wilde slapen riep mijn vader me en zei: "denk maar even goed na over wat je gedaan hebt."
Ik reageerde daar nieteens op en liep naar boven, daar was mijn moeder en ze zei: "geef het telefoonnummer van je vriendin is? ik wil aan haar moeder vragen of jij wel echt bij hun bent blijven slapen."
Wat denken ze wel niet!
Ik heb geen vrijheid in dit huis, helemaal niks! Ik voel me eenzaam en wanhopig.
en ze vinden me te jong voor datsoort dingen ofzo? Ik mag geen vriendje? HELEMAAL NIKS!
Waar slaat dit allemaal op?
Ik heb wel al tegen mijn moeder gezegd dat ze me naar een psychiater moet brengen enzo want ik kan echt niet meer zo leven. I can't take this shit no more.
's nachts toen ik in bed lag zat ik alleen maar te huilen en kon ik niet slapen. Vanochtend heb ik even een douche genomen en ik zit nu allemaal dingen op te zoeken op wikipedia over pijnloze manieren van zelfmoord.
In films heb ik gezien dat ze meestal ook een soort injectie gebruiken voor zelfmoord waardoor je meteen dood bent.
Geen idee hoe ik daaraan moet komen maarja.. Dus als iemand hier datsoort dingen verkoopt. neem dan maar contact met me op ;)
Ik denk eerlijk dat ik een Bipolaire Stoornis heb... Ik ben zwaar depressief.
Ik ben nu ook al mijn gedachten aan het schrijven op m'n mobiel. Ik kan hier echt niet meer tegen. I hope that someone could end my life as soon as possible.
Datum:
10-07-2010
Naam:
Anoniem.
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

ik wil dood

ik ben een meisje van 17 jaar en ik heb lang geleden en nog steeds heel weinig aandacht tekort gehad van me ouders.
me vader pikte me moeder in alsof hij haar kind was en das niet leuk in de ogen van een kind,mij dus,.
ik wou dat ik dood was want mijn leven heeft geen zin zo.
ik wou dat ik een beter leven had........

anoniem
Datum:
09-07-2010
Naam:
anoniem meisje
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Life is one bad trip

Why do positive things go away while negative feelings keep coming back. I'm haunted by bad flashbacks, experiences and thoughts, reliving them over and over again. My mind just won't leave me alone. Everything I do to make things better just end up amplifying the negativity increasing the pressure. My self-consiousness is like a cardhouse while the wind in the room where it's set up is strengthing by the day. Everytime the cardhouse is blown away it's harder to rebuild what I once had. The table is getting unstable, the cards are getting bent, my fingers are getting sore, maybe I should just stop building cardhouses...
Datum:
09-07-2010
Naam:
Someone else
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

hulpverlening nederland laat in de steek...

Ik denk momenteel over zelfmoord. En dat komt allemaal door de hulpverlening.
Ik begon anderhalf jaar geleden bij een eerstelijns psycholoog vanwege hevige stressklachten en er werd een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld.
na de vergoede sessies was dit nog niet helemaal over en ik ging naar een tweedelijns.

hier werd zo diep gegraven dat ik juist achteruit ging ipv vooruit. vervolgens werd intensievere behandeling voorgesteld.

daar stond ik drie maanden lang ingeschreven op de wachtlijst, maar dan mocht ik echt beginnen. ik zei werk en alles af om eraan te kunnen beginnen, zelfs een studieplan moest eraan geloven.

Dat deed mij veel pijn, maar ik deed het toch, omdat aan mezelf werken even belangrijker was.

Echter 1 dag van tevoren wordt mijn behandeling opgeschort en mag ik weer van voor af aan beginnen elders met intake.

ondertussen heb ik al geen baan meer, niets meer, want ik had alles afgezegd om de volgende werkdag te beginnen.

Nu voel ik me zo rot, zonder ook maar iets om handen, ik zie het allemaal niet meer, ik wil gewoon niet meer.

ipv me te helpen hebben ze mijn leven een groot probleem gemaakt, die @%^%$^psy's daar! door hun ben ik nu mijn baan en alles kwijt zonder daar een behandeling voor in de plaats te krijgen. en het kan ze niets schelen.

ik trek het niet meer. echt niet.
Datum:
09-07-2010
Naam:
mickey
Leeftijd:
26
Provincie:
Overijssel

Ik voel me niet meer thuis!

Sinds vorig jaar kerstmis voel ik me diep ongelukkig. Want sinds kerstmis ben ik uit de kast gekomen en nu wordt ik haast iedere dag wel uitgelachen en geslagen door Buitenlanders. Ik voel me steeds meer bedreigd omdat ik homo ben en ik er voor uit durf te komen moet ik maar worden geslagen en gepest worden? De laatste tijd zit zelfs mijn moeder grapjes erover te maken... Ze snapt niet dat ik dit niet leuk vind en ik vind dit echt te ver gaan. ze accepteert mij niet meer zoals ik ben zoals ik was voordat ik uit de kast kwam. Ik denk dat ik de trein 1 paar seconden eerder pak als de andere mensen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Help me alsjeblieft,
Rutger!
Datum:
08-07-2010
Naam:
Rutger
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

te veel problemen

Het begon toen ik op vtl moest. Mijn ouders zeiden dat ik mijn best niet deed, ze begonnen met uitschelden en slaan. Ik heb het tegen mijn vriendinnen gezegd en hun zijn naar mijn mentor gegaan. de menotr deed niks, hij begon me te negeren en ik kreeg overal de schuld van. Ik raakte enorm depressief ik ben dat nu al vanaf het begin van dit schooljaar. Ik kan het thuis niet meer aan. Die blikken van mijn moeder en ze zegt maar dat ik een rotkind ben en niks kan. Volgens haar ben ik een dom blondje. Misschien heeft ze wel gelijk. Mijn vader slaat me altijd en trekt me mijn haren uit m'n kop. Ik kan het gewoon niet meer aan. Mijn broertje lacht me altijd aan zit aan mijn borsten. Ik heb nu ruzie met mijn vriendinnen. Ik heb al paar keer geprobeerd zelfmoord te plegen en weg te lopen van huis. Ik heb me ook een paar keer gesneden. Heb allemaal krassen op mijn arm. Ik ben bang en durf niks meer te vertellen. Ik wil weg en van al mijn problemen afzijn. Is er nog iemand te vertrouwen op de wereld? Ik zit enorm op tegen de zomer vakantie.
Datum:
08-07-2010
Naam:
Cecile
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

gewoon

ik wil gewoon dood ik ben lelijk ik ben dik alles is gewoon verkeerd aan mji daarom wil ik dood ik wordt gepest en ik ben emo maar het helpt ook niet veel maar ik ben al een zelfmoordt poginhg aan het plennen
Datum:
08-07-2010
Naam:
fatumina
Leeftijd:
11
Provincie:
Groningen

Ik wil niet meer leven, ik wil gewoon zelfmoord plegen

Alles begon 1 jaar geleden, in de zomervakantie van 2009.
Allerbeste enige vriendin zegt dat ze naar andere school gaat, ik diep in de pinarie omdat ik haar had opgegeven om mee in de klas te zitten.
Had nog 1 kans, nog een andere goede beste vriendin besloot om dezelfde richting te gaan volgen en wou me opgeven: helaas vergat ze mijn achternaam en er waren 2 Nele's in onze klas. Ik kon haar niet opgeven, want ik wist niet dat zij hetzelfde ging volgen.
Bijgevolg totaal appart gezet, maar 2 mensen van vorige klas waarmee ik het niet kon vinden dacht dat ik wel vrienden zou maken want vorig jaar lukte dat.
Helemaal miszien, in het midden van het schooljaar ontdekt hoe klas is en kans om bij men beste vriendin te zitten vergooid.
Niet alleen dat, ik voelde me alleen en had geen vrienden.
Kwam er nog bij dat Marrokaanse klasgenoot van vorig jaar begon te pesten, ze noemde me klein, duwde me bij de kapstokken, roddelde over mij in de ganse school, maakte grappen over mijn slechte punten (kan heel slecht tegen slechte punten), enzovoort.
Probleem werd aangepakt met een straf voor haar, hield niets uit vertelde aan ganse school dat ik op 'Bob' een lelijke rosse jongen was en werd de ganse dag daarmee aangesproken.
Werd na een tijd nog eens gepest met achtervolgen en afluisteren, ben gaan klikken en ze werden kwaad sloten me uit in de klas waar leerkracht bij stond en leerkracht zei niks.
Vanaf dan elke donderdag moeten gaan praten met leerkracht, de pesters ook lange tijd ok maar vanaf dat ze wisten dat ik niet meer ging en zij ook niet begon het terug.
Nooit verdedigt geweest door leerlingen, punten heel sterk gedaalt t.o.v. vorig jaar, ben door pesten harder geworden en kan niet meer tegen zo veel wordt voor het minst kwaad beste vriendinnen van andere school accepteren het niet meer en geven mij schuld terwijl ze vaak zelf schuld hebben (ze vergeten me vaak of plaatsen me op laatste plaats, of commentaar geven op iets dat niet goed is en bij elkaar doen ze dat niet).
Ouders vinden dat ik zeur, ben niet goed bezig op school, moet me niet te veel aantrekken maar kan niet meer.
Ben té hard gekwetst geweest weet geen raad meer, ben het leven zat en zoek een manier voor zelfmoord.
Heb geen zus of broer verveel me altijd, mag niet vaak buiten gevolg: sociaal contact zoeken, verslaafd geworden aan computeren. Zoekt nog altijd manier voor zelfmoord.
Datum:
08-07-2010
Naam:
N123
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Leeg

Vandaag voor de zoveelste keer opgestaan met dat gevoel dat er niets meer is in het leven om voor te knokken.

Ga nog naar mijn werk maar heb daar ook geen energie meer voor.

Vorig jaar is er na 15 jaar een einde aan mijn relatie gekomen, niet mijn keus, en ik heb het nog steeds niet verwerkt.
Ik heb het wel geprobeerd alleen te doen maar ik blijf met een leeg gevoel in mijn hart, en dat gat zuigt alle energie weg.

En dan als je denkt iemand gevonden te hebben waar je mee kan praten, weer lachen en dingen doen blijkt dat ook alleen maar waan in je eigen hoofd te zijn geweest.
Vandaag met de ex gesproken, het begrip is daar ver te zoeken, het zal wel aan mij liggen dan.

Het enige wat mij nog tegenhoud is dat ik weet dat ik mijn kinderen vreselijk verdriet doe als ik er mee stop, maar ook die drempel is nu aan het slijten, verder zal niemand langer dan een dag erbij stilstaan.
Een leeg leven is geen leven, zeker niet als je langzaam weer overeind krabbelt en dan net zo hard weer neergeschopt wordt.

Leeg blijf je achter, alle energie weg.
Hoelang nog


Datum:
08-07-2010
Naam:
Willem
Leeftijd:
45
Provincie:
Anders

waarom nog verder

hallo mijn naam is sabijo
toen ik geboren werd had mijn moeder al enkele jaren coffee shops en mijn vader zat ook zwaar in de drugswereld
3 maanden na mijn geboorte besloot mijn vader dat hij niets met mij temaken wilden hebben pas na 7 jaar zabg ik hem voor het eerst
toen had mijn moeder een relatie met ene kaan en die kanker turk heeft haar en de familie op dagelijkse basis inelokaar lopen trappen
na aanleideing van dat ben ik nauwelijks naar school gegaan en heb ik nu geen diploma .
ik heb dankzij mijn heerlijke jeugd geen kans in deze maatschappij
ik voel alleen maar haat pijn verdriet
en liefde is ook ver te zoeken
en het moooiste is nog dat iedereen mij de schuld lijkt te geven
duss je kan wel stellen dat ik er een beetje erg klaar mee ben
en dan heb ik ook nog persoonlijke dingen
zoals een goede vriendin van mij die in alkmaar dood is gereden
een vriend van mij die zelfmoord heb gepleegt
nog een vriend die door omstandigheden zwaar aan de drugs is komen te zitten
en dan ook nog de financiele problemen
omdat ik geen opleiding heb kunnen afmaken heb ik niet snel een baan
en ook geen geld
ik verkoop wel eens spullen voor iemand
om voor me moeder soms eten te kopen
en om een beetje mezelf uit de hele diepe schulden te houden
vroeger op school tegen mijn 4de tot 6de jaar ben ik mishandelt door een leeraar en lerares en verder kan ik niet vertellen
duss dan heb ik nu de vraag waarom nog verder ?
Datum:
08-07-2010
Naam:
sabijo
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.