Levensverhalen (pagina 511)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

kanker leven

Zonder ouders opgegroeid, vanaf myn 6e seksueel misbruikt tot myn 12e. Nooit het met niemand erover gehad. op myn 16 kreeg ik een vriend. 2 jaar lang heeft hij me mishandeld. na dat ik me van hem heb losgemaakt kwam er de verkrachter nr 2 om de hoek kijken, ook doorgegaan en het niet groot gemaakt. Myn broertje heeft een chronise ziekte waarbij er al het aandacht op gevestigd wordt. op myn 16e leerde ik myn moeder kennen. in 2006 verloor ik myn tante, in 2008 verloor ik myn neef en een goed vriend. in 2009 werd er by myn moeder borstkanker ontdekt in 2009 werd er by myn broer kanker ontdekt , myn broertje gaat nu acheruit en is zit hij aan de drank. ik snap er nix meer van deze kanker leven en ik wil zo niet meer verder. ik kan al het pijn en verdriet om me heen niet verdragen, ik zou nooit meer voor 100% gelukkig kunnen zijn. ik haat alle mannen. ik haat mijn leven en ik haat deze matschapij. ik wil er gewoon niet meer zijn.ik voel me hier niet meer thuis. ik heb geen vertrouwen meer in deze leven, niet in deze matschapij. na 6 jaar verlaat mijn vrierd my en gaat hij ervandoor. hij verlaat my in myn gruwelijkste periode van myn leven en hij neemt de hond mee. na 4 maanden wordt de hond dood gereden en ook daar moet ik het mee doen. ik wil het niet meer. ik hoef het niet meer. vlikker op met deze leven. Leven wie heeft het ooit verzonnen. de doel is ook om dood te gaan.
Datum:
30-05-2011
Naam:
vervloekte
Leeftijd:
26
Provincie:
Gelderland

help me..

ik ben een meisje van 15
ik heb verschrikkelijke dingen mee gemaakt ik mijn leven
heb al 2 keer bij psychologen gezeten en zit er nu weer en nu ook bij een psychiather die mij pillen voor schreef
maar het helpt niet
ik wil zelfmoord plegen
ik had beloofd dat niet te doen aan mijn vriendje
maar hij maakt het waars uit en dan kan ik het niet meer aan
help me...
Datum:
30-05-2011
Naam:
pa96
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

ik ben dik

ik wil dood want ik ben dik
xxx Mikail
Datum:
29-05-2011
Naam:
Mikail
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Help

heb net un paar uur geleden een hand met
Paracetamol in genomen en er gebuurt niks
En niemand mist me
Datum:
29-05-2011
Naam:
Marije
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

teleurstelling

Na een huwlijk van meer dan 12 jaar heeft mijn vrouw besloten van me te gaan scheiden.
Tijdens ons huwlijk is het een en ander gebeurd,zij overspannen,1e kind overleden,zij is een aantal keren geopereerd, en ik heb me altijd in dienst van haar gesteld,we hebben elkaar gesteund in moeilijke tijden.
Nadat ik een hartinfarkt heb gehad dacht ik dat ik ook eens aan mezelf moest gaan denken,ik heb nooit hobbys gehad of een sport beoefend omdat ik naast mijn werk weinig vrije tijd had en ik meende alle tijd in de familie te moeten stoppen.
Zij was het daar niet mee eens,en bleek een enorme egoist te zijn,was ze altijd al maar ik sloot mijn ogen daarvoor,liefde maakt blind.
Nu blijkt dat ze de laatste paar jaren bezig is geweest om geld weg te sluizen en verlangt erg veel alimentatie voor ons kind en zichzelf.
Ik voel me alleen,teleurgesteld en zie geen toekomst meer,alleen een groot zwart gat.
Denk al 2 maand nog maar aan 1 ding,dood.
Ga volgende week naar een psygoloog,hoop dat dat helpt,wil mijn zoon niet in de steek laten,maar in het zwarte gat helpt zelfs de gedachte aan hem niet meer.
Ben bang voor mijn eigen gedachten als ik alleen ben.
Datum:
29-05-2011
Naam:
Dré
Leeftijd:
42
Provincie:
Overijssel

Toekomst

Geen gelukkigheid is geen leven voor mij.
De belangrijkste persoon in mijn leven is al heen gegaan, waadoor ik vaak denk : ik zou het niet erg vinden als ik er niet meer zou zijn.
Misschien heb ik dat wel liever.
Heb vaak down momenten, waardoor ik zeer dramatisch ga denken en het niet meer zie zitten.
Als ik niet wordt aangenomen op de school waar ik naar toe ga, zie ik geen toekomst meer.
Datum:
29-05-2011
Naam:
Bella
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Ik ben niet meer nodig/ overbodig

Ik, Man 32 jaar (bijna 33).

Heb een normale baan, geen kinderen, weinig vrienden (geen echte waarmee ik over dit onderwerp kan praten).
Niemand neemt me serieus (zelfs de huisarts niet).

Ik heb een normale opvoeding gehad, veel liefde en niets waarover ik zou mogen klagen.

Ik klaag ook niet in het publiek. Waarom ben ik wie ik ben. Waarom ben ik de grijze muis die nooit eens opvalt ergens in, ergens in uitblinkt, die opvalt positief of negatief?
Voor vrouwen ben ik onzichtbaar. Mensen praten naast over werk (op mijn werk) alleen oppervlakkig met me.
Mensen die me vragen "hoe gaat het met je" doen dat uit beleefdheid.

En toch wil ik niet meer verder. Ik weet niet waarom maar ik wil gewoon niet meer. Ondanks dat wil ik er ook niemand bij betrekken. Laat het op een ongeluk lijken waardoor het verdriet van m'n ouders misschien iets minder zou zijn.

Ik ben bang van treinen en durf er niet voor te springen. Ik wil niet een machinist met trauma opzadelen.
Ik wil stilletjes en zonder pijn vertrekken.

Niemand begrijpt me. Mijn ouders houden van me maar het lukt me niet om hen het probleem duidelijk te maken. Bovendien kunnen ze dingen zo moeilijk geheim houden dat het binnen de familie sneller bekend zou zijn dan wanneer ik het in de krant zou zetten.(of wanneer het bij RTL-nieuws op TV zou komen)

Ik wind me overal over op, stoor me letterlijk aan iedereen. Word boos op mensen die het ook niet kunnen helpen.

Maargoed tot nu toe ben ik te slap om zelfmoord te plegen. Simpel is dat want ik heb geen doorzettingsvermogen, ook een auto ongeluk durf ik niet want ik wil niet dat er onschuldigen meegenomen worden in mijn probleem.

Ik denk dat ik over enkele weken een vlucht naar Maleisië of Singapore neem en drugs mee neem. Het schijnt dat je daar binnen 2 weken word opgehangen en dan kan ik het voordoen alsof iemand drugs in mijn koffer heeft verstopt en dat ik hier slachtoffer van ben geworden.

Ik wil geen medelijden. Medelijden is voor mietjes. Ik wil gewoon dood. Geen zorgen meer. Geen gedoe met verhalen vertellen.
Aangezien mijn huisarts me altijd alleen maar afpoeiert met paracetamol ga ik zoeken naar methoden om te sterven.
De kerst hoef ik niet meer mee te maken.
Ik heb mijn begrafenisverzekering geregeld en daar zijn alle details bekend over de uitvaart en dus ben ik klaar om te gaan.

Ik zal deze zomer eens rustig verder nadenken over mijn ziekelijke ideeën.

Ik moest ff mijn verhaal anoniem kwijt. Ik heb geen andere plek om dit kwijt te kunnen.
Datum:
29-05-2011
Naam:
M
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

3 pogingen

ik heb al 3 pogingen tot zelfmoord gedaan en elke keer denk ik achteraf waarom... waarom wil ik dood? maar dan gebeurt er weer iets en wil ik weer zelfmoord plegen, het komt vooral omdat ik zwaar gepest word en ruzie heb met mijn ouders denk ik maar ik weet soms gewoon niet meer wat ik moet doen en dan is er niemand die je begrijpt.
Datum:
29-05-2011
Naam:
lieke
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Kon het maar anders...

Hoi, ben jongen van net 18..
dit is mijn verhaal waarom ik het niet meer zie zitten.
Ik werd geboren op 23-05-93, maar kwam enkel ter wereld met een moeder, en zonder echte vader want die mag ik niet zien en hij mij niet, dus vertrok hij bij men geboorte, wat opzich al veel pijn doet..
men moeder had dan een vriend, maar zo agressief als iets, ik kon in zijn ogen nooit iets goed doen..elke dag opnieuw sloeg hij mij af, schreeuwde hij dat ik niet mocht huilen als hij me sloeg, maar wat doe je als jongen of meisje van 6 als je een klets ofzo krijgt, dan huil je toch ook..maar ja, pf, elke dag opnieuw sloeg hij me, ongeveer 10 jaar lang, voor het minste: als ik iets niet had opgeruimt..als ik iets niet lustte tijdens het eten..als ik ook maar 1 foutje in men huiswerk had kreeg ik zelfs al slaag..moest ik paar uur op men knieën zitten en mocht niet bewegen of kreeg weer slaag..ik moest zelfs als straf altijd duizenden strafregels schrijven..vind ik niet meer normaal..bij elke fout nog eens zoveel regels erbij..10 jaar lang heb ik dat kunnen volhouden met hem..tot hij alcolieker werd en me weer begon te slagen maar dan harder, bruter en met de vuisten..hij sloeg zelfs naar men eigen moeder..op het laatste werd het zo erg dat ik moordneigingen had en hem dood wilde..maar ja, durf dat maar eens..
zelfs op het vlak van liefde en vriendschap was het een flop..
ik werd altijd bedrogen..ik had een meisje, zij was ook men eerste dat me "jeweetwel" heeft, ik zag haar echt graag..doodgraag..kgaf men leven voor haar..maarja, zij vond het blijkbaar leuk om op anderen te kruipen, ik was 16, zij maar 14..hoe kon ze zoiets doen..zelfs filmpjes van haar en een gast wat bezig waren met ...., het deed me zo'n pijn om dat te zien..heb gedreigt, ben er voor naar politie mogen gaan..ik dreigde omdat ik het beu was en hoopte dat ze zou verandere, maar dat deed ze dus niet..men hart nog maar eens gebroken en deed meer pijn..
vrienden HAD ik, tot ik bleef zitten inhet 3de middelbaar en de anderen over mochten, hebben ze me de rug toegekeerd..pff voelt rot aan terwijl je niets misdaan hebt..dus heb ik het zo gelaten en ben ik maar in men eentje voort gegaan en op men 17 gestopt met school.
ben naar de drugs en alcohol beginnen grijpen zodat het de pijn zou verzachten..het hielp..maar wel voor even..dat was het slechste wat ik kon doen om met dat te beginnen want ik wou met die troep niks te maken hebben..maarja, pijn, haat, verdriet en wraak laten het zover komen omdat je het niet meer aan kunt dan..
door al die problemen op te kroppen is er een moment gekomen dat ik het niet meer zie zitten..ben elke dag down, verdrietig, hopeloos en boos, (agressie ook omdat ik nooit anders geweten heb), heb zelfs een meisje geslagen op het gezicht en vaak bij de keel vast gegrepen om te wurgen..maar kon het niet..dat is iets wat ik mezelf nooit zal vergeven..ik wil hulp, maar ben bang om hulp te vragen omdat ik er niemand mee wil lastig vallen..
kon ik de tijd maar terug draaien, dan had ik het anders gewild..maarja..nu zit ik hier..met geen vooruitzicht in het leven en hopen dat er een ochtend komt dat ik men ogen niet meer open..het is te pijnlijk om dat allemaal op te kroppen..dus deel ik het nu maar even met de mensen..hopend dat ik ooit de kracht zal vinden om me er uit te slaan en een mooi leven kan beginnen..
maar voor nu...blijf ik er enkel maar over dromen. :(
Datum:
29-05-2011
Naam:
Krisje
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Mijn Ex Vriendin

Haai ik ben een jongen van 18. ik had een vriendin waar ik veeeeeel op gaf/geef en hield/hou kapot veel van haar en we kennen elkaar al 3 jaar en 2 jaar officele relatie. alles ging goed tot haar ouders besloten om te scheiden. ze deed laatste tijden heeel erg droog en ze had geen zin in mij elke keer als ik met der wou praten werd ik afgezeikt en had gewoom geen zin in mij. en zij zei keertje dat ze niks voor me voelde en ze liet me met pijn achter na 2 weken op mijn verjaardag kwam ze naar me huis en had ze gezellig kaarsjes aan gedaan en toen ik thuis was ging ze mij mee verrassen en zei dat ze spijt van had en dat ze mij terug wou omdat mijn gevoelens heel sterk voor der zijn heb ik haar terug geaccepteerd maar na een maandje weer deed ze weer heel droog en ik zei tegen der dat ik dat neit leuk vind en toen zei ze ja ik vind dat we uitelkaar worden gegroeit.... dus tis beter dat we beide onze kant opgaan. nu zit ik hier met pijn met verdriet met der fotos en gedachten. en ze gaat elke dag uit en heeft ze lol terwijl ik hier met pijn zit en als mensen tegen haar zeggen van ja waarom doe je dit zegt ze dnek je dat het van mij kant makkelijk is? maar als ze van me houd of om me geeft waarom komt ze neit terug waarom moet ze zo doen. ik ben het zat ben mijn ouders ook zat ik ben iedereen zat ik wil gewoon dood dat lijkt me het beste zeg aub hoe ik het beste dood kan gaan zonder pijn en het leifst in slaap vertel me aub. xxx een 18 jarige jongen met gebroken hart
Datum:
29-05-2011
Naam:
Gebroken hart
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.