Levensverhalen (pagina 625)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hoop in het licht van de wereld.

Jezus Christus, Zoon van de Levende God.

'' Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven.
Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart.
Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht. '' ( Matteus 11:28 )

God houdt zo overstelpent veel van JOU en wilt jou overladen met zijn LIEFDE!
Sluit je aan bij de familie van God en geef je leven aan Jezus Christus, kom ook onder de hoede van Jezus de goede herder:

'' Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, zoals de Vader mij kent en ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen. '' ( Johannes 10:14 )

Veel sterkte, houd moed en geef nooit op, pleeg nooit zelfmoord hoe erg je situatie ook is want dat bied nooit uitkomst, dat weet je.
Datum:
19-09-2010
Naam:
Tom
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

verdried en pijn

Ik ben een meisje van 13 jaar en ik wordt overal buiten gesloten. Mijn ouders willen mijn vermoorden wat moet ik doen??

xx anoniem
Datum:
19-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

tja

Ik ben na mijn gevoelens over zelfmoord op internet gaan zoeken of er iets mij kon helpen. Maar naar het lezen van de eerste paar verhalen hier heb ik eerder het idee gekregen dat ik maar beter wel zelfmoord kan plegen. het is voor mij geen vluchten of een schreeuw om aandacht, maar gewoon een manier om wakker te kunnen worden uit de eeuwige droom die "mijn leven" genoemd wordt. het klinkt misschien hypocriet wanneer ik de rest van de verhalen wel een aandachtskreet of puberaal gedrag vind. maar ja mijn visie op de werkelijkheid is waarschijnlijk ook geheel anders. de rede dat ik nog niet in aktie ben gekomen om het echt te doen is omdat ik er 1 niet zeker van ben dat ik zo mijn doel bereik en 2 omdat ik nog niet sterk genoeg ben om mezelf fysiek pijn te doen. Ik hoopte stiekem hier een rede te vinden om het niet te doen maar die heb ik helaas niet gevonden. vanwege eerder opgenoemde redenen heb ik nog wel wat tijd om te zoeken naar tegenspraak. En voor wanneer ik dit niet tijdig zal vinden, vaarwel voor ieder die het interesseert. ps even voor alle andere, het kan echt nog veel erger hoor.
Datum:
19-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
28
Provincie:
Anders

broken heart

Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik ben best een onzeker meisje, eigenlijk al van jongs af aan. Ik had de liefde van me leven. Was een korte relatie, maar intens. Ik heb nooit echt liefde gekend, wilde alles perfect doen. Wilde niet net me ma een man die vreemd gaat maar nog bij haar in huis blijft wonen. Wilde niet net familie leden kinderen van verschillende vaders. Maar me ex was perfect. Lief leuk steunde me met alles. Ik zag een roze toekomst voor me. Heb ik hem dan eindelijk mister right. Maar toen sloeg het in 1 keer om. We hielden/houden van elkaar maar botsen vaak. Ik wilde ondanks het uit is voor hem vechten. Want hij was alles dat ik nog had. Geen huis, geen moeder die voor me klaar staat. Alleen hij en nu is hij uit me leven. Ik zit nog steeds met veel pijn en verdriet. Ze zeggen je komt erover heen, maar dit doet zo pijn. Iedere x heb ik me hart weggegeven en er is er letterlijk op gestampt. En ik hoopte dat deze voor de rest van me leven, bij me zou blijven...ik weet het niet meer...zucht
Datum:
19-09-2010
Naam:
derby
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

..

Mijn hoofd doet, net als vroeger, weer raar. Naast alleen zijn was dat altijd mijn grootste angst, dat het ooit weer terug zou komen. Nu is het terug en ben ik de lul. De eerste jaren kon ik er niet mee omgaan, wist niet waar het vandaan kwam en hoe ik de pijn van binnen moest uiten. Daarna leerde ik een paar kleine foefjes maar die kan ik nu helaas niet meer gebruiken. Ben dit jaar begonnen met mijn droomstudie en als ik nu al niet meer naar school om weer tot mezelf te komen dan zal ik deze studie nooit af kunnen maken. Ik wil, net als iedereen, dolgraag blijven leven. Het probleem is em alleen dat de geestelijke pijn op sommige momenten te zwaar kan zijn dat het niet uit te houden is. Iedereen heeft een grens waarop hij of zij breekt. In vergelijking met vroeger is het nu nog niet zo erg, slechts een aantal keer per week tegenover het grootste gedeelte van de dag vroeger. Nu mijn grootste angsten werkelijkheid zijn geworden heb ik er dus nieuwe bij: dat ik niet sterk genoeg ben. Niet sterk genoeg om tegen de pijn in te blijven gaan, dat ik niet sterk genoeg zal zijn door te vechten. Ik mag van meneer de rechter mijn grootste troef niet meer inzetten, mag niet meer drinken. Was beter geweest als ik niet meer mocht blowen: ik mag dan van drinken wel rare dingen gaan doen, van blowen ga ik rare dingen denken. Van drinken ga ik me chill voelen, van blowen niet.
Eigenlijk moet ik ook stoppen met blowen maar dan hou ik niets meer over.
Een paar maandjes geleden ben ik gestopt met het slikken van mn dagelijkse dosis antidepressivia, vond het wel weer mooi geweest. Wenste mezelf liever op een gezonde manier ongelukkig dan op een ongezonde manier gelukkig. Haha, spraktie dapper. Be careful what you wish for. Snijden gaat hem ook niet meer worden, dat heb ik wel een beetje gehad. Zat pas te tellen en kwam verspreid over twee armen met gemak boven de honderd uit. Het mag dan wel buitegewoon effectief zijn om op deze manier geestelijke pijn om te zetten in lichamelijke pijn, maar het is geen structurele oplossing.

Ik wil nog zo veel typen maar krijg het allemaal niet in mooie zinnetjes. Het komt nu allemaal een beetje door mijn ex. Ik ben vijf jaar ontzettend depressief geweest tot ik haar ontmoette. Twee jaartjes heb ik van rust kunnen genieten maar nu is het weer chaos in de tent. We hebben een mooie tijd gehad maar het was niet bedoeld to last forever. Meisjes zijn een beetje mijn zwakke punt, ik ben een beetje te lief. Niet alleen tegen meisjes maar tegen iedereen. God antwoorde de mooiste vallende ster die ik ooit gezien had op het brengen van een glimlach. Vroeger was ik wel eens boos op God, vond het flink lullig dat hij het zover had laten komen dat een 13-jarig jochie met een kleine honderd slaappillen op en een vuilniszak over zn hoofd in het bos op zijn dood lag te wachten. Maar daarna heb ik een periode gehad dat ik besefte dat het jochie niet voor niets wakker was geworden. Tomorrow was on his way. Theoretisch gezien had ik al zo vaak dood moeten zijn, weet niet of ik nou moet blijven leven of dat dit een achterlijk idee is. Ik weet het gewoon niet zo goed meer, maar ze zeggen dat de morgen op weg is. Ik moet maar gaan slapen. Tijd is je beste vriendje, maar tussentijd is je grootste vijand.
Datum:
19-09-2010
Naam:
DD.
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Falen in leven

ik heb alles geprobeerd..

schoolwerk gaat niet goed meer, mijn ouders maken heel vaak ruzie, we verliezen ons huis, mijn vriendin maakt het uit, ik verlies mijn vrienden op school..

Alles gaat verkeerd, maar ik had weer hoop gevonden..
Geef niet op mensen, zelfmoord is geen oplossing het is een einde aan alles waar jij aan begonnen bent.
Zoek jezelf weer op, zoek nieuwe vrienden, vind een nieuwe vriendin, praat met mensen en verwijder je stress, praat met je ouders, maak vrienden op school.

Wees niet zoals de rest, die ene kindertjes die denken dat ze het zo slecht hebben van binnen en buiten.
Je woont in Nederland je hebt miljoenen keuzes, weet jij wie het slechter maakt?

Oehoe, de kinderen op school? Je vriendin?
Jezelf!!
Jij gaat denken aan zelfmoord terwijl de oplossing voor je uit is..
Doe niet dom en onverstandig, leef je gegeven leven, verspil het niet..
Datum:
19-09-2010
Naam:
nelo
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord zielig?

en wat als je je levenlang wordt mishandeld door je ouders? en nieamand je verhaal serieus wil nemen.ik he book altijd willen leven en bestaan maar mensen hebben mij nooit geaccepteerd of gehoord. en altijd mijn wensen en grenzen gepasseerd, ik heb geen familie omda tmijn moede rnie twil dat ik dat heb, want het is HAAR familie en zeheeft haar broers en zussen altijd verteld hoe vervelend i kwel neit ben en hoe raar ik altijd reageerde maar niemand wil geloven dat het andersom is, dat er altijd naar en lelijk gedrag op mij wordt uitgevoerd en dat i kop geen enkelemanier kansen kreeg om een levenmet mensen op te bouwoen, en toen ik ouder werd wist ik niet meer hoe je dat moest doen. dan word je bang voor mensen want je kent hun reacties niet lus dat j geweldadige reacties gewend ben tje en je nooit hebt kunnen verweren deed je dat dan werd je weer de grond in getrapt. , en dan komt je als een kluizenaar te leven zodner leef omgeving. en niemand die het kan schelen hoe het met je gaat, maar zulke verhalen willen mensen niet geloven. en hoe jeje ontwikkelen moet zonder ouders dat doe t er niet toe. en dat dat onmogelijk is. dus zelf moord is zielig, ook alheb ik mijnleven lang gevochten om er uit te kmen hulp heb ik nooit gekregen waar ik om vroeg al sinds ik acht was vroeg ik om hulp voor mijnlellijk e leef stiutatie , maar neehoor. mijn moeder is zo leuk, ook al mishandeld ze haar kind zit ze elke dag aan de fles , maaromdat ze in de butienwereld leuk is, , dan kan het neit mand schelen wat er met het opgroeiende kind gebeurd en hoe dit moet komen te leven. je kun twel doe dingen gaan doen zoals ik dat ben gana doen maar mijnonwikkeling was zo laag wat logisch is dat ik doe dingen niet eensk ond oen, financieel niet en in vaardigheden ook niet. en dat er altijd mensen zijn die vanje houden is ook een alledaags begriip maar niet altijd waar , er zijn ook mensen die worden verstoten door hun ouders en door hun familie leden , waardoor je niet s hebt om op te rug te vallen en alsm ensen ind em aatschappij zien dat je niets hebt dan hoeven ze je niet dat is bedreigen dda ti s eng ook al doen je niemand kwaad.
Datum:
18-09-2010
Naam:
andrea
Leeftijd:
34
Provincie:
Groningen

voorbijgegaan door het geluk

ook al doe ik nog zo enorm mijn best, het wil me maar niet lukken in het leven. terwijl iedereen om me heen lijkt te slagen. ik kan geen werk vinden, al schrijf ik diverse soll. brieven per week. en leef dus al een tijd van een uitkering. ik kan geen goede woning vinden en woon nu erg klein en ellendig. ik heb een relatie die erg moeizaam verloopt en waarvan ik me afvraag of ik er wel mee door moet gaan. ik wil graag rust en stabiliteit, maar ook al ben ik een doorzetter, het lukt maar niet. en daar word ik dus wanhopig van! als het met je best doen niet lukt, waarmee dan wel? ik denk soms dat ik alles in mijn leven verkeerd beslist heb. kon ik maar verdwijnen.
Datum:
18-09-2010
Naam:
bonny
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

20 jaar schizofrenie

ik hoef niks meer te vertellen

20 jaar schyzofrenie is genoeg !!!!
Datum:
18-09-2010
Naam:
weet ik niet
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

Zet het mes er in

Hoi ik heb net wat berichten gelezen. Ik weeet dat jullie pijn hebben maar wat ik lees heb ik gehad. Ik ben mishandeld, miscruikt en noem maar op. Ik wil nu leven, ben over de veertig, en de pijn komt hard. Mijn laatste ding is snijden. Op dit moment heb ik het moeilijk. Maar ik weet er is niemand. Ik wil niet alleen.
Datum:
18-09-2010
Naam:
marianne
Leeftijd:
42
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.