Levensverhalen (pagina 458)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Verloren

Als klein kind tot nu toe heb ik nog niet anders geweten dan miserie. Ik werd als ik 4 jaar oud was geplaatst in een instelling omdat mijn mama geestelijk ziek verklaard was. Een papa heb ik nooit gekend want de oorzaak van de ziekte van mijn mama is omdat mijn papa gestorven is toen ik nog heel jong was... Tot en met mijn 19 jaar heb ik in die instelling gezeten, het was een thuis voor me geworden en soort familie zeg maar... Tot deze afgelopen vakantie ze mij vertelden dat ik er niet meer langer kon verblijven en alleen moest gaan wonen. Ik was er kapot van om te horen dat ze me zo maar uit het niks na al die jaren op straat zetten. Maar ik had sinds juni een leuke jongen leren kennen en het was al een paar maanden mijn liefje hij ging er mij wel doorhelpen dacht ik... In september ging ik dan ook alleen gaan wonen had een kot gevonden en ging verder studeren en mijn liefje was er ook nog altijd om op terug te vallen. Alles ging goed tot over een dikke maand terug ik zag geen toekomst meer in het leven, ik begon me slecht te voelen in mijn vel ik vertelde het ook tegen mijn liefje en hij probeerde me zoveel mogelijk te helpen door er over te praten maar dat ging niet. We hadden als maar meer ruzie en onze relatie liep stuk. Ik was er het hart van in ik kan niet zonder hem leven zijn familie was nu ook wat mijn familie geworden. En hij was de enige waar ik nog op kon terugvallen want familie heb ik nooit gekend en mijn vrienden wil ik daar liever niet mee lastig vallen... Ik denk er al lang aan om zelfmoord te plegen en heb over een paar weken terug zelfs een afscheidsbrief geschreven en ben ik naar de brug gewandeld en heb er zeker een half uur gestaan. Ik heb het uiteindelijk niet gedaan maar ik overweeg het nog dagelijks om het te doen. Ik heb geen fut meer om elke dag op te staan waarom zou ik nu opstaan? Er is toch niemand die op me wacht of me nodig heeft... Ik ben alles zo beu en er is maar 1 uitweg
Datum:
16-11-2011
Naam:
klara
Leeftijd:
19
Provincie:
België

zelfmoord

toen ik 7 was kreeg mn moeder en agressieve vriend die haar in de schulden en aan de drugs heeft geholpen.
ik heb mn zusje en mn moederer proberen te zorgen en te beschremen.
op mijn 11 kreeg mn moeder en psyghose en toen is ze begonnen met mij te mishandelen. op mijn 14 ben ik weg gelopen naar mn vader. mijn vader is agressief en tot nu toe laat hij me in de steek als ik emotioneel in stort ik heb al 2 opleidingen geprobeert en nu mn 3e en is mis gegaan omdat ik me zo onzeker voel. ik heb nu besloten om en jaar aan mezelf te werken zodat ik me goed voel en ff niet denken aan mn opleiding wat ik wil. dat heb ik net verteld aan mn vader en hij zegt dat ik alles wat ik mee heb gemaak gebruik wanneer het mij uit komt en ik ben het zo zat dat ik overal alleen voor sta en ik wil gewoon niet langer meer deze pijn voelen en eenzaamheid
Datum:
15-11-2011
Naam:
amanda
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

ik ben het zat

ik ben het zat omdat alles wat mis gaat op mij wordt verschoven. ik kan het allemaal niet meer aan ik kan het niet meer dragen. het druk word gewoon te veel. alles op lossen gaat niet meer. het is genoeg geweest. ik had het misschien al gedaan maar ik heb twee kinderen en wil ze niet alleen laten. ik zit nu in de behandeling maar het helpt niet. mijn lichaam is te moe om het nog te verdragen. ik ben op helemaal op.
Datum:
15-11-2011
Naam:
murat
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

ruzie

ik hub al bijna een half jaar ruzie met mij ouders ik kan er gewoon echt net meer tegen ik heb al vaak om op het punt te staan om zelfmoord te plegen omdat ik bij vrienden en mijn vriendin kan zijn waar ik wel gelukkig ben. ik leef nu dit leven voor mijn vrienden en mijn vriendin.
Datum:
14-11-2011
Naam:
vernon
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

kwe ni

ik haaat mij zelf ik ben lelijk en dom ik zit in het bso ik zit in het marginaale clubje op school alle coole kindere lache mij uit ik snij mij zelf dan voel ik me tog al iets beter maar dat helpt ni veel al mijn vriende zitten in het aso. niemand van mijn vorige vorige school weet dat ik in het beroeps zit en ik moet wel blijve doen alzof ik ni weet in welke richting ik zit ik schaam mij er zo voor ik wil zoo graag gewoon verdwijnen niemand zal tog merken dat ik weg ben .niemand zal daar zich maar iets van aantrekken ze zullen juist blij zijn dat ik er nimeer ben .ik heb heel mijn begrafenis al geplant en het enige waar ik nu nog aan denk is zelfmoord plegen . ik verdien het om dood te zijn niemand wild zon kind als mij tegen komen dan krijgen ze nog een trauwma van mijn kop .mijn ouders die zagen de hele dag door .en mijn juffrouwen zij gewoon kut ! ik heb een slaap stoornis ik slaap ni meer soms denk ik dat als ik gewoon wakker blijf da de tijd ni vooruit kan gaan wa juist hoe meer ik daar aan denk hoe sneller de klok lijkt te tikken . heel mijn dagboek zit onder het bloed . ik haat het gewoon om mij te zijn !!!!
Datum:
14-11-2011
Naam:
helene
Leeftijd:
13
Provincie:
België

zelfmoord

ik heb vaak gedacht aan zelfmoord en had de afscheidsbrief al klaar.
toen kwam een oude vriendin binnen en zag dat ik mezelf snee.ze moest er hard huilen en ik schrok me dood.we hebben toen een heletijd gepraat en toen had ze me overgehaald.maar alsnog was ik boos op mezelf en heb me toen uitgehogerd ik kwam in het ziekenhuis terecht en toen was ik bijna overleden door honger en dorstigheid.ik kwam toen in een kliniek terecht en toen ben ik geholpen met al mijn problemen. maar alsnog is het nog niet weg en zal ook nooit weggaaan ook.

Mensen wees blij met je leven en doe geen gekke dingen.
Datum:
14-11-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Hoe uit de put te komen

Ik ben luca, ik had zelfmoordplannen doordat ik gepest werd. Ik had de afscheidsbrief al klaar totdat mijn vriendin mij zei: luca doe dit niet denk aan de gene die je achterlaat om te beginnen met mij, het lost niks op je krijgt er alleen maar verdriet voor de nabestaande ...
Toen besefte ik dat ze gelijk had en ze hielp me verder.
Datum:
14-11-2011
Naam:
Luca
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niet meer

ik ben een moeder van alleenstaande moeder van twee kids , mijn leven is vanaf mijn geboorte zwaar geweest in heb van alles en nog wat meegemaakt ,van verkrachting ,tot mishandelingen en is zo veel gebeurd met mij en nu ben ik zelf moeder van twee ,elke dag is een gevecht ik studeer nog en het is erg zwaar ik heb er niemend om mijn heen voor hulp doet alles alleen en ben gewoon op ,op ven het leven en op van alles en denk nu heel vaak over zelfdoding ,maar ik weet ook dat ,dat niet de oplossing is maar wil rust in mijn hoofd en mijn leven en ben erg bang dat ,dat nooit bij mij zal geburen ik zal altijd moeten vechten in mijn leven en ben dat zo zat en het begin te lijken dat aleen nog zelfdoding mijn kan verlossen van mijn kut leven
Datum:
14-11-2011
Naam:
sandra
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Mevr.

Ik ben in mijn leven veel teleurgesteld, vernederd. Ik wil niet meer leven
Datum:
14-11-2011
Naam:
Jane
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

tja, wat nu

Dagelijks nergens zin in, dagelijks elke dag moe, elke dag pijn in mijn rechter schouder, heb wel ene lieve vrouw en twee schatten van kinderen maar ik trek het niet meer om geld binnen te halen.

heb een eigen bedrijf, kan nauwelijks rondkomen en de spirala lijkt alleen maar dieper naar beneden te gaan.

met een koophuis hou je dadelijk niks meer over en moet alles weg, dan sta je op straat en dan ? dan hebben we niks meer.

elke dag maaar zien of je eten kan kopen, elke dag maar zien of je rond kan komen, elke dag maar zien of je weer werk krijgt
en elke dag probeer ik het te trekken maar zie het uiteindelijk niet meer zitten.....

geen gevoel meer, niets doet me wat meer (behalve mijn kinderen dan een van 2 jaar en een van 7 maanden)

rekeningen stapelen zich op en omdat ik een eigen bedrijf heb wat niet echt wil lopen geen recht op hulp nergens recht op.....

b.v. voedselbank e.d. neeee dat vergeet maar.... 3en zo word alle hulp geweigerd omdat je een bedrijf aan huis heb (eenmanszaak)

ach wat intereseert het me allemaal nog , niks meer elke dag moe, elke dag negatief, elke dag bijna geen vreten in huis, elke dag moeite om rond te komen, elke dag dieper in de schulden, en elke dag pijn aan mijn lichaam , pijn in mijn schouder, pijn in mijn rug, wat nooit meer te verhelpen is....
Datum:
14-11-2011
Naam:
Roy
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.